Ályktun um vopnahlé samþykkt – en hvað svo? Linda Ósk Árnadóttir, Sema Erla Serdaroglu og Yousef Ingi Tamimi skrifa 13. nóvember 2023 07:00 Eftir mánuð af endurteknum mótmælum, fjölda samstöðufunda og stöðugum þrýstingi frá almenningi á þingfólk, eftir áskoranir frá mannréttindasamtökum og fagfélögum sem og undirskriftalista sem þúsundir Íslendinga settu nafni sitt við, brást Alþingi loksins við þeim þjóðernishreinsunum sem eiga sér nú stað á Gaza og ályktaði þann 9. nóvember s.l. samhljóða um að kalla eftir vopnahléi í árásum Ísraelsríkis á Palestínu. Eftir að hafa orðið landi og þjóð til skammar á alþjóðavettvangi með því að sitja hjá í kosningu um svipaða ályktun á vettvangi Sameinuðu þjóðanna lét Alþingi sig málið loks varða eftir ákall frá almenningi en fram að því hafði ríkisstjórnin ekki vogað sér að segja upphátt orðið vopnahlé. Síðan Alþingi Íslendinga ályktaði um að kalla eftir vopnahléi hafa hundruðir saklausra borgara verið drepnir í Palestínu. Ísrael hefur áfram ráðist á fólk á flótta og myrt það, sprengt heimili fólks og látið sprengjum rigna yfir spítala sem hefur meðal annars haft þær afleiðingar að ekki hafi verið hægt að sinna fyrirburum sem þurfa á lífsnauðsynlegri aðstoð að halda vegna skorts á rafmagni og súrefni og hafa nokkur þeirra dáið. Þjóðarmorðið heldur áfram! Ísrael hefur skýrt markmið. Markmiðið er að þurrka út palestínsku þjóðina, drepa eins marga og hægt er, reka aðra á flótta og taka yfir restina af landi og auðlindum hennar. Markmiðið er frekari nýlendustefna og þjóðernishreinsanir. Allt eru þetta skýr brot á alþjóðalögum. Það er mjög skýrt að íslenska þjóðin styður ekki þær þjóðernishreinsanir sem eiga sér stað í Palestínu og fer fram á að Alþingi beiti sér að því að stöðva þjóðarmorðið í Palestínu. Í ályktun Alþingis stendur: „Alþingi fordæmir sömuleiðis allar aðgerðir ísraelskra stjórnvalda í kjölfarið sem brjóta gegn alþjóðlegum mannúðarlögum, þ.m.t. óheyrilega þjáningu, manntjón, mannfall almennra borgara og eyðileggingu borgaralegra innviða.“ Ályktun Alþingis um vopnahlé var lítið skref í rétta átt - en hvað tekur svo við? Íslenska ríkisstjórnin var, réttilega, fljót að fordæma innrás Rússlands í Úkraínu og tekur þátt í viðskiptaþvingunum á Rússland í þeim tilgangi að þvinga rússnesk stjórnvöld til þess að fara að alþjóðalögum og láta af stríðsrekstri sínum í Úkraínu. Íslensk stjórnvöld “minnkuðu” að sama skapi stjórnmálasamband sitt við Rússland vegna innrásarinnar sem hefur haft alvarlegar afleiðingar fyrir saklausa borgara landsins og á sjálfstæði og fullveldi Úkraínu. Það er því með öllu óásættanlegt að íslenska ríkisstjórnin bregðist ekki við með afdráttarlausari hætti þegar Ísrael hefur myrt fleiri en 11 þúsund saklausa borgara Palestínu á einum mánuði, þar af yfir 4 þúsund börn, eyðilagt helming allra heimila á Gaza, ráðist á sjúkrahús og sjúkrabíla ásamt því að loka fyrir nánast allt flæði neyðabirgða, vatns, matvæla og rafmagns. Það fer ekki á milli mála að Ísrael hefur margbrotið alþjóðalög og farið gegn ályktunum öryggisráðs Sameinuðu þjóðanna, ekki bara undanfarinn mánuð, ávallt án nokkurra afleiðinga. Amnesty International, Human Right Watch og ísraelsku mannréttindasamtökin B’tselem hafa öll lýst því yfir að stefna Ísraels gegn Palestínu flokkist sem aðskilnaðarstefna (e.apartheid) sem er glæpur gegn mannkyni. Að Ísland skuli eiga í stjórnmála- og viðskiptasambandi við ríki sem hefur um árabil gerst sekt um stríðsglæpi og glæpi gegn mannkyni er svartur blettur á utanríkisstefnu Íslands. Við getum og eigum að gera betur! Vægi pólitískrar ályktunar er fyrst og fremst mælt í þeim aðgerðum sem gripið er til svo kröfum hennar