Af hverju þegir Versló? Pétur Orri Pétursson skrifar 28. janúar 2025 07:32 „Policy makers must defend rigorous testing, suppress grade inflation and make room for schools, such as charters, that offer parents choice. They should pay competitive wages to hire the best teachers and defy unions to sack underperformers.“ (The Economist, 13. júlí 2024) Þessi tilvitnun er úr grein með fyrirsögninni „School scandal“ sem birtist í breska tímaritinu The Economist í fyrrasumar. Greinin fjallar um hnignun skóla í OECD-ríkjunum undanfarin 15 ár. Þar er rýnt í neikvæð áhrif aukinnar áherslu á nýjar kennsluaðferðir og námsskrár sem byggja á óljósum skilgreiningum á „hæfni“ og „færni“. Eins og fram kemur í tilvitnuninni hér að ofan, er brýnt að þeir sem völdin hafa vinni gegn einkunnarverðbólgu og stuðli að því að einkareknir skólar geti veitt foreldrum fleiri valkosti fyrir menntun barna sinna og starfsmenn skólanna fleiri vinnuveitendur. Framgangur Kennarasambandsins „Unions may prefer it when good teaching is seen as too mysterious to measure, but children suffer.“ (The Economist, 13. júlí 2024). Framgangur Kennarasambandsins undanfarið ár er til háborinnar skammar. Verkföll fyrir áramót þar sem þriðji aðili ber allan skaðann eru í besta falli siðleysi. Ríki og sveitarfélög spara í launakostnaði, kennarar fá greitt úr verkfallssjóði en börn, sem enga aðkomu eiga að deilunni, verða af lögbundinni menntun. Þetta er lýsandi dæmi um það hvernig kerfisbundin frekja fær að viðgangast á opinberum vettvangi, á meðan þeir sem ættu að njóta lögbundinnar menntunar, nemendurnir, eru úti í kuldanum. Krafan um svo gott sem algert starfsöryggi án nokkurs eftirlits með árangri er yfirgengileg. Eins og kemur fram í áðurnefndri grein þurfa valdhafar að sýna hugrekki, til að rísa gegn þeirri stefnu sem Kennarasambandið hefur rekið undanfarin ár. Mér sárnar að talsmenn eins framsæknasta einkarekna skóla landsins, Verzlunarskóla Íslands, þar sem ég stunda nám, hafi ekki stigið fram og tekið virkan þátt í umræðunni. Þegar stéttarfélag leggur meiri áherslu á starfsöryggi kennara en á gæði námsins er ljóst að nemendur tapa. Verzlunarskólinn sem er ein meginstoð einkarekinna skóla landsins á ekki að sætta sig við þetta, hann á að vera í fararbroddi fyrir þeim hagsmunum sem menntakerfið snýst um í raun og veru, hagsmunum nemenda. Þeir eiga ALLTAF að vera í forgangi. Hugrekki til breytinga Verzlunarskóli Íslands hefur mjög sterka stöðu, enda er aðsókn mikil, kennslan til fyrirmyndar og orðspor gott. Þrátt fyrir það virðist sem stjórnendur skólans séu hikandi við að taka afgerandi afstöðu gegn þeirri sósíalísku hugmyndafræði sem Kennarasambandið talar fyrir og hefur smitað menntakerfið í of langan tíma. Þetta er hugmyndafræði sem metur starfsöryggi ofar en starfsgetu. Ég spyr mig bara, er stefna Kennarasambands Íslands virkilega stefna sem Verzlunarskólinn sættir sig við? Stefna og sýn sem einkennast af sérhagsmunum Kennarasambandsins en hunsa það sem skiptir mestu máli fyrir nemendur skólanna. Það væri hollt fyrir Kennarasambandið að hugsa um það að án nemenda væri enginn skóli. Skólinn er vegna nemendanna en ekki fyrir kennarana. Menntamál eiga ekki að vera feimnismál Umræðan um málefni skólanna hefur einkennst af gríðarlegri skautun, í boði Kennarasambandsins. Áherslan hefur færst frá því að vera um það sem raunverulega skiptir máli, árangur og velferð nemenda, yfir í skautun þar sem öll gagnrýni á kerfið er stimpluð sem árás á kennarastéttina. Þetta hefur skapað óheilbrigðan vettvang sem kæfir allar hugmyndir um umbætur og aukinn árangur. Sem leiðandi einkarekinn skóli á Verzlunarskólinn að taka