Hvar eru málefni barna og ungs fólks? Gunnar E. Sigurbjörnsson skrifar 25. nóvember 2024 18:42 Já, góðan daginn hér. Ég er ekki týpan sem hendir frá mér skoðanagreinum hægri vinstri en ég hef smá áhyggjur af kosningabaráttunni sem er í gangi núna. Það stefnir í mjög spennandi kosningar, en einhvern veginn finnst mér málefni barna og ungs fólks, ásamt öðrum tengdum málum, ekki vera nægilega áberandi í umræðunni eða rædd á markvissan hátt. Ég er faðir tveggja dætra á tveimur skólastigum, hef unnið innan frístunda- og æskulýðsgeirans í yfir 20 ár og átt í talsverðu samstarfi við mennta- og barnamálaráðuneytið í gegnum tíðina. Það sem ég hef tekið mest eftir hvað varðar málefni barna og ungmenna er að sá stjórnmálaflokkur sem hefur að mestu stjórnað fjármálum þjóðarinnar síðustu 70 árin setti fram áhersluplagg þar sem sumt var góðra gjalda vert. Hins vegar var þar talsvert af klisjum án þess að skýrar leiðir fylgdu með. Einnig voru þar hugmyndir sem bera vott um afturför, eins og að börn sem eru „öðruvísi“ ættu að vera í sérskólum og að taka ætti upp úreltar kennsluáherslur og námsmat (lesist: samræmd próf). Ég hef einnig tekið eftir að Viðreisn hefur lagt áherslu á geðheilbrigðismál og málefni fólks með fíknivanda, sem er afar jákvætt. Hins vegar eru það aðeins frambjóðendur í einu kjördæmi sem virðast setja þau málefni sem standa mínu hjarta næst, í algjöran forgang. Sem leggja alla áhersluna í að styrkja framtíð og efla félagslegt umhverfi barna og ungs fólks, efla menntamál, styðja við íþrótta-, frístunda- og önnur æskulýðsmál. Þetta eru þau sem leggja alla áherslu á að styrkja framtíð og efla félagslegt umhverfi barna og ungs fólks, efla menntamál, styðja við íþrótta-, frístunda- og önnur æskulýðsmál. Það eru frambjóðendur Framsóknar í Reykjavík Norður, þar sem fremst í flokki standa Ásmundur Einar Daðason, mennta- og barnamálaráðherra, og Hafdís Hrönn Hafsteinsdóttir, þingmaður. Ég sjálfur hef aldrei kosið Framsókn og ekki ljáð neinum af fjórflokkunum mitt atkvæði á þessari öld en í fyrsta sinn stefnir í að ég kjósi Framsóknarflokkinn. Það er ekki aðeins vegna þeirra ástæðna sem ég hef talið upp hér að ofan. Á undanförnum árum hef ég séð mennta- og barnamálaráðuneytið eflast og mikinn kraft koma í framþróun þeirra málaflokka sem það ráðuneyti hefur yfirumsjón með. Að mínu mati hefur meira áunnist innan ráðuneytisins á síðustu þremur árum en á áratugnum þar á undan. Á þessum þingvetri voru mörg mikilvæg mál á leið inn á Alþingi frá ráðuneytinu, og því var það sárt að sjá stjórnina springa á þeim tímapunkti. Ég vil þó halda því til haga að ég var enginn stuðningsmaður síðustu ríkisstjórnar. Sársaukinn stafaði hins vegar af því að á leið inn í þingið voru ný lög um félagsmiðstöðvar, en Ísland er eina landið á Norðurlöndum sem hefur ekki lögbundið það öfluga æskulýðs- og forvarnarstarf sem þar fer fram. Þá voru ný lög um skólaþjónustu, sem lengi hefur verið beðið eftir, og lög um fjármögnun úrræða fyrir börn sem þurfa mestan stuðning í mennta- og æskulýðsstarfi. Þetta er aðeins hluti þeirra mála sem voru á lokametrunum frá ráðuneytinu. Ég geri mér vel grein fyrir að þetta er ekki ráðherranum einum að þakka, en hann á mikið hrós fyrir sína ástríðu í þessum málum og fyrir að hafa fengið til liðs við sig öflugt og ástríðufullt starfsfólk sem hefur látið hendur standa fram úr ermum. Ef menntamál eru skoðuð sérstaklega hefur lengi vantað aukinn stuðning við útgáfu námsgagna, og lengi hefur verið beðið eftir fyrrgreindum skólaþjónustulögum sem og samræmdu námsmati. Þessi þrenna var á lokametrunum þegar stjórnin