Sérréttindablinda BHM og BSRB Björn Brynjúlfur Björnsson skrifar 17. desember 2024 07:02 Í síðustu viku birti Viðskiptaráð úttekt þar sem fram kemur að opinberir starfsmenn búa við sérréttindi umfram það sem þekkist í einkageiranum. Þeir vinna styttri vinnuviku, hafa ríkari veikindarétt, njóta aukins starfsöryggis og taka lengra orlof en starfsfólk í einkageiranum. Samanlagt jafngilda þessi sérréttindi 19% kauphækkun. Formenn tveggja stærstu hagsmunasamtaka opinberra starfsmanna á Íslandi voru ekki hrifnir af úttekt okkar. Kolbrún Halldórsdóttir, formaður BHM, sakaði Viðskiptaráð um þráhyggju og telur rétt að hugleiða hvað okkur gangi til. Þá kallaði Sonja Ýr Þorbergsdóttir, formaður BSRB, okkur „strákana hjá Viðskiptaráði“ og sagði okkur gera stöðugar árásir á kvennastéttir. Í bland við þessi viðbrögð kom einnig fram efnisleg gagnrýni. Förum yfir hana lið fyrir lið. Styttri vinnutími Kolbrún segir villandi að bera saman vinnutíma milli hins opinbera og einkageirans með þeim hætti sem Viðskiptaráð gerir. Vaktavinna, vægi hlutastarfa og ólíkt eðli starfa skýri muninn í vinnustundum. Gagnrýni Kolbrúnar er ein ástæða þess að yfirskrift úttektar okkar er „Dulbúinn kaupauki.“ Sérréttindi opinberra starfsmanna eru gjarnan falin í smáa letrinu, sem verður hér rakið m.t.t. vinnutíma. Í fyrsta lagi telur Kolbrún réttast að þeir sem eru í hlutastarfi séu undanskildir og aðeins litið til starfsmanna sem eru skilgreindir sem fullvinnandi. Sé það gert sé vinnutími í reynd lengri hjá hinu opinbera. En sú forsenda er villandi því hún dregur dul á önnur sérréttindi opinberra starfsmanna. Í einkageiranum telst aukavinna þeirra sem eru í hlutastarfi ekki til yfirvinnustunda sé hún innan hefðbundins vinnutíma. Það þekkist hins vegar hjá hinu opinbera.[1] Þess vegna getur verið hagstæðara að vinna hlutastörf hjá hinu opinbera en í einkageiranum. Sem dæmi voru greiddar yfirvinnustundir hjá þeim sem eru í hlutastarfi á Landspítalanum flestar hjá þeim sem eru í lægsta starfshlutfallinu, eða undir 20% starfshlutfalli.[2] Í öðru lagi fullyrðir Kolbrún að ef aðeins er litið til fullvinnandi einstaklinga vinni starfsmenn hins opinbera lengri vinnuviku en þeir í einkageiranum, miðað við greiddar vinnustundir. Þessi forsenda Kolbrúnar er einnig villandi því hún hylur enn önnur sérréttindi til viðbótar. Á vef Hagstofunnar segir að greiddar stundir geti falið í sér vanmat á vinnustundum vegna fastlaunasamninga en einnig ofmat á unnum stundum vegna óunninna fastra yfirvinnutíma.[3] Fastlaunasamningar eru tíðari í einkageiranum og almennt minna um yfirvinnustundir. T.d. er vægi yfirvinnugreiðslna af reglulegum launum undir 1% hjá félagsmönnum BHM í einkageiranum en 9% hjá þeim sem vinna hjá ríkinu.[4] Þá eru fastir yfirvinnutímar opinberra starfsmanna að jafnaði 17,6 klukkustundir mánaðarlega hjá þeim sem fengu greidda yfirvinnu skv. fjármálaráðuneytinu.