Samgöngu-stríðsyfirlýsingar núverandi meirihluta í Reykjavík Rúnar Sigurjónsson skrifar 6. maí 2022 12:01 Það er ekki hlutverk stjórnmálamanna að ákveða fyrir fólk hvernig það ferðast á milli staða. Í þeirra verkahring er að greiða götu þeirra samgöngumáta sem íbúarnir kunna að velja sér. Jafnframt er eðlilegt að stjórnmálamenn skapi jákvæða hvata fyrir fólk til að nýta almenningssamgöngur, hjólreiðar, gönguleiðir, rafskutlur og aðra ferðamáta fyrir þá sem það geta og vilja. Samgöngumál eru mörgum Reykvíkingum og gestum í Borginni ofarlega í huga, enda þurfa þeir daglega að berjast við að komast leiðar sinnar eftir gatnakerfi sem virðist löngu sprungið. Núverandi borgaryfirvöld einblína á fokdýrt borgarlínukerfi sem taka mun mörg ár og jafnvel áratugi að koma á koppinn, ef það verður þá nokkurn tíma fullgert. Tæknin stendur nefnilega ekki í stað. Hvort svo íbúarnir muni nýta sér þennan samgöngumáta skal ósagt látið, enda hafa þeir lengi haft bílinn í þjónustu sinni. Hann er hið örugga samgöngutæki sem hlífir fólki gegn óblíðri veðráttu og á að geta flutt það fljótt og örugglega á milli staða. En til þess þarf gatnakerfið að vera skilvirkt og er það á ábyrgð borgaryfirvalda að svo sé. Því miður eru margir ágallar á núverandi kerfi og margir kannast við ástandið á álagstímum. Kemur þar margt til. Umferðarljósum er ekki rétt stýrt, óþarfa þrengingum hefur verið komið upp og hraði lækkaður niður í 30 km á gömlum stofnbrautum. Jafnframt hefur bílastæðum markvist verið fækkað í borginni sem takmarkað hefur aðgengi öryrkja og eldri borgara og margra annarra að ákveðnum borgarhlutum eins og í miðbænum. Vísvitandi tafir og seinagangur borgaryfirvalda Alvarlegastur er þó sá seinagangur sem verið hefur í uppbyggingu þeirra umferðarmannvirkja sem stórbæta myndu umferðarflæðið í borginni. Hér má sérstaklega nefna mislæg gatnamót á horni Breiðholtsbrautar og Bústaðavegar, en sú einfalda lausn myndi losa um mengandi umferðarstíflur sem oft teppa stóran hluta stofnbrauta í næsta nágrenni. Á sama tíma og núverandi borgaryfirvöld eru stöðugt minnt á löngu svikin loforð um slíka framkvæmd tala þau um óraunhæfa drauma sína um neðanjarðarakreinar undir Miklubraut og Sæbraut. Það er vissulega hægt að leggja þessar miklu umferðaræðar í stokk, en hvað á að gera við alla umferðina meðan á þeim margra ára framkvæmdum stendur? Nær væri að greiða úr umferð þar sem hnútar eru, í stað þess að búa til enn fleiri. Önnur mikilvæg framkvæmd er Sundabrautin sem rætt hefur verið linnulaust um í aldarfjórðung án þess að nokkuð gerist annað en að tefja fyrir þessari samgöngubót. Á meðan reynir á þolrif borgarbúa, sem í góðri trú hafa flutt í úthverfin með von um greiðari samgöngur við miðbæ Reykjavíkur. Slóð svikinna loforða um bættar samgöngur í borginni virðast vera stærstu minnisvarðar núverandi stjórnvalda. Draumórar borgarlínunnar Sé vikið aftur að borgarlínunni, stærsta draumóraverkefni sögunnar, þá mun hún sjálfsagt valda meiri vandræðum en lausnum. Þrenging Suðurlandsbrautar í eina akrein í hvora átt, til að rýma til fyrir miðjusettum borgarlínuvögnum, mun valda ómældum umferðartöfum í austurhluta borgarinnar til langrar framtíðar. Lagning vagnlínu í gegnum Geirsnefið þýðir opnun á ruslahaug sem geymir þúsundir tonna af ryðguðu járni, eftir að borgaryfirvöldum hugkvæmdist fyrir margt löngu að urða þar yfir 600 bílhræ með rafgeymum og olíufylltum vélbúnaði. Almenningssamgöngur þurfa vissulega að vera fyrir hendi, en þær má útfæra á mun hagkvæmari hátt án þess að gengið sé á þær viðkvæmu samgönguæðar sem fyrir eru. Skoða þarf gatnakerfið í heild sinni og lagfæra það með mislægum gatnamótum og bættri ljósastýringu. Með því eykst umferðarflæðið og loftmengun minnkar. Á sama tíma þurfa vinnuveitendur og skólayfirvöld að huga að breytilegum mætingatíma og aukinni heimavinnu, en slíkt hjálpar til við að minnka umferð á álagstímum og jafna hana yfir daginn. Núverandi meirihluti hefur sagt borgarbúum eins konar samgöngustríð á hendur. Við erum ekki þar. Við í Flokki fólksins boðum samgöngur fyrir alla. Setjum X við F í kjörklefanum og tryggjum að svo megi verða. Höfundur skipar 5. sæti á lista Flokks fólksins í Reykjavík. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Flokkur fólksins Borgarstjórn Reykjavík Sveitarstjórnarkosningar 2022 Skoðun: Kosningar 2022 Mest lesið Halldór 4.10.2025 Halldór Transumræðan og ruglið um fjölda kynja Einar Steingrímsson Skoðun Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk Skoðun 752 dánir vegna geðheilsuvanda – enginn vegna fjölþáttaógnar Grímur Atlason Skoðun 7 milljarða húsnæðisstuðningur afnuminn… en hvað kemur í staðinn? Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Barnafjölskyldur í Reykjavík eiga betra skilið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir Skoðun Magga Stína! Helga Völundardóttir Skoðun Kæra Epli, skilur þú mig? Lilja Dögg Jónsdóttir Skoðun Leikskólar eru ekki munaður Íris Eva Gísladóttir Skoðun Sólheimar í Grímsnesi – að gefnu tilefni Páll Sævar Garðarsson,Sigurður Örn Guðbjörnsson Skoðun Skoðun Skoðun Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk skrifar Skoðun Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Kæra Epli, skilur þú mig? Lilja Dögg Jónsdóttir skrifar Skoðun Þorgerður og erlendu dómstólarnir Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Barnafjölskyldur í Reykjavík eiga betra skilið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Lyftum umræðunni á örlítið hærra plan Jóna Hlíf Halldórsdóttir skrifar Skoðun Lykillinn að hamingju og heilbrigði Auður Kjartansdóttir skrifar Skoðun Staða bænda styrkt Hanna Katrín Friðriksson skrifar Skoðun Transumræðan og ruglið um fjölda kynja Einar Steingrímsson skrifar Skoðun Leikskólar eru ekki munaður Íris Eva Gísladóttir skrifar Skoðun Vísindarannsóknir og þróun – til umhugsunar í tiltekt Þorgerður J. Einarsdóttir skrifar Skoðun 752 dánir vegna geðheilsuvanda – enginn vegna fjölþáttaógnar Grímur Atlason skrifar Skoðun Foreldrar þurfa bara að vera duglegri Björg Magnúsdóttir skrifar Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson skrifar Skoðun Dýrkeypt eftirlitsleysi Lilja Björk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Svindl eða sjálfsvernd? Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Magga Stína! Helga Völundardóttir skrifar Skoðun Mannauðurinn á vinnustaðnum þarf góða innivist til að dafna Ásta Logadóttir skrifar Skoðun Þetta er námið sem lifir áfram Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Árborg - spennandi kostur fyrir öll Guðný Björk Pálmadóttir skrifar Skoðun Tökum á glæpahópum af meiri þunga Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Minntist ekkert á Evrópusambandið Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hugsum stórt í skipulags- og samgöngumálum Hilmar Ingimundarson skrifar Skoðun Eitt eilífðar smáblóm Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Betri mönnun er lykillinn Skúli Helgason,Sabine Leskopf skrifar Skoðun Borgarhönnunarstefna, sú fyrsta sinnar tegundar í Reykjavík Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Hversu oft á að fresta framtíðinni? Erna Magnúsdóttir,Stefán Þórarinn Sigurðsson skrifar Skoðun Getur Ísland staðið fremst í heilsutækni? Arna Harðardóttir skrifar Skoðun Slæm innivist skerðir afköst og hækkar kostnað Ingibjörg Magnúsdóttir skrifar Sjá meira
Það er ekki hlutverk stjórnmálamanna að ákveða fyrir fólk hvernig það ferðast á milli staða. Í þeirra verkahring er að greiða götu þeirra samgöngumáta sem íbúarnir kunna að velja sér. Jafnframt er eðlilegt að stjórnmálamenn skapi jákvæða hvata fyrir fólk til að nýta almenningssamgöngur, hjólreiðar, gönguleiðir, rafskutlur og aðra ferðamáta fyrir þá sem það geta og vilja. Samgöngumál eru mörgum Reykvíkingum og gestum í Borginni ofarlega í huga, enda þurfa þeir daglega að berjast við að komast leiðar sinnar eftir gatnakerfi sem virðist löngu sprungið. Núverandi borgaryfirvöld einblína á fokdýrt