Eru ráðamenn þjóðarinnar veruleikafirrtir ? 29. desember 2011 06:00 Það er uppgangur í útflutningsgreinum okkar svo sem álútflutningi sem hefur aldrei verið meiri, ásamt hagstæðu verði, einnig í sjávarútveginum sem er ranglega skipt. Atvinnustiginu hefur verið haldið uppi með lántökum síðustu 20 ár ef ekki lengur, svo sem hjá sveitarfélögum, fyrirtækjum og heimilum sem eru skuldsett upp í rjáfur. Okkur stendur ekki lengur til boða að halda byggingariðnaðinum í gangi með skuldasöfnun, sem er búin að vera mikið lengur en 2007 bólan og við getum síðan ekki borgað. Því miður er allt sem bendir til að fyrirhyggjuleysið viðgangist áfram, með tilheyrandi eyðslu og sinnuleysi, sem er einungis til þess fallið að auka til muna á erfiðleika almennings og heimila. Ef fram fer sem horfir munu þúsundir heimila flosna upp á næstu árum vegna fjárhagserfiðleika með tilheyrandi erfiðleikum fyrir þjóðina. Verðtrygging var tekin upp 1979, fljótlega eftir það fór allt á hvolf með kollsteypu og verðbólgu upp á tugi prósenta allan níunda áratuginn. Ef við berum ekki gæfu til að koma verðtryggingunni í betra horf eigum við ekki möguleika á að koma hagkerfinu í lag, ekki væri óeðlilegt að bæði skuldari og lánveitandi bæru 50% áhættu af verðtryggingu, sem myndi stuðla að því að hafa hemil á verðbólgunni. Það er kominn tími til að þjóðin axli ábyrgð og átti sig á að ráðamenn virðast vera takmarkaðir ef ekki siðblindir, sem hefur sýnt sig í gegnum árin með byggingum og mannvirkjum sem við höfðum aldrei efni á. Svo sem hringleikahúsið í Öskjuhlíðinni, Héðinsfjarðargöng, Landeyjahöfn, Tónlistarhúsið Hörpu, Orkuveituhúsið og varðskipið Þór sem við getum ekki einu sinni rekið. Nýtt Háskólasjúkrahús er á döfinni með sína traustu kostnaðaráætlun að ógleymdum Vaðlaheiðargöngum í sárabætur fyrir álver á Bakka. Það stendur til að byrja að byggja nýtt fangelsi á Hólmsheiði, þó að búið sé að benda ráðamönnum á mun ódýrari leið, eins og að flytja nýlegar gámabúðir frá Reyðarfirði sem Alcoa á, að Litla-Hrauni. En þessar vinnubúðir eru víst ekki nógu fínar eða boðlegar föngum þar sem flottræfilshátturinn er alger. Að minnsta kosti sækjast háttvirtur fangelsisstjóri og aðrir ráðamenn eftir því að stórt og flott fangelsi verði byggt, með stórum turni og fangelsisgarði í anda Ameríku með tilheyrandi lúðraþyt ef einhver fangi skyldi verða leiður og vilja útskrifa sig sjálfur. Með auknu fangelsisplássi væri hægt að kalla inn nýja sakamenn til refsingar sem myndi gera kleift að ná sektargreiðslum í ríkiskassann upp á fleiri hundruð milljónir ef ekki milljarða, þar sem sektirnar yrðu greiddar til að sleppa við afplánun. Það er með ólíkindum að Landsvirkjun skuli þurfa 11% arðsemi þegar arðsemi hefur aðeins verið 2% og lífeyrissjóðir hafa viljað 3,5% og hefur þótt mikið. Þessi arðsemiskrafa virkar helst sem lélegur pólitískur kattarþvottur til að verja að ekki náðist samkomulag um raforkuverð fyrir álverið að Bakka við Húsavík, að minnsta kosti væri ekki óeðlilegt að þessi 11% arðsemiskrafa yrði líka leiðandi fyrir raforkusölu til Norðuráls í Helguvík og aðra stóriðjukaupendur. Reyndar er ekki ósennilegt að raforkuverðið sé of lágt til álbræðslu Alcoa á Reyðarfirði miðað við afkomu Kárahnjúkavirkjunar, þar sem raforkuverð er tengt