Raunveruleikasjónvarp reddar íslenskum landbúnaði 14. desember 2006 05:00 Öllum á óvart hefur það gerst í sænsku sjónvarpi að „raunveruleikaþáttur“ um tilhugalíf bænda hefur slegið öll vinsældamet. Þátturinn heitir „Bonde söker fru“ eða bóndi í konuleit og fjallar um fjóra einhleypa bændur sem fá til sín fjórar kátar kerlingar hver og fylgjast sjónvarpsáhorfendur spenntir með þegar þær eru leiddar undir bændurna eins og kýr til kelfingar. Þessir brosmildu piparsveinar í gúmmístígvélum tóku auðvitað kvenpeningnum fagnandi, enda tilbreyting frá selskapnum við dýrin í sveitinni. Kerlurnar kepptust við að sjarmera þá með því að ganga í húsverkin án tepruskaps; dreifðu skít, sættu sig við ropandi svín og tannlausa önd sem beit þær í fingurna, allt með bros á vör. En eftir því sem leið á seríuna fóru bændurnir blíðu að verða æ fyrirferðarmeiri á forsíðum slúðurblaðanna. Andreas játaði t.d. einum umsækjanda um starf bóndakonu ást sína, en skömmu eftir að slökkt hafði verið á myndavélunum sást hann með öðrum umsækjanda inni í Massey Ferguson dráttarvél. Konurnar slógust og grenjuðu, foreldrar þeirra urðu fyrir aðkasti í kjörbúðinni heima í Smálöndum, bóndinn gaf útskýringar á hegðun sinni á einhverri undarlegri mállýsku svo það þurfti að þýða hann á sænska tungu og samt fékk maður engan botn í hvað hann var að reyna að segja og enn slógu þættirnir öll áhorfsmet. Viku síðar blasti við: „Hneyksli í hlöðunni.“ Engin myndavél var á staðnum fyrr en næsta morgun þegar hlöðudyrnar opnuðust. Út gengu einn bóndi, tvær kerlingar, ein kind. Hvílíkt drama! Hver nennir að horfa á Nóbelsverðlaunaafhendinguna þegar maður kemst í svona menningarlegt sjónvarpsefni? Og ekki einu sinni bannað börnum! Bachelorinn hrundi niður vinsældalistann og í staðinn fyrir kelerí í heitum pottum veltu þátttakendur sér nú í kálgarðinum og í stað kampavíns og rósa var nú komið heimabrugg og munntóbak. Annars náði sænsk sjónvarpsdagskrárgerð nýjum hæðum þegar farið var að þynnast í hópnum og Mikael bóndi fór í göngutúr með verðandi eiginkonu. Af höfðingsskap sínum bauð hann henni upp á pinnaís og svo stóðu þau á fáförnum gatnamótum. Eftir langa þögn spyr hann: „Hvernig er ísinn?“ Þegar hún loks tekur út úr sér ísinn til að svara keyrir haugsugubíllinn framhjá svo ekki heyrist mannsins mál. Bíllinn fjarlægist og við tekur einhver óbærilegasta þögn í sjónvarpssögunni. Löngu síðar gubbar hún út úr sér: „En þinn?“ Bóndi svarar að bragði: „Hann er kaldur.“ (!) Hvað á maður að gera? Manni fallast næstum hendur yfir galdri sjónvarpsins. Það hefði ekki komið á óvart þó konan hefði næst spurt: „Hvenær kemur Godot?“ En hvernig má svona prógram verða til bjargar íslenskum landbúnaði? Nú þegar íslenski bóndinn á aungvan vin og er úthrópaður sem afæta sem valdi því að matarkarfa íslenskra heimila er sú dýrasta í Evrópu og útlensk jógúrt er bara borin fram í fermingarveislum yfirstéttarbarna. En væru bændasamtökin ekki tilbúin að taka þátt í niðurfellingu verndartolla á erlendum landbúnaðarafurðum, ef þau fengju eitthvað í staðinn? Eins og sjónvarpsþátt um fengitíma íslenskra bænda? Ég sé fyrir mér samningaviðræður formanns bændasamtakanna, landbúnaðarráðherra og yfirmanns innlendrar dagskrárgerðar hjá RÚV. Bóndi: „Kemur ekki til greina. Bara íslensk mjólk fyrir Íslendinga.