harða afstöðu og gagnrýna Kennarasambandið af fullum krafti og hafa hagsmuni nemenda í forgrunni. Skólinn hefur alla burði til að vera fyrirmynd annarra skóla og stuðla að umræðu og breytingum sem allir vita að kennaraforystan hræðist eins og heitan eldinn. Því finnst mér óskiljanlegt og með öllum óviðunandi að ekkert heyrist frá skólanum. Við þurfum skóla sem berst fyrir framtíð nemenda sinna og hefur kjark til að segja það sem segja þarf. Nóg er komið að meðvirkni með fólki sem hefur siglt menntaskútunni í strand og vill engu breyta. Kennaraforystan þarf að horfast í augu við það að það er á hennar vakt sem tækifærin eru tekin af börnum og ungmennum. Það er á hennar vakt að um 40% barna eru ófær um að skilja það sem fer fram í fréttum á degi hverjum eftir 10 ára skyldunám. Mögulegt verkfall Mér finnst virðingarleysi Kennarasambandsins gagnvart nemendum algjört þegar kemur að komandi verkfallsaðgerðum og ég trúi því ekki að Verzlunarskólinn muni taka þátt í slíkum aðgerðum. Hver tapaður dagur í námi kemur ekki aftur hvað þá vikur eða mánuðir. Það að vera án skóla skapar margháttaðan vanda fyrir nemendur og sást það vel á tímum faraldursins. Ég lít á mögulegt verkfall kennara Verzlunarskólans sem ekkert annað en staðfestingu á stöðu Kennarasambandsins sem nýs pólitísks valds í íslensku samfélagi, sem er afar dapurlegt að horfa upp á. Vonandi sér almenningur ofbeldið í þessum aðgerðum, gegn börnum og ungmennum, og fordæmir þær opinberlega. Þau skilaboð er mikilvægt að Kennarasambandið fái frá ungmennum og fullorðnum þessa lands. Stöndum saman og látum vita að þetta er ekki í lagi. Höfundur er framhaldsskólanemi við Verzlunarskóla Íslands. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kennaraverkfall 2024-25 Framhaldsskólar Skóla- og menntamál Mest lesið Transumræðan og ruglið um fjölda kynja Einar Steingrímsson Skoðun Foreldrar þurfa bara að vera duglegri Björg Magnúsdóttir Skoðun Magga Stína! Helga Völundardóttir Skoðun 752 dánir vegna geðheilsuvanda – enginn vegna fjölþáttaógnar Grímur Atlason Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir Skoðun Leikskólar eru ekki munaður Íris Eva Gísladóttir Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson Skoðun Dýrkeypt eftirlitsleysi Lilja Björk Guðmundsdóttir Skoðun Minntist ekkert á Evrópusambandið Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun 7 milljarða húsnæðisstuðningur afnuminn… en hvað kemur í staðinn? Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Skoðun Skoðun Lykillinn að hamingju og heilbrigði skrifar Skoðun Staða bænda styrkt Hanna Katrín Friðriksson skrifar Skoðun Transumræðan og ruglið um fjölda kynja Einar Steingrímsson skrifar Skoðun Leikskólar eru ekki munaður Íris Eva Gísladóttir skrifar Skoðun Vísindarannsóknir og þróun – til umhugsunar í tiltekt Þorgerður J. Einarsdóttir skrifar Skoðun 752 dánir vegna geðheilsuvanda – enginn vegna fjölþáttaógnar Grímur Atlason skrifar Skoðun Foreldrar þurfa bara að vera duglegri Björg Magnúsdóttir skrifar Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson skrifar Skoðun Dýrkeypt eftirlitsleysi Lilja Björk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Svindl eða sjálfsvernd? Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Magga Stína! Helga Völundardóttir skrifar Skoðun Mannauðurinn á vinnustaðnum þarf góða innivist til að dafna Ásta Logadóttir skrifar Skoðun Þetta er námið sem lifir áfram Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Árborg - spennandi kostur fyrir öll Guðný Björk Pálmadóttir skrifar Skoðun Tökum á glæpahópum af meiri þunga Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Minntist ekkert á Evrópusambandið Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hugsum stórt í skipulags- og samgöngumálum Hilmar Ingimundarson skrifar Skoðun Eitt eilífðar smáblóm Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Betri mönnun er lykillinn Skúli Helgason,Sabine Leskopf skrifar Skoðun Borgarhönnunarstefna, sú fyrsta sinnar tegundar í Reykjavík Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Hversu oft á að fresta framtíðinni? Erna Magnúsdóttir,Stefán Þórarinn Sigurðsson skrifar Skoðun Getur Ísland staðið fremst í heilsutækni? Arna Harðardóttir skrifar Skoðun Slæm innivist skerðir afköst og hækkar kostnað Ingibjörg Magnúsdóttir skrifar Skoðun Sólheimar í Grímsnesi – að gefnu tilefni Páll Sævar Garðarsson,Sigurður Örn Guðbjörnsson skrifar Skoðun Framtíð Íslands: Frá áli til gervigreindar – Tækifæri fimmtu iðnbyltingarinnar Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Eiga foreldrar í háskólanámi raunverulega jafnan aðgang að námi? Hrund Steinsdóttir skrifar Skoðun Fjármál framhaldsskóla Róbert Ferdinandsson skrifar Skoðun Mikilvægi lágþröskulda þjónustu fyrir geðheilbrigði ungs fólks Eva Rós Ólafsdóttir skrifar Skoðun Varhugaverð sjónarmið eða raunsæ leið? Eggert Sigurbergsson skrifar Sjá meira
„Policy makers must defend rigorous testing, suppress grade inflation and make room for schools, such as charters, that offer parents choice. They should pay competitive wages to hire the best teachers and defy unions to sack underperformers.“ (The Economist, 13. júlí 2024) Þessi tilvitnun er úr grein með fyrirsögninni „School scandal“ sem birtist í breska tímaritinu The Economist í fyrrasumar. Greinin fjallar um hnignun skóla í OECD-ríkjunum undanfarin 15 ár. Þar er rýnt í neikvæð áhrif aukinnar áherslu á nýjar kennsluaðferðir og námsskrár sem byggja á óljósum skilgreiningum á „hæfni“ og „færni“. Eins og fram kemur í tilvitnuninni hér að ofan, er brýnt að þeir sem völdin hafa vinni gegn einkunnarverðbólgu og stuðli að því að einkareknir skólar geti veitt foreldrum fleiri valkosti fyrir menntun barna sinna og starfsmenn skólanna fleiri vinnuveitendur. Framgangur Kennarasambandsins „Unions may prefer it when good teaching is seen as too mysterious to measure, but children suffer.“ (The Economist, 13. júlí 2024). Framgangur Kennarasambandsins undanfarið ár er til háborinnar skammar. Verkföll fyrir áramót þar sem þriðji aðili ber allan skaðann eru í besta falli siðleysi. Ríki og sveitarfélög spara í launakostnaði, kennarar fá greitt úr verkfallssjóði en börn, sem enga aðkomu eiga að deilunni, verða af lögbundinni menntun. Þetta er lýsandi dæmi um það hvernig kerfisbundin frekja fær að viðgangast á opinberum vettvangi, á meðan þeir sem ættu að njóta lögbundinnar menntunar, nemendurnir, eru úti í kuldanum. Krafan um svo gott sem algert starfsöryggi án nokkurs eftirlits með árangri er yfirgengileg. Eins og kemur fram í áðurnefndri grein þurfa valdhafar að sýna hugrekki, til að rísa gegn þeirri stefnu sem Kennarasambandið hefur rekið undanfarin ár. Mér sárnar að talsmenn eins framsæknasta einkarekna skóla landsins, Verzlunarskóla Íslands, þar sem ég stunda nám, hafi ekki stigið fram og tekið virkan þátt í umræðunni. Þegar stéttarfélag leggur meiri áherslu á starfsöryggi kennara en á gæði námsins er ljóst að nemendur tapa. Verzlunarskólinn sem er ein meginstoð einkarekinna skóla landsins á ekki að sætta sig við þetta, hann á að vera í fararbroddi fyrir þeim hagsmunum sem menntakerfið snýst um í raun og veru, hagsmunum nemenda. Þeir eiga ALLTAF að vera í forgangi. Hugrekki til breytinga Verzlunarskóli Íslands hefur mjög sterka stöðu, enda er aðsókn mikil, kennslan til