Flugan í ídýfunni Lóa Hlín Hjálmtýsdóttir skrifar 7. apríl 2025 06:31 Við sem búum hér á hjara veraldar skiljum öðrum fremur hversu dýrmætt það er að geta lyft sér upp. Veturinn er langur, vorið er blautt og sumarið… minnumst ekki á það ógrátandi. Við þráum svo heitt að gera okkur dagamun að dimmasti vetrarmánuðurinn er undirlagður af veisluhöldum, hlaðborðum og jólatónleikum. Svo mikið er um dýrðir að fólk er farið að kveinka sér undan streitunni sem fylgir því að reyna að hafa svona gaman. Frá janúar og fram á sumar er síðan hundleiðinlegt að búa á landinu, þess vegna erum við nánast öll á einhvers konar lyfjum eða flýjum til Tenerife, þau sem hafa efni á því þ.e.a.s. Það er bókstaflega ekkert skemmtilegt að gera hérna nema fylgjast með handbolta og Söngvakeppninni. Mig langar því að kvarta opinberlega yfir því hvernig HSÍ og RÚV hefur tekist að eyðileggja fyrir mér og örugglega fleirum, einu ókeypis skemmtunina sem er að hafa. (Ókeypis skemmtun segi ég, vitandi það að öll erum við látin borga nefskattinn sem gerir þetta mál enn ergilegra.) Hvers vegna stöndum við frammi fyrir þeim fáránlega veruleika að þurfa að velja á milli þess að stara á vegginn heima hjá okkur eða horfa framhjá landsliðstreyjum handboltaliðanna útbíuðum í auglýsingum frá fyrirtæki hvers eigandi styður Ísraelsher og horfa á Söngvakeppnina vitandi það að á endanum verður valinn keppandi sem fer og keppir í Eurovision með Ísrael innanborðs. Einu möguleikarnir sem mér eru gefnir eru að láta mér leiðast eða taka þátt og svíkja þar með samvisku mína og hjálpa til við heimurinn haldist eins ömurlegur og verst verður á kosið? Á meðan heyri ég nágrannann ýmist garga af gleði í hvert sinn sem Ísland skorar eða æpa af kæti yfir Söngvakeppninni, vegna þess að annað hvort; fylgist hann ekki með fréttum, er drullusama eða getur á óskiljanlegan hátt flokkað veruleikann í hólf þar sem ekkert lekur á milli, handbolti er bara handbolti, stuð er bara stuð og ekkert skyggir á gleðina. Ég skal segja þér hvað skyggir á gleðina kæri granni: stjórn HSÍ sem tekur þær fáránlegu ákvarðanir að þiggja fé frá fyrirtæki með eiganda sem hefur viðurkennt að styðja við Ísraelsher og glæpina sem hann fremur og láta íslensku liðin keppa við Ísrael á sama tíma og þjóð þeirra stundar þjóðarmorð. Að sama skapi er ég vonsvikin út í stjórnendur Ríkisútvarpsins sem hafa nú annað árið í röð ákveðið að senda íslensku keppendurna, sem sigruðu Söngvakeppnina, í Eurovision. Þar munu strákarnir í Væb keppa á sviði með fulltrúa frá ríki sem hefur margbrotið alþjóðalög, ríki með forsætisráðherra sem er með handtökutilskipanir dinglandi yfir sér í fjölmörgum löndum og hefur stundað þjóðarmorð í beinni útsendingu í meira en ár. Til að bæta gráu ofan á svart saka Ísraelar Væbbræður um lagastuld. Í vikunni munu svo handboltastelpurnar okkar keppa við lið Ísraels. Í stað þess að HSÍ sjái sóma sinn í að blása leikinn af hefur lögreglan blandað sér í málið og lagt til að stelpurnar keppi fyrir luktum dyrum, án áhorfenda og HSÍ ætlar að verða við því. Góða stemningin. Til hvers að halda handboltakeppni án áhorfenda? Mér þykir óásættanlegt að handboltafólkið okkar neyðist til að klæðast þessum auglýsingum og keppa við stríðsglæpaþjóð til að vinna vinnuna sína. Einnig sætti ég mig ekki við að ungt lista- og íþróttafólk sé sett í þá stöðu að missa af tækifærum eða taka þátt í ímyndarherferð Ísraels. Þau sem stýra batteríinu ættu auðvitað að bera