Til varnar strandveiðum Álfheiður Eymarsdóttir og Einar A. Brynjólfsson skrifa 15. júlí 2021 07:00 Það vakti athygli að sjá Aðalheiði Ámundadóttur, fréttastjóra hjá Fréttablaðinu, gera lítið úr strandveiðum í leiðara sem birtist í blaðinu í gær. Okkur virtist hún taka undir málflutning Kristjáns Þórs Júlíussonar, sjávarútvegsráðherra, sem sagði að sauðfjárrækt væri áhugamál en ekki atvinna. Aðalheiður sér handfæraveiðar sem rómantískt áhugamál en ekki atvinnu. Því fer fjarri. Handfæraveiðar eru atvinna og verðmætasköpun - og það er nægt pláss í samfélaginu fyrir alla. Í tilfelli sauðfjárræktar og strandveiða er um að ræða manngerð kerfi sem eru illa hönnuð og meingölluð. Það orsakar erfiðleika við að sjá sér og sínum farborða af því að stunda þessa atvinnu. Handfæraveiðar smábáta skjóta stoðum undir fjölbreytt atvinnulíf sjávarbyggða á landsbyggðinni. Hver smábátur leiðir af sér þrjú störf í heimabyggð skv. greiningu Landssambands smábátaeigenda sem hefur aldrei verið hrakin. Þetta eru störf við vélaviðgerðir, ýmis þjónusta við smábáta, fiskmarkaðir, fiskflutningar o.fl. Það er nefnilega ekki þannig að öll verðmætasköpun í sjávarútvegi eigi sér stað við endanlega sölu afurða. Störfin í kringum sjávarútveginn eru verðmæti, framfærsla fjölskyldna er verðmæti, tekjuskattur, virðisaukaskattur og útsvar allra þessara starfa eru allt verðmæti. Við getum leitt að því líkum að þegar um 700 handfærabátar eru á sjó, séum við að skapa um 2800 störf. Þegar svo við bætist nýsköpun í héraði, öflugri einyrkjar, lítil og meðalstór fyrirtæki sem hafa kost á hráefni um land allt, veitingastaðir með ferskar sjávarafurðir beint úr sjó, þá eru bæði Íslendingar og ferðamenn ánægðir. Talsmenn handfæraveiða eru því ekki að höfða til rómantíkur, heldur beinharðrar verðmætasköpunar. Eyrnamerkt grunnslóð Í greininni stefnir hún strandveiðum sem andstæðu við ferðaþjónustu þegar öllum er ljóst að þetta tvennt fer afar vel saman. Í skoðanagrein Aðalheiðar alhæfir hún einnig um stefnur ýmissa flokka. Við Píratar erum með afar skýra stefnu í málefnum sjávarútvegs og handfæraveiða sem rímar alls ekki við það sem kemur fram í túlkun hennar á stefnum fyrrgreindra flokka. Í raun rökstyður hún í greininni ágætlega þær breytingar sem við Píratar teljum nauðsynlegar á umgjörð og stýringu handfæraveiða. Þá er rangt að engin úttekt hafi verið gerð á strandveiðum frá 2011, þær eru allnokkrar, misjafnar að gæðum eins og gengur, en við teljum sérstaklega vert að nefna skýrslu frá HA sem gefin var út 2017. Þá eru nokkrar staðhæfingar um umhverfisvernd sem við viljum leiðrétta. Við Píratar höfum aldrei gert þá kröfu að smábátar sjái alfarið um allar veiðar við Íslandsstrendur. Við gerum þó þá kröfu að grunnslóðin sé eyrnamerkt handfæraveiðum enda hafsbotninn þar og landgrunnið afar viðkvæmt. Stærri skipum og togveiðum verði vísað lengra út á haf. Þó Aðalheiður efist um jákvæð umhverfisáhrif af þessu, þá gerum við það ekki. Hverju er verið að kasta? Þá að ólympísku veiðunum, kapphlaupinu yfir blásumarið og hvatningu til brottkasts. Þetta er afleiðing óásættanlegrar umgjörðar strandveiða í dag. Þetta er meingallað kerfi. En það er auðvelt að koma í veg fyrir þetta. Við Píratar viljum stöðva kapphlaupið, tryggja öllum handfærabátum 48 daga í fyrsta áfanga, lengja vertíðina og auka sveigjanleika á meðafla. Þetta eykur öryggi, dregur úr hvata til að fara út í hvaða veðri sem er, eykur frelsi til að róa þegar hentar og við sjáum ekkert því til fyrirstöðu að handfæraveiðar standi frá mars til loka október. Sveigjanleiki í meðafla dregur úr brottkasti. Annars eru staðhæfingar greinarhöfundar óskiljanleg þversögn um annars vegar aukið brottkast en að