álverði sem hefur verið mjög hátt síðustu ár. Gefur það til kynna vafasamt orkuverð þó forstjóri Landsvirkjunar telji ekkert athugavert við fyrri raforkusamning! Þjóðartekjur koma aldrei til með að standa undir þessari óráðsíu sem virðist viðgangast hvert sem litið er, t.d. með því að vitna í Ríkisendurskoðun sem gerir alvarlega athugasemd við innkaup Ríkislögreglustjóra vegna löggæslustofnana og Ögmundur Jónasson innanríkisráðherra segir í versta falli óheppilega hafa verið staðið að! Eðlilegast væri að núverandi flokksforingjar færu frá eins og Ingibjörg Sólrún og Geir Haarde gerðu eftir að þau voru búin að ferðast um allan heim að reyna að fullvissa umheiminn um að allt væri í himnalagi á Íslandi í aðdraganda á hruninu, við ættum nóg af peningum og þetta væri bara allt einn misskilningur. Það er búið að viðgangast hér í áraraðir óábyrg og galin fjármálastjórnun, sem Sjálfstæðisflokkurinn ber höfuðábyrgð á, til dæmis með afskriftum, kúlulánum, kvótabraski, kennitöluflakki og hruni fjármálakerfisins. Flokkurinn er gjörsamlega í afneitun með að bera ábyrgð þó þjóðin sé nánast komin að fótum fram. Því miður virðist allt hagkerfið í landinu vera gegnumsýkt og einkennast af spillingu og óráðsíu hvert sem litið er þannig að manni dettur helst til hugar að líkja því við Simbabve. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðanir Mest lesið Magga Stína! Helga Völundardóttir Skoðun Minntist ekkert á Evrópusambandið Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun 7 milljarða húsnæðisstuðningur afnuminn… en hvað kemur í staðinn? Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Betri mönnun er lykillinn Skúli Helgason,Sabine Leskopf Skoðun Sólheimar í Grímsnesi – að gefnu tilefni Páll Sævar Garðarsson,Sigurður Örn Guðbjörnsson Skoðun Eru stjórnarandstæðingar viljandi að misskilja samsköttun? Þórhallur Valur Benónýsson Skoðun Mansalsmál á Íslandi Kristján Þórður Snæbjarnarson Skoðun Þetta er námið sem lifir áfram Bryngeir Valdimarsson Skoðun Tökum á glæpahópum af meiri þunga Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir Skoðun Árborg - spennandi kostur fyrir öll Guðný Björk Pálmadóttir Skoðun Skoðun Skoðun Dýrkeypt eftirlitsleysi Lilja Björk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Svindl eða sjálfsvernd? Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Magga Stína! Helga Völundardóttir skrifar Skoðun Mannauðurinn á vinnustaðnum þarf góða innivist til að dafna Ásta Logadóttir skrifar Skoðun Þetta er námið sem lifir áfram Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Árborg - spennandi kostur fyrir öll Guðný Björk Pálmadóttir skrifar Skoðun Tökum á glæpahópum af meiri þunga Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Minntist ekkert á Evrópusambandið Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hugsum stórt í skipulags- og samgöngumálum Hilmar Ingimundarson skrifar Skoðun Eitt eilífðar smáblóm Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Betri mönnun er lykillinn Skúli Helgason,Sabine Leskopf skrifar Skoðun Borgarhönnunarstefna, sú fyrsta sinnar tegundar í Reykjavík Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Hversu oft á að fresta framtíðinni? Erna Magnúsdóttir,Stefán Þórarinn Sigurðsson skrifar Skoðun Getur Ísland staðið