Rotturnar í Reykjavík Jón Pétursson skrifar 14. desember 2020 19:01 Í Reykjavík er rottugangur um nær alla borg í eiginlegum skilningi. Álitið er að stofninn sé stór í Þingholtum, Hlíðum og Vesturbæ en úthverfin eru að mestu rottulaus. Það sem er sérstakt við íslenska rottustofninn er að hann heldur sig að mestu í holræsakerfum Reykjavíkur. Til þess að hafa hemil á stofninum er eitrað í rösklega fimm þúsund brunna á ári. Einhverjum dýraverndunarsinna þætti slíkt ef til vill ógeðfellt en þetta er því miður skynsamlegasta leiðin til varnar rottuplágu. Það er rétt að hafa í huga að við verðum helst vör við þessi dýr ef viðhald er ekki í lagi, þ.e. leiðir opnast milli heima þegar viðhald er lélegt. Brotnar og gallaðar lagnir eru opnar dyr og stórar framkvæmdir kalla líka á að landamæri opnast. Mergurinn málsins Rétt eins og sögur Astrid Lindgren um Línu langsokk eru hugmyndir um borgarlínu óborganlegar. Gert er ráð fyrir að 1.5 kílómetri af Miklabraut verði lögð í stokk. Fyrir alla aðra vitleysu tengt þessum hugmyndum má telja víst að heimar nagdýra og manna skarist. Það þýðir með öðrum orðum að grafa þarf upp lagnir á einu stærsta búsvæði rotta í Reykjavík. Það er sennilega ekki stærsta málið heldur sú truflun sem verður á daglegu lífi borgarbúa. Kostnaður af óþægindum Þúsundir manna verða fyrir ónæði og truflun meðan á framkvæmd stendur. Það er flestum í fersku minni þau áhrif og sá tími sem það tók að gera við neðsta hluta Hverfisgötu. Þær framkvæmdir kostuðu vænan skilding þar töpuðust þó fyrst og fremst peningar. Ónæði vegna hávaða vinnuvéla, mengunar og tafa á umferð skapa óþægindi jafnvel þjáningar hjá því fólki sem býr nálægt risa-framkvæmdarsvæðum. Í kostnaðarútreikningum fer lítið fyrir þessum neikvæðu hliðum og þetta er sérlega áberandi varðandi loftkenndar hugmyndir um Borgarlínu. Rottufangarinn í Hameln Flest okkar þekkja þjóðsöguna um rottufangarann í Hameln, m.a. úr Grímsævintýrum. Þorp eitt í Þýskalandi glímdi við mikinn rottufaraldur. Til bæjaryfirvaldanna mætti maður sem sagðist geta losað bæjarbúa við pláguna gegn gjaldi. Flautuleikarinn bauðst til að lokka rotturnar úr bænum með flautuleik sínum. Hann stóð við sitt en borgarbúar neituðu að greiða samningsverðið. Til að gjalda líku líkt lokkaði flautuleikarinn öll börn bæjarins í burtu og voru þau þar með úr sögunni. Raunveruleg ætlun borgaryfirvalda Reykjavík hyggst með góðu eða illu gera eftirfarandi: Koma flugvellinum úr Vatnsmýrinni og vanrækja hlutverk sitt sem höfuðborg. Þétta byggð og viðhafa skort á húsnæðismarkaði sem leiðir til hærra fasteignaverðs. Þvinga í gegn Borgarlínu sem enginn veit hvað mun kosta. Eyðileggja eins og hægt er vegstæði Sundabrautar sem myndi að miklu leyti leysa lóðaskort á höfuðborgarsvæðinu og liðka fyrir umferð. Búa til stéttarskiptingu þar sem efnuð elítan býr á dýrum svæðum en óbreyttur almúginn í úthverfum. Ógeðfelldar aðferðir Aðferðirnar sem eru notaðar er töfraflaut í formi fagurgala um heimsmarkmið, græna framtíð og varnir gegn loftlagsvá. Að auki er reynt að klína í umræðuna markmiðum um lýðheilsu sem enga skoðun stenst. Einhverjir myndu flokka umræðuna um borgarlínu sem upplýsingaóreiðu. Helsta ástæða þess að skrifa áætlanir eins og viðskiptaáætlanir er að sjá hvort allir hlutir gangi upp, ekki stangist eitt á annars horn, en það er borginni fyrirmunað að gera. Enda má segja að innantómar yfirlýsingar séu það eina sem virki, því þá er ekki hægt að sjá heildarmyndina og óreiðuna. Svo verður að vera á meðan allur kostnaður liggur ekki fyrir. Óráðssíu borgaryfirvalda í Reykjavík verður að linna. Annars fer fyrir Reykjavík eins og Hameln. Höfundur er aðstoðarmaður formanns Miðflokksins og fulltrúi Miðflokksins í skipulagsnefnd Mosfellsbæjar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Miðflokkurinn Dýr Reykjavík Samgöngur Mest lesið Pólitískt hugrekki og