Hrekkjavaka á Landa­koti

Af harðneskjulegum brottrekstri

1. KÆRLEIKURINN

a.

Hjá mörgum fyrirtækjum og stofnunum tíðkast að starfsmönnum sem láta af störfum sé fylgt úr hlaði með hlýju og kærum árnaðaróskum. Þeim eru þökkuð vel unnin störf á liðnum árum, þeim er þökkuð hollusta og trúrækni við fyrirtækið/stofnunina, þeir halda á brott í fullvissu þess að hafa látið gott af sér leiða. Þeir hafa ekki gert glappaskot, þeir hafa engan rægt, þeir hafa engan svikið. Þeim er gefin skilnaðargjöf, haldið er kveðjuhóf. Að leikslokum hefur þeim verið auðsýndur kærleikur, en hann fellur aldrei úr gildi, eins og postulinn sagði.

b.

Hjá öðrum fyrirtækjum og stofnunum er þessu því miður öðruvísi farið. Eftir ára langa, jafnvel áratuga, trúmennsku er starfsmönnum sparkað án nokkurs fyrirvara. Karlar og konur sem ætíð mættu á réttum tíma á degi hverjum hvernig sem viðraði utan dyra eða í sálarkirnunni, hin hollu hjú sem lögðu á sig ómælt erfiði í þágu húsbændanna, þeim er sagt að taka pokann sinn, en allt í góðu og mestu vinsemd, nú ertu bara rekin mín kæra! Út með þig, strax!! Kærleikur vissulega með, en bara á röngunni.

2. JÚPÍTER

a.

Á Landspítala, þessum Júpíter heilbrigðiskerfisins, er náttúrlega bæði a og b. Yfirlæknir sem ætíð hafði hippókratesareiðinn einhvers staðar í útlínum bak við minnið, einn af máttarstólpum samfélagsins, mikils metinn í flokki, klúbbi, reglu og bræðrafélagi sóknarkikjunnar, fær alúðarþakkir þegar hann hverfur á braut. Verðskuldað!

b.

Almennir starfsmenn Landspítalans, lágstéttin, óbreyttir fótgönguliðar, íslenskir og erlendir, eru náttúrlega í b flokki. Það segir sig sjálft, hvergi er stéttaskiptingin á Íslandi jafn sláandi og á Júpíter. Kærleikurinn er auðvitað mikill. En hann er dálítið staðlaður, kaldur, og einkum í frösum og klisjum upp á vegg í vaktherbergjum og mötuneytum. Þar eru letruð fyrirmæli um hlýju, jákvæðni og alúð. Þar eru fyrirmæli um augnsamband, vinsemd og góðleik. Og vitaskuld bros í boðhætti. Brostu!

3. HREKKURINN

a.

Á deild L-X á Landakoti hefur kona ein starfað sem ritari árum saman. Kona þessi er nokkuð farin að reskjast, 65 ára,

hún nálgast þau tímamót að geta sest í hinn fræga helga-stein. Öllum ber saman um að hún hafi leyst margþætt og erilsamt starf sitt vel af hendi. Konan lenti í slysi fyrr á þessu ári og hefur verið frá vinnu um skeið.

b.

Fyrir skemmstu fékk hún fundarboð í veikindafríinu frá deildarstjóranum og þetta fór þeim á milli:

Deildarstjóri: Hæ, hæ, mín kæra. Getur þú komið á smá fund á fimmtudaginn kl. 14.30, við erum að skipuleggja næsta ár.

Ritari: Já, ég get það.

Deildarstjóri: Frábært, hlakka til.

Ritari: Er verið að segja mér upp í starfinu?

Deildarstjóri: Nei, þetta er ekki uppsagnarfundur.

Ritari: Bara að djóka, hlakka til að hitta ykkur.

c.

Á fundinum var henni svo afhent uppsagnarbréf!

Deildarstjórinn reyndi að milda þessi óheilindi með því að lofa ritaranum því að á uppsagnartímanum fengi hún meðal annars að taka þátt í hrekkjarvökunni á L-X!

Þarf hún fleiri hrekki? Eða grikki?

4. OFURMENNIÐ NÝJA

a.

Ritaranum hefur verið tjáð að hún fái reisupassann vegna skipulagsbreytinga, starf hennar sé lagt niður en í staðinn verði stofnað embætti aðstoðarmanns deildarstjóra (ekki veitir af, þegar eru á fleti fyrir tveir aðstoðardeildarstjórar.)

