Heimska eða illska Ásthildur Lóa Þórsdóttir skrifar 28. janúar 2021 08:30 Stundum er ekki nema um tvennt að ræða; svart eða hvítt, gamalt eða nýtt, heimsku eða illsku. Það er ekki talið til marks um gáfur að endurtaka augljós mistök og vera svo hissa á að afleiðingar þeirra endurtaki sig. Með þá staðreynd í huga, hvernig ber manni þá að túlka það að stjórnvöld séu að endurtaka „mistökin“ frá bankahruninu 2008 hvað varðar heimilin í landinu? Er það af heimsku eða illsku? Eða er þeim bara alveg sama um heimilin, fjölskyldurnar í landinu? Við vitum öll að ráðamenn þjóðarinnar eru ekki illa gefið fólk. Við getum verið ósammála þeim um leiðir, en þau eru ekki illa gefin. Það er heldur ekki mitt að dæma um það hvernig fólk er innréttað og miðað við kynni mín af sumum þeim sem stjórna landinu, þá er þetta hið mætasta fólk. En hvað er það þá sem veldur því að í öllum þeim aðgerðum sem ríkisstjórnin hefur þó ráðist í vegna Covid á undanförnum mánuðum, hefur ekki neitt, EKKI EINN HLUTUR, verið gerður til að verja heimili landsins fyrir afleiðingum tekjutaps og atvinnuleysis? Hagsmunasamtök heimilanna, sjálfboðaliða samtök með tvo starfsmenn í hlutastarfi, sáu fyrir í hvað stefndi snemma á síðasta ári og sendu strax í mars fyrstu áskorun sína til ríkisstjórnar Íslands að endurtaka ekki skelfileg mistök bankahrunsins, sem hafa valdið því að a.m.k. 15.000 fjölskyldur hafa misst heimili sín. Í áskorun HH stóð „ Það dylst engum að ef fram heldur sem horfir mun efnahagslíf þjóðarinnar og jafnvel heimsins alls verða fyrir miklu áfalli, þannig að viðspyrnu er þörf og nauðsynlegt að undirbúa hana eins vel og hægt er.“ Þegar þarna var komið sögu hafði ríkisstjórn Vinstri grænna, Framsóknar og Sjálfstæðisflokks kynnt fyrstu aðgerðir sínar vegna faraldursins án þess að minnast einu orði á heimilin. Síðan þá höfum við hjá Hagsmunasamtökunum sent frá okkur meira en 20 áskoranir og greinar um þetta efni. Við höfum því miður talað fyrir daufum eyrum. Ríkisstjórn Íslands hefur greinilega ákveðið að láta heimilin reka að feigðarósi á meðan hún lítur í hina áttina og passar hina útvöldu. Og hverjir eru hinir útvöldu? Þegar stórt er spurt verður oft fátt um svör, því það er erfitt að benda á og henda reiður á því hvernig angar hinna útvöldu teygja sig um samfélagið og það er efni í langa bók. En við vitum samt öll hverjir þetta eru þó við sjáum þau ekki alltaf, því nálægð þeirra er allt um vefjandi og byrðarnar sem lagðar hafa verið á fjölskyldurnar sem taldar eru ásættanlegur fórnarkostnaður, eru þungar. Allar aðgerðir ríkisstjórnarinnar hafa miðað að því að hjálpa fyrirtækjum og þar hafa sum óneitanlega verið frekari til fjársins en önnur. Jú, það kemur fjölskyldum og heimilum vel að hafa vinnu og að því leiti má teygja þessar aðgerðir og segja að þær séu fyrir heimilin. En hvað með fjölskyldurnar sem ekki fá vinnu? Hvað með fjölskyldur og heimili sem ráða ekki við skuldbindingar sínar vegna ástands sem þær eiga enga sök á? Það eru yfir 26.000 manns á atvinnuleysisskrá. Á Íslandi þarf tvær fyrirvinnur ef vel á að vera og flestar fjölskyldur miða skuldbindingar sínar við það. Það er varlegt að gera ráð fyrir að 1/3 þessara fjölskyldna lendi í einhverskonar greiðsluvanda sem jafnvel leiði til heimilismissis. Það eru nærri því 9000 heimili, sem ríkisstjórnin hefur hreinlega „gefið fingurinn“ og sagt að éta það sem úti frýs. AFTUR er ríkisstjórn Íslands að fórna heimilum landsins fyrir fjármálafyrirtækin, fyrir þá sem aldrei fá nóg og allt vilja gleypa. Það voru nefnilega ekki gerð nein „mistök“ á árunum eftir hrun. Heimilunum var fórnað af eins mikilli óbilgirni og einbeittum brotavilja og hugsast getur af fólkinu sem þá hafði lofað „Skjaldborg um heimilin“. Fórnin tókst vel og bankarnir hafa lifað eins og blóm í eggi alveg þar til „of-veiði“ á heimilum landsins fór að segja til sín og stjarnfræðilegur hagnaður þeirra að minnka aðeins á síðustu tveimur árum. Covid er eins og happdrættisvinningur fyrir bankanna sem þegar hafa lagt net sín og bíða eftir að heimilin brotni á flúðunum. Og aftur er það í boði stjórnvalda! Þetta er ekki heimska og sennilega ekki illska heldur, þó ég skilji ekki hvernig fólk sem fórnar heimilum sefur á næturnar. Nei þetta er hagsmunagæsla