Hugleiðing á útskriftardegi Sigrún Edda Eðvarðsdóttir skrifar 8. júní 2020 15:00 Þessa dagana eru skólar landsins í óðaönn að útskrifa nemendur og við foreldrar fyllumst stolti á þessum merku tímamótum í lífi barnanna okkar. Það er alveg sama hvort við erum að tala um leik- grunn-, framhalds- eða háskólanám. Á stundum sem þessum fyllumst við foreldrar, systkini, afar og ömmur sem og aðrir aðstandendur stolti yfir börnunum okkar. Þessari ungu og flottu kynslóð, enda ekki annað hægt. Við þurfum ekki annað en að líta örsnöggt í baksýnisspegilinn til að sjá hvað þau hafa þroskast og vaxið á þessum tíma. Tekist á við alls konar áskoranir þar sem sumt hefur mögulega gengið betur en annað en þannig er lífsins skóli. Við erum öll góð í einhverju og sem foreldri finnst manni það mikilvægast á tímamótum sem þessum að börnunum okkar líði vel, þau búi við ást og umhyggju, þau þekki sína styrkleika og hafi trú á sjálfum sér. Eða eins og skáldið Gunnar M. Magnúss, sagði forðum: Mundu það æska að allt þitt lánog auðlegð í sjálfri þér býr.Hver drengileg hugsun, hvert drengilegt orðtil dáðrakkra verka knýr.Vertu lifandi, vakandi, starfandi, sterkog styrktu þinn undramátt.Haldu hreinleik og dirfð, berðu höfuðið háttog horfðu í sólarátt. Í dag mun dóttir mín ásamt skólasystkinum sínum útskrifast úr grunnskóla og hefja líkt og margir aðrir framhaldsskólanám í haust. Spurningar eins og: hvert skal stefna? í hvaða skóla ætlarðu? hvað langar þig að læra? hafa dunið á henni líkt og öðrum sem eru í þessum sömu sporum. Þessi tímamót eru sveipuð ákveðinni gleði, spennu og ævintýraljóma á sama tíma og þeim fylgir sömuleiðis ákveðin dulúð og óvissa. Hlutverki okkar foreldra er hins vegar ekki lokið og skilaboðin „slaka en ekki sleppa“ frá Saman hópnum mikilvægt veganesti inn á næsta skólastig. Alveg sama hvort börnin okkar eru að byrja í leik, grunn- eða framhaldsskóla þá ætla ég að gefa mér að við hugsum mörg hver á svipuðum nótum, við viljum að þeim vegni vel, þeim líði vel, þau eignist góða vini, þeim gangi vel í skólanum og skólasamfélagið í heild sinni taki vel á móti þeim og mæti þörfum þeirra. Í gegnum árin hefur okkur foreldrum gefist einstakt tækifæri í upphafi hvers skólaárs að leggja okkar af mörkum við að gera gott skólastarf og skólasamfélag enn betra. Að virkja foreldra og fá þá til að leiða bekkjarfulltrúastarf í skólum landsins hefur sums staðar reynst vandasamt verkefni. Það er ekki það að ekki sé öfluga einstaklinga að finna innan foreldrasamfélagsins, því þar er gríðarlega mikill og öflugur mannauður sem mikilvægt er að ná til og virkja með jákvæðum og uppbyggilegum hætti. Þegar börnin okkar hefja nám í grunnskóla þá skiptir miklu máli að við áttum okkur strax á á okkar mikilvæga hlutverki sem skólaforeldrar og hvað við getum gert til að láta gott af okkur leiða. Samstarf, samtal og samstaða foreldra skiptir hér miklu máli. Það er fátt sem sameinar börnin okkar meir en grunnskólinn auk þess sem þau verja þar lengstum tíma. Það er því til mikils að vinna að vel takist til. Á fésbókinni hefur gengið færsla sem margir hafa deilt, þar sem meginboðskapurinn er að koma fram við aðra eins og við viljum að aðrir komi fram við okkur. Ekki skilja út undan, að börn vilji tilheyra og vera samþykkt og fá að vera með. Hér skiptir umgjörð leiksins meira máli en úrslitin sjálf. Hvernig samfélag viljum við skapa og hlúa að? Ef við viljum samfélag þar sem umburðarlyndi, samhugur og samstaða ríkir þá þurfum við ekkert síður að hafa hag annarra barna að leiðarljósi líkt og þau væru okkar eigin. Mögulega þurfum við sömuleiðis á hugarfarsbreytingu að halda því um leið og börnin okkar byrja í grunnskóla þá er mikilvægt að við lítum á foreldrastarfið sem samstarfsverkefni til tíu ára í stað afplánunar í eitt. Saman getum við gert góða hluti og oft þarf ekki meira en einn kraftmikinn leiðtoga innan öflugs foreldrahóps til að leiða gott og mikilvægt starf þar sem allir leggja sitt af mörkum. Þannig stuðlum við að samstöðu, samvinnu, samveru, jöfnuði og góðum samskiptum með hag barnanna okkar og samfélagsins alls að leiðarljósi. Sigrún Edda Eðvarðsdóttir, formaður Heimilis og skóla. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skóla - og menntamál Sigrún Edda Eðvarðsdóttir Mest lesið Sá tapar sem fyrstur nefnir nasistana: gengisfelling orðsins „rasisti“ Birgir Finnsson Skoðun Skuldin við jörðina: Kolefnisstjórnun skiptir sköpum Nótt Thorberg Skoðun Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Svikin loforð í leikskólamálum Reykjanesbæjar Gígja Sigríður Guðjónsdóttir Skoðun Blóðrautt norðanáhlaup Snæbjörn Guðmundsson Skoðun Heilbrigðiskerfið í bakkgír Ingibjörg Isaksen Skoðun Þetta eru börnin sem ég hef áhyggjur af í skólakerfinu Rakel Linda Kristjánsdóttir Skoðun Í vítahring stöðnunnar og úreldra vísinda Björn Ólafsson Skoðun Rasismi útskýrir stuðning við þjóðarmorð Ingólfur Gíslason Skoðun Óttumst við það að vera frjálsar manneskjur í frjálsu landi? Arnar Þór Jónsson Skoðun Skoðun Skoðun Gervigreindaraðstoð: Kennarinn endurheimtir dýrmætan tíma Björgmundur Guðmundsson skrifar Skoðun Tökum höndum saman áður en það er of seint Karólína Helga Símonardóttir skrifar Skoðun PWC – Traustsins verðir? Björn Thorsteinsson skrifar Skoðun Rasismi útskýrir stuðning við þjóðarmorð Ingólfur Gíslason skrifar Skoðun Skuldin við jörðina: Kolefnisstjórnun skiptir sköpum Nótt Thorberg skrifar Skoðun Pólitískar kreddur á kostnað skattgreiðenda Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Þetta eru börnin sem ég hef áhyggjur af í skólakerfinu Rakel Linda Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Óttumst við það að vera frjálsar manneskjur í frjálsu landi? Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Loftslagsváin bíður ekki Ívar Kristinn Jasonarson skrifar Skoðun Hvers vegna að kenna leiklist? Rannveig Björk Þorkelsdóttir,Jóna Guðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Jafnt aðgengi að geðheilbrigðisþjónustu fyrir öll Telma Sigtryggsdóttir skrifar Skoðun Svikin loforð í leikskólamálum Reykjanesbæjar Gígja Sigríður Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Heilbrigðiskerfið í bakkgír Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Blóðrautt norðanáhlaup Snæbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Í vítahring stöðnunnar og úreldra vísinda Björn Ólafsson skrifar Skoðun ,,Skildu rétt, hvar skórinn að þér kreppir. Skildu, hver í bönd þig hneppti og hneppir.” (EB) Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Við erum réttindalaus Sigurlín Margrét Sigurðardóttir skrifar Skoðun Raunir ríka fólksins og bænir þess Jónas Yngvi Ásgrímsson skrifar Skoðun Myglaða nestisboxið og gleymda sítrónan María Rut Kristinsdóttir skrifar Skoðun Talið við okkur áður en þið talið um okkur Ian McDonald skrifar Skoðun Björgunarleiðangur fyrir Heimsmarkmiðin Antonio Guterres skrifar Skoðun Átti ekki að klára dæmið í geðheilbrigðismálum? Ingveldur Anna Sigurðardóttir skrifar Skoðun Tómstunda- og félagsfræðinemar harma ákvörðun Akureyrarbæjar Hópur nemenda í tómstunda- og félagsmálafræði við HÍ skrifar Skoðun Nefhjól á Austurvelli – Skiptir öryggi fólks á fjölmennasta svæði landsins ekki máli? Daði Rafnsson,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir,Martin Swift skrifar Skoðun Óður til Sigga sjéní Ingvi Þór Georgsson skrifar Skoðun Álframleiðsla á Íslandi er ekki bara mikilvæg fyrir Ísland Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Miðjumoð í húsnæðismálum og áróður Viðskiptaráðs Jón Ferdínand Estherarson,Unnur Rán Reynisdóttir,Arnar Páll Gunnlaugsson skrifar Skoðun Örvæntingafullir endó-sjúklingar Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Þjóð sem lætur kyrrt liggja? Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Skoðun Umbætur í innkaupum hins opinbera á upplýsingatækni Lilja Björk Guðmundsdóttir skrifar Sjá meira