ábyrgðina í stað þess að velta henni yfir á ungar herðar. Það er kominn tími til að við miðaldra liðið tökum ábyrgð á þessum heimi sem þau munu erfa. Er ég veik af útópískri sinnissýki ef mér dettur í hug að: a)við tökum ekki þátt í að fegra og hvítþvo þjóðarmorð og sleppum því að senda keppendur í Eurovision þar til Ísrael verður vísað úr keppni eins og Rússlandi, og b)handboltaliðin verði ekki neydd til að keppa við stríðsglæpamenn og væru styrkt af aðilum sem styðja ekki þjóðarmorð eða væri kannski bara styrkt þannig að búningarnir þurfi ekki auglýsingar? Ég myndi glöð borga handakrikaskatt ef ég fengi bara að skemmta mér í friði án þess að leiða hugann að þjóðarmorði í hvert sinn sem lít á skjáinn. Mig fýsir einnig að vita hvaða afleiðingar það hefði ef við gætum bara haldið Söngvakeppnina hérna heima og sleppt því að senda keppandann okkar út þar til þessu landráns þjóðarmorðingja ríki verður réttilega vísað úr Eurovision. Ég þrái handbolta, Eurovision og stuð og hvet almenning sem er sama sinnis að láta í sér heyra. Við erum fá, boðleiðir eru stuttar og við erum upp til hópa friðelskandi stemningsfólk sem þolum hvorki hræsni né kjaftæði. Fyrir áhugasöm þá er hér undirskriftalisti vegna Eurovision: https://island.is/undirskriftalistar/525768ea-1608-4805-870c-96c5b8917098 og hér er netfang hjá HSÍ fyrir þau sem vilja mótmæla: hsi@hsi.is Höfundur er teiknari og tónlistarkona Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Eurovision Eurovision 2025 Mest lesið Orðhengilsháttur og lygar Elín Erna Steinarsdóttir Skoðun Hvers vegna hatar SFS smábáta? Svarið tengist veiðigjöldum Kjartan Páll Sveinsson Skoðun „Oft er flagð undir fögru skinni“ Guðmunda G. Guðmundsdóttir Skoðun Ráðherra gengur fram án laga Svanur Guðmundsson Skoðun Fjögurra daga vinnuvika – nýr veruleiki? Sigvaldi Einarsson Skoðun Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson Skoðun Málþófið um veiðigjöldin vekur miskunnsama Samverja Sigurjón Þórðarson Skoðun Stærðfræðikennari sem kann ekki að reikna? (Og getur ekki lært það!) Brynjólfur Þorvarðsson Skoðun Grafarvogur framtíðar verður til Sara Björg Sigurðardóttir Skoðun Til hamingju Íslendingar með nýja Óperu Andri Björn Róbertsson Skoðun Skoðun Skoðun Til hamingju Íslendingar með nýja Óperu Andri Björn Róbertsson skrifar Skoðun Hvers vegna hatar SFS smábáta? Svarið tengist veiðigjöldum Kjartan Páll Sveinsson skrifar Skoðun „Oft er flagð undir fögru skinni“ Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Orðhengilsháttur og lygar Elín Erna Steinarsdóttir skrifar Skoðun Fjögurra daga vinnuvika – nýr veruleiki? Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Ráðherra gengur fram án laga Svanur Guðmundsson skrifar Skoðun Hagkvæmur kostur utan friðlands Jóna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Gagnsæi og inntak Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Sumargjöf Þórunn Sigurðardóttir skrifar Skoðun Hannað fyrir miklu stærri markaði Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Grafarvogur framtíðar verður til Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Málþófið um veiðigjöldin vekur miskunnsama Samverja Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Menntastefna 2030 Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Ágætu fyrrum samstarfsaðilar á Þjóðminjasafni Íslands Uggi Jónsson skrifar Skoðun Ferðamannaþorpin - Náttúruvá Þóra B. Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson skrifar Skoðun Laxaharmleikur Jóhannes Sturlaugsson skrifar Skoðun Lýðræðið í skötulíki! Lilja Rafney Magnúsdóttir skrifar Skoðun Stærðfræðikennari sem kann ekki að reikna? (Og getur ekki lært það!) Brynjólfur Þorvarðsson skrifar Skoðun Íslendingar greiða sama hlutfall útgjalda í mat og Norðurlöndin Margrét Gísladóttir skrifar Skoðun Til varnar jafnlaunavottun Magnea Marinósdóttir skrifar Skoðun Heimaþjónusta og velferðartækni: Lykillinn að sjálfbæru heilbrigðiskerfi Auður Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Barnaræninginn Pútín Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar Skoðun Um þjóð og ríki Gauti Kristmannsson skrifar Skoðun Málfrelsi og mörk þess á vettvangi lýðræðisins Helga Vala Helgadóttir skrifar Skoðun Sjókvíaeldi á Íslandi fjarstýrt með gervigreind frá Noregi Ingólfur Ásgeirsson skrifar Skoðun „Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann skrifar Skoðun Hvers vegna skipta hagsmunir verslanakeðja meira máli en öryggi barna í Ásahverfi Reykjanesbæ? Ólafur Ívar Jónsson skrifar Skoðun Kjarnorkuákvæðið: Neyðarhemill en ekki léttvægt leikfang popúlista Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Stjórnarandstaðan er vannýtt auðlind Jón Daníelsson skrifar Sjá meira
Við sem búum hér á hjara veraldar skiljum öðrum fremur hversu dýrmætt það er að geta lyft sér upp. Veturinn er langur, vorið er blautt og sumarið… minnumst ekki á það ógrátandi. Við þráum svo heitt að gera okkur dagamun að dimmasti vetrarmánuðurinn er undirlagður af veisluhöldum, hlaðborðum og jólatónleikum. Svo mikið er um dýrðir að fólk er farið að kveinka sér undan streitunni sem fylgir því að reyna að hafa svona gaman. Frá janúar og fram á sumar er síðan hundleiðinlegt að búa á landinu, þess vegna erum við nánast öll á einhvers konar lyfjum eða flýjum til Tenerife, þau sem hafa efni á því þ.e.a.s. Það er bókstaflega ekkert skemmtilegt að gera hérna nema fylgjast með handbolta og Söngvakeppninni. Mig langar því að kvarta opinberlega yfir því hvernig HSÍ og RÚV hefur tekist að eyðileggja fyrir mér og örugglega fleirum, einu ókeypis skemmtunina sem er að hafa. (Ókeypis skemmtun segi ég, vitandi það að öll erum við látin borga nefskattinn sem gerir þetta mál enn ergilegra.) Hvers vegna stöndum við frammi fyrir þeim fáránlega veruleika að þurfa að velja á milli þess að stara á vegginn heima hjá okkur eða horfa framhjá landsliðstreyjum handboltaliðanna útbíuðum í auglýsingum frá fyrirtæki hvers eigandi styður Ísraelsher og horfa á Söngvakeppnina vitandi það að á endanum verður valinn keppandi sem fer og keppir í Eurovision með Ísrael innanborðs. Einu möguleikarnir sem mér eru gefnir eru að láta mér leiðast eða taka þátt og svíkja þar með samvisku mína og hjálpa til við heimurinn haldist eins ömurlegur og verst verður á kosið? Á meðan heyri ég nágrannann ýmist garga af gleði í hvert sinn sem Ísland skorar eða æpa af kæti yfir Söngvakeppninni, vegna þess að annað hvort; fylgist hann ekki með fréttum, er drullusama eða getur á óskiljanlegan hátt flokkað veruleikann í hólf þar sem ekkert lekur á milli, handbolti er bara handbolti, stuð er bara stuð og ekkert skyggir á gleðina. Ég skal segja þér hvað skyggir á gleðina kæri granni: stjórn HSÍ sem tekur þær fáránlegu ákvarðanir að þiggja fé frá fyrirtæki með eiganda sem hefur viðurkennt að styðja við Ísraelsher og glæpina sem hann fremur og láta íslensku liðin keppa við Ísrael á sama tíma og þjóð þeirra