Dagur hinna slæmu "túrverkja“
Fram eftir morgni græt ég og styn af kvölum. Ég dreg það eins lengi og ég get að fara á salernið en loks get ég ekki dregið það lengur og maðurinn minn styður mig fram. Það er stingandi sárt að pissa og það kemur yfir mig gríðarleg þörf til að hafa hægðir en það er jafnframt svo sárt. Ég finn að ég er að detta út og læt mig síga niður á gólfið. Þegar ég ranka úr yfirliðinu er líðanin óbærileg. Ég ligg á hliðinni á köldu flísalögðu gólfinu og kasta upp. Þegar það alversta er liðið hjá, ber maðurinn minn mig inn í rúm. Í vanmætti sínum reynir hann að hugga mig með því að strjúka mér en mér finnst öll snerting óþægileg.
Sama hvað læknirinn sagði, þá getur þetta ekki verið eðlilegt. Við ákveðum að hringja í lækni sem kemur og tvístígur yfir mér og afræður loks að senda mig með sjúkrabíl á spítala. Þegar þangað er komið ganga hlutirnir hægt. Blóðþrýstingurinn er mældur, blóðprufa tekin og mér gefin aumingjaleg panodyl. Reyndar eru verkirnir aðeins farnir að hjaðna þegar þarna er komið sögu enda langt liðið á daginn. Ég er dauðuppgefin og dorma þar sem ég ligg á bekknum. Loks er okkur tjáð að ekkert finnist að mér og okkur bent á að fara niður á kvennadeild Landspítalans. Þar er ég skoðuð í sónar sem sýnir að ekkert sé að frekar en fyrri daginn og við erum send heim án nokkurra frekari ráðlegginga.
Í næsta verkjakasti ætla ég að vera heima og ekki eyða orkunni í tilgangslausa spítalaferð. Stundum vildi ég bara fá að deyja. Ekki af því að ég sé í grunninn þunglynd eða áhugalaus um lífið. Þessir stöðugu verkir og allt sem þeim fylgir er einfaldlega það slæmt að það er óbærilegt að lifa með því.
Vika endómetríósu á ÍslandiÁ morgun hefst vika endómetríósu á Íslandi. Henni lýkur 1. mars með alþjóðlega gulu-bola-deginum en á þeim degi er fólk hvatt til að sýna samhug og klæðast einhverju gulu sem er litur endómetríósu.
Endómetríósa/legslímuflakk er krónískur móðurlífssjúkdómur. Talið er að um 5% kvenna séu með sjúkdóminn. Meðalgreiningartími sjúkdómsins er sjö ár víðast um heim og er engin ástæða til að ætla að greiningartíminn sé styttri hér á landi. Algengt er að endó-konur fari lækna á milli í mörg ár í leit að sjúkdómsgreiningu og hjálp áður en greining fæst. Á meðan grasserar sjúkdómurinn og versnar og líðanin eftir því sömuleiðis.
Sjúkdómurinn á sér margar birtingarmyndir. Í vægum tilfellum finna konur engin einkenni hans meðan aðrar búa við krónískar kvalir með mikilli skerðingu lífsgæða. Sjúkdómurinn getur leitt til örorku og í einstaka tilvikum hafa fylgikvillar sjúkdómsins leitt til dauða. Um 30% af ófrjósemi og vanfrjósemi kvenna er talið mega rekja til endómetríósu.
Merki um endómetríósu geta meðal annars verið eitt eða fleiri af eftirfarandi einkennum: Miklir verkir við blæðingar, sársauki við þvaglát og/eða hægðir, sársauki við kynlíf og síþreyta. Sjúkdómurinn er aðallega meðhöndlaður með skurðaðgerðum og hormónagjöf sem geta gefið góða raun.
Kvensjúkdómalæknar, skólahjúkrunarfólk og heilbrigðisstarfsfólk, foreldrar, ættingjar, vinir og vinkonur, munið eftir sjúkdómnum endómetríósu og vísið konu með ofangreind einkenni til Samtaka um endómetríósu. Það gæti bjargað henni frá margra ára þrautagöngu. Fyrsta skrefið í átt að bata er að fá sjúkdómsgreiningu og þar með vita hvað er að.
Heimasíða: endo.is. Netfang: endo@endo.is. Facebook: Samtök um endómetríósu.
Skoðun
Fjórar leiðir til að verða besta útgáfan af þér
Sanna Magdalena Mörtudóttir skrifar
Ferðalag sálna
Matthildur Björnsdóttir skrifar
Ekkert samráð – ekkert traust
Björg Eva Erlendsdóttir skrifar
Viðreisn, Sjálfstæðisflokkurinn og fátæka fólkið
Yngvi Ómar Sighvatsson ,Jón Ferdínand Estherarson skrifar
Að vera með BRCA-stökkbreytingu
Brynja Rún Sævarsdóttir skrifar
Opið bréf til foreldra í Stakkaborg
Jónína Einarsdóttir skrifar
Rammaáætlun og Hvammsvirkjun: Heimilt en ekki skylt
Mörður Árnason skrifar
Hvernig þjóð viljum við vera?
Sigrún Lilja Guðbjörnsdóttir skrifar
Meiri rökræður, minni áróður: Borgaraþing fyrir þjóðaratkvæðagreiðslu um ESB-aðild
Valgerður Björk Pálsdóttir skrifar
Opið bréf til Ingu Sæland
Ragnar Erling Hermannsson skrifar
Atvinnuþátttaka kvenna og karla
Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar
Mannekla á leikskólum
Rakel Björk Benediktsdóttir Borg,Margrét Edda Gnarr,Hannes Daði Haraldsson skrifar
Tillaga um endurskoðun á virðisaukaskattskerfi deilihagkerfisins
Þórir Garðarsson skrifar
Heimur hins sterka og óvissan framundan
Hilmar Þór Hilmarsson skrifar
Umsögn um breytingar á ýmsum lögum vegna einföldunar og samræmingar leyfisferla á sviði umhverfis- og orkumála
Erla Björk Þorgeirsdóttir skrifar
Viðhorf
Leifur Helgi Konráðsson skrifar
Emma Lazarus og Frelsisstyttan
Atli Harðarson skrifar
Rétt tímasetning skiptir öllu máli
Ole Anton Bieltvedt skrifar
Lífsstílslæknar og samsæriskenningar um mettaða fitu
Guðrún Nanna Egilsdóttir,Thor Aspelund,Jóhanna E. Torfadóttir skrifar
Sjálfræðissvipting þjóðar
Ægir Örn Arnarson skrifar
Rangfeðranir
Sævar Þór Jónsson skrifar
Valkyrjur: Ekki falla á prófinu!
Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar
Hvammsvirkjun og meintur orkuskortur
Ólafur Páll Jónsson skrifar
13,5 milljónir
Sigurður Freyr Sigurðarson skrifar
Að vera léttvægur fundinn
Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar
Fögnum vopnahléi og krefjumst varanlegs friðar
Svandís Svavarsdóttir,Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar
Er heimurinn á leið til helvítis?
Árni Sigurðsson skrifar
Vinnum í lausnum
Edda Sif Pind Aradóttir skrifar
Blað brotið í húsnæðismálum: VR Blær afhendir sínar fyrstu íbúðir
Halla Gunnarsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson skrifar
Frelsi til sölu
Anton Guðmundsson skrifar