Sjálfstætt fólk og núverandi mynd af íslensku samfélagi Valerio Gargiulo skrifar 9. apríl 2024 07:30 Fyrir Ítala eins og mig, sem hefur gert Ísland að heimili sínu, birtist mynd Halldórs Laxness sem björt stjarna á bókmenntafestingu þessarar heillandi norrænu þjóðar. Virðing mín fyrir Laxnesi er ekki aðeins virðing fyrir mikilleika höfundarins sjálfs, heldur einnig fegurð og dýpt íslenskrar menningar sem hann sýnir svo kunnáttusamlega í verkum sínum. Það er virðing fyrir getu bókmennta til að sameina fólk þvert á hindranir tíma, rúms og tungumáls og láta okkur líða eins og heima, jafnvel í fjarlægustu og dularfullustu löndum. Í bókmenntameistaraverki sínu „Sjálfstætt fólk“ málaði Halldór Laxness fresku af íslensku samfélagi á 20. öld og undirstrikaði félagslega, pólitíska og efnahagslega krafta þess tíma. Hins vegar, ef við einblínum á Ísland í dag, getum við séð bæði samlýkingu og verulegar breytingar miðað við heiminn sem Laxness lýsir. Eitt af sérkennum íslensks samfélags sem Laxness lýsir er sterk sjálfstæði og þjóðerniskennd. Þessi menningareiginleiki er enn til staðar í dag, áberandi í því hvernig Íslendingar takast á við áskoranir samtímans, svo sem náttúruauðlindastjórnun og umhverfisvernd. En á meðan frásögn Laxness beindist fyrst og fremst að sveitalífi og togstreitu milli hefðar og nútíma, einkennist Ísland nútímans af sívaxandi þéttbýlissamfélagi og með aukinni tengingu við umheiminn. Þessi breyting endurspeglast einnig í stjórnmálum og efnahagslífi landsins þar sem meiri áhersla er lögð á greinar eins og ferðaþjónustu og tækni. Annað meginþema í "Sjálfstæðu fólki" er baráttan fyrir félagslegu réttlæti og mannlegri reisn sem endurspeglast í baráttu aðalpersónanna til að bæta lífskjör sín. Enn þann dag í dag er íslenskt samfélag skuldbundið til að efla félagslegt réttlæti, með vel þróuðu velferðarkerfi og sterkri skuldbindingu um jafnrétti kynjanna og LGBTQ+ réttindi. Hins vegar eru enn áskoranir sem þarf að takast á við. Hækkandi húsnæðisverð og vaxandi efnahagslegur ójöfnuður eru mikilvæg mál sem íslenskt samfélag stendur frammi fyrir á 21. öldinni. Ennfremur stendur Ísland frammi fyrir nýjum alþjóðlegum áskorunum, svo sem loftslagsbreytingum og þrýstingi á náttúruauðlindir. Að lokum má segja að þrátt fyrir að mörg af þeim málum sem Halldór Laxness fjallaði um í "Sjálfstæðu fólki" eigi enn við íslenska nútímann, hefur íslenskt samfélag einnig tekið miklum breytingum og stendur frammi fyrir nýjum áskorunum og tækifærum á 21. öldinni. Höfundur er skáld, rithöfundur og þýðandi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Valerio Gargiulo Mest lesið Er píparinn þinn skattsvikari? Kristinn Karl Brynjarsson Skoðun Kæra unga móðir Jóna Þórey Pétursdóttir Skoðun Kosningar og ,ehf gatið‘ Róbert Farestveit Skoðun Verði þitt val, svo á jörðu sem á himni Halldóra Lillý Jóhannsdóttir Skoðun Grípum tækifærin og sköpum bjartari framtíð Ísak Leon Júlíusson Skoðun Rekin út fyrir að vera kennari Álfhildur Leifsdóttir Skoðun Halldór 9.11.2024 Halldór Frelsi til að búa þar sem þú vilt Sæunn Gísladóttir Skoðun Öryggis annarra vegna… Ingunn Björnsdóttir Skoðun Fólk eða fífl? Anna Gunndís Guðmundsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Er píparinn þinn skattsvikari? Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Frelsi til að búa þar sem þú vilt Sæunn Gísladóttir skrifar Skoðun Kosningar og ,ehf gatið‘ Róbert Farestveit skrifar Skoðun Grípum tækifærin og sköpum bjartari framtíð Ísak Leon Júlíusson skrifar Skoðun Kæra unga móðir Jóna Þórey Pétursdóttir skrifar Skoðun Niðurskurðarhnífnum beitt á skólana Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Verði þitt val, svo á jörðu sem á himni Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Öryggis annarra vegna… Ingunn Björnsdóttir skrifar Skoðun Verðmæti leikskólans Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Íslenskur landbúnaður er ekki aðeins arfleifð heldur líka framtíð okkar Íslendinga Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Vítahringur ofbeldis og áfalla Paola Cardenas skrifar Skoðun Heilbrigð sál í hraustum líkama Lilja Rafney Magnúsdóttir skrifar Skoðun Að segja bara eitthvað Hulda María Magnúsdóttir skrifar