Swuayda blæðir: Hróp sem heimurinn heyrir ekki Mouna Nasr skrifar 20. júlí 2025 16:32 Milli Swuayda-fjallanna og þeirra eldfjallasteina sem hafa geymt sögur um þrautseigju og reisn í gegnum aldir, blossaði í júlí 2025 upp eitt alvarlegasta mannréttindabrot síðustu ára í suðurhluta Sýrlands. Milli fjöldamorða, vígvalla á almannafæri og brota á grundvallarréttindum mannsins, lifir héraðið þar sem meirihluti íbúanna eru Drúsar, í myrkri sem hylur öll vonarmerki. Suwayda: landfræði og saga Suwayda er í suðurhluta Sýrlands og er þekkt fyrir fallegt fjalllendi og hús byggð úr svörtum eldfjallasteinum sem endurspegla þrautseigju íbúa svæðisins. Héraðið er meirihluta byggt af Drúsum, friðsömum og gömlum trúarhóp með langa sögu um að verja reisn og samlífi. Þeir hafa haldið tryggð við gildi kærleika og samstöðu við aðra trúarhópa og mynda þannig eina félagslega heild. Upphaf: neisti átaka Um miðjan júlí 2025 hófust átök milli Drúsa-sveitahópa og Badúía-vígamanna í úthverfum Swuayda, sem breyttust fljótt í harðar orrustur innan íbúðahverfa. Á meðan ringulreiðinni stóð, réðst „bráðabirgðastjórnar“herlið, skipað af Ahmed al-Shar‘a (þekktur sem al-Julani), inn í borgina til að „fá frið og öryggi.“ En það reyndist vera lygi til að fela hörmulegar morðraðir á borgurum og útrýmingu óvopnaðra borgara. Tölur tala: fjöldamorð af stærstu gerð Samkvæmt skýrslum Sameinuðu þjóðanna og upplýsingum í alþjóðlegum fjölmiðlum hafa: • Yfir 700 manns hafa látið lífið, þar á meðal að minnsta kosti 254 borgarar, konur, ungmenni og börn sem voru heima eða reyndu að flýja átökin (The Guardian). • Aflífun 168 einstaklinga á vígvellinum, þar á meðal veikir og heilbrigðisstarfsmenn sem voru teknir af lífi innan þjóðspítalans í Swuayda. • Víðtæk rán og íkveikjur. (Reuters). • Meira en 80,000 einstaklingar flúið heimili sín vegna ótta við áframhaldandi ofbeldi (Wikipedia). Brot á alþjóðalögum og mannréttindum Það sem er að gerast í Swuayda er alvarlegt brot á: Genfar-sáttmálanum (1949): bannar árásir á borgara og heilbrigðisstofnanir. Mannréttindayfirlýsingu Sameinuðu þjóðanna (1948): staðfestir rétt hvers manns til lífs og reisnar. Rómarsáttmáli Alþjóðadómstólsins: skilgreinir slíka athöfn sem stríðsglæpi og glæpi gegn mannkyni sem krefjast ábyrgðar. Niðurlægjandi og hrikaleg athæfi Fjölmargar heimamenn segja frá því að karlar, konur, unglingar og jafnvel börn hafi verið þvinguð til niðurlægjandi athafna, eins og að láta raka sér yfirvaraskegg til að niðurlægja það. Konum var nauðgað, kveikt í húsum og verslunum, lík saklausra, þar á meðal kvenna og barna, var dreift um götur án þess að björgunarteymi gætu nálgast. Fjöldamorð á drúsasamfélaginu Þessi fjöldamorð eru eitt versta brot á Drúsum, sem hafa langa sögu um að halda uppi friði, reisn og samlífi. Þau beindust að meðlimum trúarhópsins með skipulögðum hætti, þar sem hundruðum óvopnaðra borgara var útrýmt eingöngu vegna trúar þeirra, þar á meðal konur, ungmenni og börn. Sameiginlegur sársauki og alþjóðleg þögn Það er sorglegt að fréttir af fórnarlömbum hafi ekki verið tilkynntar á viðeigandi hátt. Báðir hópar hafa verið og eru eitt félagslegt samfélag, sem hafa lifað í friði í margar aldir, deilt landi og áhyggjum, og nú deila þeir sársauka og dauða. Fulltrúi kaþólsku biskupsstofunnar í Suwayda segir: „Við lifum alltaf í sátt með Drúsum, hönd í hönd, lifum saman og deyjum saman.