borgarlínukerfi sem taka mun mörg ár og jafnvel áratugi að koma á koppinn, ef það verður þá nokkurn tíma fullgert. Tæknin stendur nefnilega ekki í stað. Hvort svo íbúarnir muni nýta sér þennan samgöngumáta skal ósagt látið, enda hafa þeir lengi haft bílinn í þjónustu sinni. Hann er hið örugga samgöngutæki sem hlífir fólki gegn óblíðri veðráttu og á að geta flutt það fljótt og örugglega á milli staða. En til þess þarf gatnakerfið að vera skilvirkt og er það á ábyrgð borgaryfirvalda að svo sé. Því miður eru margir ágallar á núverandi kerfi og margir kannast við ástandið á álagstímum. Kemur þar margt til. Umferðarljósum er ekki rétt stýrt, óþarfa þrengingum hefur verið komið upp og hraði lækkaður niður í 30 km á gömlum stofnbrautum. Jafnframt hefur bílastæðum markvist verið fækkað í borginni sem takmarkað hefur aðgengi öryrkja og eldri borgara og margra annarra að ákveðnum borgarhlutum eins og í miðbænum. Vísvitandi tafir og seinagangur borgaryfirvalda Alvarlegastur er þó sá seinagangur sem verið hefur í uppbyggingu þeirra umferðarmannvirkja sem stórbæta myndu umferðarflæðið í borginni. Hér má sérstaklega nefna mislæg gatnamót á horni Breiðholtsbrautar og Bústaðavegar, en sú einfalda lausn myndi losa um mengandi umferðarstíflur sem oft teppa stóran hluta stofnbrauta í næsta nágrenni. Á sama tíma og núverandi borgaryfirvöld eru stöðugt minnt á löngu svikin loforð um slíka framkvæmd tala þau um óraunhæfa drauma sína um neðanjarðarakreinar undir Miklubraut og Sæbraut. Það er vissulega hægt að leggja þessar miklu umferðaræðar í stokk, en hvað á að gera við alla umferðina meðan á þeim margra ára framkvæmdum stendur? Nær væri að greiða úr umferð þar sem hnútar eru, í stað þess að búa til enn fleiri. Önnur mikilvæg framkvæmd er Sundabrautin sem rætt hefur verið linnulaust um í aldarfjórðung án þess að nokkuð gerist annað en að tefja fyrir þessari samgöngubót. Á meðan reynir á þolrif borgarbúa, sem í góðri trú hafa flutt í úthverfin með von um greiðari samgöngur við miðbæ Reykjavíkur. Slóð svikinna loforða um bættar samgöngur í borginni virðast vera stærstu minnisvarðar núverandi stjórnvalda. Draumórar borgarlínunnar Sé vikið aftur að borgarlínunni, stærsta draumóraverkefni sögunnar, þá mun hún sjálfsagt valda meiri vandræðum en lausnum. Þrenging Suðurlandsbrautar í eina akrein í hvora átt, til að rýma til fyrir miðjusettum borgarlínuvögnum, mun valda ómældum umferðartöfum í austurhluta borgarinnar til langrar framtíðar. Lagning vagnlínu í gegnum Geirsnefið þýðir opnun á ruslahaug sem geymir þúsundir tonna af ryðguðu járni, eftir að borgaryfirvöldum hugkvæmdist fyrir margt löngu að urða þar yfir 600 bílhræ með rafgeymum og olíufylltum vélbúnaði. Almenningssamgöngur þurfa vissulega að vera fyrir hendi, en þær má útfæra á mun hagkvæmari hátt án þess að gengið sé á þær viðkvæmu samgönguæðar sem fyrir eru. Skoða þarf gatnakerfið í heild sinni og lagfæra það með mislægum gatnamótum og bættri ljósastýringu. Með því eykst umferðarflæðið og loftmengun minnkar. Á sama tíma þurfa vinnuveitendur og skólayfirvöld að huga að breytilegum mætingatíma og aukinni heimavinnu, en slíkt hjálpar til við að minnka umferð á álagstímum og jafna hana yfir daginn. Núverandi meirihluti hefur sagt borgarbúum eins konar samgöngustríð á hendur. Við erum ekki þar. Við í Flokki fólksins boðum samgöngur fyrir alla. Setjum X við F í kjörklefanum og tryggjum að svo megi verða. Höfundur skipar 5. sæti á lista Flokks fólksins í Reykjavík.
Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk Skoðun
Skoðun Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk skrifar
Skoðun Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman skrifar
Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson skrifar
Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar
Skoðun Borgarhönnunarstefna, sú fyrsta sinnar tegundar í Reykjavík Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar
Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk Skoðun