Skoðun Litlu fyrirtækin – kerfishyggja og skattlagning Eiríkur S. Svavarsson skrifar Skoðun „Þörfin fyrir nýtt upphaf: Af hverju hrista þarf upp í stjórnmálum“ Sigurður Hólmar Jóhannesson skrifar Skoðun Reiknileikni Sambandsins Ragnar Þór Pétursson skrifar Skoðun Vegurinn heim Tinna Rún Snorradóttir skrifar Skoðun Framsókn setur heimilin í fyrsta sæti Sigurður Ingi Jóhannsson skrifar Skoðun Allt mannanna verk - orkuöryggi á Íslandi Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Hvert er planið? Þorleifur Hallbjörn Ingólfsson skrifar Skoðun Íslenskan heldur velli Stefán Atli Rúnarsson,Jóhann F K Arinbjarnarson skrifar Skoðun Einstaklingur á undir högg að sækja í dómsmáli við hinn sterka Jörgen Ingimar Hansson skrifar Skoðun Ný gömul menntastefna Thelma Rut Haukdal Magnúsdóttir skrifar Skoðun Krafa um árangur í atvinnu- og samgöngumálum Arna Lára Jónsdóttir skrifar Skoðun Viðreisn fjölskyldunnar Heiða Ingimarsdóttir skrifar Skoðun Píratar standa með fólki í vímuefnavanda Lilja Sif Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Lenda menn í fangelsi eftir misheppnaða skólagöngu? Elinóra Inga Sigurðardóttir skrifar Skoðun Andlát ungrar manneskju hefur gáruáhrif á allt samfélagið Sigurþóra Bergsdóttir skrifar Skoðun Báknið burt - hvaða bákn? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Íþróttir fyrir öll börn! Gunnhildur Jakobsdóttir ,Kolbrún Kristínardóttir skrifar Sjá meira
Fyrir Ítala eins og mig, sem hefur gert Ísland að heimili sínu, birtist mynd Halldórs Laxness sem björt stjarna á bókmenntafestingu þessarar heillandi norrænu þjóðar. Virðing mín fyrir Laxnesi er ekki aðeins virðing fyrir mikilleika höfundarins sjálfs, heldur einnig fegurð og dýpt íslenskrar menningar sem hann sýnir svo kunnáttusamlega í verkum sínum. Það er virðing fyrir getu bókmennta til að sameina fólk þvert á hindranir tíma, rúms og tungumáls og láta okkur líða eins og heima, jafnvel í fjarlægustu og dularfullustu löndum. Í bókmenntameistaraverki sínu „Sjálfstætt fólk“ málaði Halldór Laxness fresku af íslensku samfélagi á 20. öld og undirstrikaði félagslega, pólitíska og efnahagslega krafta þess tíma. Hins vegar, ef við einblínum á Ísland í dag, getum við séð bæði samlýkingu og verulegar breytingar miðað við heiminn sem Laxness lýsir. Eitt af sérkennum íslensks samfélags sem Laxness lýsir er sterk sjálfstæði og þjóðerniskennd. Þessi menningareiginleiki er enn til staðar í dag, áberandi í því hvernig Íslendingar takast á við áskoranir samtímans, svo sem náttúruauðlindastjórnun og umhverfisvernd. En á meðan frásögn Laxness beindist fyrst og fremst að sveitalífi og togstreitu milli hefðar og nútíma, einkennist Ísland nútímans af sívaxandi þéttbýlissamfélagi og með aukinni tengingu við umheiminn. Þessi breyting endurspeglast einnig í stjórnmálum og efnahagslífi landsins þar sem meiri áhersla er lögð á greinar eins og ferðaþjónustu og tækni. Annað meginþema í "Sjálfstæðu fólki" er baráttan fyrir félagslegu réttlæti og mannlegri reisn sem endurspeglast í baráttu aðalpersónanna til að bæta lífskjör sín. Enn þann dag í dag er íslenskt samfélag skuldbundið til að efla félagslegt réttlæti, með vel þróuðu velferðarkerfi og sterkri skuldbindingu um jafnrétti kynjanna og LGBTQ+ réttindi. Hins vegar eru enn áskoranir sem þarf að takast á við. Hækkandi húsnæðisverð og vaxandi efnahagslegur ójöfnuður eru mikilvæg mál sem íslenskt samfélag stendur frammi fyrir á 21. öldinni. Ennfremur stendur Ísland frammi fyrir nýjum alþjóðlegum áskorunum, svo sem loftslagsbreytingum og þrýstingi á náttúruauðlindir. Að lokum má segja að þrátt fyrir að mörg af þeim málum sem Halldór Laxness fjallaði um í "Sjálfstæðu fólki" eigi enn við íslenska nútímann, hefur íslenskt samfélag einnig tekið miklum breytingum og stendur frammi fyrir nýjum áskorunum og tækifærum á 21. öldinni. Höfundur er skáld, rithöfundur og þýðandi.
Skoðun Íslenskur landbúnaður er ekki aðeins arfleifð heldur líka framtíð okkar Íslendinga Halla Hrund Logadóttir skrifar
Skoðun „Þörfin fyrir nýtt upphaf: Af hverju hrista þarf upp í stjórnmálum“ Sigurður Hólmar Jóhannesson skrifar
Skoðun Einstaklingur á undir högg að sækja í dómsmáli við hinn sterka Jörgen Ingimar Hansson skrifar