“ Ráðherra: „Auðvitað er íslenska mjólkin best. En það er líka íslenski bóndinn og við viljum gera hann ódauðlegan.“ Sjónvarpsmaður: „Þetta er þáttur að sænskri fyrirmynd...“ B: „En gengur íslenskt sjónvarpsefni ekki út á að gera eitthvað frumlegt og skapandi?“ Sj: „Nei, blessaður vertu. Besta íslenska sjónvarpsefnið gengur einmitt út á það að apa eftir hugmyndum sem notið hafa vinsælda erlendis. Sjáðu bara þætti eins og idol og bachelor og það var lagið.“ Rh: „Og Dallas!“ Sj: „Hmmm... Íslendingar myndu kynnast bændastéttinni, einhleypir bændur myndu finna sér maka og kæmust í slúðurblöðin, fengju kannski birtar af sér myndir í Séð og eyrt.“ Rh: „Ég kom einu sinni í Séð og heyrt. Það var falleg mynd.“ B: „En eru einhverjir peningar í þessu fyrir okkur?“ Sj: „Með frægð og kvenhylli koma peningarnir sjálfkrafa.“ B: „Ég verð auðvitað að ræða þetta við strákana í bændahöllinni en mér líst bara vel á hugmyndina.“ Rh: „Má ég þá kannski koma með hugmynd að titli? Hernig líst ykkur á Bóndi með brókarsótt?“ Sj: „Æi er það nú ekki einum of...“ B: „Díll!“ Bachelorinn hrundi niður vinsældalistann og í staðinn fyrir kelerí í heitum pottum veltu þátttakendur sér nú í kálgarðinum og í stað kampavíns og rósa var nú komið heimabrugg og munntóbak. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðun Mest lesið Inngilding – nýyrði sem enginn skilur? Miriam Petra Ómarsdóttir Awad Skoðun Afhendum raunverulegum eigendum hlut sinn í Íslandsbanka til jafns Sigmundur Davíð Gunnlaugsson Skoðun Að sætta sig við brot á samkomulagi eða ekki Jón Ágúst Eyjólfsson Skoðun Vantar fleiri lyftara í heilbrigðiskerfið? Ragna Sigurðardóttir Skoðun Geðheilbrigðismál og landsbyggðin Eydís Ásbjörnsdóttir Skoðun Er píparinn þinn skattsvikari? Kristinn Karl Brynjarsson Skoðun Kæra unga móðir Jóna Þórey Pétursdóttir Skoðun Kosningar og ,ehf gatið‘ Róbert Farestveit Skoðun Vilja miklu stærra bákn Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Rekin út fyrir að vera kennari Álfhildur Leifsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Vilja miklu stærra bákn Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Vantar fleiri lyftara í heilbrigðiskerfið? Ragna Sigurðardóttir skrifar Skoðun Inngilding – nýyrði sem enginn skilur? Miriam Petra Ómarsdóttir Awad skrifar Skoðun Að sætta sig við brot á samkomulagi eða ekki Jón Ágúst Eyjólfsson skrifar Skoðun Afhendum raunverulegum eigendum hlut sinn í Íslandsbanka til jafns Sigmundur Davíð Gunnlaugsson skrifar Skoðun Geðheilbrigðismál og landsbyggðin Eydís Ásbjörnsdóttir skrifar Skoðun Er píparinn þinn skattsvikari? Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Frelsi til að búa þar sem þú vilt Sæunn Gísladóttir skrifar Skoðun Kosningar og ,ehf gatið‘ Róbert Farestveit skrifar Skoðun Grípum tækifærin og sköpum bjartari framtíð Ísak Leon Júlíusson skrifar Skoðun Kæra unga móðir Jóna Þórey Pétursdóttir skrifar Skoðun Niðurskurðarhnífnum beitt á skólana Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Verði þitt val, svo á jörðu sem á himni Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Öryggis annarra vegna… Ingunn Björnsdóttir skrifar Skoðun