“ Þjóðspítalinn: tákn mannúðar í upplausn Það sem gerðist inni á þjóðspítalanum var harmleikur á heimsmælikvarða. Rafmagn og vatn var rofið, særðir fengu ekki einu sinni grunnaðstoð. Aftökur á sjúklingum og heilbrigðisstarfsfólki áttu sér stað, og öðrum var meinað að veita hjálp. Þetta stórbrotna brot á alþjóðlegum mannúðarreglum skilur eftir sig skömm á öllum þeim sem þögðu. Suwayda kallar á samúð heimsins Það sem gerist í Suwayda í dag eru ekki bara staðbundinn átök, heldur glæpur gegn mannkyninu í öllum skilningi. Þögn alþjóðasamfélagsins hvetur til frekari brota og skilur þúsundir saklausra eftir í þögn heimsins. Sem íbúi á Íslandi og einhver sem hefur lifað af stríð og flótta, þekki ég sársaukann af því að missa öryggi, heimili og reisn. Þetta er áskorun frá sýrlenska samfélaginu á Íslandi, þar á meðal Drúsum og kristnum, sem eru í sorg og áfalli vegna atburðanna í Suður-Sýrlandi. Það er kominn tími til að bregðast við, skrifa og koma orði Swuayda á framfæri á öllum vettvangi, við öll samtök og hvern þann sem trúir því að líf borgaranna séu ekki bara tölur í fréttum. Sem mannréttindakona, krefst ég þess að: • Alþjóðasamfélagið og mannréttindasamtök (Human Rights Watch, Amnesty International, Sameinuðu þjóðirnar) grípi til tafarlausra aðgerða til að vernda borgarana í Swuayda. • Send verði sjálfstæð alþjóðleg rannsóknarnefnd til að skrá glæpi og krefjast ábyrgðar. • Virkja alþjóðlegt réttarkerfi til að sækja ábyrgðaraðila til saka, sama hvaða stöðu þeir hafa. „Blóð saklausra má ekki vera í haldi pólitískra hagsmuna, réttlætið þekkir engar undanþágur.“ Sem baráttukona fyrir réttindum kvenna fordæmi ég harðlega þau hryllilegu glæpaverk sem framin eru gegn konum og börnum í borginni Al-Suwayda. Áreiðanlegar skýrslur frá fólki á staðnum sýna skelfilega raunveruleika: konur eru numdar á brott, nauðgað, sviptar fötum sínum og beittar munnlegu ofbeldi í því augnamiði að niðurlægja þær og eyðileggja. Jafnvel börn eru ekki hlíft – þau eru drepin af köldu blóði. Þetta eru ekki einstök tilvik. Þetta eru kerfisbundin ofbeldisverk sem brjóta gegn öllum grundvallarreglum mannúðar og alþjóðalaga. Það sem er að gerast í Al-Suwayda jafngildir stríðsglæpum og glæpum gegn mannkyninu. Ég hvet: Sameinuðu þjóðirnar og alþjóðleg mannréttindasamtök til að bregðast tafarlaust við og rannsaka þessi glæpaverk. Ríkisstjórnir og ákvarðanatökuaðila um allan heim til að beita þrýstingi á þá sem bera ábyrgð svo þeir stöðvi þessi brot þegar í stað. Alþjóðasamfélagið til að veita vernd fyrir óbreytta borgara og stuðning við þá sem lifað hafa af þessi hræðilegu verk. Hver dagur þagnar þýðir fleiri brotin konur, fleiri myrt börn og fleiri sundraðar fjölskyldur. Við getum ekki litið undan. Við getum ekki beðið. Réttlæti verður að ná fram að ganga og þeir sem bera ábyrgð verða að sæta ábyrgð. Konur og börn í Al-Suwayda eiga skilið rödd okkar, aðgerðir okkar og samstöðu okkar. Höfundur er Drúsi frá Sýrlandi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Sýrland Mest lesið Halldór 4.10.2025 Halldór Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk Skoðun Barnafjölskyldur í Reykjavík eiga betra skilið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir Skoðun Kæra Epli, skilur þú mig? Lilja Dögg Jónsdóttir Skoðun Þorgerður og erlendu dómstólarnir Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman Skoðun Lyftum umræðunni á örlítið hærra plan Jóna Hlíf Halldórsdóttir Skoðun Transumræðan og ruglið um fjölda kynja Einar Steingrímsson Skoðun 7 milljarða húsnæðisstuðningur afnuminn… en hvað kemur í staðinn? Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun 752 dánir vegna geðheilsuvanda – enginn vegna fjölþáttaógnar Grímur Atlason Skoðun Skoðun Skoðun Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk skrifar Skoðun Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Kæra Epli, skilur þú mig? Lilja Dögg Jónsdóttir skrifar Skoðun Þorgerður og erlendu dómstólarnir Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Barnafjölskyldur í Reykjavík eiga betra skilið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Lyftum umræðunni á örlítið hærra plan Jóna Hlíf Halldórsdóttir skrifar Skoðun Lykillinn að hamingju og heilbrigði Auður Kjartansdóttir skrifar Skoðun Staða bænda styrkt Hanna Katrín Friðriksson skrifar Skoðun Transumræðan og ruglið um fjölda kynja Einar Steingrímsson skrifar Skoðun Leikskólar eru ekki munaður Íris Eva Gísladóttir skrifar Skoðun Vísindarannsóknir og þróun – til umhugsunar í tiltekt Þorgerður J. Einarsdóttir skrifar Skoðun 752 dánir vegna geðheilsuvanda – enginn vegna fjölþáttaógnar Grímur Atlason skrifar Skoðun Foreldrar þurfa bara að vera duglegri Björg Magnúsdóttir skrifar Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson skrifar Skoðun Dýrkeypt eftirlitsleysi Lilja Björk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Svindl eða sjálfsvernd? Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Magga Stína! Helga Völundardóttir skrifar Skoðun Mannauðurinn á vinnustaðnum þarf góða innivist til að dafna Ásta Logadóttir skrifar Skoðun Þetta er námið sem lifir áfram Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Árborg - spennandi kostur fyrir öll Guðný Björk Pálmadóttir skrifar Skoðun Tökum á glæpahópum af meiri þunga Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Minntist ekkert á Evrópusambandið Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hugsum stórt í skipulags- og samgöngumálum Hilmar Ingimundarson skrifar Skoðun Eitt eilífðar smáblóm Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Betri mönnun er lykillinn Skúli Helgason,Sabine Leskopf skrifar Skoðun Borgarhönnunarstefna, sú fyrsta sinnar tegundar í Reykjavík Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Hversu oft á að fresta framtíðinni? Erna Magnúsdóttir,Stefán Þórarinn Sigurðsson skrifar Skoðun Getur Ísland staðið fremst í heilsutækni? Arna Harðardóttir skrifar Skoðun Slæm innivist skerðir afköst og hækkar kostnað Ingibjörg Magnúsdóttir skrifar Sjá meira
