Þau sem hunsa helförina Birgir Rúnar Davíðsson skrifar 7. júní 2024 18:30 „Gjörðir fólks í dag sýna okkur hvað sama fólk hefði gert á meðan á helförinni stóð.“ Þessi orð tók ég með mér frá fundi dr. Mads Gilbert í Hofi á Akureyri, en Mads er margverðlaunaður norskur læknir sem hefur lengi stutt Palestínumenn í baráttunni gegn þungvopnuðu hersetuliði Ísraels. Ísrael hefur lagt undir sig stöðugt meira af landi palestínsku þjóðarinnar, á ólöglegan hátt, síðustu 75 árin. Fjölmiðlum hættir til þess að kalla þetta átök tveggja aðila, annars vegar Ísraels og hins vegar Hamas, eins og eitthvað sé óljóst um atburði og ástæður þeirrar stöðu sem nú er uppi. Raunin er sú að Ísrael rekur harða nýlendustefnu gagnvart Palestínu og þurrkar miskunnarlaust út allt sem sem minnir á tilvist palestínsku þjóðarinnar. Ísrael hefur hunsað alþjóðareglur áratugum saman og hertekið landsvæði á ólöglegan hátt, flutt þangað landnema og gert landið að sínu. Þetta er kolólögleg nýlendustefna. Áhrifaríkt er að sjá myndrænt hvernig land palestínsku þjóðarinnar hefur minnkað frá því Ísraelsríki var stofnað og þegar yfirvöld Ísraels sýna kort af svæðinu er ekkert þar að sjá sem heitir Palestína, aðeins Ísrael. Látið er eins og Palestína sé ekki til og það er einmitt stefna og markmið ísraelskra yfirvalda. Hvaða þjóð myndi ekki berjast gegn þessu? Samkvæmt alþjóðalögum er fólki einmitt heimilt að berjast gegn ólöglegri hersetu, jafnvel með vopnum. Að sjálfsögðu á baráttan að snúast gegn hermönnum en ekki almennum borgurum, en þegar fréttamiðlar tala stöðugt um gísla í haldi Hamas gleymist að nefna 9000 palestínska fanga sem dúsa við ömurlegar aðstæður og án nokkurrar ákæru í búrum Ísraelsmanna. Hver er í raun munurinn á gísl og fanga sem aldrei er ákærður fyrir nokkurn glæp? Þegar talað er um hræðileg morð Hamas-liða þann 7. október 2023 gleymist oft að benda á þá tölfræðilegu staðreynd að fyrir hvern einasta fallinn Ísraela hefur ísraelski herinn myrt hundruð Palestínubúa í ólöglegri hersetu sinni. Almenningur á Vesturlöndum virðist blessunarlega vera farinn að snúast gegn Ísrael í þessu máli og myndir birtast frá fjölmennum kröfugöngum og mótmælum þar sem fána Palestínu er flaggað. Ráðamenn hér á landi hafa hingað til hunsað það sem æ fleiri kalla þjóðarmorð, hafa ekki viljað styggja stórveldið í vestri, og einn allra æðsti ráðamaðurinn virðist vera óupplýstur, heilaþveginn eða algjörlega laus við alla mannúð og hluttekningu. Sem er einmitt eitt af því sem skilgreinir siðblindu. Hann talar nefnilega alltaf eins og það sé Hamas sem valdi hörmungunum, talar eins og allt stafi af því sem gerðist þann 7. október 2023, eins og sá dagur hafi verið upphafið, talar eins og máttlítil tilraun með gagnslitlum skeytum gegn ólöglegu hersetuliði réttlæti það að flóttamenn í tjaldbúðum séu brenndir lifandi. Réttur palestínsku þjóðarinnar til að berjast gegn ólöglegri hersetu Ísraels er nákvæmlega sá sami og réttur Úkraínu til að berjast og endurheimta landsvæði sem Rússar hafa lagt undir sig í ólöglegu árásarstríði Pútíns. Vesturlönd dæla vopnum til Úkraínumanna og styðja þá með ráðum og dáð, en líta svo í hina áttina þegar palestínska þjóðin er barin, limlest, skotin og brennd. Það er erfitt að finna aðrar ástæður fyrir þessum ólíku viðbrögðum en dökkan húðlit og framandi trúarbrögð. Á meðan íslenskir ráðamenn líta í hina áttina og þora hvorki að gera neitt né segja, hækkar sú krafa almennings um að við sýnum fordæmi með því að stíga fast til jarðar og lýsa því yfir að þessi grimmd Ísraels