verður náð. Því er mikilvægt að ríkisstjórn Íslands grípi án tafar til aðgerða til þess að fylgja ályktuninni eftir og stuðla að því að fjöldamorð, stríðsglæpir og landrán ísraelskra stjórnvalda verði stöðvuð án tafar. Slíkar aðgerðir eiga að fela í sér slit á stjórnmálasambandi við Ísrael og viðskiptabann á ísraelska framleiðslu! Hvers konar diplómatískt samstarf við ísraelsk stjórnvöld sendir þau skilaboð til Ísraelsríkis að nýlendustefna þeirra og þjóðernishreinsanir séu ásættanlegar. Að sama skapi er samvinna í alþjóðlegum viðskiptum við Ísrael fjárhagslegur stuðningur við landrán þeirra, hernám og stríðsglæpi. Á meðan Ísland tekur ekki skýra afstöðu með alþjóðalögum og sýni það í verki að Ísland krefjist þess að ríki fylgi alþjóðalögum, þá ber Ísland óbeina ábyrgð á þeim fjöldamorðum sem eiga sér nú stað í Palestínu og gerir okkur öll samsek stríðsglæpum. Við neitum að vera gerð samsek í þjóðarmorði og förum því fram á að Ísland slíti stjórnmálasambandi við Ísrael og setji viðskiptabann á ríkið án tafar! Höfundar þessarar greinar eru Linda Ósk Árnadóttir, Sema Erla Serdaroglu og Yousef Ingi Tamimi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Sema Erla Serdar Palestína Átök í Ísrael og Palestínu Yousef Ingi Tamimi Mest lesið Af hverju er ekki hægt að framfylgja ákvörðunum Útlendingastofnunar? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir Skoðun Virkjanir í byggð – er farið að lögum? Gerður Stefánsdóttir Skoðun Er ballið að byrja? Fastir pennar Það þarf bara rétta fólkið Helga Þórisdóttir Skoðun Hver vill eldast ? Ebba Margrét Magnúsdóttir Skoðun Ég á þetta ég má þetta Arnar Atlason Skoðun Má (ég) banna börnum að nota móðurmál í skólanum? Donata Honkowicz Bukowska,Fríða Bjarney Jónsdóttir,Hermína Gunnþórsdóttir,Renata Emilsson Pesková Skoðun Milljarðakostnaður sérfræðinga Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Logndagur eins og þessi – hugleiðing um vindorkuna Einar Sveinbjörnsson Skoðun Þögnin, skömmin og kerfið Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Skoðun Skoðun Virkjanir í byggð – er farið að lögum? Gerður Stefánsdóttir skrifar Skoðun Hver vill eldast ? Ebba Margrét Magnúsdóttir skrifar Skoðun Frá stressi í sjálfstraust: Skrefin sem skipta máli á prófatíma Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar Skoðun Þögnin, skömmin og kerfið Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Af hverju er ekki hægt að framfylgja ákvörðunum Útlendingastofnunar? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Logndagur eins og þessi – hugleiðing um vindorkuna Einar Sveinbjörnsson skrifar Skoðun Er hægt að sigra frjálsan vilja? Martha Árnadóttir skrifar Skoðun Það þarf bara rétta fólkið Helga Þórisdóttir skrifar Skoðun Keflavíkurlausnin: Innflytjendadómstóll gæti sparað okkur milljarða Ómar R. Valdimarsson skrifar Skoðun Má (ég) banna börnum að nota móðurmál í skólanum? Donata Honkowicz Bukowska,Fríða Bjarney Jónsdóttir,Hermína Gunnþórsdóttir,Renata Emilsson Pesková skrifar Skoðun Hver er uppruni íslam? Finnur Thorlacius Eiríksson skrifar Skoðun Hvað þýðir „að vera nóg“ Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Nýjar lóðir í betri og bjartari borg Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Tími kominn til að hugsa um landið allt Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Milljarðakostnaður sérfræðinga Vilhjálmur Hilmarsson skrifar Skoðun Snýst um deilur Dags og Kristrúnar Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun „Mamma, eru loftgæðin á grænu?