[5] Þannig geta ómældar vinnustundir opinberra starfsmanna numið 10% af greiddum vinnustundum skv. viðmiði Kolbrúnar. Forsenda Kolbrúnar um að notast við greiddar vinnustundir við samanburð á hinu opinbera og einkageiranum gefur skakka mynd. Réttara er að styðjast við meðalfjölda vikulegra vinnustunda í aðalstarfi, líkt og Viðskiptaráð gerði. Hámarkstytting og skert þjónusta Kolbrún lítur fram hjá fleiri atriðum í okkar úttekt sem benda til styttri vinnutíma hjá hinu opinbera. Í úttekt KPMG á innleiðingu tilraunaverkefnis um styttingu vinnuvikunnar kemur fram að 77% opinberra stofnana fóru í hámarksstyttingu í einu skrefi. Slík stytting á sér enga hliðstæðu í einkageiranum. Almenningur hefur sennilega orðið áskynja áhrifa styttri vinnuviku hjá hinu opinbera í formi skertrar þjónustu. Til dæmis var nýlega ákveðið að farsælast væri að innleiða styttri vinnuviku hjá Heilsugæslunni í Borgarnesi með því að skerða þjónustuna. Héðan í frá er heilsugæslan lokuð eftir hádegi á föstudögum.[6] Þá hefur styttingin einnig valdið manneklu í skurðaðgerðum á Landspítalanum.[7] Þess vegna kemur ekki á óvart að í úttekt KPMG lækka 13 af 15 stofnunum í þjónustukönnunum á tímabilinu sem stytting vinnuvikunnar átti sér stað, þvert á yfirlýst markmið verkefnisins og fyrri fullyrðingar formanns BSRB.[8] Þreföld uppsagnavernd, ríflegri veikindaréttur og lengra orlof Lítið var um athugasemdir við önnur sérréttindi sem við lögðum mat á í úttekt okkar. Þau eru ríflegri veikindaréttur, þreföld uppsagnarvernd og lengra orlof opinberra starfsmanna. Við þetta má bæta að úttekt okkar er ekki tæmandi þegar kemur að sérréttindum. Sem dæmi um það má nefna ríflegri lífeyrisréttindi opinberra starfsmanna sem hófu störf fyrir júní 2017, en þeir njóta tæplega 5% viðbótariðgjalds frá launagreiðanda.[9] Þá myndast veikindaréttur hjá hinu opinbera um leið og tekið er til starfa, en í einkageiranum myndast rétturinn ekki fyrr en eftir fyrsta mánuðinn í starfi. Opinberir starfsmenn njóta einnig ríkari réttar til endurmenntunar- og fræðslu en starfsfólk á einkamarkaði.[10] Sérréttindi fela í sér misræmi Sérréttindi opinberra starfsmanna fela í sér misræmi gagnvart starfsfólki í einkageiranum. Þau standa hagkvæmni í opinberum rekstri fyrir þrifum, torvelda samanburð á launakjörum og skekkja umræðu um kjaramál. Viðskiptaráð leggur til að réttindi opinberra starfsmanna verði jöfnuð réttindum starfsfólks í einkageiranum. Jafnlangar vinnuvikur, jafnt starfsöryggi, jafn veikindaréttur og jafn orlofsréttur. Mikill meirihluti almennings er fylgjandi jöfnum réttindum. Í könnun Maskínu fyrir Viðskiptaráð vildu 80% að uppsagnarvernd væri sambærileg og 89% að lífeyrisréttindi væru sambærileg. Vonandi mun ný ríkisstjórn halda áfram á þeirri vegferð sem hófst með lagasetningu um jöfnun lífeyrisréttinda. Afnám eftirstandandi sérréttinda myndi bæta opinbera þjónustu, auka sátt á vinnumarkaði og tryggja að allir sitji við sama borð. Höfundur er framkvæmdastjóri Viðskiptaráðs. [1] Vinnuréttarvefur ASÍ. „Yfirvinna”. Slóð: https://asi.is/vinnurettarvefur/vinnurettur/rettindi-og-skyldur/laun-og-vinnutimi/laun/yfirvinna/ [2] RÚV. „Hjúkrunarfræðingar í hlutastarfi vinna helmingi minni yfirvinnu”. Slóð: https://www.ruv.is/frettir/innlent/2023-01-11-hjukrunarfraedingar-i-hlutastarfi-vinna-helmingi-minni-yfirvinnu [3] Sjá „greiddar stundir” í skýringum. Hagstofan. Slóð: https://px.hagstofa.is/pxis/pxweb/is/Samfelag/Samfelag__launogtekjur__1_laun__1_laun/VIN02005.px/ [4] Mynd 3.8. Haustskýrsla Kjaratölfræðinefndar 2024. Slóð: https://www.ktn.is/_files/ugd/cdf5cd_c1fd7d2aed114ce59064fe56bf3d63de.pdf [5] https://www.althingi.is/altext/154/s/1702.html [6] Heilsugæslan í Borgarnesi. „Áríðandi tilkynning til allra íbúa, og þjónustuþega Heilsugæslunnar í Borgarnesi”. https://www.facebook.com/photo?fbid=122144387024313015&set=a.122106419216313015 [7] Morgunblaðið. „Mannekla vegna styttri vinnuviku“. Slóð: https://www.mbl.is/frettir/innlent/2023/04/18/mannekla_vegna_styttri_vinnuviku/ [8] RÚV. „Stytting á ekki að draga úr þjónustu“. Slóð: https://www.ruv.is/frettir/innlent/2021-01-20-stytting-a-ekki-ad-draga-ur-thjonustu [9] LSR. „Iðgjaldaskil til A-deildar“. Slóð: https://www.lsr.is/launagreidendur/a-deild/ [10] Vinnuréttarvefur ASÍ. „Fræðslusjóðir og starfsmannamál“. Slóð: https://asi.is/vinnurettarvefur/vinnurettur/stettarfelog-og-vinnudeilur/almennur-og-opinber-vinnumarkadur-samanburdur/rettindi-launafolks/fraedslusjodir-og-starfsmenntamal/ Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Björn Brynjúlfur Björnsson Stéttarfélög Kjaramál Mest lesið Fermingarbörn, sjálfsfróun og frjálslyndisfíkn Einar Baldvin Árnason Skoðun Kíkt í húsnæðispakkann Björn Brynjúlfur Björnsson Skoðun Jesú er hot! Þorsteinn Jakob Klemenzson Skoðun Evra vs. króna. Áhugaverð viðbrögð við ótrúlegum vaxtamun Dagur B. Eggertsson Skoðun Vændi og opin umræða Guðmundur Ingi Þóroddsson Skoðun Ekki framfærsla í skilningi laga Eva Hauksdóttir Skoðun Hvað var RÚV að hvítþvo – og til hvers? Hilmar Kristinsson Skoðun Hverjar eru hinar raunverulegu afætur? Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun Fimm skipstjórar en engin við stýrið Þórdís Lóa Þórhallsdóttir Skoðun Óbærilegur ómöguleiki íslenskrar krónu Guðbrandur Einarsson Skoðun Skoðun Skoðun Þegar sannleikurinn krefst vísinda – ekki tilfinninga Liv Åse Skarstad skrifar Skoðun Fimm skipstjórar en engin við stýrið Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar Skoðun Fermingarbörn, sjálfsfróun og frjálslyndisfíkn Einar Baldvin Árnason skrifar Skoðun Ekki framfærsla í skilningi laga Eva Hauksdóttir skrifar Skoðun Bætt staða stúdenta - en verkefninu ekki lokið Kolbrún Halldórsdóttir,Lísa Margrét Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Evra vs. króna. Áhugaverð viðbrögð við ótrúlegum vaxtamun Dagur B. Eggertsson skrifar Skoðun Hverjar eru hinar raunverulegu afætur? Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Vændi og opin umræða Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Jesú er hot! Þorsteinn Jakob Klemenzson skrifar Skoðun Kíkt í húsnæðispakkann Björn Brynjúlfur Björnsson skrifar Skoðun Óbærilegur ómöguleiki íslenskrar krónu Guðbrandur Einarsson skrifar Skoðun Íslenskir Trumpistar Andri Þorvarðarson skrifar Skoðun „Sofðu rótt í alla nótt“ – Um stöðu íslenskunnar, lestrarmenningu og ákall til okkar sjálfra Gunnar Már Gunnarsson skrifar Skoðun Í hvað á orkan að fara? Hallgrímur Óskarsson skrifar Skoðun Vegatálmar á skólagöngunni