Hvað er fram undan í íslenskum stjórnmálum? Reynir Böðvarsson skrifar 14. ágúst 2024 16:00 Hvað er fram undan í íslenskum stjórnmálum nú þegar líður að hausti 2024, þessu velta sjálfsagt margir fyrir sér. Eru stjórnarslit í vændum eða ætlar stjórnin að reyna að þrauka áfram þrátt fyrir gífurlegar óvinsældir. Er kannski verið að vonast eftir einhverjum stóratburði sem gæti legið handan við hornið, Covid2 eða kannski enn stærra eldgos á Reykjanesi en hingað til, ekki veit ég. Ég tel mig þó vita að enginn í ríkisstjórninni óskar beinlínis hamfara en eru samt kannski að bíða aðeins átekta ef ske kynni. Já ef eitthvað kæmi kannski til bjargar þá liti málið mögulega betur út, hægt væri að benda á blóraböggul. Stjórnarandstaðan á þingi lítur er ekki mikið skárri, Samfylkingin þegir í raun þunnu hljóði og vill ekki rugga bátnum í von um að fylgið sem skoðanakannanir sýna haldist, Viðreisn talar bara áfram um lausn allra vandamála sem er að þeirra mati ESB og Miðflokkurinn reynir eftir fremsta Hvað er framundan í íslenskum stjórnmálum nú þegar líður að hausti 2024, þessu velta sjálfsagt margir fyrir sér. Eru stjórnarslit í vændum eða ætlar stjórnin að reyna að þrauka áfram þrátt fyrir gífurlegar óvinsældir. Er kannski verið að vonast eftir einhverjum stóratburði sem gæti legið handan við hotnið, Covid2 eða kannski enn stærra eldgos á Reykjanesi en hingað til, ekki veit ég. Ég tel mig þó vita að enginn í ríkisstjórninni óskar beinlínis harmfara en eru samt kannski að bíða aðeins átekta ef ske kynni. Já ef eitthvað kæmi kanski til bjargar þá liti málið mögulega betur út, hægt væri að benda á blóraböggul. Stjórnarandstaðan á þingi lítur er ekki mikið skárri, Samfylkingin þeigir í raun þunnu hljóði og vill ekki rugga bátnum í von um að fylgið sem skoðanakannanir sýna haldist, Viðreisn talar bara áfram um lausn allra vandamála sem er að þeirra mati ESB og Miðflokkurinn reynir eftir fremsta megni að vera verri en Sjálfstæðisflokkurinn í útlendingaandúð þjóðernisrembu. Það eru helst Píratar sem stiga fram og benda á mikilvæg mál en virðast oft svo áttavilltir á vinstri-hægri skalanum að stundum er erfitt að taka þá alvarlega. Ég er á þeirri skoðun að mikilvægasta verkefni í íslenskum stjórnmálum nú er að losna við Nýfrjálshyggjuna, markaðsvæðingarbrjálæði djöfulsins sem á sér enga hliðstæðu í sögu mannkyns. Sjálfstæðisflokkurinn og Framsóknarflokkurinn eru ásamt Viðreisn boðberar þessara viðhorfa hér á Íslandi og sem er á heimsvísu á góðri leið með að tortíma jörðinni sem möguleg heimavist mannkyns. Hér á Íslandi standa þessir flokkar fyrir ótakmarkaðri nýtingu náttúruauðlinda til gagns fáum auðkífingum en til skaða fyrir okkur hin. Það er kominn tími til að fólk átti sig á að Sjálfstæðisflokkurinn er sérhagsmunaflokkur auðmanna sem hefur tekist um áratuga raðir að ljúga því inn á okkur að hann sé flokkur allra landsmanna. Við vitum nú að svo er ekki. Svo er það Framsóknarflokkurinn sem er í raun furðufyrirbæri í dag, á sér rætur sem hugsjónahreyfing samvinnufélaga og var til mikils gagns fram eftir síðustu öld þegar honum var rænt af eiginhagsmunaseggjum og markaðsvæddur. Þvílík örlög flokks Jónasar frá Hriflu! Í komandi þingkosningum er það því augljóst að baráttan stendur um hvort haldið verði áfram á braut nýfrjálshyggjunar eða hvort brugðið verði spori. Verður áfram ýtt undir framþróun neyslusamfélagsins, áfram þrýst á influttning ódýrs vinnuafls til þess að þessi þróun geti haldið áfram enn um sinn eða verður staldrað við. Ég held að það hvernig málum vindur fram velti mikið á Samfylkingunni. Hvernig kemur hún til með að horfa á sitt hlutverk sem jafnaðarmannaflokkur Íslands, verður hægrið ofaná þar eins og víða í systurflokkum í Evrópu eða sjá menn að sér? Það ætti öllum jafnaðarmönnum að vera ljóst að Nýfrjálshyggjan er ekki fær vegur til jafnra