Milli Swuayda-fjallanna og þeirra eldfjallasteina sem hafa geymt sögur um þrautseigju og reisn í gegnum aldir, blossaði í júlí 2025 upp eitt alvarlegasta mannréttindabrot síðustu ára í suðurhluta Sýrlands. Milli fjöldamorða, vígvalla á almannafæri og brota á grundvallarréttindum mannsins, lifir héraðið þar sem meirihluti íbúanna eru Drúsar, í myrkri sem hylur öll vonarmerki. Suwayda: landfræði og saga Suwayda er í suðurhluta Sýrlands og er þekkt fyrir fallegt fjalllendi og hús byggð úr svörtum eldfjallasteinum sem endurspegla þrautseigju íbúa svæðisins. Héraðið er meirihluta byggt af Drúsum, friðsömum og gömlum trúarhóp með langa sögu um að verja reisn og samlífi. Þeir hafa haldið tryggð við gildi kærleika og samstöðu við aðra trúarhópa og mynda þannig eina félagslega heild. Upphaf: neisti átaka Um miðjan júlí 2025 hófust átök milli Drúsa-sveitahópa og Badúía-vígamanna í úthverfum Swuayda, sem breyttust fljótt í harðar orrustur innan íbúðahverfa. Á meðan ringulreiðinni stóð, réðst „bráðabirgðastjórnar“herlið, skipað af Ahmed al-Shar‘a (þekktur sem al-Julani), inn í borgina til að „fá frið og öryggi.“ En það reyndist vera lygi til að fela hörmulegar morðraðir á borgurum og útrýmingu óvopnaðra borgara. Tölur tala: fjöldamorð af stærstu gerð Samkvæmt skýrslum Sameinuðu þjóðanna og upplýsingum í alþjóðlegum fjölmiðlum hafa: • Yfir 700 manns hafa látið lífið, þar á meðal að minnsta kosti 254 borgarar, konur, ungmenni og börn sem voru heima eða reyndu að flýja átökin (The Guardian). • Aflífun 168 einstaklinga á vígvellinum, þar á meðal veikir og heilbrigðisstarfsmenn sem voru teknir af lífi innan þjóðspítalans í Swuayda. • Víðtæk rán og íkveikjur. (Reuters). • Meira en 80,000 einstaklingar flúið heimili sín vegna ótta við áframhaldandi ofbeldi (Wikipedia). Brot á alþjóðalögum og mannréttindum Það sem er að gerast í Swuayda er alvarlegt brot á: Genfar-sáttmálanum (1949): bannar árásir á borgara og heilbrigðisstofnanir. Mannréttindayfirlýsingu Sameinuðu þjóðanna (1948): staðfestir rétt hvers manns til lífs og reisnar. Rómarsáttmáli Alþjóðadómstólsins: skilgreinir slíka athöfn sem stríðsglæpi og glæpi gegn mannkyni sem krefjast ábyrgðar. Niðurlægjandi og hrikaleg athæfi Fjölmargar heimamenn segja frá því að karlar, konur, unglingar og jafnvel börn hafi verið þvinguð til niðurlægjandi athafna, eins og að láta raka sér yfirvaraskegg til að niðurlægja það. Konum var nauðgað, kveikt í húsum og verslunum, lík saklausra, þar á meðal kvenna og barna, var dreift um götur án þess að björgunarteymi gætu nálgast. Fjöldamorð á drúsasamfélaginu Þessi fjöldamorð eru eitt versta brot á Drúsum, sem hafa langa sögu um að halda uppi friði, reisn og samlífi. Þau beindust að meðlimum trúarhópsins með skipulögðum hætti, þar sem hundruðum óvopnaðra borgara var útrýmt eingöngu vegna trúar þeirra, þar á meðal konur, ungmenni og börn. Sameiginlegur sársauki og alþjóðleg þögn Það er sorglegt að fréttir af fórnarlömbum hafi ekki verið tilkynntar á viðeigandi hátt. Báðir hópar hafa verið og eru eitt félagslegt samfélag, sem hafa lifað í friði í margar aldir, deilt landi og áhyggjum, og nú deila þeir sársauka og dauða. Fulltrúi kaþólsku biskupsstofunnar í Suwayda segir: „Við lifum alltaf í sátt með Drúsum, hönd í hönd, lifum saman og deyjum saman.