stundar þjóðarmorð. Að sama skapi er ég vonsvikin út í stjórnendur Ríkisútvarpsins sem hafa nú annað árið í röð ákveðið að senda íslensku keppendurna, sem sigruðu Söngvakeppnina, í Eurovision. Þar munu strákarnir í Væb keppa á sviði með fulltrúa frá ríki sem hefur margbrotið alþjóðalög, ríki með forsætisráðherra sem er með handtökutilskipanir dinglandi yfir sér í fjölmörgum löndum og hefur stundað þjóðarmorð í beinni útsendingu í meira en ár. Til að bæta gráu ofan á svart saka Ísraelar Væbbræður um lagastuld. Í vikunni munu svo handboltastelpurnar okkar keppa við lið Ísraels. Í stað þess að HSÍ sjái sóma sinn í að blása leikinn af hefur lögreglan blandað sér í málið og lagt til að stelpurnar keppi fyrir luktum dyrum, án áhorfenda og HSÍ ætlar að verða við því. Góða stemningin. Til hvers að halda handboltakeppni án áhorfenda? Mér þykir óásættanlegt að handboltafólkið okkar neyðist til að klæðast þessum auglýsingum og keppa við stríðsglæpaþjóð til að vinna vinnuna sína. Einnig sætti ég mig ekki við að ungt lista- og íþróttafólk sé sett í þá stöðu að missa af tækifærum eða taka þátt í ímyndarherferð Ísraels. Þau sem stýra batteríinu ættu auðvitað að bera ábyrgðina í stað þess að velta henni yfir á ungar herðar. Það er kominn tími til að við miðaldra liðið tökum ábyrgð á þessum heimi sem þau munu erfa. Er ég veik af útópískri sinnissýki ef mér dettur í hug að: a)við tökum ekki þátt í að fegra og hvítþvo þjóðarmorð og sleppum því að senda keppendur í Eurovision þar til Ísrael verður vísað úr keppni eins og Rússlandi, og b)handboltaliðin verði ekki neydd til að keppa við stríðsglæpamenn og væru styrkt af aðilum sem styðja ekki þjóðarmorð eða væri kannski bara styrkt þannig að búningarnir þurfi ekki auglýsingar? Ég myndi glöð borga handakrikaskatt ef ég fengi bara að skemmta mér í friði án þess að leiða hugann að þjóðarmorði í hvert sinn sem lít á skjáinn. Mig fýsir einnig að vita hvaða afleiðingar það hefði ef við gætum bara haldið Söngvakeppnina hérna heima og sleppt því að senda keppandann okkar út þar til þessu landráns þjóðarmorðingja ríki verður réttilega vísað úr Eurovision. Ég þrái handbolta, Eurovision og stuð og hvet almenning sem er sama sinnis að láta í sér heyra. Við erum fá, boðleiðir eru stuttar og við erum upp til hópa friðelskandi stemningsfólk sem þolum hvorki hræsni né kjaftæði. Fyrir áhugasöm þá er hér undirskriftalisti vegna Eurovision: https://island.is/undirskriftalistar/525768ea-1608-4805-870c-96c5b8917098 og hér er netfang hjá HSÍ fyrir þau sem vilja mótmæla: hsi@hsi.is Höfundur er teiknari og tónlistarkona
Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson Skoðun
Skoðun Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson skrifar
Skoðun Stærðfræðikennari sem kann ekki að reikna? (Og getur ekki lært það!) Brynjólfur Þorvarðsson skrifar
Skoðun Íslendingar greiða sama hlutfall útgjalda í mat og Norðurlöndin Margrét Gísladóttir skrifar
Skoðun Heimaþjónusta og velferðartækni: Lykillinn að sjálfbæru heilbrigðiskerfi Auður Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun „Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann skrifar
Skoðun Hvers vegna skipta hagsmunir verslanakeðja meira máli en öryggi barna í Ásahverfi Reykjanesbæ? Ólafur Ívar Jónsson skrifar
Skoðun Kjarnorkuákvæðið: Neyðarhemill en ekki léttvægt leikfang popúlista Kristinn Karl Brynjarsson skrifar
Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson Skoðun