pólitískt hugleysi: ólík stefna tveggja systurflokka Birgir Finnsson Skoðun Sniðgangan á Rapyd slær öll met Björn B. Björnsson Skoðun Það þarf ekki að biðjast afsökunar á því að segja satt Þórður Snær Júlíusson Skoðun Þjóðin stendur með sjúkraliðum Sandra B. Franks Skoðun Ísland gjaldþrota vegna fatlaðs fólks? Alma Ýr Ingólfsdóttir Skoðun Heilbrigðiskerfið þarf stjórnvöld með bein í nefinu Svandís Svavarsdóttir Skoðun Árið 2023 kemur aldrei aftur Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Mig langar að byggja heim með frið og umlykja með ást Guðmunda G. Guðmundsdóttir Skoðun Trumpistar eru víða Trausti Breiðfjörð Magnússon Skoðun Lífeyrissjóðirnir og Íslandsbanki, hluthafafundur á mánudag Bolli Héðinsson Skoðun Skoðun Skoðun Það þarf ekki að biðjast afsökunar á því að segja satt Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Lífeyrissjóðirnir og Íslandsbanki, hluthafafundur á mánudag Bolli Héðinsson skrifar Skoðun „Þegar arkitektinn fer á flug“ - opinber umræða á villigötum Eyrún Arnarsdóttir skrifar Skoðun Heilbrigðiskerfið þarf stjórnvöld með bein í nefinu Svandís Svavarsdóttir skrifar Skoðun Börn eru hvorki veiðigjöld né öryggis- og varnarmál Grímur Atlason skrifar Skoðun Í vörn gegn sjálfum sér? Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Mig langar að byggja heim með frið og umlykja með ást Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Þjóðin stendur með sjúkraliðum Sandra B. Franks skrifar Skoðun Vegið að íslenska lífeyriskerfinu Björgvin Jón Bjarnason,Þóra Eggertsdóttir,Halldór Kristinsson,Guðmundur Svavarsson,Elsa Björk Pétursdóttir,Jón Ólafur Halldórsson,Arnar Hjaltalín skrifar Skoðun Ísland gjaldþrota vegna fatlaðs fólks? Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Veiðigjöld, gaslýsingar og valdníðsla Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Sniðgangan á Rapyd slær öll met Björn B. Björnsson skrifar Skoðun Pólitískt hugrekki og pólitískt hugleysi: ólík stefna tveggja systurflokka Birgir Finnsson skrifar Skoðun Árið 2023 kemur aldrei aftur Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Trumpistar eru víða Trausti Breiðfjörð Magnússon skrifar Skoðun Fasteignagjöld eru lág í Reykjavík Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Gerræðisleg áform í anda Ráðstjórnarríkjanna Guðmundur Fertram Sigurjónsson skrifar Skoðun Opið svar til formanns Samleik- Útsvarsgreiðendur borga leikskólann í Kópavogi! Rakel Ýr Isaksen skrifar Skoðun Nýbakaðir foreldrar og óbökuð loforð Ingveldur Anna Sigurðardóttir skrifar Skoðun Þegar bráðamóttakan drepur þig hraðar Hólmfríður Ásta Hjaltadóttir skrifar Skoðun Samkeppnin tryggir hag neytenda Hanna Katrín Friðriksson skrifar Skoðun Stóðhryssur ekki moldvörpur Hallgerður Ljósynja Hauksdóttir skrifar Skoðun Við getum gert betur Einar Bárðarson skrifar Skoðun Tími til að notast við réttar tölur Sigurjón Þórðarson,Eydís Ásbjörnsdóttir,Eiríkur Björn Björgvinsson skrifar Skoðun Hvernig hljómar 100.000 kr. mánaðarlegur samgöngustyrkur? Valur Elli Valsson skrifar Skoðun Ábyrg stefna í útlendingamálum Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Týndu hermennirnir okkar Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Gerist þetta aftur á morgun? Ísak Hilmarsson skrifar Skoðun Frá Írak til Gaza: Hvað höfum við lært af lygunum og stríðsbröltinu? Helen Ólafsdóttir skrifar Skoðun Staða þorpshálfvita er laus til umsóknar Jón Daníelsson skrifar Sjá meira