“ Sara björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Rangfærslur utanríkisráðherra Sigurður G. Guðjónsson skrifar Skoðun Samfélag þar sem börn mæta afgangi Grímur Atlason skrifar Skoðun „Samræði“ við barn er ekki til - það er alltaf ofbeldi Guðný S. Bjarnadóttir skrifar Skoðun Staða íslenskrar fornleifafræði Gylfi Helgason skrifar Skoðun Saman náum við lengra. Af hverju þverfagleg endurhæfing skiptir máli Rúnar Helgi Andrason skrifar Skoðun Hefjumst handa við endurskoðun laga um Menntasjóð námsmanna Kolbrún Halldórsdóttir,Lísa Margrét Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Tími jarðefnaeldsneytis að líða undir lok Nótt Thorberg skrifar Skoðun Ósanngjarnar hækkanir á vörugjöldum án fyrirvara – ábyrgðarleysi gagnvart atvinnulífi Friðrik Ingi Friðriksson skrifar Skoðun Ríkið græðir á eigin framkvæmdum Jónína Brynjólfsdóttir skrifar Skoðun Íslenska módelið í forvörnum – leiðarljós sem við erum að slökkva á Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Íslenska sem annað tungumál Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Sykursýki snýst ekki bara um tölur Erla Kristófersdóttir,Kristín Linnet Einarsdóttir skrifar Skoðun Íslenskan er í góðum höndum Anna María Jónsdóttir skrifar Sjá meira
Eftir mánuð af endurteknum mótmælum, fjölda samstöðufunda og stöðugum þrýstingi frá almenningi á þingfólk, eftir áskoranir frá mannréttindasamtökum og fagfélögum sem og undirskriftalista sem þúsundir Íslendinga settu nafni sitt við, brást Alþingi loksins við þeim þjóðernishreinsunum sem eiga sér nú stað á Gaza og ályktaði þann 9. nóvember s.l. samhljóða um að kalla eftir vopnahléi í árásum Ísraelsríkis á Palestínu. Eftir að hafa orðið landi og þjóð til skammar á alþjóðavettvangi með því að sitja hjá í kosningu um svipaða ályktun á vettvangi Sameinuðu þjóðanna lét Alþingi sig málið loks varða eftir ákall frá almenningi en fram að því hafði ríkisstjórnin ekki vogað sér að segja upphátt orðið vopnahlé. Síðan Alþingi Íslendinga ályktaði um að kalla eftir vopnahléi hafa hundruðir saklausra borgara verið drepnir í Palestínu. Ísrael hefur áfram ráðist á fólk á flótta og myrt það, sprengt heimili fólks og látið sprengjum rigna yfir spítala sem hefur meðal annars haft þær afleiðingar að ekki hafi verið hægt að sinna fyrirburum sem þurfa á lífsnauðsynlegri aðstoð að halda vegna skorts á rafmagni og súrefni og hafa nokkur þeirra dáið. Þjóðarmorðið heldur áfram! Ísrael hefur skýrt markmið. Markmiðið er að þurrka út palestínsku þjóðina, drepa eins marga og hægt er, reka aðra á flótta og taka yfir restina af landi og auðlindum hennar. Markmiðið er frekari nýlendustefna og þjóðernishreinsanir. Allt eru þetta skýr brot á alþjóðalögum. Það er mjög skýrt að íslenska þjóðin styður ekki þær þjóðernishreinsanir sem eiga sér stað í Palestínu og fer fram á að Alþingi beiti sér að því að stöðva þjóðarmorðið í Palestínu. Í ályktun Alþingis stendur: „Alþingi fordæmir sömuleiðis allar aðgerðir ísraelskra stjórnvalda í kjölfarið sem brjóta gegn alþjóðlegum mannúðarlögum, þ.m.t. óheyrilega þjáningu, manntjón, mannfall almennra borgara og eyðileggingu borgaralegra innviða.“ Ályktun Alþingis um vopnahlé var lítið skref í rétta átt - en hvað tekur svo við? Íslenska ríkisstjórnin var, réttilega, fljót að fordæma innrás Rússlands í Úkraínu og tekur þátt í viðskiptaþvingunum á Rússland í þeim tilgangi að þvinga rússnesk stjórnvöld til þess að fara að alþjóðalögum og láta af stríðsrekstri sínum í Úkraínu. Íslensk stjórnvöld “minnkuðu” að sama skapi stjórnmálasamband sitt við Rússland vegna innrásarinnar sem hefur haft alvarlegar afleiðingar fyrir saklausa borgara landsins og á sjálfstæði og fullveldi Úkraínu. Það er því með öllu óásættanlegt að íslenska ríkisstjórnin bregðist ekki við með afdráttarlausari hætti þegar Ísrael hefur myrt fleiri