sprakk. Ég kom nýlega úr starfstengdri ferð til Eistlands. Það land er efst meðal Evrópulanda samkvæmt Pisa-rannsóknum. Þar, líkt og hér, er áherslan að færast frá klassískum samræmdum prófum yfir í samræmdan fjölþættan námsferil. Í íþróttamálum er loks að sjá fyrir endann á lönguvitleysunni í þjóðarleikvangsmálum. Ekki síður fagna ég auknum áherslum og stuðningi við íþróttaþátttöku barna og ungs fólks með fatlanir. Þá hafa farsældarlögin orðið þess valdandi að öflugt frístundastarf á vegum sveitarfélaga hefur komist betur í sviðsljósið, sem mikilvægur hluti af velferðar- og farsældarkerfi barna. Allt þetta á Ásmundur Einar, Hafdís og fólkið í kringum þau mikinn þátt í að koma á laggirnar. Ég er alls enginn Framsóknarmaður, en ef þau og annað Framsóknarfólk heldur áfram að setja málefni barna og ungs fólks í forgang, er ég til í að veita þeim mitt atkvæði þó ég búi í öðru kjördæmi. Ég skora á kjósendur í Reykjavík Norður að kynna sér betur þær áherslur sem Ásmundur Einar, Hafdís Hrönn og samstarfsfólk þeirra setja á oddinn. Ef þeim tekst að klára ofantöld mál á nýju kjörtímabili, þá skora ég á Ásmund Einar að halda áfram á sömu braut en spýta í lófana er varðar að bæta úr skorti á meðferðarheimilum fyrir ungt fólk og úrræðum fyrir ungmenni sem sýna mikla áhættuhegðun. Kjósum framfarir og bjartari framtíð fyrir börn og ungt fólk næstkomandi laugardag. Höfundur er faðir, deildarstjóri frístundaþjónustu, menntaður kennari og giftur leikskólastjóra. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Börn og uppeldi Skoðun: Alþingiskosningar 2024 Framsóknarflokkurinn Mest lesið Hvernig vogar þú þér að gera grín að Möggu Stínu? Elliði Vignisson Skoðun Rúmfatalagerinn, ekki fyrir alla! Ragnar Gunnarsson Skoðun Hættið að þykjast standa með mannréttindum – hafnið nýju útlendingafrumvarpi Jón Sigurðsson Skoðun Ráðgátan um RÚV Helgi Brynjarsson Skoðun Er edrúlífið æðislegt? Jakob Smári Magnússon Skoðun Ísland þarf engan sérdíl Magnús Árni Skjöld Magnússon Skoðun Kópavogsmódelið Ragnheiður Ósk Jensdóttir Skoðun Flækjustig í skjóli einföldunar Kolbrún Georgsdóttir Skoðun Lausnir í leikskólamálum Kristín Thoroddsen Skoðun Sterkari saman – geðheilsa er mannréttindi allra Halldóra Jónsdóttir,Halldóra Víðisdóttir,Júlíana Guðrún Þórðardóttir Skoðun Skoðun Skoðun Drifkraftur bata – Alþjóðlegi geðheilbrigðisdagurinn Sigríður Ásta Hauksdóttir skrifar Skoðun Lordinn lýgur! Andrés Pétursson skrifar Skoðun Það er ekki hægt að þykjast með líf barnanna okkar Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Í örugga höfn! Örlygur Hnefill Örlygsson,Bergur Elías Ágústsson skrifar Skoðun Reykjavíkurmódelið er skref í rétta átt – fyrir börnin og starfsfólkið Bozena Raczkowska skrifar Skoðun Varasjóður eða hefðbundið styrkjakerfi? Birgitta Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Geðheilsa á tímum óvissu og áskorana María Heimisdóttir skrifar Skoðun Kópavogsmódelið Ragnheiður Ósk Jensdóttir skrifar Skoðun Villta vestur ólöglegra veðmálaauglýsinga á Íslandi Skúli Bragi Geirdal skrifar Skoðun Sterkari saman – geðheilsa er mannréttindi allra Halldóra Jónsdóttir,Halldóra Víðisdóttir,Júlíana Guðrún Þórðardóttir skrifar Skoðun Ísland þarf engan sérdíl Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Skoðun Er edrúlífið æðislegt? Jakob Smári Magnússon skrifar Skoðun Rúmfatalagerinn, ekki fyrir alla! Ragnar Gunnarsson skrifar Skoðun Að gera ráð fyrir frelsi Birgir Orri Ásgrímsson skrifar Skoðun Að þekkja sín takmörk Heiðar Guðjónsson skrifar Skoðun Gervigreind og dómgreind Henry Alexander Henrysson skrifar Skoðun Fjárfesting í réttindum barna bætir fjárhag sveitarfélaga Marín Rós Eyjólfsdóttir skrifar Skoðun Hættið að þykjast standa með mannréttindum – hafnið nýju útlendingafrumvarpi Jón Sigurðsson skrifar Skoðun Alþjóða geðheilbrigðisdagurinn – réttur til réttrar meðferðar Pétur Maack Þorsteinsson skrifar Skoðun Á að takmarka samfélagsmiðlanotkun barna? María Rut Kristinsdóttir skrifar Skoðun Hvernig vogar þú þér að gera grín að Möggu Stínu? Elliði Vignisson skrifar Skoðun Hvað er í gangi? Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Lausnir í leikskólamálum Kristín Thoroddsen skrifar Skoðun Hjálpum fólki að eignast börn Hildur Sverrisdóttir skrifar Skoðun Ráðgátan um RÚV Helgi Brynjarsson skrifar Skoðun Hvetjandi refsing Reykjavíkurborgar Halla Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Flækjustig í skjóli einföldunar Kolbrún Georgsdóttir skrifar Skoðun Lýst eftir afstöðu Viðreisnar til ríkisstyrkja Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Vegferð menntunar Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Almenningssamgöngur fyrir útvalda: Áskorun til stjórnar Strætó bs. og Reykjavíkurborgar Þorsteinn Árnason Sürmeli: skrifar Sjá meira
Já, góðan daginn hér. Ég er ekki týpan sem hendir frá mér skoðanagreinum hægri vinstri en ég hef smá áhyggjur af kosningabaráttunni sem er í gangi núna. Það stefnir í mjög spennandi kosningar, en einhvern veginn finnst mér málefni barna og ungs fólks, ásamt öðrum tengdum málum, ekki vera nægilega áberandi í umræðunni eða rædd á markvissan hátt. Ég er faðir tveggja dætra á tveimur skólastigum, hef unnið innan frístunda- og æskulýðsgeirans í yfir 20 ár og átt í talsverðu samstarfi við mennta- og barnamálaráðuneytið í gegnum tíðina. Það sem ég hef tekið mest eftir hvað varðar málefni barna og ungmenna er að sá stjórnmálaflokkur sem hefur að mestu stjórnað fjármálum þjóðarinnar síðustu 70 árin setti fram áhersluplagg þar sem sumt var góðra gjalda vert. Hins vegar var þar talsvert af klisjum án þess að skýrar leiðir fylgdu með. Einnig voru þar hugmyndir sem bera vott um afturför, eins og að börn sem eru „öðruvísi“ ættu að vera í sérskólum og að taka ætti upp úreltar kennsluáherslur og námsmat (lesist: samræmd próf). Ég hef einnig tekið eftir að Viðreisn hefur lagt áherslu á geðheilbrigðismál og málefni fólks með fíknivanda, sem er afar jákvætt. Hins vegar eru það aðeins frambjóðendur í einu kjördæmi sem virðast setja þau málefni sem standa mínu hjarta næst, í algjöran forgang. Sem leggja alla áhersluna í að styrkja framtíð og efla félagslegt umhverfi barna og ungs fólks, efla menntamál, styðja við íþrótta-, frístunda- og önnur æskulýðsmál. Þetta eru þau sem leggja alla áherslu á að styrkja framtíð og efla félagslegt umhverfi barna og ungs fólks, efla menntamál, styðja við íþrótta-, frístunda- og önnur æskulýðsmál. Það eru frambjóðendur Framsóknar í Reykjavík Norður, þar sem fremst í flokki standa Ásmundur Einar Daðason, mennta- og barnamálaráðherra, og Hafdís Hrönn Hafsteinsdóttir, þingmaður. Ég sjálfur hef aldrei kosið Framsókn og ekki ljáð neinum af fjórflokkunum mitt atkvæði á þessari öld en í fyrsta sinn stefnir í að ég kjósi Framsóknarflokkinn. Það er ekki aðeins vegna þeirra ástæðna sem ég hef talið upp hér að ofan. Á undanförnum árum hef ég séð mennta- og barnamálaráðuneytið eflast og mikinn kraft koma í framþróun þeirra málaflokka sem það ráðuneyti hefur yfirumsjón með. Að mínu mati hefur meira áunnist innan ráðuneytisins á síðustu þremur árum en á áratugnum þar á undan. Á þessum þingvetri voru mörg mikilvæg mál á leið inn á Alþingi frá ráðuneytinu, og