Birna Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Þegar Evrópa fer á hnén og kallar það vináttu Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Hvað var RÚV að hvítþvo – og til hvers? Hilmar Kristinsson skrifar Skoðun Stjórnvöld mega ekki klúðra nýju vaxtaviðmiði Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Að vera húsbyggjandi Hilmar Freyr Gunnarsson skrifar Skoðun Hærri vörugjöld, lægri samkeppnishæfni Arnar Þór Hafsteinsson skrifar Skoðun Að einfalda veruleikann og breyta öllu í pólitískt fóður Martha Árnadóttir skrifar Skoðun Tími til kominn Berglind Friðriksdóttir,Gunnsteinn R. Ómarsson,Hrönn Guðmundsdóttir,Sigfús Benóný Harðarson,Vilhjálmur Baldur Guðmundsson skrifar Skoðun Hvers virði er ég ? Rakel Linda Kristjánsdóttir skrifar Skoðun RÚV brýtur á börnum Guðbjörg Hildur Kolbeins skrifar Skoðun Framtíðarsýn Íslands: Raunsæ tækni, græn orka og friður fyrir hugann Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun „Ég ætlaði aldrei að hætta í útgerð“ Sigurgeir B. Kristgeirsson skrifar Skoðun Frjósemisvandi – samfélagsleg ábyrgð og stuðningur María Rut Baldursdóttir,Sigríður Auðunsdóttir skrifar Skoðun Ríkisstjórnin fellir niður jafnrétti íþrótta og gerir vont verra Unnar Már Magnússon skrifar Skoðun 4.865 börn sem bíða í allt að fjögur ár Ragnheiður Dagný Bjarnadóttir skrifar Skoðun Gellupólitík Hlédís Maren Guðmundsdóttir skrifar Sjá meira
Í síðustu viku birti Viðskiptaráð úttekt þar sem fram kemur að opinberir starfsmenn búa við sérréttindi umfram það sem þekkist í einkageiranum. Þeir vinna styttri vinnuviku, hafa ríkari veikindarétt, njóta aukins starfsöryggis og taka lengra orlof en starfsfólk í einkageiranum. Samanlagt jafngilda þessi sérréttindi 19% kauphækkun. Formenn tveggja stærstu hagsmunasamtaka opinberra starfsmanna á Íslandi voru ekki hrifnir af úttekt okkar. Kolbrún Halldórsdóttir, formaður BHM, sakaði Viðskiptaráð um þráhyggju og telur rétt að hugleiða hvað okkur gangi til. Þá kallaði Sonja Ýr Þorbergsdóttir, formaður BSRB, okkur „strákana hjá Viðskiptaráði“ og sagði okkur gera stöðugar árásir á kvennastéttir. Í bland við þessi viðbrögð kom einnig fram efnisleg gagnrýni. Förum yfir hana lið fyrir lið. Styttri vinnutími Kolbrún segir villandi að bera saman vinnutíma milli hins opinbera og einkageirans með þeim hætti sem Viðskiptaráð gerir. Vaktavinna, vægi hlutastarfa og ólíkt eðli starfa skýri muninn í vinnustundum. Gagnrýni Kolbrúnar er ein ástæða þess að yfirskrift úttektar okkar er „Dulbúinn kaupauki.“ Sérréttindi opinberra starfsmanna eru gjarnan falin í smáa letrinu, sem verður hér rakið m.t.t. vinnutíma. Í fyrsta lagi telur Kolbrún réttast að þeir sem eru í hlutastarfi séu undanskildir og aðeins litið til starfsmanna sem eru skilgreindir sem fullvinnandi. Sé það gert sé vinnutími í reynd lengri hjá hinu opinbera. En sú forsenda er villandi því hún dregur dul á önnur sérréttindi opinberra starfsmanna. Í einkageiranum telst aukavinna þeirra sem eru í hlutastarfi ekki til yfirvinnustunda sé hún innan hefðbundins vinnutíma. Það þekkist hins vegar hjá hinu opinbera.