í sinni verstu mynd – þetta eru svik við fólkið í landinu. Mikil er skömm ykkar! Höfundur er formaður Hagsmunasamtaka heimilanna Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ásthildur Lóa Þórsdóttir Mest lesið Foreldrar þurfa bara að vera duglegri Björg Magnúsdóttir Skoðun Magga Stína! Helga Völundardóttir Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir Skoðun 752 dánir vegna geðheilsuvanda – enginn vegna fjölþáttaógnar Grímur Atlason Skoðun Dýrkeypt eftirlitsleysi Lilja Björk Guðmundsdóttir Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson Skoðun Minntist ekkert á Evrópusambandið Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun 7 milljarða húsnæðisstuðningur afnuminn… en hvað kemur í staðinn? Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Svindl eða sjálfsvernd? Sigurður Árni Reynisson Skoðun Þetta er námið sem lifir áfram Bryngeir Valdimarsson Skoðun Skoðun Skoðun Transumræðan og ruglið um fjölda kynja Einar Steingrímsson skrifar Skoðun Leikskólar eru ekki munaður Íris Eva Gísladóttir skrifar Skoðun Vísindarannsóknir og þróun – til umhugsunar í tiltekt Þorgerður J. Einarsdóttir skrifar Skoðun 752 dánir vegna geðheilsuvanda – enginn vegna fjölþáttaógnar Grímur Atlason skrifar Skoðun Foreldrar þurfa bara að vera duglegri Björg Magnúsdóttir skrifar Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson skrifar Skoðun Dýrkeypt eftirlitsleysi Lilja Björk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Svindl eða sjálfsvernd? Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Magga Stína! Helga Völundardóttir skrifar Skoðun Mannauðurinn á vinnustaðnum þarf góða innivist til að dafna Ásta Logadóttir skrifar Skoðun Þetta er námið sem lifir áfram Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Árborg - spennandi kostur fyrir öll Guðný Björk Pálmadóttir skrifar Skoðun Tökum á glæpahópum af meiri þunga Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Minntist ekkert á Evrópusambandið Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hugsum stórt í skipulags- og samgöngumálum Hilmar Ingimundarson skrifar Skoðun Eitt eilífðar smáblóm Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Betri mönnun er lykillinn Skúli Helgason,Sabine Leskopf skrifar Skoðun Borgarhönnunarstefna, sú fyrsta sinnar tegundar í Reykjavík Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Hversu oft á að fresta framtíðinni? Erna Magnúsdóttir,Stefán Þórarinn Sigurðsson skrifar Skoðun Getur Ísland staðið fremst í heilsutækni? Arna Harðardóttir skrifar Skoðun Slæm innivist skerðir afköst og hækkar kostnað Ingibjörg Magnúsdóttir skrifar Skoðun Sólheimar í Grímsnesi – að gefnu tilefni Páll Sævar Garðarsson,Sigurður Örn Guðbjörnsson skrifar Skoðun Framtíð Íslands: Frá áli til gervigreindar – Tækifæri fimmtu iðnbyltingarinnar Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Eiga foreldrar í háskólanámi raunverulega jafnan aðgang að námi? Hrund Steinsdóttir skrifar Skoðun Fjármál framhaldsskóla Róbert Ferdinandsson skrifar Skoðun Mikilvægi lágþröskulda þjónustu fyrir geðheilbrigði ungs fólks Eva Rós Ólafsdóttir skrifar Skoðun Varhugaverð sjónarmið eða raunsæ leið? Eggert Sigurbergsson skrifar Skoðun Dýrin skilin eftir í náttúruvá Linda Karen Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Skapandi leiðir í skóla- og frístundastarfi Kolbrún Þ. Pálsdóttir skrifar Sjá meira
Stundum er ekki nema um tvennt að ræða; svart eða hvítt, gamalt eða nýtt, heimsku eða illsku. Það er ekki talið til marks um gáfur að endurtaka augljós mistök og vera svo hissa á að afleiðingar þeirra endurtaki sig. Með þá staðreynd í huga, hvernig ber manni þá að túlka það að stjórnvöld séu að endurtaka „mistökin“ frá bankahruninu 2008 hvað varðar heimilin í landinu? Er það af heimsku eða illsku? Eða er þeim bara alveg sama um heimilin, fjölskyldurnar í landinu? Við vitum öll að ráðamenn þjóðarinnar eru ekki illa gefið fólk. Við getum verið ósammála þeim um leiðir, en þau eru ekki illa gefin. Það er heldur ekki mitt að dæma um það hvernig fólk er innréttað og miðað við kynni mín af sumum þeim sem stjórna landinu, þá er þetta hið mætasta fólk. En hvað er það þá sem veldur því að í öllum þeim aðgerðum sem ríkisstjórnin hefur þó ráðist í vegna Covid á undanförnum