því var það sárt að sjá stjórnina springa á þeim tímapunkti. Ég vil þó halda því til haga að ég var enginn stuðningsmaður síðustu ríkisstjórnar. Sársaukinn stafaði hins vegar af því að á leið inn í þingið voru ný lög um félagsmiðstöðvar, en Ísland er eina landið á Norðurlöndum sem hefur ekki lögbundið það öfluga æskulýðs- og forvarnarstarf sem þar fer fram. Þá voru ný lög um skólaþjónustu, sem lengi hefur verið beðið eftir, og lög um fjármögnun úrræða fyrir börn sem þurfa mestan stuðning í mennta- og æskulýðsstarfi. Þetta er aðeins hluti þeirra mála sem voru á lokametrunum frá ráðuneytinu. Ég geri mér vel grein fyrir að þetta er ekki ráðherranum einum að þakka, en hann á mikið hrós fyrir sína ástríðu í þessum málum og fyrir að hafa fengið til liðs við sig öflugt og ástríðufullt starfsfólk sem hefur látið hendur standa fram úr ermum. Ef menntamál eru skoðuð sérstaklega hefur lengi vantað aukinn stuðning við útgáfu námsgagna, og lengi hefur verið beðið eftir fyrrgreindum skólaþjónustulögum sem og samræmdu námsmati. Þessi þrenna var á lokametrunum þegar stjórnin sprakk. Ég kom nýlega úr starfstengdri ferð til Eistlands. Það land er efst meðal Evrópulanda samkvæmt Pisa-rannsóknum. Þar, líkt og hér, er áherslan að færast frá klassískum samræmdum prófum yfir í samræmdan fjölþættan námsferil. Í íþróttamálum er loks að sjá fyrir endann á lönguvitleysunni í þjóðarleikvangsmálum. Ekki síður fagna ég auknum áherslum og stuðningi við íþróttaþátttöku barna og ungs fólks með fatlanir. Þá hafa farsældarlögin orðið þess valdandi að öflugt frístundastarf á vegum sveitarfélaga hefur komist betur í sviðsljósið, sem mikilvægur hluti af velferðar- og farsældarkerfi barna. Allt þetta á Ásmundur Einar, Hafdís og fólkið í kringum þau mikinn þátt í að koma á laggirnar. Ég er alls enginn Framsóknarmaður, en ef þau og annað Framsóknarfólk heldur áfram að setja málefni barna og ungs fólks í forgang, er ég til í að veita þeim mitt atkvæði þó ég búi í öðru kjördæmi. Ég skora á kjósendur í Reykjavík Norður að kynna sér betur þær áherslur sem Ásmundur Einar, Hafdís Hrönn og samstarfsfólk þeirra setja á oddinn. Ef þeim tekst að klára ofantöld mál á nýju kjörtímabili, þá skora ég á Ásmund Einar að halda áfram á sömu braut en spýta í lófana er varðar að bæta úr skorti á meðferðarheimilum fyrir ungt fólk og úrræðum fyrir ungmenni sem sýna mikla áhættuhegðun. Kjósum framfarir og bjartari framtíð fyrir börn og ungt fólk næstkomandi laugardag. Höfundur er faðir, deildarstjóri frístundaþjónustu, menntaður kennari og giftur leikskólastjóra.
Hættið að þykjast standa með mannréttindum – hafnið nýju útlendingafrumvarpi Jón Sigurðsson Skoðun
Sterkari saman – geðheilsa er mannréttindi allra Halldóra Jónsdóttir,Halldóra Víðisdóttir,Júlíana Guðrún Þórðardóttir Skoðun
Skoðun Reykjavíkurmódelið er skref í rétta átt – fyrir börnin og starfsfólkið Bozena Raczkowska skrifar
Skoðun Sterkari saman – geðheilsa er mannréttindi allra Halldóra Jónsdóttir,Halldóra Víðisdóttir,Júlíana Guðrún Þórðardóttir skrifar
Skoðun Hættið að þykjast standa með mannréttindum – hafnið nýju útlendingafrumvarpi Jón Sigurðsson skrifar
Skoðun Alþjóða geðheilbrigðisdagurinn – réttur til réttrar meðferðar Pétur Maack Þorsteinsson skrifar
Skoðun Almenningssamgöngur fyrir útvalda: Áskorun til stjórnar Strætó bs. og Reykjavíkurborgar Þorsteinn Árnason Sürmeli: skrifar
Hættið að þykjast standa með mannréttindum – hafnið nýju útlendingafrumvarpi Jón Sigurðsson Skoðun
Sterkari saman – geðheilsa er mannréttindi allra Halldóra Jónsdóttir,Halldóra Víðisdóttir,Júlíana Guðrún Þórðardóttir Skoðun