Í Reykjavík er rottugangur um nær alla borg í eiginlegum skilningi. Álitið er að stofninn sé stór í Þingholtum, Hlíðum og Vesturbæ en úthverfin eru að mestu rottulaus. Það sem er sérstakt við íslenska rottustofninn er að hann heldur sig að mestu í holræsakerfum Reykjavíkur. Til þess að hafa hemil á stofninum er eitrað í rösklega fimm þúsund brunna á ári. Einhverjum dýraverndunarsinna þætti slíkt ef til vill ógeðfellt en þetta er því miður skynsamlegasta leiðin til varnar rottuplágu. Það er rétt að hafa í huga að við verðum helst vör við þessi dýr ef viðhald er ekki í lagi, þ.e. leiðir opnast milli heima þegar viðhald er lélegt. Brotnar og gallaðar lagnir eru opnar dyr og stórar framkvæmdir kalla líka á að landamæri opnast. Mergurinn málsins Rétt eins og sögur Astrid Lindgren um Línu langsokk eru hugmyndir um borgarlínu óborganlegar. Gert er ráð fyrir að 1.5 kílómetri af Miklabraut verði lögð í stokk. Fyrir alla aðra vitleysu tengt þessum hugmyndum má telja víst að heimar nagdýra og manna skarist. Það þýðir með öðrum orðum að grafa þarf upp lagnir á einu stærsta búsvæði rotta í Reykjavík. Það er sennilega ekki stærsta málið heldur sú truflun sem verður á daglegu lífi borgarbúa. Kostnaður af óþægindum Þúsundir manna verða fyrir ónæði og truflun meðan á framkvæmd stendur. Það er flestum í fersku minni þau áhrif og sá tími sem það tók að gera við neðsta hluta Hverfisgötu. Þær framkvæmdir kostuðu vænan skilding þar töpuðust þó fyrst og fremst peningar. Ónæði vegna hávaða vinnuvéla, mengunar og tafa á umferð skapa óþægindi jafnvel þjáningar hjá því fólki sem býr nálægt risa-framkvæmdarsvæðum. Í kostnaðarútreikningum fer lítið fyrir þessum neikvæðu hliðum og þetta er sérlega áberandi varðandi loftkenndar hugmyndir um Borgarlínu. Rottufangarinn í Hameln Flest okkar þekkja þjóðsöguna um rottufangarann í Hameln, m.a. úr Grímsævintýrum. Þorp eitt í Þýskalandi glímdi við mikinn rottufaraldur. Til bæjaryfirvaldanna mætti maður sem sagðist geta losað bæjarbúa við pláguna gegn gjaldi. Flautuleikarinn bauðst til að lokka rotturnar úr bænum með flautuleik sínum. Hann stóð við sitt en borgarbúar neituðu að greiða samningsverðið. Til að gjalda líku líkt lokkaði flautuleikarinn öll börn bæjarins í burtu og voru þau þar með úr sögunni. Raunveruleg ætlun borgaryfirvalda Reykjavík hyggst með góðu eða illu gera eftirfarandi: Koma flugvellinum úr Vatnsmýrinni og vanrækja hlutverk sitt sem höfuðborg. Þétta byggð og viðhafa skort á húsnæðismarkaði sem leiðir til hærra fasteignaverðs. Þvinga í gegn Borgarlínu sem enginn veit hvað mun kosta. Eyðileggja eins og hægt er vegstæði Sundabrautar sem myndi að miklu leyti leysa lóðaskort á höfuðborgarsvæðinu og liðka fyrir umferð. Búa til stéttarskiptingu þar sem efnuð elítan býr á dýrum svæðum en óbreyttur almúginn í úthverfum. Ógeðfelldar aðferðir Aðferðirnar sem eru notaðar er töfraflaut í formi fagurgala um heimsmarkmið, græna framtíð og varnir gegn loftlagsvá. Að auki er reynt að klína í umræðuna markmiðum um lýðheilsu sem enga skoðun stenst. Einhverjir myndu flokka umræðuna um borgarlínu sem upplýsingaóreiðu. Helsta ástæða þess að skrifa áætlanir eins og viðskiptaáætlanir er að sjá hvort allir hlutir gangi upp, ekki stangist eitt á annars horn, en það er borginni fyrirmunað að gera. Enda má segja að innantómar yfirlýsingar séu það eina sem virki, því þá er ekki hægt að sjá heildarmyndina og óreiðuna. Svo verður að vera á meðan allur kostnaður liggur ekki fyrir. Óráðssíu borgaryfirvalda í Reykjavík verður að linna. Annars fer fyrir Reykjavík eins og Hameln. Höfundur er aðstoðarmaður formanns Miðflokksins og fulltrúi Miðflokksins í skipulagsnefnd Mosfellsbæjar.
Skoðun Vegið að íslenska lífeyriskerfinu Björgvin Jón Bjarnason,Þóra Eggertsdóttir,Halldór Kristinsson,Guðmundur Svavarsson,Elsa Björk Pétursdóttir,Jón Ólafur Halldórsson,Arnar Hjaltalín skrifar
Skoðun Pólitískt hugrekki og pólitískt hugleysi: ólík stefna tveggja systurflokka Birgir Finnsson skrifar
Skoðun Opið svar til formanns Samleik- Útsvarsgreiðendur borga leikskólann í Kópavogi! Rakel Ýr Isaksen skrifar
Skoðun Tími til að notast við réttar tölur Sigurjón Þórðarson,Eydís Ásbjörnsdóttir,Eiríkur Björn Björgvinsson skrifar
Skoðun Frá Írak til Gaza: Hvað höfum við lært af lygunum og stríðsbröltinu? Helen Ólafsdóttir skrifar