Þessa dagana eru skólar landsins í óðaönn að útskrifa nemendur og við foreldrar fyllumst stolti á þessum merku tímamótum í lífi barnanna okkar. Það er alveg sama hvort við erum að tala um leik- grunn-, framhalds- eða háskólanám. Á stundum sem þessum fyllumst við foreldrar, systkini, afar og ömmur sem og aðrir aðstandendur stolti yfir börnunum okkar. Þessari ungu og flottu kynslóð, enda ekki annað hægt. Við þurfum ekki annað en að líta örsnöggt í baksýnisspegilinn til að sjá hvað þau hafa þroskast og vaxið á þessum tíma. Tekist á við alls konar áskoranir þar sem sumt hefur mögulega gengið betur en annað en þannig er lífsins skóli. Við erum öll góð í einhverju og sem foreldri finnst manni það mikilvægast á tímamótum sem þessum að börnunum okkar líði vel, þau búi við ást og umhyggju, þau þekki sína styrkleika og hafi trú á sjálfum sér. Eða eins og skáldið Gunnar M. Magnúss, sagði forðum: Mundu það æska að allt þitt lánog auðlegð í sjálfri þér býr.Hver drengileg hugsun, hvert drengilegt orðtil dáðrakkra verka knýr.Vertu lifandi, vakandi, starfandi, sterkog styrktu þinn undramátt.Haldu hreinleik og dirfð, berðu höfuðið háttog horfðu í sólarátt. Í dag mun dóttir mín ásamt skólasystkinum sínum útskrifast úr grunnskóla og hefja líkt og margir aðrir framhaldsskólanám í haust. Spurningar eins og: hvert skal stefna? í hvaða skóla ætlarðu? hvað langar þig að læra? hafa dunið á henni líkt og öðrum sem eru í þessum sömu sporum. Þessi tímamót eru sveipuð ákveðinni gleði, spennu og ævintýraljóma á sama tíma og þeim fylgir sömuleiðis ákveðin dulúð og óvissa. Hlutverki okkar foreldra er hins vegar ekki lokið og skilaboðin „slaka en ekki sleppa“ frá Saman hópnum mikilvægt veganesti inn á næsta skólastig. Alveg sama hvort börnin okkar eru að byrja í leik, grunn- eða framhaldsskóla þá ætla ég að gefa mér að við hugsum mörg hver á svipuðum nótum, við viljum að þeim vegni vel, þeim líði vel, þau eignist góða vini, þeim gangi vel í skólanum og skólasamfélagið í heild sinni taki vel á móti þeim og mæti þörfum þeirra. Í gegnum árin hefur okkur foreldrum gefist einstakt tækifæri í upphafi hvers skólaárs að leggja okkar af mörkum við að gera gott skólastarf og skólasamfélag enn betra. Að virkja foreldra og fá þá til að leiða bekkjarfulltrúastarf í skólum landsins hefur sums staðar reynst vandasamt verkefni. Það er ekki það að ekki sé öfluga einstaklinga að finna innan foreldrasamfélagsins, því þar er gríðarlega mikill og öflugur mannauður sem mikilvægt er að ná til og virkja með jákvæðum og uppbyggilegum hætti. Þegar börnin okkar hefja nám í grunnskóla þá skiptir miklu máli að við áttum okkur strax á á okkar mikilvæga hlutverki sem skólaforeldrar og hvað við getum gert til að láta gott af okkur leiða. Samstarf, samtal og samstaða foreldra skiptir hér miklu máli. Það er fátt sem sameinar börnin okkar meir en grunnskólinn auk þess sem þau verja þar lengstum tíma. Það er því til mikils að vinna að vel takist til. Á fésbókinni hefur gengið færsla sem margir hafa deilt, þar sem meginboðskapurinn er að koma fram við aðra eins og við viljum að aðrir komi fram við okkur. Ekki skilja út undan, að börn vilji tilheyra og vera samþykkt og fá að vera með. Hér skiptir umgjörð leiksins meira máli en úrslitin sjálf. Hvernig samfélag viljum við skapa og hlúa að? Ef við viljum samfélag þar sem umburðarlyndi, samhugur og samstaða ríkir þá þurfum við ekkert síður að hafa hag annarra barna að leiðarljósi líkt og þau væru okkar eigin. Mögulega þurfum við sömuleiðis á hugarfarsbreytingu að halda því um leið og börnin okkar byrja í grunnskóla þá er mikilvægt að við lítum á foreldrastarfið sem samstarfsverkefni til tíu ára í stað afplánunar í eitt. Saman getum við gert góða hluti og oft þarf ekki meira en einn kraftmikinn leiðtoga innan öflugs foreldrahóps til að leiða gott og mikilvægt starf þar sem allir leggja sitt af mörkum. Þannig stuðlum við að samstöðu, samvinnu, samveru, jöfnuði og góðum samskiptum með hag barnanna okkar og samfélagsins alls að leiðarljósi. Sigrún Edda Eðvarðsdóttir, formaður Heimilis og skóla.
Skoðun ,,Skildu rétt, hvar skórinn að þér kreppir. Skildu, hver í bönd þig hneppti og hneppir.” (EB) Þorsteinn Sæmundsson skrifar
Skoðun Tómstunda- og félagsfræðinemar harma ákvörðun Akureyrarbæjar Hópur nemenda í tómstunda- og félagsmálafræði við HÍ skrifar
Skoðun Nefhjól á Austurvelli – Skiptir öryggi fólks á fjölmennasta svæði landsins ekki máli? Daði Rafnsson,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir,Martin Swift skrifar
Skoðun Álframleiðsla á Íslandi er ekki bara mikilvæg fyrir Ísland Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar
Skoðun Miðjumoð í húsnæðismálum og áróður Viðskiptaráðs Jón Ferdínand Estherarson,Unnur Rán Reynisdóttir,Arnar Páll Gunnlaugsson skrifar