lífskjara. Það ætti ekki að vera nokkur vafi um hvaða leið jamnaðarmannaflokkur velur, en því miður er ég ekki viss um hvaða leið jamnaðarmannaflokkur Íslands, Samfylkingin, kemur til með að velja. Til þess að tryggja sjónarmið jafnaðarstefnunnar á Íslandi eftir næstu kosningar er ekki endilega það besta að kjósa Samfylkinguna heldur mögulega einmitt ekki. Ég skrifaði https://samstodin.is/opinion/bref-til-islenska-kratans-2024/ í vetur þar sem ég lýsti áhyggjum mínum yfir stöðu jafnaðarmanna á Íslandi. Margt bendir til þess að Samfylkingin sé frekar á leið til hægri síðustu misseri að hún sé hreinlega að verða að hægrikrataflokki. Langt til hægri á gamla vinstri-hægri skalanum sem við þekkjum frá Norðurlöndunum eftir seinna stríð. Þegar allar helstu framfarir þjóðfélaga kristaliseruðus í velferðarpólitíkinni, ekki minnst á Norðurlöndum þar sem háir skattar voru taldir sjálfsagðir til þess tryggja jöfnuð og velferð. Ekki hefur borið mikið á röddum í Samfylkingunni sem fara fram á róttækar leiðréttingar á skattakerfinu sem þó verður að telja nauðsynlegt ef rétta á kúrsinn. Samfylkingin þarf aðhald á Alþingi frá vinstri og þar er Sósíalistaflokkurinn eini sjáanlegi möguleikinn. Þar er mikið af hæfu fólki, góð tenging við verkalýðshreyfinguna sem er grundvallar atriði þegar kemur að baráttu fyrir réttlátara samfélagi og bættum lífskjörum til handa öllum, líka og ekki minnst þeirra lægst launuðu. Til þess að tryggja að snúið verði af braut nýfrjálshyggjunar á Íslandi þarf öflugar raddir á Alþingi sem eru óhræddar við að berjast fyrir réttindum vinnandi stétta og eru ekki með feimni gagnvart orðinu sósíalismi. Kjósendur sem telja sig til vinstri og aðhyllast jöfnuð og réttlæti í þjóðfélaginu gera best í að kjósa Sósíalistaflokkinn í næstu kosningum. Höfundur er jarðskjálftafræðingur á eftirlaunum. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Reynir Böðvarsson Alþingi Mest lesið Um kynjafræði og pólítík Hanna Björg Vilhjálmsdóttir Skoðun Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir Skoðun Ef þið bara hefðuð séð heiminn út frá mínum augum: Börn & ADHD Stefán Þorri Helgason Skoðun Við fylgjum þér frá getnaði til grafar Benedikt S. Benediktsson Skoðun Konur á örorku Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir Skoðun Ekki sama hvaðan gott kemur Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun Börn í meðferð eiga rétt á fagfólki orð duga ekki lengur! Steindór Þórarinsson Skoðun Daði Pálmar Ragnarsson Bakþankar Neyð Róhingja Sigurjón Örn Stefánsson Skoðun Enginn stjórnmálaflokkur mun niðurgreiða sálfræðiþjónustu og útrýma biðlistum Þórarinn Hjartarson Skoðun Skoðun Skoðun Um kynjafræði og pólítík Hanna Björg Vilhjálmsdóttir skrifar Skoðun Við fylgjum þér frá getnaði til grafar Benedikt S. Benediktsson skrifar Skoðun Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Ef þið bara hefðuð séð heiminn út frá mínum augum: Börn & ADHD Stefán Þorri Helgason skrifar Skoðun 112. liðurinn í aðgerðaáætlun í menntamálum? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson skrifar Skoðun Konur á örorku Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun Drambið okkar Júlíus Valsson skrifar Skoðun Við vitum Guðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Ekki sama hvaðan gott kemur Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Börn í meðferð eiga rétt á fagfólki orð duga ekki lengur! Steindór Þórarinsson skrifar Skoðun Greindarskerðing eða ofurgáfur með gervigreind Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Stöndum saman gegn fjölþáttaógnum Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Hagræðing á kostnað fjölbreytni og gæðamenntunar Ida Marguerite Semey skrifar Skoðun Umbúðir en ekkert innihald í Hafnarfirði Einar Geir Þorsteinsson skrifar Skoðun Við viljum tala íslensku, en hvernig Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Mansalsmál á Íslandi Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Hættur heimsins virða engin landamæri Tótla I. Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Tímamót í sjálfsvígsforvörnum Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Yfirgangur, yfirlæti og endastöð Strætó Axel Hall skrifar Skoðun Hugsum fíknivanda upp á nýtt - Ný nálgun í meðhöndlun fíknivanda og áhættuhegðunar Svala Jóhannesdóttir,Lilja Sif Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Háskólinn á Bifröst – Öflugur og sjálfstæður fjarnámsskóli Sólveig Hallsteinsdóttir skrifar Skoðun Það eru fleiri fiskar í sjónum og fleiri sjónarmið í hafstjórn Guðbjörg Ásta Ólafsdóttir skrifar Skoðun Skapandi menntun skilar raunverulegum árangri Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Sex ára sáttmáli Davíð Þorláksson skrifar Skoðun Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir skrifar Skoðun Stjórnendur sem mega ekki stjórna Stefán Vagn Stefánsson skrifar Skoðun Stokkhólmseinkenni sem við ættum að forðast Aðalsteinn Júlíus Magnússon skrifar Skoðun Eflum iðnlöggjöfina og stöðvum brotin Hilmar Harðarson skrifar Sjá meira
Hvað er fram undan í íslenskum stjórnmálum nú þegar líður að hausti 2024, þessu velta sjálfsagt margir fyrir sér. Eru stjórnarslit í vændum eða ætlar stjórnin að reyna að þrauka áfram þrátt fyrir gífurlegar óvinsældir. Er kannski verið að vonast eftir einhverjum stóratburði sem gæti legið handan við hornið, Covid2 eða kannski enn stærra eldgos á Reykjanesi en hingað til, ekki veit ég. Ég tel mig þó vita að enginn í ríkisstjórninni óskar beinlínis hamfara en eru samt kannski að bíða aðeins átekta ef ske kynni. Já ef eitthvað kæmi kannski til bjargar þá liti málið mögulega betur út, hægt væri að benda á blóraböggul. Stjórnarandstaðan á þingi lítur er ekki mikið skárri, Samfylkingin þegir í raun þunnu hljóði og vill ekki rugga bátnum í von um að fylgið sem skoðanakannanir sýna haldist, Viðreisn talar bara áfram um lausn allra vandamála sem er að þeirra mati ESB og Miðflokkurinn reynir eftir fremsta Hvað er framundan í íslenskum stjórnmálum nú þegar líður að hausti 2024, þessu velta sjálfsagt margir fyrir sér. Eru stjórnarslit í vændum eða ætlar stjórnin að reyna að þrauka áfram þrátt fyrir gífurlegar óvinsældir. Er kannski verið að vonast eftir einhverjum stóratburði sem gæti legið handan við hotnið, Covid2 eða kannski enn stærra eldgos á Reykjanesi en hingað til, ekki veit ég. Ég tel mig þó vita að enginn í ríkisstjórninni óskar beinlínis harmfara en eru samt kannski að bíða aðeins átekta ef ske kynni. Já ef eitthvað kæmi kanski til bjargar þá liti málið mögulega betur út, hægt væri að benda á blóraböggul. Stjórnarandstaðan á þingi lítur er ekki mikið skárri, Samfylkingin þeigir í raun þunnu hljóði og vill ekki rugga bátnum í von um að fylgið sem skoðanakannanir sýna haldist, Viðreisn talar bara áfram um lausn allra vandamála sem er að þeirra mati ESB og Miðflokkurinn reynir eftir fremsta megni að vera verri en Sjálfstæðisflokkurinn í útlendingaandúð þjóðernisrembu. Það eru helst Píratar sem stiga fram og benda á mikilvæg mál en virðast oft svo áttavilltir á vinstri-hægri skalanum að stundum er erfitt að taka þá alvarlega. Ég er á þeirri skoðun að mikilvægasta verkefni í íslenskum stjórnmálum nú er að losna við Nýfrjálshyggjuna, markaðsvæðingarbrjálæði djöfulsins sem á sér enga hliðstæðu í sögu mannkyns. Sjálfstæðisflokkurinn og Framsóknarflokkurinn eru ásamt Viðreisn boðberar þessara viðhorfa hér á Íslandi og sem er á heimsvísu á góðri leið með að tortíma jörðinni sem möguleg heimavist mannkyns. Hér á Íslandi standa þessir flokkar fyrir ótakmarkaðri nýtingu náttúruauðlinda til gagns fáum auðkífingum en til skaða fyrir okkur hin. Það er kominn tími til að fólk átti sig á að Sjálfstæðisflokkurinn er