fyrirmyndar og orðspor gott. Þrátt fyrir það virðist sem stjórnendur skólans séu hikandi við að taka afgerandi afstöðu gegn þeirri sósíalísku hugmyndafræði sem Kennarasambandið talar fyrir og hefur smitað menntakerfið í of langan tíma. Þetta er hugmyndafræði sem metur starfsöryggi ofar en starfsgetu. Ég spyr mig bara, er stefna Kennarasambands Íslands virkilega stefna sem Verzlunarskólinn sættir sig við? Stefna og sýn sem einkennast af sérhagsmunum Kennarasambandsins en hunsa það sem skiptir mestu máli fyrir nemendur skólanna. Það væri hollt fyrir Kennarasambandið að hugsa um það að án nemenda væri enginn skóli. Skólinn er vegna nemendanna en ekki fyrir kennarana. Menntamál eiga ekki að vera feimnismál Umræðan um málefni skólanna hefur einkennst af gríðarlegri skautun, í boði Kennarasambandsins. Áherslan hefur færst frá því að vera um það sem raunverulega skiptir máli, árangur og velferð nemenda, yfir í skautun þar sem öll gagnrýni á kerfið er stimpluð sem árás á kennarastéttina. Þetta hefur skapað óheilbrigðan vettvang sem kæfir allar hugmyndir um umbætur og aukinn árangur. Sem leiðandi einkarekinn skóli á Verzlunarskólinn að taka harða afstöðu og gagnrýna Kennarasambandið af fullum krafti og hafa hagsmuni nemenda í forgrunni. Skólinn hefur alla burði til að vera fyrirmynd annarra skóla og stuðla að umræðu og breytingum sem allir vita að kennaraforystan hræðist eins og heitan eldinn. Því finnst mér óskiljanlegt og með öllum óviðunandi að ekkert heyrist frá skólanum. Við þurfum skóla sem berst fyrir framtíð nemenda sinna og hefur kjark til að segja það sem segja þarf. Nóg er komið að meðvirkni með fólki sem hefur siglt menntaskútunni í strand og vill engu breyta. Kennaraforystan þarf að horfast í augu við það að það er á hennar vakt sem tækifærin eru tekin af börnum og ungmennum. Það er á hennar vakt að um 40% barna eru ófær um að skilja það sem fer fram í fréttum á degi hverjum eftir 10 ára skyldunám. Mögulegt verkfall Mér finnst virðingarleysi Kennarasambandsins gagnvart nemendum algjört þegar kemur að komandi verkfallsaðgerðum og ég trúi því ekki að Verzlunarskólinn muni taka þátt í slíkum aðgerðum. Hver tapaður dagur í námi kemur ekki aftur hvað þá vikur eða mánuðir. Það að vera án skóla skapar margháttaðan vanda fyrir nemendur og sást það vel á tímum faraldursins. Ég lít á mögulegt verkfall kennara Verzlunarskólans sem ekkert annað en staðfestingu á stöðu Kennarasambandsins sem nýs pólitísks valds í íslensku samfélagi, sem er afar dapurlegt að horfa upp á. Vonandi sér almenningur ofbeldið í þessum aðgerðum, gegn börnum og ungmennum, og fordæmir þær opinberlega. Þau skilaboð er mikilvægt að Kennarasambandið fái frá ungmennum og fullorðnum þessa lands. Stöndum saman og látum vita að þetta er ekki í lagi. Höfundur er framhaldsskólanemi við Verzlunarskóla Íslands.
Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir Skoðun
Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson Skoðun
Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson skrifar
Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar
Skoðun Borgarhönnunarstefna, sú fyrsta sinnar tegundar í Reykjavík Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar
Skoðun Sólheimar í Grímsnesi – að gefnu tilefni Páll Sævar Garðarsson,Sigurður Örn Guðbjörnsson skrifar
Skoðun Framtíð Íslands: Frá áli til gervigreindar – Tækifæri fimmtu iðnbyltingarinnar Sigvaldi Einarsson skrifar
Skoðun Eiga foreldrar í háskólanámi raunverulega jafnan aðgang að námi? Hrund Steinsdóttir skrifar
Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir Skoðun
Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson Skoðun