Fögnum umræðunni um skólamál Hjördís B. Gestsdóttir skrifar 22. janúar 2025 13:03 Það var löngu kominn tími til að einhver tæki af skarið og opnaði á umræðuna varðandi stöðuna innan veggja menntastofnana í landinu. Takk Sigrún Ólöf skólastjóri Hörðuvallaskóla fyrir að vera sá fagaðili sem það gerði. Við vitum það öll sem störfum í þessum geira að ástandið hefur farið versnandi á undanförnum árum en ástæðurnar fyrir því eru bæði margar og fjölbreyttar sem hafa þar áhrif. Ef ekki er opnað á umræðuna og steinum velt við þá festumst við í þessum fasa og sökkvum enn dýpra þar til ekki verður ráðið neitt við neitt. Við þurfum að sjá viðhorfsbreytingu í samfélaginu okkar hvað varðar kennarastéttina. Það er alls ekki eðlilegt að eiga orðið erfitt með að segja frá því með stolti að maður sé kennari eða stjórnandi í skóla. Ég þekki það á eigin skinni hvernig það er að standa frammi fyrir nemendum sem koma illa fram við kennara og sýna ógnandi hegðun, segja og gera það sem þeim sýnist, kalla þá öllum illum nöfnum m.a. barnaníðinga, perra, helvítis tussu o.fl. Kennurum hefur verið hótað barsmíðum og jafnvel hafa nemendur leitað uppi upplýsingar um fjölskyldu þeirra og haft í hótunum við þá sem tengist börnum þeirra. Þetta er auðvitað alls ekki í lagi og við líðum ekki framkomu sem þessa en á sama tíma og við beitum þeim verkfærum sem við höfum innan skólanna, þ.e. förum eftir agaferlum, þá er úrræðaleysi að gera út af við okkur í stærri málum. Raunveruleg staða er því miður sú að það er ósköp lítið og máttlaust batterí sem grípur okkur þegar við erum að glíma við stór og flókin mál. Það má nefnilega aldrei kosta neitt! Skólinn á að vera griðastaður nemenda og þar á að ríkja friður og ró með „eðlilegum“ pústrum inn á milli. Bæði nemendum og starfsfólki á að líða vel í skólanum og finna til öryggis. Skólinn er fyrst og fremst menntastofnun, ekki uppeldis- eða meðferðastofnun. Kennarar eiga að hafa næði til að mennta börnin okkar, ýta undir vöxt þeirra og þroska og aðstoða þau við að ná persónulegum árangri. Það á enginn að þurfa að hafa áhyggjur eða að finna til kvíða fyrir deginum sem framundan er í skólanum, hvorki nemendum, starfsfólki né foreldrum/forsjárfólki. Jákvætt samstarf og traust er lykillinn af farsælu og faglegu lærdómssamfélagi. Við þurfum öll að vinna saman þvert á stig og með foreldrum/forsjárfólki. Kennarar eru sérfræðingar á sínu sviði og eru alla jafna vel færir til þeirra starfa sem krafist er af þeim. Foreldrar/forsjárfólk þarf að treysta því að kennarar sinni sínum skyldum gagnvart börnum þeirra eins og lög gera ráð fyrir hvað varðar menntun og daglega leiðsögn á skólatíma. Uppeldishlutverkið er að mestu leyti í höndum foreldra/forsjárfólks og það er á ábyrgð þeirra að fylgjast með námi barna sinna og halda utan um það. Það skiptir gríðarlega miklu máli í öllu þessu hvernig talað er um skólann og starfsfólk skóla heima við eldhúsborðið. Ef við höfum ekkert gott og jákvætt að segja þá skulum við frekar þegja. Öll mál sem upp geta komið eru til þess að leysa þau og til þess að það náist á farsælan hátt þarf jákvæð samvinna að vera til staðar og hlusta þarf á allar hliðar máls áður en dómur er kveðinn. Við þurfum að segja hlutina eins og þeir eru og hætta að tala undir rós því það er svo margt sem þarf að bæta í starfsumhverfi kennara sem hefur bein áhrif á það hvernig staðan er orðin í dag. Vandinn sem við okkur blasir hvað varðar að ráða menntaða