þó komi bara ormétinn fiskur í land. Hverju er þá verið að kasta? Góða fiskinum?Við erum með fiskmarkaði og kaupendur fisks á markaði sjá af hvaða bát verið er að kaupa og hvar hann var á veiðum. Smábátasjómenn vita að orðsporið skiptir máli - og þeir fá lægra verð ef aflinn er í óásættanlegu standi, hvort sem hann er ormétinn eða illa ísaður. Þessi lífseiga þjóðsaga er því löngu liðin tíð, sjómenn forðast lélegar fiskislóðir. Gjöfult samspil Handfæraveiðar, blómlegir fiskmarkaðir og ferðaþjónusta haldast saman hönd í hönd. Við höfum ferðast um heiminn og það er skemmtilegt að fylgjast með litlu bátunum koma í land við strendur Miðjarðarhafs. Það er stórfenglegt að heimsækja fiskmarkaði hér og þar um heiminn. Og skipstjórnendur hvalaskoðunarskipa vilja mun frekar smábáta í kringum sig frekar en stóru togskipin sem toga í fjarðarmynninu og skrapa botninn. Við látum vera að höggva í undarlegar staðalímyndir höfundar um trillukarla og skipstjóra hvalaskoðunarskipa. Það er efni í aðra grein en vert að geta þess að tugir kvenna stunda handfæraveiðar við strendur Íslands. Höfundar eru oddvitar Pírata í Suðurkjördæmi og Norðausturkjördæmi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Einar A. Brynjólfsson Skoðun: Kosningar 2021 Álfheiður Eymarsdóttir Sjávarútvegur Alþingiskosningar 2021 Mest lesið Villtur lax eða villt græðgi – sveitin í skotlínu Jóhann Helgi Stefánsson Skoðun Aðför ríkisstjórnar Kristrúnar Frostadóttur að flóttafólki Hópur stjórnarkvenna í Solaris Skoðun Fyrst flúðu þau Reykjavíkurborg… Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun Hanna Katrín og Co, koma til bjargar Björn Ólafsson Skoðun Reykjavíkurborg á flestar félagslegar íbúðir en Garðabær rekur lestina Heimir Már Pétursson Skoðun Vladímír Pútín: Hvað er að marka hann? Steinar Björgvinsson Skoðun Konur og menntun Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir Skoðun Sigrar og raunir íslenska hestsins Elín Íris Fanndal Skoðun Þegar innflutningurinn ræður ríkjum Anton Guðmundsson Skoðun Vegamál á tímum skattahækkana og vantrausts Benedikt S. Benediktsson Skoðun Skoðun Skoðun Samskiptasáttmáli; skúffuskjal eða stórgott verkfæri Helena Katrín Hjaltadóttir,Íris Helga G. Baldursdóttir skrifar Skoðun Sigrar og raunir íslenska hestsins Elín Íris Fanndal skrifar Skoðun Reykjavíkurborg á flestar félagslegar íbúðir en Garðabær rekur lestina Heimir Már Pétursson skrifar Skoðun Góðir grannar Landsvirkjunar og við hin Kjartan Ágústsson skrifar Skoðun Hittumst á rauðum sokkum 1. maí Finnbjörn A. Hermannsson,Kolbrún Halldórsdóttir,Magnús Þór Jónsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Mikilvægi orkuspáa Ingvar Júlíus Baldursson skrifar Skoðun Þegar innflutningurinn ræður ríkjum Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Vladímír Pútín: Hvað er að marka hann? Steinar Björgvinsson skrifar Skoðun Örlög Úkraínu varða frið og öryggi á Íslandi Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Vegamál á tímum skattahækkana og vantrausts Benedikt S. Benediktsson skrifar Skoðun Konur og menntun Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun Aðför ríkisstjórnar Kristrúnar Frostadóttur að flóttafólki Hópur stjórnarkvenna í Solaris skrifar Skoðun Hanna Katrín og Co, koma til bjargar Björn Ólafsson skrifar Skoðun Villtur lax eða villt græðgi – sveitin í skotlínu Jóhann Helgi Stefánsson skrifar Skoðun Fyrst flúðu þau Reykjavíkurborg… Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Fyrst flúðu þau Reykjavíkurborg… Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Er útlegð á innleið? Reyn Alpha Magnúsdóttir skrifar Skoðun Leiðsögundurinn Gaur gerir mig að betri manneskju Þorkell J. Steindal skrifar Skoðun Börn á flótta – nýtt líf, nýtt tungumál og nýtt tækifæri í íslenskum grunnskólum Friðþjófur Helgi Karlsson skrifar Skoðun Skólarnir lokaðir - myglan vinnur Guðmundur Þórir Sigurðsson skrifar Skoðun Flokkur fólksins eða flokkun fólksins? Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Betri nýting á tíma og fjármunum Reykjavíkurborgar 2/3 Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Hver ætlar að bera ábyrgð á mannslífi? Sævar Þór Jónsson skrifar Skoðun Horfumst í augu Kristín Thoroddsen skrifar Skoðun 30 silfurpeningar dýralækna? 125.000 lítrar af blóði tappaðir af 4088 merum (með valdi), af eiðsvörðum dýralæknum, 2023 Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Opið bréf til heilbrigðisráðherra: Iðjuþjálfar – mikilvægur mannauður í geðheilbrigðisþjónustu framtíðarinnar Erna Rut Elvarsdóttir,Lilja Logadóttir, Rebekka Lind Hjaltadóttir,Sandra Dís Sigurðardóttir skrifar Skoðun Saga Israa á Gaza og hvernig hægt er að verða að liði Katrín Harðardóttir,Israa Saed skrifar Skoðun Fordómar frá sálfélagslegu sjónarhorni Sóley Dröfn Davíðsdóttir skrifar Skoðun Er aldur bara tala? Teitur Guðmundsson skrifar Skoðun Íslendingar flytja út fisk og líka ofbeldismenn Guðný S. Bjarnadóttir skrifar Sjá meira
Það vakti athygli að sjá Aðalheiði Ámundadóttur, fréttastjóra hjá Fréttablaðinu, gera lítið úr strandveiðum í leiðara sem birtist í blaðinu í gær. Okkur virtist hún taka undir málflutning Kristjáns Þórs Júlíussonar, sjávarútvegsráðherra, sem sagði að sauðfjárrækt væri áhugamál en ekki atvinna. Aðalheiður sér handfæraveiðar sem rómantískt áhugamál en ekki atvinnu. Því fer fjarri. Handfæraveiðar eru atvinna og verðmætasköpun - og það er nægt pláss í samfélaginu fyrir alla. Í tilfelli sauðfjárræktar og strandveiða er um að ræða manngerð kerfi sem eru illa hönnuð og meingölluð. Það orsakar erfiðleika við að sjá sér og sínum farborða af því að stunda þessa atvinnu. Handfæraveiðar smábáta skjóta stoðum undir fjölbreytt atvinnulíf sjávarbyggða á landsbyggðinni. Hver smábátur leiðir af sér þrjú störf í heimabyggð skv. greiningu Landssambands smábátaeigenda sem hefur aldrei verið hrakin. Þetta eru störf við vélaviðgerðir, ýmis þjónusta við smábáta, fiskmarkaðir, fiskflutningar o.fl. Það er nefnilega ekki þannig að öll verðmætasköpun í sjávarútvegi eigi sér stað við endanlega sölu afurða. Störfin í kringum sjávarútveginn eru verðmæti, framfærsla fjölskyldna er verðmæti, tekjuskattur, virðisaukaskattur og útsvar allra þessara starfa eru allt verðmæti. Við getum leitt að því líkum að þegar um 700 handfærabátar eru á sjó, séum við að skapa um 2800 störf. Þegar svo við bætist nýsköpun í héraði, öflugri einyrkjar, lítil og meðalstór fyrirtæki sem hafa kost á hráefni um land allt, veitingastaðir með ferskar sjávarafurðir beint úr sjó, þá eru bæði Íslendingar og ferðamenn ánægðir. Talsmenn handfæraveiða eru því ekki að höfða til rómantíkur, heldur beinharðrar verðmætasköpunar. Eyrnamerkt grunnslóð Í greininni stefnir hún strandveiðum sem andstæðu við ferðaþjónustu þegar öllum er ljóst að þetta tvennt fer afar vel saman. Í skoðanagrein Aðalheiðar alhæfir hún einnig um stefnur ýmissa flokka. Við Píratar erum með afar skýra stefnu í málefnum sjávarútvegs og handfæraveiða sem rímar alls ekki við það sem kemur fram í túlkun hennar á stefnum fyrrgreindra flokka. Í raun rökstyður hún í greininni ágætlega þær breytingar sem við Píratar teljum nauðsynlegar á umgjörð og stýringu handfæraveiða. Þá er rangt að engin úttekt hafi verið gerð á strandveiðum frá 2011, þær eru allnokkrar, misjafnar að gæðum eins og gengur, en við teljum sérstaklega vert að nefna skýrslu frá HA sem gefin var út 2017. Þá eru nokkrar staðhæfingar