Þetta er grátt svæði. Sé starfið lagt niður á ritarinn ekki rétt á einhvers konar starfslokasamningi? Konan er ekki sökuð um nein brot í starfi eða mistök, nýtur hún þá ekki verndar stjórnsýslulaga?

Sameyki hyggst kanna það mál.

b.

Og svo er það nýja djobbið. Á vefsíðu Landspítalans er auglýst er eftir manni, karli eða konu, Íslendingi eða útlendingi í þetta ofurstarf um þessar mundir.

Því aðstoðarmanni deildarstjóra mun ekki veita af 24ra stunda vinnudegi eigi hann að ljúka öllum þeim verkefnum sem til stendur að hlaða á hann. Skoðið auglýsinguna!

Þessi frumherji á að vinna þau störf sem ritarinn annaðist, og þar að auki að leika ýmiss önnur hlutverk sem bæði deildarstjóri og aðrir hafa haft með höndum.

Og svo eru það hæfileikar og atgjörvi. Maðurinn, karlinn eða konan, þarf að hafa reynslu af skipulagi og umbótastarfi og njóta þess að vinna með fólki að sameiginlegum markmiðum...hafa yfirsýn, frumkvæði og brenna fyrir jákvæðri vinnustaðamenningu(?)...Starfið hentar vel þeim sem hafa áhuga á verkefnastjórnun og felur í sér skipulagslega ábyrgð, mönnun og þátttöku í umbótaverkefnum, auk víðtækra samskipta við skjólstæðinga, aðstandendur, starfsfólk, stoðþjónustur og stjórnendur!

Þá verður símavarsla eitt helsta verkefnið, aðstoð við að stýra vaktinni ásamt vaktstjóra og hópstjóra

Þessi frumherji heldur ennfremur utan um tímabókanir og ferðir skjólstæðinga innan- og utanhúss, og aðstoð við mönnun vakta.

Og áfram er það talið, línu eftir línu, hvað aðstoðarmaður þessi þarf að hafa mikla yfirsýn yfir bókstaflega allt á deildinni; hvað hann þarf að vera ratvís í netheimum, góðum samskiptahæfileikum gæddur, jákvæður, hvetjandi og "lausnarmiðaður í hugsun", frábær íslenskumaður og kunna ensku mjög vel (enska er náttúrlega að verða annað opinbert mál deildarinnar.)

Og svo framvegis og svo framvegis. Aðeins vantar kröfu um að þessi yfirburðagutti/snót sé gædd góðri eðlis-gervi-greind.

Svo er klykkt út með því að nýherjinn þurfi að hafa háskólamenntun sem nýtist í starfi! Mér sýnist honum ekki veita af sex gráðum, bæði BA og BS, eigi hann að vera vandanum vaxinn.

c.

Ég óttast að þessi hátimbraða atvinnu-spilaborg eigi eftir að hrynja. Mest öll orka aðstoðarmannsins fari í símvörslu og útvegun starfsfólks á aukavakt svo hægt sé að hlynna að sjúklingum, veita þeim lögboðna lágmarksþjónustu.

d.

Ritarinn fyrrverandi annaðist flest af því sem nýliðinn mun með guðs hjálp ná að inna af hendi á venjulegum vinnudegi. Þar að auki sá brottrekna konan um að panta flest af því sem þarf í daglegan rekstur sjúkradeildar. Svo nokkuð sé nefnt.

Hún talar kannski ekki reiprennandi ensku, en mátti þá ekki bjóða henni á enskunámskeið á kostnað Landspítalans? Tugum milljóna er varið í íslenskukennslu erlendra starfsmanna ár hvert með misgóðum árangri.

5. LANDSPÍTALINN BIÐJIST AFSÖKUNAR

Framkoma Landspítala við konu þessa er honum til mikillar vansæmdar. Þetta er tilefnislaus, óþarfur og afar ranglátur, brottrekstur. Henni er sparkað burt enn í sárum eftir slys, á aldri þegar vinnumarkaðurinn er fjandsamlegur, nánast lokaður, og ekki sýnd nein samúð þegar hún hraðar sér heim, harmi slegin.

Rétt væri og sanngjarnt að Runólfur Pálsson forstjóri bæði hana afsökunar og byði henni strax aftur gott starf. Löngu er tímabært að Júpíter gamli átti sig á því að mannúð og réttlæti vega þyngra en kaldur lagabókstafur. Enda "er kærleikurinn mestur."

Kristófer Ingi Svavarsson, trúnaðarmaður Sameykis á Landakoti emeritus.