en 11 þúsund saklausa borgara Palestínu á einum mánuði, þar af yfir 4 þúsund börn, eyðilagt helming allra heimila á Gaza, ráðist á sjúkrahús og sjúkrabíla ásamt því að loka fyrir nánast allt flæði neyðabirgða, vatns, matvæla og rafmagns. Það fer ekki á milli mála að Ísrael hefur margbrotið alþjóðalög og farið gegn ályktunum öryggisráðs Sameinuðu þjóðanna, ekki bara undanfarinn mánuð, ávallt án nokkurra afleiðinga. Amnesty International, Human Right Watch og ísraelsku mannréttindasamtökin B’tselem hafa öll lýst því yfir að stefna Ísraels gegn Palestínu flokkist sem aðskilnaðarstefna (e.apartheid) sem er glæpur gegn mannkyni. Að Ísland skuli eiga í stjórnmála- og viðskiptasambandi við ríki sem hefur um árabil gerst sekt um stríðsglæpi og glæpi gegn mannkyni er svartur blettur á utanríkisstefnu Íslands. Við getum og eigum að gera betur! Vægi pólitískrar ályktunar er fyrst og fremst mælt í þeim aðgerðum sem gripið er til svo kröfum hennar verður náð. Því er mikilvægt að ríkisstjórn Íslands grípi án tafar til aðgerða til þess að fylgja ályktuninni eftir og stuðla að því að fjöldamorð, stríðsglæpir og landrán ísraelskra stjórnvalda verði stöðvuð án tafar. Slíkar aðgerðir eiga að fela í sér slit á stjórnmálasambandi við Ísrael og viðskiptabann á ísraelska framleiðslu! Hvers konar diplómatískt samstarf við ísraelsk stjórnvöld sendir þau skilaboð til Ísraelsríkis að nýlendustefna þeirra og þjóðernishreinsanir séu ásættanlegar. Að sama skapi er samvinna í alþjóðlegum viðskiptum við Ísrael fjárhagslegur stuðningur við landrán þeirra, hernám og stríðsglæpi. Á meðan Ísland tekur ekki skýra afstöðu með alþjóðalögum og sýni það í verki að Ísland krefjist þess að ríki fylgi alþjóðalögum, þá ber Ísland óbeina ábyrgð á þeim fjöldamorðum sem eiga sér nú stað í Palestínu og gerir okkur öll samsek stríðsglæpum. Við neitum að vera gerð samsek í þjóðarmorði og förum því fram á að Ísland slíti stjórnmálasambandi við Ísrael og setji viðskiptabann á ríkið án tafar! Höfundar þessarar greinar eru Linda Ósk Árnadóttir, Sema Erla Serdaroglu og Yousef Ingi Tamimi.
Af hverju er ekki hægt að framfylgja ákvörðunum Útlendingastofnunar? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir Skoðun
Má (ég) banna börnum að nota móðurmál í skólanum? Donata Honkowicz Bukowska,Fríða Bjarney Jónsdóttir,Hermína Gunnþórsdóttir,Renata Emilsson Pesková Skoðun
Skoðun Frá stressi í sjálfstraust: Skrefin sem skipta máli á prófatíma Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar
Skoðun Af hverju er ekki hægt að framfylgja ákvörðunum Útlendingastofnunar? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun Keflavíkurlausnin: Innflytjendadómstóll gæti sparað okkur milljarða Ómar R. Valdimarsson skrifar
Skoðun Má (ég) banna börnum að nota móðurmál í skólanum? Donata Honkowicz Bukowska,Fríða Bjarney Jónsdóttir,Hermína Gunnþórsdóttir,Renata Emilsson Pesková skrifar
Skoðun Saman náum við lengra. Af hverju þverfagleg endurhæfing skiptir máli Rúnar Helgi Andrason skrifar
Skoðun Hefjumst handa við endurskoðun laga um Menntasjóð námsmanna Kolbrún Halldórsdóttir,Lísa Margrét Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun Ósanngjarnar hækkanir á vörugjöldum án fyrirvara – ábyrgðarleysi gagnvart atvinnulífi Friðrik Ingi Friðriksson skrifar
Skoðun Íslenska módelið í forvörnum – leiðarljós sem við erum að slökkva á Árni Guðmundsson skrifar
Af hverju er ekki hægt að framfylgja ákvörðunum Útlendingastofnunar? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir Skoðun
Má (ég) banna börnum að nota móðurmál í skólanum? Donata Honkowicz Bukowska,Fríða Bjarney Jónsdóttir,Hermína Gunnþórsdóttir,Renata Emilsson Pesková Skoðun