Verðmæti leikskólans Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Íslenskur landbúnaður er ekki aðeins arfleifð heldur líka framtíð okkar Íslendinga Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Vítahringur ofbeldis og áfalla Paola Cardenas skrifar Skoðun Heilbrigð sál í hraustum líkama Lilja Rafney Magnúsdóttir skrifar Skoðun Að segja bara eitthvað Hulda María Magnúsdóttir skrifar Skoðun Litlu fyrirtækin – kerfishyggja og skattlagning Eiríkur S. Svavarsson skrifar Skoðun „Þörfin fyrir nýtt upphaf: Af hverju hrista þarf upp í stjórnmálum“ Sigurður Hólmar Jóhannesson skrifar Skoðun Reiknileikni Sambandsins Ragnar Þór Pétursson skrifar Skoðun Vegurinn heim Tinna Rún Snorradóttir skrifar Skoðun Framsókn setur heimilin í fyrsta sæti Sigurður Ingi Jóhannsson skrifar Skoðun Allt mannanna verk - orkuöryggi á Íslandi Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Hvert er planið? Þorleifur Hallbjörn Ingólfsson skrifar Skoðun Íslenskan heldur velli Stefán Atli Rúnarsson,Jóhann F K Arinbjarnarson skrifar Skoðun Einstaklingur á undir högg að sækja í dómsmáli við hinn sterka Jörgen Ingimar Hansson skrifar Skoðun Ný gömul menntastefna Thelma Rut Haukdal Magnúsdóttir skrifar Skoðun Krafa um árangur í atvinnu- og samgöngumálum Arna Lára Jónsdóttir skrifar Sjá meira
Öllum á óvart hefur það gerst í sænsku sjónvarpi að „raunveruleikaþáttur“ um tilhugalíf bænda hefur slegið öll vinsældamet. Þátturinn heitir „Bonde söker fru“ eða bóndi í konuleit og fjallar um fjóra einhleypa bændur sem fá til sín fjórar kátar kerlingar hver og fylgjast sjónvarpsáhorfendur spenntir með þegar þær eru leiddar undir bændurna eins og kýr til kelfingar. Þessir brosmildu piparsveinar í gúmmístígvélum tóku auðvitað kvenpeningnum fagnandi, enda tilbreyting frá selskapnum við dýrin í sveitinni. Kerlurnar kepptust við að sjarmera þá með því að ganga í húsverkin án tepruskaps; dreifðu skít, sættu sig við ropandi svín og tannlausa önd sem beit þær í fingurna, allt með bros á vör. En eftir því sem leið á seríuna fóru bændurnir blíðu að verða æ fyrirferðarmeiri á forsíðum slúðurblaðanna. Andreas játaði t.d. einum umsækjanda um starf bóndakonu ást sína, en skömmu eftir að slökkt hafði verið á myndavélunum sást hann með öðrum umsækjanda inni í Massey Ferguson dráttarvél. Konurnar slógust og grenjuðu, foreldrar þeirra urðu fyrir aðkasti í kjörbúðinni heima í Smálöndum, bóndinn gaf útskýringar á hegðun sinni á einhverri undarlegri mállýsku svo það þurfti að þýða hann á sænska tungu og samt fékk maður engan botn í hvað hann var að reyna að segja og enn slógu þættirnir öll áhorfsmet. Viku síðar blasti við: „Hneyksli í hlöðunni.“ Engin myndavél var á staðnum fyrr en næsta morgun þegar hlöðudyrnar opnuðust. Út gengu einn bóndi, tvær kerlingar, ein kind. Hvílíkt drama! Hver nennir að horfa á Nóbelsverðlaunaafhendinguna þegar maður kemst í svona menningarlegt sjónvarpsefni? Og ekki einu sinni bannað börnum! Bachelorinn hrundi niður vinsældalistann og í staðinn fyrir kelerí í heitum pottum veltu þátttakendur sér nú í kálgarðinum og í stað kampavíns og rósa var nú komið heimabrugg og munntóbak. Annars náði sænsk sjónvarpsdagskrárgerð nýjum hæðum þegar farið var að þynnast í hópnum og Mikael bóndi fór í göngutúr með verðandi eiginkonu. Af höfðingsskap sínum bauð hann henni upp á pinnaís og svo stóðu þau á fáförnum gatnamótum. Eftir langa þögn spyr hann: „Hvernig er ísinn?