mánuðum, hefur ekki neitt, EKKI EINN HLUTUR, verið gerður til að verja heimili landsins fyrir afleiðingum tekjutaps og atvinnuleysis? Hagsmunasamtök heimilanna, sjálfboðaliða samtök með tvo starfsmenn í hlutastarfi, sáu fyrir í hvað stefndi snemma á síðasta ári og sendu strax í mars fyrstu áskorun sína til ríkisstjórnar Íslands að endurtaka ekki skelfileg mistök bankahrunsins, sem hafa valdið því að a.m.k. 15.000 fjölskyldur hafa misst heimili sín. Í áskorun HH stóð „ Það dylst engum að ef fram heldur sem horfir mun efnahagslíf þjóðarinnar og jafnvel heimsins alls verða fyrir miklu áfalli, þannig að viðspyrnu er þörf og nauðsynlegt að undirbúa hana eins vel og hægt er.“ Þegar þarna var komið sögu hafði ríkisstjórn Vinstri grænna, Framsóknar og Sjálfstæðisflokks kynnt fyrstu aðgerðir sínar vegna faraldursins án þess að minnast einu orði á heimilin. Síðan þá höfum við hjá Hagsmunasamtökunum sent frá okkur meira en 20 áskoranir og greinar um þetta efni. Við höfum því miður talað fyrir daufum eyrum. Ríkisstjórn Íslands hefur greinilega ákveðið að láta heimilin reka að feigðarósi á meðan hún lítur í hina áttina og passar hina útvöldu. Og hverjir eru hinir útvöldu? Þegar stórt er spurt verður oft fátt um svör, því það er erfitt að benda á og henda reiður á því hvernig angar hinna útvöldu teygja sig um samfélagið og það er efni í langa bók. En við vitum samt öll hverjir þetta eru þó við sjáum þau ekki alltaf, því nálægð þeirra er allt um vefjandi og byrðarnar sem lagðar hafa verið á fjölskyldurnar sem taldar eru ásættanlegur fórnarkostnaður, eru þungar. Allar aðgerðir ríkisstjórnarinnar hafa miðað að því að hjálpa fyrirtækjum og þar hafa sum óneitanlega verið frekari til fjársins en önnur. Jú, það kemur fjölskyldum og heimilum vel að hafa vinnu og að því leiti má teygja þessar aðgerðir og segja að þær séu fyrir heimilin. En hvað með fjölskyldurnar sem ekki fá vinnu? Hvað með fjölskyldur og heimili sem ráða ekki við skuldbindingar sínar vegna ástands sem þær eiga enga sök á? Það eru yfir 26.000 manns á atvinnuleysisskrá. Á Íslandi þarf tvær fyrirvinnur ef vel á að vera og flestar fjölskyldur miða skuldbindingar sínar við það. Það er varlegt að gera ráð fyrir að 1/3 þessara fjölskyldna lendi í einhverskonar greiðsluvanda sem jafnvel leiði til heimilismissis. Það eru nærri því 9000 heimili, sem ríkisstjórnin hefur hreinlega „gefið fingurinn“ og sagt að éta það sem úti frýs. AFTUR er ríkisstjórn Íslands að fórna heimilum landsins fyrir fjármálafyrirtækin, fyrir þá sem aldrei fá nóg og allt vilja gleypa. Það voru nefnilega ekki gerð nein „mistök“ á árunum eftir hrun. Heimilunum var fórnað af eins mikilli óbilgirni og einbeittum brotavilja og hugsast getur af fólkinu sem þá hafði lofað „Skjaldborg um heimilin“. Fórnin tókst vel og bankarnir hafa lifað eins og blóm í eggi alveg þar til „of-veiði“ á heimilum landsins fór að segja til sín og stjarnfræðilegur hagnaður þeirra að minnka aðeins á síðustu tveimur árum. Covid er eins og happdrættisvinningur fyrir bankanna sem þegar hafa lagt net sín og bíða eftir að heimilin brotni á flúðunum. Og aftur er það í boði stjórnvalda! Þetta er ekki heimska og sennilega ekki illska heldur, þó ég skilji ekki hvernig fólk sem fórnar heimilum sefur á næturnar. Nei þetta er hagsmunagæsla í sinni verstu mynd – þetta eru svik við fólkið í landinu. Mikil er skömm ykkar! Höfundur er formaður Hagsmunasamtaka heimilanna
Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir Skoðun
Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson Skoðun
Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson skrifar
Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar
Skoðun Borgarhönnunarstefna, sú fyrsta sinnar tegundar í Reykjavík Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar
Skoðun Sólheimar í Grímsnesi – að gefnu tilefni Páll Sævar Garðarsson,Sigurður Örn Guðbjörnsson skrifar
Skoðun Framtíð Íslands: Frá áli til gervigreindar – Tækifæri fimmtu iðnbyltingarinnar Sigvaldi Einarsson skrifar
Skoðun Eiga foreldrar í háskólanámi raunverulega jafnan aðgang að námi? Hrund Steinsdóttir skrifar
Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir Skoðun
Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson Skoðun