“ Þjóðspítalinn: tákn mannúðar í upplausn Það sem gerðist inni á þjóðspítalanum var harmleikur á heimsmælikvarða. Rafmagn og vatn var rofið, særðir fengu ekki einu sinni grunnaðstoð. Aftökur á sjúklingum og heilbrigðisstarfsfólki áttu sér stað, og öðrum var meinað að veita hjálp. Þetta stórbrotna brot á alþjóðlegum mannúðarreglum skilur eftir sig skömm á öllum þeim sem þögðu. Suwayda kallar á samúð heimsins Það sem gerist í Suwayda í dag eru ekki bara staðbundinn átök, heldur glæpur gegn mannkyninu í öllum skilningi. Þögn alþjóðasamfélagsins hvetur til frekari brota og skilur þúsundir saklausra eftir í þögn heimsins. Sem íbúi á Íslandi og einhver sem hefur lifað af stríð og flótta, þekki ég sársaukann af því að missa öryggi, heimili og reisn. Þetta er áskorun frá sýrlenska samfélaginu á Íslandi, þar á meðal Drúsum og kristnum, sem eru í sorg og áfalli vegna atburðanna í Suður-Sýrlandi. Það er kominn tími til að bregðast við, skrifa og koma orði Swuayda á framfæri á öllum vettvangi, við öll samtök og hvern þann sem trúir því að líf borgaranna séu ekki bara tölur í fréttum. Sem mannréttindakona, krefst ég þess að: • Alþjóðasamfélagið og mannréttindasamtök (Human Rights Watch, Amnesty International, Sameinuðu þjóðirnar) grípi til tafarlausra aðgerða til að vernda borgarana í Swuayda. • Send verði sjálfstæð alþjóðleg rannsóknarnefnd til að skrá glæpi og krefjast ábyrgðar. • Virkja alþjóðlegt réttarkerfi til að sækja ábyrgðaraðila til saka, sama hvaða stöðu þeir hafa. „Blóð saklausra má ekki vera í haldi pólitískra hagsmuna, réttlætið þekkir engar undanþágur.“ Sem baráttukona fyrir réttindum kvenna fordæmi ég harðlega þau hryllilegu glæpaverk sem framin eru gegn konum og börnum í borginni Al-Suwayda. Áreiðanlegar skýrslur frá fólki á staðnum sýna skelfilega raunveruleika: konur eru numdar á brott, nauðgað, sviptar fötum sínum og beittar munnlegu ofbeldi í því augnamiði að niðurlægja þær og eyðileggja. Jafnvel börn eru ekki hlíft – þau eru drepin af köldu blóði. Þetta eru ekki einstök tilvik. Þetta eru kerfisbundin ofbeldisverk sem brjóta gegn öllum grundvallarreglum mannúðar og alþjóðalaga. Það sem er að gerast í Al-Suwayda jafngildir stríðsglæpum og glæpum gegn mannkyninu. Ég hvet: Sameinuðu þjóðirnar og alþjóðleg mannréttindasamtök til að bregðast tafarlaust við og rannsaka þessi glæpaverk. Ríkisstjórnir og ákvarðanatökuaðila um allan heim til að beita þrýstingi á þá sem bera ábyrgð svo þeir stöðvi þessi brot þegar í stað. Alþjóðasamfélagið til að veita vernd fyrir óbreytta borgara og stuðning við þá sem lifað hafa af þessi hræðilegu verk. Hver dagur þagnar þýðir fleiri brotin konur, fleiri myrt börn og fleiri sundraðar fjölskyldur. Við getum ekki litið undan. Við getum ekki beðið. Réttlæti verður að ná fram að ganga og þeir sem bera ábyrgð verða að sæta ábyrgð. Konur og börn í Al-Suwayda eiga skilið rödd okkar, aðgerðir okkar og samstöðu okkar. Höfundur er Drúsi frá Sýrlandi.
Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk Skoðun
Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman Skoðun
Skoðun Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk skrifar
Skoðun Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman skrifar
Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson skrifar
Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar
Skoðun Borgarhönnunarstefna, sú fyrsta sinnar tegundar í Reykjavík Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar
Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk Skoðun
Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman Skoðun