“ Þegar hún loks tekur út úr sér ísinn til að svara keyrir haugsugubíllinn framhjá svo ekki heyrist mannsins mál. Bíllinn fjarlægist og við tekur einhver óbærilegasta þögn í sjónvarpssögunni. Löngu síðar gubbar hún út úr sér: „En þinn?“ Bóndi svarar að bragði: „Hann er kaldur.“ (!) Hvað á maður að gera? Manni fallast næstum hendur yfir galdri sjónvarpsins. Það hefði ekki komið á óvart þó konan hefði næst spurt: „Hvenær kemur Godot?“ En hvernig má svona prógram verða til bjargar íslenskum landbúnaði? Nú þegar íslenski bóndinn á aungvan vin og er úthrópaður sem afæta sem valdi því að matarkarfa íslenskra heimila er sú dýrasta í Evrópu og útlensk jógúrt er bara borin fram í fermingarveislum yfirstéttarbarna. En væru bændasamtökin ekki tilbúin að taka þátt í niðurfellingu verndartolla á erlendum landbúnaðarafurðum, ef þau fengju eitthvað í staðinn? Eins og sjónvarpsþátt um fengitíma íslenskra bænda? Ég sé fyrir mér samningaviðræður formanns bændasamtakanna, landbúnaðarráðherra og yfirmanns innlendrar dagskrárgerðar hjá RÚV. Bóndi: „Kemur ekki til greina. Bara íslensk mjólk fyrir Íslendinga.“ Ráðherra: „Auðvitað er íslenska mjólkin best. En það er líka íslenski bóndinn og við viljum gera hann ódauðlegan.“ Sjónvarpsmaður: „Þetta er þáttur að sænskri fyrirmynd...“ B: „En gengur íslenskt sjónvarpsefni ekki út á að gera eitthvað frumlegt og skapandi?“ Sj: „Nei, blessaður vertu. Besta íslenska sjónvarpsefnið gengur einmitt út á það að apa eftir hugmyndum sem notið hafa vinsælda erlendis. Sjáðu bara þætti eins og idol og bachelor og það var lagið.“ Rh: „Og Dallas!“ Sj: „Hmmm... Íslendingar myndu kynnast bændastéttinni, einhleypir bændur myndu finna sér maka og kæmust í slúðurblöðin, fengju kannski birtar af sér myndir í Séð og eyrt.“ Rh: „Ég kom einu sinni í Séð og heyrt. Það var falleg mynd.“ B: „En eru einhverjir peningar í þessu fyrir okkur?“ Sj: „Með frægð og kvenhylli koma peningarnir sjálfkrafa.“ B: „Ég verð auðvitað að ræða þetta við strákana í bændahöllinni en mér líst bara vel á hugmyndina.“ Rh: „Má ég þá kannski koma með hugmynd að titli? Hernig líst ykkur á Bóndi með brókarsótt?“ Sj: „Æi er það nú ekki einum of...“ B: „Díll!“ Bachelorinn hrundi niður vinsældalistann og í staðinn fyrir kelerí í heitum pottum veltu þátttakendur sér nú í kálgarðinum og í stað kampavíns og rósa var nú komið heimabrugg og munntóbak.
Afhendum raunverulegum eigendum hlut sinn í Íslandsbanka til jafns Sigmundur Davíð Gunnlaugsson Skoðun
Skoðun Afhendum raunverulegum eigendum hlut sinn í Íslandsbanka til jafns Sigmundur Davíð Gunnlaugsson skrifar
Skoðun Íslenskur landbúnaður er ekki aðeins arfleifð heldur líka framtíð okkar Íslendinga Halla Hrund Logadóttir skrifar
Skoðun „Þörfin fyrir nýtt upphaf: Af hverju hrista þarf upp í stjórnmálum“ Sigurður Hólmar Jóhannesson skrifar
Skoðun Einstaklingur á undir högg að sækja í dómsmáli við hinn sterka Jörgen Ingimar Hansson skrifar
Afhendum raunverulegum eigendum hlut sinn í Íslandsbanka til jafns Sigmundur Davíð Gunnlaugsson Skoðun