fremst í heilsutækni? Arna Harðardóttir skrifar Skoðun Slæm innivist skerðir afköst og hækkar kostnað Ingibjörg Magnúsdóttir skrifar Skoðun Sólheimar í Grímsnesi – að gefnu tilefni Páll Sævar Garðarsson,Sigurður Örn Guðbjörnsson skrifar Skoðun Framtíð Íslands: Frá áli til gervigreindar – Tækifæri fimmtu iðnbyltingarinnar Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Eiga foreldrar í háskólanámi raunverulega jafnan aðgang að námi? Hrund Steinsdóttir skrifar Skoðun Fjármál framhaldsskóla Róbert Ferdinandsson skrifar Skoðun Mikilvægi lágþröskulda þjónustu fyrir geðheilbrigði ungs fólks Eva Rós Ólafsdóttir skrifar Skoðun Varhugaverð sjónarmið eða raunsæ leið? Eggert Sigurbergsson skrifar Skoðun Dýrin skilin eftir í náttúruvá Linda Karen Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Skapandi leiðir í skóla- og frístundastarfi Kolbrún Þ. Pálsdóttir skrifar Skoðun Eru starfsmenn þingflokks Samfylkingarinnar viljandi að afvegaleiða umræðu um samsköttun? Gunnar Ármannsson skrifar Skoðun Reykjavík er meðal dreifðustu höfuðborga Evrópu Guðni Freyr Öfjörð skrifar Skoðun Verum öll tengd Sólrún Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Hafnarfjörður er bær sem styður við lífsgæði eldra fólks Valdimar Víðisson skrifar Skoðun Samræðulist í heimi gervigreindar Þórdís Hólm Filipsdóttir skrifar Skoðun Samræmt gæðanám eða einsleit kerfi? Bogi Ragnarsson skrifar Sjá meira
Það er uppgangur í útflutningsgreinum okkar svo sem álútflutningi sem hefur aldrei verið meiri, ásamt hagstæðu verði, einnig í sjávarútveginum sem er ranglega skipt. Atvinnustiginu hefur verið haldið uppi með lántökum síðustu 20 ár ef ekki lengur, svo sem hjá sveitarfélögum, fyrirtækjum og heimilum sem eru skuldsett upp í rjáfur. Okkur stendur ekki lengur til boða að halda byggingariðnaðinum í gangi með skuldasöfnun, sem er búin að vera mikið lengur en 2007 bólan og við getum síðan ekki borgað. Því miður er allt sem bendir til að fyrirhyggjuleysið viðgangist áfram, með tilheyrandi eyðslu og sinnuleysi, sem er einungis til þess fallið að auka til muna á erfiðleika almennings og heimila. Ef fram fer sem horfir munu þúsundir heimila flosna upp á næstu árum vegna fjárhagserfiðleika með tilheyrandi erfiðleikum fyrir þjóðina. Verðtrygging var tekin upp 1979, fljótlega eftir það fór allt á hvolf með kollsteypu og verðbólgu upp á tugi prósenta allan níunda áratuginn. Ef við berum ekki gæfu til að koma verðtryggingunni í betra horf eigum við ekki möguleika á að koma hagkerfinu í lag, ekki væri óeðlilegt að bæði skuldari og lánveitandi bæru 50% áhættu af verðtryggingu, sem myndi stuðla að því að hafa hemil á verðbólgunni. Það er kominn tími til að þjóðin axli ábyrgð og átti sig á að ráðamenn virðast vera takmarkaðir ef ekki siðblindir, sem hefur sýnt sig í gegnum árin með byggingum og mannvirkjum sem við höfðum aldrei efni á. Svo sem hringleikahúsið í Öskjuhlíðinni, Héðinsfjarðargöng, Landeyjahöfn, Tónlistarhúsið Hörpu, Orkuveituhúsið og varðskipið Þór sem við getum ekki einu sinni rekið. Nýtt Háskólasjúkrahús er á döfinni með sína traustu kostnaðaráætlun að ógleymdum Vaðlaheiðargöngum í sárabætur fyrir álver á Bakka. Það stendur til að byrja að byggja nýtt fangelsi á Hólmsheiði, þó að búið sé að benda ráðamönnum á mun