gangi ekki lengur. Við erum lítil þjóð en við getum haft áhrif. Við getum sýnt fordæmi, verið hvati fyrir stærri þjóðir til að stíga fram. Við getum sett viðskiptaþvinganir á Ísrael. Við getum slitið stjórnmálasambandi við Ísrael. Við getum sýnt heiminum að við tökum því ekki þegjandi að heimili milljóna séu lögð í rúst, moskur og kirkjur eyðilagðar, skólar sprengdir, sjúkrahúsum gjöreytt og neyðaraðstoð hindruð svo að hungurdauði vofir hundruðum þúsunda. Eitt það skrýtnasta við helförina var það hve margir voru sannfærðir um að þörf væri á henni, að hún væri réttlætanleg og nauðsynleg. Fólk leit undan og gerði ekkert. Núna eru ráðamenn í sömu sporum og gera ekkert þegar viðurstyggilegt þjóðarmorð stendur yfir. Sagan mun dæma þá harðlega sem hafa tækifæri til að hafa áhrif en líta undan og afsaka sig með því að við séum nú ekki vön að gera hitt eða þetta. Allir geta gert eitthvað. Það má sniðganga ísraelskar vörur, þrýsta á fyrirtæki að nota ekki Rapyd fyrir greiðsluhirðingu, flagga palestínska fánanum, ganga í Félagið Ísland-Palestínu, mæta á mótmælasamkomur, fylgja fólki eins og dr. Mads Gilbert og miðlum eins og AJ+ á samfélagsmiðlum og deila efni til sem flestra. Það má skrifa tölvupóst til sveitastjórnarmanna, þingmanna og ráðherra, fara fram á að stuðningur við Palestínu verði sýndur á alla mögulega vegu. Allt eru þetta lítil atriði en dropinn holar steininn og samstaða almennings getur haft mikil áhrif. Framar öðrum eru það ráðamenn þjóðarinnar sem eru að missa af tækifærinu til að gera það rétta. Það eru þeir sem verða dæmdir harðlega með öðrum ráðamönnum sem gátu sýnt mannúð á tímum þjóðarmorðs en litu frekar undan og hunsuðu það helvíti sem palestínska þjóðin er föst í. Skilaboðin til yfirvalda eru einföld: Viðskiptaþvinganir strax og slítið stjórnmálasambandi við Ísrael. Höfundur er manneskja með samúð og réttlætiskennd. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Átök í Ísrael og Palestínu Ísrael Palestína Mest lesið Halldór 26.04.2025 Halldór Friður - í framsöguhætti eða viðtengingarhætti? Bryndís Schram Skoðun SFS, Exit og norska leiðin þeirra Jón Kaldal Skoðun Íslenskar pyndingar Guðmundur Ingi Þóroddsson Skoðun Að hata einhvern sem þú þarft á að halda? Katrín Pétursdóttir Skoðun Löngu þarft samtal um hóp sem gleymist! Katarzyna Kubiś Skoðun Næringarfræði er lykillinn að betri heilsu, viltu vera með? Guðrún Nanna Egilsdóttir Skoðun Mega bara íslenskir karlmenn nauðga konum á Íslandi? Guðný S. Bjarnadóttir Skoðun Að sækja gullið (okkar) Þröstur Friðfinnsson Skoðun Menntun fyrir öll – nema okkur Haukur Guðmundsson Skoðun Skoðun Skoðun Að hata einhvern sem þú þarft á að halda? Katrín Pétursdóttir skrifar Skoðun Íslenskar pyndingar Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun SFS, Exit og norska leiðin þeirra Jón Kaldal skrifar Skoðun Friður - í framsöguhætti eða viðtengingarhætti? Bryndís Schram skrifar Skoðun Næringarfræði er lykillinn að betri heilsu, viltu vera með? Guðrún Nanna Egilsdóttir skrifar Skoðun Löngu þarft samtal um hóp sem gleymist! Katarzyna Kubiś skrifar Skoðun Menntun fyrir öll – nema okkur Haukur Guðmundsson skrifar Skoðun Það er ekki hægt að loka augunum fyrir þessum veruleika Davíð Bergmann skrifar Skoðun Kirkjugarðsballið: Eiga Íslendingar að mæta þar? Birgir Dýrfjörð skrifar Skoðun Að sækja gullið (okkar) Þröstur Friðfinnsson skrifar Skoðun Til hamingju blaðamenn! Hjálmar Jónsson skrifar Skoðun Stormur í Þjóðleikhúsinu Bubbi Morthens skrifar Skoðun Börn í skugga stríðs Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Opið bréf til mennta- og barnamálaráðherra Gunnar Örn Vopnfjörð Þorsteinsson skrifar Skoðun Hvernig gerum við Grundarhverfi enn betra? Ævar Harðarson skrifar Skoðun Matvælaframleiðslulandið Ísland – er framtíð án sérþekkingar? Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson skrifar Skoðun 120km hraði á Keflavíkurveginum og netsölur með áfengi Jón Páll Haraldsson skrifar Skoðun Lausnin liggur fyrir – Landspítali þarf að stíga skrefið Sandra B. Franks skrifar Skoðun Auðbeldi SFS Örn Bárður Jónsson skrifar Skoðun Skjárinn og börnin Daðey Albertsdóttir,Silja Björk Egilsdóttir,Skúli Bragi Geirdal skrifar Skoðun „Er stjúpmamma þín vond eins og í Öskubusku?“ Hafdís Bára Ólafsdóttir skrifar Skoðun Af hverju er Framsóknarfólk hamingjusamast? Árelía Eydís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Norska leiðin hefur gefist vel – í Póllandi Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Opið hús fyrir útvalda Björn Brynjúlfur Björnsson skrifar Skoðun Af hverju hræðist fólk kynjafræði? Eydís Ásbjörnsdóttir skrifar Skoðun Hlustum á okkar landsliðskonur - sýnum Ísrael rauða spjaldið Hrönn G. Guðmundsdóttir,Ragnhildur Hólmgeirsdóttir skrifar Skoðun Hópnauðganir/svartheimar! Davíð Bergmann skrifar Skoðun Valdið og samvinnuhugsjónin Kjartan Helgi Ólafsson skrifar Skoðun NPA breytti lífinu mínu Sveinbjörn Eggertsson skrifar Skoðun Hefur þú tilkynnt um ofbeldi gegn barni? Alfa Jóhannsdóttir skrifar Sjá meira
„Gjörðir fólks í dag sýna okkur hvað sama fólk hefði gert á meðan á helförinni stóð.“ Þessi orð tók ég með mér frá fundi dr. Mads Gilbert í Hofi á Akureyri, en Mads er margverðlaunaður norskur læknir sem hefur lengi stutt Palestínumenn í baráttunni gegn þungvopnuðu hersetuliði Ísraels. Ísrael hefur lagt undir sig stöðugt meira af landi palestínsku þjóðarinnar, á ólöglegan hátt, síðustu 75 árin. Fjölmiðlum hættir til þess að kalla þetta átök tveggja aðila, annars vegar Ísraels og hins vegar Hamas, eins og eitthvað sé óljóst um atburði og ástæður þeirrar stöðu sem nú er uppi. Raunin er sú að Ísrael rekur harða nýlendustefnu gagnvart Palestínu og þurrkar miskunnarlaust út allt sem sem minnir á tilvist palestínsku þjóðarinnar. Ísrael hefur hunsað alþjóðareglur áratugum saman og hertekið landsvæði á ólöglegan hátt, flutt þangað landnema og gert landið að sínu. Þetta er kolólögleg nýlendustefna. Áhrifaríkt er að sjá myndrænt hvernig land palestínsku þjóðarinnar hefur minnkað frá því Ísraelsríki var stofnað og þegar yfirvöld Ísraels sýna kort af svæðinu er ekkert þar að sjá sem heitir Palestína, aðeins Ísrael. Látið er eins og Palestína sé ekki til og það er einmitt stefna og markmið ísraelskra yfirvalda. Hvaða þjóð myndi ekki berjast gegn þessu? Samkvæmt alþjóðalögum er fólki einmitt heimilt að berjast gegn ólöglegri hersetu, jafnvel með vopnum. Að sjálfsögðu á baráttan að snúast gegn hermönnum en ekki almennum borgurum, en þegar fréttamiðlar tala stöðugt um gísla í haldi Hamas gleymist að nefna 9000 palestínska fanga sem dúsa við ömurlegar aðstæður og án nokkurrar ákæru í búrum Ísraelsmanna. Hver er í raun munurinn á gísl og fanga sem aldrei er ákærður fyrir nokkurn glæp? Þegar talað er um hræðileg morð Hamas-liða þann 7. október 2023 gleymist oft að benda á þá tölfræðilegu staðreynd að fyrir hvern einasta fallinn Ísraela hefur ísraelski herinn myrt hundruð Palestínubúa í ólöglegri hersetu sinni. Almenningur á Vesturlöndum virðist blessunarlega vera farinn að snúast gegn Ísrael í þessu máli og myndir birtast frá