[1] Þess vegna getur verið hagstæðara að vinna hlutastörf hjá hinu opinbera en í einkageiranum. Sem dæmi voru greiddar yfirvinnustundir hjá þeim sem eru í hlutastarfi á Landspítalanum flestar hjá þeim sem eru í lægsta starfshlutfallinu, eða undir 20% starfshlutfalli.[2] Í öðru lagi fullyrðir Kolbrún að ef aðeins er litið til fullvinnandi einstaklinga vinni starfsmenn hins opinbera lengri vinnuviku en þeir í einkageiranum, miðað við greiddar vinnustundir. Þessi forsenda Kolbrúnar er einnig villandi því hún hylur enn önnur sérréttindi til viðbótar. Á vef Hagstofunnar segir að greiddar stundir geti falið í sér vanmat á vinnustundum vegna fastlaunasamninga en einnig ofmat á unnum stundum vegna óunninna fastra yfirvinnutíma.[3] Fastlaunasamningar eru tíðari í einkageiranum og almennt minna um yfirvinnustundir. T.d. er vægi yfirvinnugreiðslna af reglulegum launum undir 1% hjá félagsmönnum BHM í einkageiranum en 9% hjá þeim sem vinna hjá ríkinu.[4] Þá eru fastir yfirvinnutímar opinberra starfsmanna að jafnaði 17,6 klukkustundir mánaðarlega hjá þeim sem fengu greidda yfirvinnu skv. fjármálaráðuneytinu.[5] Þannig geta ómældar vinnustundir opinberra starfsmanna numið 10% af greiddum vinnustundum skv. viðmiði Kolbrúnar. Forsenda Kolbrúnar um að notast við greiddar vinnustundir við samanburð á hinu opinbera og einkageiranum gefur skakka mynd. Réttara er að styðjast við meðalfjölda vikulegra vinnustunda í aðalstarfi, líkt og Viðskiptaráð gerði. Hámarkstytting og skert þjónusta Kolbrún lítur fram hjá fleiri atriðum í okkar úttekt sem benda til styttri vinnutíma hjá hinu opinbera. Í úttekt KPMG á innleiðingu tilraunaverkefnis um styttingu vinnuvikunnar kemur fram að 77% opinberra stofnana fóru í hámarksstyttingu í einu skrefi. Slík stytting á sér enga hliðstæðu í einkageiranum. Almenningur hefur sennilega orðið áskynja áhrifa styttri vinnuviku hjá hinu opinbera í formi skertrar þjónustu. Til dæmis var nýlega ákveðið að farsælast væri að innleiða styttri vinnuviku hjá Heilsugæslunni í Borgarnesi með því að skerða þjónustuna. Héðan í frá er heilsugæslan lokuð eftir hádegi á föstudögum.[6] Þá hefur styttingin einnig valdið manneklu í skurðaðgerðum á Landspítalanum.[7] Þess vegna kemur ekki á óvart að í úttekt KPMG lækka 13 af 15 stofnunum í þjónustukönnunum á tímabilinu sem stytting vinnuvikunnar átti sér stað, þvert á yfirlýst markmið verkefnisins og fyrri fullyrðingar formanns BSRB.[8] Þreföld uppsagnavernd, ríflegri veikindaréttur og lengra orlof Lítið var um athugasemdir við önnur sérréttindi sem við lögðum mat á í úttekt okkar. Þau eru ríflegri veikindaréttur, þreföld uppsagnarvernd og lengra orlof opinberra starfsmanna. Við þetta má bæta að úttekt okkar er ekki tæmandi þegar kemur að sérréttindum. Sem dæmi um það má nefna ríflegri lífeyrisréttindi opinberra starfsmanna sem hófu störf fyrir júní 2017, en þeir njóta tæplega 5% viðbótariðgjalds frá launagreiðanda.[9] Þá myndast veikindaréttur hjá hinu opinbera um leið og tekið er til starfa, en í einkageiranum myndast rétturinn ekki fyrr en eftir fyrsta mánuðinn í starfi. Opinberir starfsmenn njóta einnig ríkari réttar til endurmenntunar- og fræðslu en starfsfólk á einkamarkaði.