kennara til starfa í leikskólana er alls ekki nýr af nálinni, þetta hefur verið staðan í nokkuð mörg ár og nú er sama staða komin upp í grunnskólunum. Þetta er mjög dapurlegt þar sem starfið er bæði skemmtilegt og gefandi en á sama tíma krefjandi fyrir allt of lág laun þar sem menntun er ekki metin til launa. Kjarasamningsviðræður eru nú í gangi sem sér ekki fyrir endann á og eins og Sigrúnu Ólöf bendir á í grein sinni, þá er stéttin nú stödd í miðjum hvirfilbyl og það er spurning hvoru megin við komum út úr honum. Ég tek undir það með henni að það þurfi að ganga frá mannsæmandi kjarasamningi við alla kennara og skólastjórnendur landsins sem fyrst. Höfundur er aðstoðarskólastjóri Grandaskóla. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Börn og uppeldi Skóla- og menntamál Grunnskólar Tengdar fréttir Kallar eftir þjóðarátaki: Skólastjóri segir agaleysi innan skólanna óboðlegt Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir skólastjóri í Hörðuvallaskóla segir kjarasamningsviðræður kennara sem nú standa yfir þær dýrmætustu fyrr og síðar. Staðan í skólunum sé orðin óboðleg og álagið gífurlegt. Börn beiti miklu ofbeldi og það sé mikið agaleysi. 21. janúar 2025 09:38 Agaleysi í íslenskum skólum - Kennarar þurfa valdið til baka Árið 2020 hóf ég störf í nýjum skóla, skólanum sem ég starfa við í dag. Þegar ég kom til starfa var ljótt orðbragð og ofbeldi mikið. Ég var í fæðingarorlofi þegar covid byrjaði og missti svolítið af því sem gerðist í skólastarfinu frá árinu 2019 þar til ég mætti til starfa aftur haustið 2020. 21. janúar 2025 09:31 Mest lesið Ísrael á ekki heima á gleðileikum evrópskra sjónvarpsstöðva sem starfa í almannaþágu Stefán Jón Hafstein Skoðun Mótum framtíðina saman Jónína Hauksdóttir ,Magnús Þór Jónsson Skoðun Íslenskir flóttamenn - í okkar eigin landi Gunnar Magnús Diego Skoðun Halldór 4.10.2025 Halldór Magga Stína! Helga Völundardóttir Skoðun 7 milljarða húsnæðisstuðningur afnuminn… en hvað kemur í staðinn? Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Transumræðan og ruglið um fjölda kynja Einar Steingrímsson Skoðun Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk Skoðun Lyftum umræðunni á örlítið hærra plan Jóna Hlíf Halldórsdóttir Skoðun Kæra Epli, skilur þú mig? Lilja Dögg Jónsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Íslenskir flóttamenn - í okkar eigin landi Gunnar Magnús Diego skrifar Skoðun Ísrael á ekki heima á gleðileikum evrópskra sjónvarpsstöðva sem starfa í almannaþágu Stefán Jón Hafstein skrifar Skoðun Mótum framtíðina saman Jónína Hauksdóttir ,Magnús Þór Jónsson skrifar Skoðun Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk skrifar Skoðun Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Kæra Epli, skilur þú mig? Lilja Dögg Jónsdóttir skrifar Skoðun Þorgerður og erlendu dómstólarnir Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Barnafjölskyldur í Reykjavík eiga betra skilið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Lyftum umræðunni á örlítið hærra plan Jóna Hlíf Halldórsdóttir skrifar Skoðun Lykillinn að hamingju og heilbrigði Auður Kjartansdóttir skrifar Skoðun Staða bænda styrkt Hanna Katrín Friðriksson skrifar Skoðun Transumræðan og ruglið um fjölda kynja Einar Steingrímsson skrifar Skoðun Leikskólar eru ekki munaður Íris Eva Gísladóttir skrifar Skoðun Vísindarannsóknir og þróun – til umhugsunar í tiltekt Þorgerður J. Einarsdóttir skrifar Skoðun 752 dánir vegna geðheilsuvanda – enginn vegna fjölþáttaógnar Grímur Atlason skrifar Skoðun Foreldrar þurfa bara að vera duglegri Björg Magnúsdóttir skrifar Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson skrifar Skoðun Dýrkeypt eftirlitsleysi Lilja Björk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Svindl eða sjálfsvernd? Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Magga Stína! Helga Völundardóttir skrifar Skoðun Mannauðurinn á vinnustaðnum þarf góða innivist til að dafna Ásta Logadóttir skrifar Skoðun Þetta er námið sem lifir áfram Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Árborg - spennandi kostur fyrir öll Guðný Björk Pálmadóttir skrifar Skoðun Tökum á glæpahópum af meiri þunga Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Minntist ekkert á Evrópusambandið Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hugsum stórt í skipulags- og samgöngumálum Hilmar Ingimundarson skrifar Skoðun Eitt eilífðar smáblóm Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Betri mönnun er lykillinn Skúli Helgason,Sabine Leskopf skrifar Skoðun Borgarhönnunarstefna, sú fyrsta sinnar tegundar í Reykjavík Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Sjá meira
Það var löngu kominn tími til að einhver tæki af skarið og opnaði á umræðuna varðandi stöðuna innan veggja menntastofnana í landinu. Takk Sigrún Ólöf skólastjóri Hörðuvallaskóla fyrir að vera sá fagaðili sem það gerði. Við vitum það öll sem störfum í þessum geira að ástandið hefur farið versnandi á undanförnum árum en ástæðurnar fyrir því eru bæði margar og fjölbreyttar sem hafa þar áhrif. Ef ekki er opnað á umræðuna og steinum velt við þá festumst við í þessum fasa og sökkvum enn dýpra þar til ekki verður ráðið neitt við neitt. Við þurfum að sjá viðhorfsbreytingu í samfélaginu okkar hvað varðar kennarastéttina. Það er alls ekki eðlilegt að eiga orðið erfitt með að segja frá því með stolti að maður sé kennari eða stjórnandi í skóla. Ég þekki það á eigin skinni hvernig það er að standa frammi fyrir nemendum sem koma illa fram við kennara og sýna ógnandi hegðun, segja og gera það sem þeim sýnist, kalla þá öllum illum nöfnum m.a. barnaníðinga, perra, helvítis tussu o.fl. Kennurum hefur verið hótað barsmíðum og jafnvel hafa nemendur leitað uppi upplýsingar um fjölskyldu þeirra og haft í hótunum við þá sem tengist börnum þeirra. Þetta er auðvitað alls ekki í lagi og við líðum ekki framkomu sem þessa en á sama tíma og við beitum þeim verkfærum sem við höfum innan skólanna, þ.e. förum eftir agaferlum, þá er úrræðaleysi að gera út af við okkur í stærri málum. Raunveruleg staða er því miður sú að það er ósköp lítið og máttlaust batterí sem grípur okkur þegar við erum að glíma við stór og flókin mál. Það má nefnilega aldrei kosta neitt! Skólinn á að vera griðastaður nemenda og þar á að ríkja friður og ró með „eðlilegum“ pústrum inn á milli. Bæði nemendum og starfsfólki á að líða vel í skólanum og finna til öryggis. Skólinn er fyrst og fremst menntastofnun, ekki uppeldis- eða meðferðastofnun. Kennarar eiga að hafa næði til að mennta börnin okkar, ýta undir vöxt þeirra og þroska og aðstoða þau við að ná persónulegum árangri. Það á enginn að þurfa að hafa áhyggjur eða að finna til kvíða fyrir deginum sem framundan er í skólanum, hvorki nemendum, starfsfólki né foreldrum/forsjárfólki. Jákvætt samstarf og traust er lykillinn af farsælu og faglegu lærdómssamfélagi. Við þurfum öll að vinna saman þvert á