sérhagsmunaflokkur auðmanna sem hefur tekist um áratuga raðir að ljúga því inn á okkur að hann sé flokkur allra landsmanna. Við vitum nú að svo er ekki. Svo er það Framsóknarflokkurinn sem er í raun furðufyrirbæri í dag, á sér rætur sem hugsjónahreyfing samvinnufélaga og var til mikils gagns fram eftir síðustu öld þegar honum var rænt af eiginhagsmunaseggjum og markaðsvæddur. Þvílík örlög flokks Jónasar frá Hriflu! Í komandi þingkosningum er það því augljóst að baráttan stendur um hvort haldið verði áfram á braut nýfrjálshyggjunar eða hvort brugðið verði spori. Verður áfram ýtt undir framþróun neyslusamfélagsins, áfram þrýst á influttning ódýrs vinnuafls til þess að þessi þróun geti haldið áfram enn um sinn eða verður staldrað við. Ég held að það hvernig málum vindur fram velti mikið á Samfylkingunni. Hvernig kemur hún til með að horfa á sitt hlutverk sem jafnaðarmannaflokkur Íslands, verður hægrið ofaná þar eins og víða í systurflokkum í Evrópu eða sjá menn að sér? Það ætti öllum jafnaðarmönnum að vera ljóst að Nýfrjálshyggjan er ekki fær vegur til jafnra lífskjara. Það ætti ekki að vera nokkur vafi um hvaða leið jamnaðarmannaflokkur velur, en því miður er ég ekki viss um hvaða leið jamnaðarmannaflokkur Íslands, Samfylkingin, kemur til með að velja. Til þess að tryggja sjónarmið jafnaðarstefnunnar á Íslandi eftir næstu kosningar er ekki endilega það besta að kjósa Samfylkinguna heldur mögulega einmitt ekki. Ég skrifaði https://samstodin.is/opinion/bref-til-islenska-kratans-2024/ í vetur þar sem ég lýsti áhyggjum mínum yfir stöðu jafnaðarmanna á Íslandi. Margt bendir til þess að Samfylkingin sé frekar á leið til hægri síðustu misseri að hún sé hreinlega að verða að hægrikrataflokki. Langt til hægri á gamla vinstri-hægri skalanum sem við þekkjum frá Norðurlöndunum eftir seinna stríð. Þegar allar helstu framfarir þjóðfélaga kristaliseruðus í velferðarpólitíkinni, ekki minnst á Norðurlöndum þar sem háir skattar voru taldir sjálfsagðir til þess tryggja jöfnuð og velferð. Ekki hefur borið mikið á röddum í Samfylkingunni sem fara fram á róttækar leiðréttingar á skattakerfinu sem þó verður að telja nauðsynlegt ef rétta á kúrsinn. Samfylkingin þarf aðhald á Alþingi frá vinstri og þar er Sósíalistaflokkurinn eini sjáanlegi möguleikinn. Þar er mikið af hæfu fólki, góð tenging við verkalýðshreyfinguna sem er grundvallar atriði þegar kemur að baráttu fyrir réttlátara samfélagi og bættum lífskjörum til handa öllum, líka og ekki minnst þeirra lægst launuðu. Til þess að tryggja að snúið verði af braut nýfrjálshyggjunar á Íslandi þarf öflugar raddir á Alþingi sem eru óhræddar við að berjast fyrir réttindum vinnandi stétta og eru ekki með feimni gagnvart orðinu sósíalismi. Kjósendur sem telja sig til vinstri og aðhyllast jöfnuð og réttlæti í þjóðfélaginu gera best í að kjósa Sósíalistaflokkinn í næstu kosningum. Höfundur er jarðskjálftafræðingur á eftirlaunum.
Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir Skoðun
Enginn stjórnmálaflokkur mun niðurgreiða sálfræðiþjónustu og útrýma biðlistum Þórarinn Hjartarson Skoðun
Skoðun Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar
Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson skrifar
Skoðun Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar
Skoðun Hugsum fíknivanda upp á nýtt - Ný nálgun í meðhöndlun fíknivanda og áhættuhegðunar Svala Jóhannesdóttir,Lilja Sif Þorsteinsdóttir skrifar
Skoðun Háskólinn á Bifröst – Öflugur og sjálfstæður fjarnámsskóli Sólveig Hallsteinsdóttir skrifar
Skoðun Það eru fleiri fiskar í sjónum og fleiri sjónarmið í hafstjórn Guðbjörg Ásta Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir skrifar
Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir Skoðun
Enginn stjórnmálaflokkur mun niðurgreiða sálfræðiþjónustu og útrýma biðlistum Þórarinn Hjartarson Skoðun