um umhverfisvernd sem við viljum leiðrétta. Við Píratar höfum aldrei gert þá kröfu að smábátar sjái alfarið um allar veiðar við Íslandsstrendur. Við gerum þó þá kröfu að grunnslóðin sé eyrnamerkt handfæraveiðum enda hafsbotninn þar og landgrunnið afar viðkvæmt. Stærri skipum og togveiðum verði vísað lengra út á haf. Þó Aðalheiður efist um jákvæð umhverfisáhrif af þessu, þá gerum við það ekki. Hverju er verið að kasta? Þá að ólympísku veiðunum, kapphlaupinu yfir blásumarið og hvatningu til brottkasts. Þetta er afleiðing óásættanlegrar umgjörðar strandveiða í dag. Þetta er meingallað kerfi. En það er auðvelt að koma í veg fyrir þetta. Við Píratar viljum stöðva kapphlaupið, tryggja öllum handfærabátum 48 daga í fyrsta áfanga, lengja vertíðina og auka sveigjanleika á meðafla. Þetta eykur öryggi, dregur úr hvata til að fara út í hvaða veðri sem er, eykur frelsi til að róa þegar hentar og við sjáum ekkert því til fyrirstöðu að handfæraveiðar standi frá mars til loka október. Sveigjanleiki í meðafla dregur úr brottkasti. Annars eru staðhæfingar greinarhöfundar óskiljanleg þversögn um annars vegar aukið brottkast en að þó komi bara ormétinn fiskur í land. Hverju er þá verið að kasta? Góða fiskinum?Við erum með fiskmarkaði og kaupendur fisks á markaði sjá af hvaða bát verið er að kaupa og hvar hann var á veiðum. Smábátasjómenn vita að orðsporið skiptir máli - og þeir fá lægra verð ef aflinn er í óásættanlegu standi, hvort sem hann er ormétinn eða illa ísaður. Þessi lífseiga þjóðsaga er því löngu liðin tíð, sjómenn forðast lélegar fiskislóðir. Gjöfult samspil Handfæraveiðar, blómlegir fiskmarkaðir og ferðaþjónusta haldast saman hönd í hönd. Við höfum ferðast um heiminn og það er skemmtilegt að fylgjast með litlu bátunum koma í land við strendur Miðjarðarhafs. Það er stórfenglegt að heimsækja fiskmarkaði hér og þar um heiminn. Og skipstjórnendur hvalaskoðunarskipa vilja mun frekar smábáta í kringum sig frekar en stóru togskipin sem toga í fjarðarmynninu og skrapa botninn. Við látum vera að höggva í undarlegar staðalímyndir höfundar um trillukarla og skipstjóra hvalaskoðunarskipa. Það er efni í aðra grein en vert að geta þess að tugir kvenna stunda handfæraveiðar við strendur Íslands. Höfundar eru oddvitar Pírata í Suðurkjördæmi og Norðausturkjördæmi.
Aðför ríkisstjórnar Kristrúnar Frostadóttur að flóttafólki Hópur stjórnarkvenna í Solaris Skoðun
Reykjavíkurborg á flestar félagslegar íbúðir en Garðabær rekur lestina Heimir Már Pétursson Skoðun
Skoðun Samskiptasáttmáli; skúffuskjal eða stórgott verkfæri Helena Katrín Hjaltadóttir,Íris Helga G. Baldursdóttir skrifar
Skoðun Reykjavíkurborg á flestar félagslegar íbúðir en Garðabær rekur lestina Heimir Már Pétursson skrifar
Skoðun Hittumst á rauðum sokkum 1. maí Finnbjörn A. Hermannsson,Kolbrún Halldórsdóttir,Magnús Þór Jónsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar
Skoðun Aðför ríkisstjórnar Kristrúnar Frostadóttur að flóttafólki Hópur stjórnarkvenna í Solaris skrifar
Skoðun Börn á flótta – nýtt líf, nýtt tungumál og nýtt tækifæri í íslenskum grunnskólum Friðþjófur Helgi Karlsson skrifar
Skoðun 30 silfurpeningar dýralækna? 125.000 lítrar af blóði tappaðir af 4088 merum (með valdi), af eiðsvörðum dýralæknum, 2023 Ole Anton Bieltvedt skrifar
Skoðun Opið bréf til heilbrigðisráðherra: Iðjuþjálfar – mikilvægur mannauður í geðheilbrigðisþjónustu framtíðarinnar Erna Rut Elvarsdóttir,Lilja Logadóttir, Rebekka Lind Hjaltadóttir,Sandra Dís Sigurðardóttir skrifar
Aðför ríkisstjórnar Kristrúnar Frostadóttur að flóttafólki Hópur stjórnarkvenna í Solaris Skoðun
Reykjavíkurborg á flestar félagslegar íbúðir en Garðabær rekur lestina Heimir Már Pétursson Skoðun