[10] Sérréttindi fela í sér misræmi Sérréttindi opinberra starfsmanna fela í sér misræmi gagnvart starfsfólki í einkageiranum. Þau standa hagkvæmni í opinberum rekstri fyrir þrifum, torvelda samanburð á launakjörum og skekkja umræðu um kjaramál. Viðskiptaráð leggur til að réttindi opinberra starfsmanna verði jöfnuð réttindum starfsfólks í einkageiranum. Jafnlangar vinnuvikur, jafnt starfsöryggi, jafn veikindaréttur og jafn orlofsréttur. Mikill meirihluti almennings er fylgjandi jöfnum réttindum. Í könnun Maskínu fyrir Viðskiptaráð vildu 80% að uppsagnarvernd væri sambærileg og 89% að lífeyrisréttindi væru sambærileg. Vonandi mun ný ríkisstjórn halda áfram á þeirri vegferð sem hófst með lagasetningu um jöfnun lífeyrisréttinda. Afnám eftirstandandi sérréttinda myndi bæta opinbera þjónustu, auka sátt á vinnumarkaði og tryggja að allir sitji við sama borð. Höfundur er framkvæmdastjóri Viðskiptaráðs. [1] Vinnuréttarvefur ASÍ. „Yfirvinna”. Slóð: https://asi.is/vinnurettarvefur/vinnurettur/rettindi-og-skyldur/laun-og-vinnutimi/laun/yfirvinna/ [2] RÚV. „Hjúkrunarfræðingar í hlutastarfi vinna helmingi minni yfirvinnu”. Slóð: https://www.ruv.is/frettir/innlent/2023-01-11-hjukrunarfraedingar-i-hlutastarfi-vinna-helmingi-minni-yfirvinnu [3] Sjá „greiddar stundir” í skýringum. Hagstofan. Slóð: https://px.hagstofa.is/pxis/pxweb/is/Samfelag/Samfelag__launogtekjur__1_laun__1_laun/VIN02005.px/ [4] Mynd 3.8. Haustskýrsla Kjaratölfræðinefndar 2024. Slóð: https://www.ktn.is/_files/ugd/cdf5cd_c1fd7d2aed114ce59064fe56bf3d63de.pdf [5] https://www.althingi.is/altext/154/s/1702.html [6] Heilsugæslan í Borgarnesi. „Áríðandi tilkynning til allra íbúa, og þjónustuþega Heilsugæslunnar í Borgarnesi”. https://www.facebook.com/photo?fbid=122144387024313015&set=a.122106419216313015 [7] Morgunblaðið. „Mannekla vegna styttri vinnuviku“. Slóð: https://www.mbl.is/frettir/innlent/2023/04/18/mannekla_vegna_styttri_vinnuviku/ [8] RÚV. „Stytting á ekki að draga úr þjónustu“. Slóð: https://www.ruv.is/frettir/innlent/2021-01-20-stytting-a-ekki-ad-draga-ur-thjonustu [9] LSR. „Iðgjaldaskil til A-deildar“. Slóð: https://www.lsr.is/launagreidendur/a-deild/ [10] Vinnuréttarvefur ASÍ. „Fræðslusjóðir og starfsmannamál“. Slóð: https://asi.is/vinnurettarvefur/vinnurettur/stettarfelog-og-vinnudeilur/almennur-og-opinber-vinnumarkadur-samanburdur/rettindi-launafolks/fraedslusjodir-og-starfsmenntamal/
Skoðun Bætt staða stúdenta - en verkefninu ekki lokið Kolbrún Halldórsdóttir,Lísa Margrét Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun „Sofðu rótt í alla nótt“ – Um stöðu íslenskunnar, lestrarmenningu og ákall til okkar sjálfra Gunnar Már Gunnarsson skrifar
Skoðun Tími til kominn Berglind Friðriksdóttir,Gunnsteinn R. Ómarsson,Hrönn Guðmundsdóttir,Sigfús Benóný Harðarson,Vilhjálmur Baldur Guðmundsson skrifar
Skoðun Framtíðarsýn Íslands: Raunsæ tækni, græn orka og friður fyrir hugann Sigvaldi Einarsson skrifar
Skoðun Frjósemisvandi – samfélagsleg ábyrgð og stuðningur María Rut Baldursdóttir,Sigríður Auðunsdóttir skrifar
Skoðun Ríkisstjórnin fellir niður jafnrétti íþrótta og gerir vont verra Unnar Már Magnússon skrifar