fjölmennum kröfugöngum og mótmælum þar sem fána Palestínu er flaggað. Ráðamenn hér á landi hafa hingað til hunsað það sem æ fleiri kalla þjóðarmorð, hafa ekki viljað styggja stórveldið í vestri, og einn allra æðsti ráðamaðurinn virðist vera óupplýstur, heilaþveginn eða algjörlega laus við alla mannúð og hluttekningu. Sem er einmitt eitt af því sem skilgreinir siðblindu. Hann talar nefnilega alltaf eins og það sé Hamas sem valdi hörmungunum, talar eins og allt stafi af því sem gerðist þann 7. október 2023, eins og sá dagur hafi verið upphafið, talar eins og máttlítil tilraun með gagnslitlum skeytum gegn ólöglegu hersetuliði réttlæti það að flóttamenn í tjaldbúðum séu brenndir lifandi. Réttur palestínsku þjóðarinnar til að berjast gegn ólöglegri hersetu Ísraels er nákvæmlega sá sami og réttur Úkraínu til að berjast og endurheimta landsvæði sem Rússar hafa lagt undir sig í ólöglegu árásarstríði Pútíns. Vesturlönd dæla vopnum til Úkraínumanna og styðja þá með ráðum og dáð, en líta svo í hina áttina þegar palestínska þjóðin er barin, limlest, skotin og brennd. Það er erfitt að finna aðrar ástæður fyrir þessum ólíku viðbrögðum en dökkan húðlit og framandi trúarbrögð. Á meðan íslenskir ráðamenn líta í hina áttina og þora hvorki að gera neitt né segja, hækkar sú krafa almennings um að við sýnum fordæmi með því að stíga fast til jarðar og lýsa því yfir að þessi grimmd Ísraels gangi ekki lengur. Við erum lítil þjóð en við getum haft áhrif. Við getum sýnt fordæmi, verið hvati fyrir stærri þjóðir til að stíga fram. Við getum sett viðskiptaþvinganir á Ísrael. Við getum slitið stjórnmálasambandi við Ísrael. Við getum sýnt heiminum að við tökum því ekki þegjandi að heimili milljóna séu lögð í rúst, moskur og kirkjur eyðilagðar, skólar sprengdir, sjúkrahúsum gjöreytt og neyðaraðstoð hindruð svo að hungurdauði vofir hundruðum þúsunda. Eitt það skrýtnasta við helförina var það hve margir voru sannfærðir um að þörf væri á henni, að hún væri réttlætanleg og nauðsynleg. Fólk leit undan og gerði ekkert. Núna eru ráðamenn í sömu sporum og gera ekkert þegar viðurstyggilegt þjóðarmorð stendur yfir. Sagan mun dæma þá harðlega sem hafa tækifæri til að hafa áhrif en líta undan og afsaka sig með því að við séum nú ekki vön að gera hitt eða þetta. Allir geta gert eitthvað. Það má sniðganga ísraelskar vörur, þrýsta á fyrirtæki að nota ekki Rapyd fyrir greiðsluhirðingu, flagga palestínska fánanum, ganga í Félagið Ísland-Palestínu, mæta á mótmælasamkomur, fylgja fólki eins og dr. Mads Gilbert og miðlum eins og AJ+ á samfélagsmiðlum og deila efni til sem flestra. Það má skrifa tölvupóst til sveitastjórnarmanna, þingmanna og ráðherra, fara fram á að stuðningur við Palestínu verði sýndur á alla mögulega vegu. Allt eru þetta lítil atriði en dropinn holar steininn og samstaða almennings getur haft mikil áhrif. Framar öðrum eru það ráðamenn þjóðarinnar sem eru að missa af tækifærinu til að gera það rétta. Það eru þeir sem verða dæmdir harðlega með öðrum ráðamönnum sem gátu sýnt mannúð á tímum þjóðarmorðs en litu frekar undan og hunsuðu það helvíti sem palestínska þjóðin er föst í. Skilaboðin til yfirvalda eru einföld: Viðskiptaþvinganir strax og slítið stjórnmálasambandi við Ísrael. Höfundur er manneskja með samúð og réttlætiskennd.
Skoðun Matvælaframleiðslulandið Ísland – er framtíð án sérþekkingar? Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson skrifar
Skoðun Hlustum á okkar landsliðskonur - sýnum Ísrael rauða spjaldið Hrönn G. Guðmundsdóttir,Ragnhildur Hólmgeirsdóttir skrifar