stig og með foreldrum/forsjárfólki. Kennarar eru sérfræðingar á sínu sviði og eru alla jafna vel færir til þeirra starfa sem krafist er af þeim. Foreldrar/forsjárfólk þarf að treysta því að kennarar sinni sínum skyldum gagnvart börnum þeirra eins og lög gera ráð fyrir hvað varðar menntun og daglega leiðsögn á skólatíma. Uppeldishlutverkið er að mestu leyti í höndum foreldra/forsjárfólks og það er á ábyrgð þeirra að fylgjast með námi barna sinna og halda utan um það. Það skiptir gríðarlega miklu máli í öllu þessu hvernig talað er um skólann og starfsfólk skóla heima við eldhúsborðið. Ef við höfum ekkert gott og jákvætt að segja þá skulum við frekar þegja. Öll mál sem upp geta komið eru til þess að leysa þau og til þess að það náist á farsælan hátt þarf jákvæð samvinna að vera til staðar og hlusta þarf á allar hliðar máls áður en dómur er kveðinn. Við þurfum að segja hlutina eins og þeir eru og hætta að tala undir rós því það er svo margt sem þarf að bæta í starfsumhverfi kennara sem hefur bein áhrif á það hvernig staðan er orðin í dag. Vandinn sem við okkur blasir hvað varðar að ráða menntaða kennara til starfa í leikskólana er alls ekki nýr af nálinni, þetta hefur verið staðan í nokkuð mörg ár og nú er sama staða komin upp í grunnskólunum. Þetta er mjög dapurlegt þar sem starfið er bæði skemmtilegt og gefandi en á sama tíma krefjandi fyrir allt of lág laun þar sem menntun er ekki metin til launa. Kjarasamningsviðræður eru nú í gangi sem sér ekki fyrir endann á og eins og Sigrúnu Ólöf bendir á í grein sinni, þá er stéttin nú stödd í miðjum hvirfilbyl og það er spurning hvoru megin við komum út úr honum. Ég tek undir það með henni að það þurfi að ganga frá mannsæmandi kjarasamningi við alla kennara og skólastjórnendur landsins sem fyrst. Höfundur er aðstoðarskólastjóri Grandaskóla.
Kallar eftir þjóðarátaki: Skólastjóri segir agaleysi innan skólanna óboðlegt Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir skólastjóri í Hörðuvallaskóla segir kjarasamningsviðræður kennara sem nú standa yfir þær dýrmætustu fyrr og síðar. Staðan í skólunum sé orðin óboðleg og álagið gífurlegt. Börn beiti miklu ofbeldi og það sé mikið agaleysi. 21. janúar 2025 09:38
Agaleysi í íslenskum skólum - Kennarar þurfa valdið til baka Árið 2020 hóf ég störf í nýjum skóla, skólanum sem ég starfa við í dag. Þegar ég kom til starfa var ljótt orðbragð og ofbeldi mikið. Ég var í fæðingarorlofi þegar covid byrjaði og missti svolítið af því sem gerðist í skólastarfinu frá árinu 2019 þar til ég mætti til starfa aftur haustið 2020. 21. janúar 2025 09:31
Ísrael á ekki heima á gleðileikum evrópskra sjónvarpsstöðva sem starfa í almannaþágu Stefán Jón Hafstein Skoðun
Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk Skoðun
Skoðun Ísrael á ekki heima á gleðileikum evrópskra sjónvarpsstöðva sem starfa í almannaþágu Stefán Jón Hafstein skrifar
Skoðun Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk skrifar
Skoðun Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman skrifar
Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson skrifar
Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar
Skoðun Borgarhönnunarstefna, sú fyrsta sinnar tegundar í Reykjavík Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar
Ísrael á ekki heima á gleðileikum evrópskra sjónvarpsstöðva sem starfa í almannaþágu Stefán Jón Hafstein Skoðun
Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk Skoðun