ódýrari leið, eins og að flytja nýlegar gámabúðir frá Reyðarfirði sem Alcoa á, að Litla-Hrauni. En þessar vinnubúðir eru víst ekki nógu fínar eða boðlegar föngum þar sem flottræfilshátturinn er alger. Að minnsta kosti sækjast háttvirtur fangelsisstjóri og aðrir ráðamenn eftir því að stórt og flott fangelsi verði byggt, með stórum turni og fangelsisgarði í anda Ameríku með tilheyrandi lúðraþyt ef einhver fangi skyldi verða leiður og vilja útskrifa sig sjálfur. Með auknu fangelsisplássi væri hægt að kalla inn nýja sakamenn til refsingar sem myndi gera kleift að ná sektargreiðslum í ríkiskassann upp á fleiri hundruð milljónir ef ekki milljarða, þar sem sektirnar yrðu greiddar til að sleppa við afplánun. Það er með ólíkindum að Landsvirkjun skuli þurfa 11% arðsemi þegar arðsemi hefur aðeins verið 2% og lífeyrissjóðir hafa viljað 3,5% og hefur þótt mikið. Þessi arðsemiskrafa virkar helst sem lélegur pólitískur kattarþvottur til að verja að ekki náðist samkomulag um raforkuverð fyrir álverið að Bakka við Húsavík, að minnsta kosti væri ekki óeðlilegt að þessi 11% arðsemiskrafa yrði líka leiðandi fyrir raforkusölu til Norðuráls í Helguvík og aðra stóriðjukaupendur. Reyndar er ekki ósennilegt að raforkuverðið sé of lágt til álbræðslu Alcoa á Reyðarfirði miðað við afkomu Kárahnjúkavirkjunar, þar sem raforkuverð er tengt álverði sem hefur verið mjög hátt síðustu ár. Gefur það til kynna vafasamt orkuverð þó forstjóri Landsvirkjunar telji ekkert athugavert við fyrri raforkusamning! Þjóðartekjur koma aldrei til með að standa undir þessari óráðsíu sem virðist viðgangast hvert sem litið er, t.d. með því að vitna í Ríkisendurskoðun sem gerir alvarlega athugasemd við innkaup Ríkislögreglustjóra vegna löggæslustofnana og Ögmundur Jónasson innanríkisráðherra segir í versta falli óheppilega hafa verið staðið að! Eðlilegast væri að núverandi flokksforingjar færu frá eins og Ingibjörg Sólrún og Geir Haarde gerðu eftir að þau voru búin að ferðast um allan heim að reyna að fullvissa umheiminn um að allt væri í himnalagi á Íslandi í aðdraganda á hruninu, við ættum nóg af peningum og þetta væri bara allt einn misskilningur. Það er búið að viðgangast hér í áraraðir óábyrg og galin fjármálastjórnun, sem Sjálfstæðisflokkurinn ber höfuðábyrgð á, til dæmis með afskriftum, kúlulánum, kvótabraski, kennitöluflakki og hruni fjármálakerfisins. Flokkurinn er gjörsamlega í afneitun með að bera ábyrgð þó þjóðin sé nánast komin að fótum fram. Því miður virðist allt hagkerfið í landinu vera gegnumsýkt og einkennast af spillingu og óráðsíu hvert sem litið er þannig að manni dettur helst til hugar að líkja því við Simbabve.
Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar
Skoðun Borgarhönnunarstefna, sú fyrsta sinnar tegundar í Reykjavík Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar
Skoðun Sólheimar í Grímsnesi – að gefnu tilefni Páll Sævar Garðarsson,Sigurður Örn Guðbjörnsson skrifar
Skoðun Framtíð Íslands: Frá áli til gervigreindar – Tækifæri fimmtu iðnbyltingarinnar Sigvaldi Einarsson skrifar
Skoðun Eiga foreldrar í háskólanámi raunverulega jafnan aðgang að námi? Hrund Steinsdóttir skrifar
Skoðun Eru starfsmenn þingflokks Samfylkingarinnar viljandi að afvegaleiða umræðu um samsköttun? Gunnar Ármannsson skrifar