Málþóf og/eða lýðræði? Elín Íris Fanndal skrifar 16. maí 2025 07:30 Þegar stórt er spurt Undirrituð er óðum að munstra sig í hlutverk sitt á háttvirtu Alþingi okkar Íslendinga. Ég kem inn í annað sinn sem varaþingmaður fyrir minn góða flokk, Flokk fólksins. Nú þegar líður að sumarfríi þá taka þingmál að dragast á langinn. Þetta er eitthvað sem að jafnaði fylgir þessum tíma árs. Að þessu sinni er ástæða þess sú að þingmenn stjórnarandstöðunnar telja nauðsynlegt að gaumgæfa hvert mál í þaula. Það er ekkert nýtt að stjórnarandstaða beiti málþófi en fyrr má nú fyrrvera. Sjálfsagður stuðningur við Grindvíkinga – tafinn í sex klukkustundir Til umfjöllunar í þinginu var nú á dögunum afar einfalt og yfirvegað frumvarp frá ríkisstjórninni, í aðeins þremur stuttum greinum þar sem kveðið er á um áframhaldandi og alveg sjálfsagðan stuðning við Grindvíkinga. Þar er lögð til framlenging á stuðningi við Grindvíkinga með breytingu á lögum um tekjustofna sveitarfélaga. Í stuttu máli: í stað ártalsins 2024, kemur ártalið 2025. Það er það eina sem frumvarpið felur í sér. Allir þingmenn Alþingis, bæði í ríkisstjórn og stjórnarandstöðu, lýstu yfir fullum stuðningi við málið og undirstrikuðu mikilvægi þess að tryggja að frumvarpið yrði afgreitt fyrir þinglok. Þrátt fyrir þessa samstöðu hjá þingmönnum um þessa eins árs framlengingu var tekin sú ákvörðun af hálfu stjórnarandstöðunnar að ræða þetta augljóslega sjálfsagða mál í næstum sex klukkustundir, með umræðum sem oft fóru langt út fyrir efnið sjálft. Réttur til umræðu en hvar liggja mörkin? Það þarf ekki að deila um það að stjórnarandstaðan hefur fullan rétt til að nýta sinn tíma í þingsal og fjalla um mál með þeim hætti sem hún kýs þó auðvitað í samræmi við þingsköp Alþingis. Það er lögmætt lýðræðislegt tæki og getur verið hluti af pólitískri baráttu og viðleitni til að ná samkomulagi við ríkisstjórn um önnur mál. En þegar umræða um svo einfalt og óumdeilt mál, sem allir eru sammála um, tekur lungann úr deginum, má velta fyrir sér hvort um sé að ræða heilindi eða taktík. Hverju þjónar slík töf? Og á kostnað hvaða mála? Þjóðin bíður eftir niðurstöðum og lausnum í margvíslegum málum. Að tefja vinnslu einfaldra mála dregur úr trausti almennings á þinginu sem heild og veikir trúverðugleika þess. Virðing, ábyrgð og hlutverk okkar allra Ég hef skilning á því að núverandi stjórnarandstaða þurfi að fóta sig í nýju hlutverki. Það hefur, með fullri virðingu sagt, verið nokkuð langt síðan þau sátu þarna megin við borðið síðast. Það því miður bæði heyrist og sést. Framíköll eru tíð, hljóðbær hávaði í hliðarsölum, og margir virðast eiga erfitt með að halda sig innan ræðutíma. Virðulegur forseti þingsins þarf því ítrekað að hamra í bjölluna í tilraun til að þagga niður í þeim, eins og óþekkum bekk. Ég vil beina orðum mínum til okkar allra sem sitjum á þingi en sérstaklega til stjórnarandstöðunnar: Við eigum að bera virðingu fyrir Alþingi og þeim 63 sætum sem við sitjum í fyrir hönd þjóðarinnar. Vinkona mín sagði það hafa verið vitundarvakningu fyrir sig, varðandi mikilvægi þessa starfs, þegar kjósandi kom að máli við hana, eftir að hún náði kjöri sem þingmaður í fyrsta sinn: „Þjóðin telur nú næstum því 400.000 manns. Þú ert ein af þeim 63 sem kosin eru af þjóðinni, inn á Alþingi allra Íslendinga. Þú mátt sannarlega vera stolt, en sýndu ávallt auðmýkt, heiðarleika og síðast en ekki síst, berðu ævinlega virðingu fyrir okkur kjósendum. Þú ert kosin af fólkinu í landinu, þér ber heilög skylda til að vinna þingstarf þitt af heilindum.“ Í ljós þess sem hér að ofan er skrifað varpa ég eftirfarandi hugleiðingu minni út í kosmóið og til lesenda: Eru vinnubrögð háttvirtar stjórnarandstöðu á þessu vorþingi, samnefnari fyrir virðingu, auðmýkt, heiðarleika og heilindi? Höfundur er varaþingmaður Flokks fólksins. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Elín Íris Fanndal Flokkur fólksins Alþingi Mest lesið Ísrael á ekki heima á gleðileikum evrópskra sjónvarpsstöðva sem starfa í almannaþágu Stefán Jón Hafstein Skoðun Mótum framtíðina saman Jónína Hauksdóttir ,Magnús Þór Jónsson Skoðun Íslenskir flóttamenn - í okkar eigin landi Gunnar Magnús Diego Skoðun Samræmd nálgun að öryggi og skilvirkni á ytri landamærum - Innleiðing EES á Íslandi Arngrímur Guðmundsson Skoðun Er Evrópa á villigötum? Efnahagsleg hnignun kallar á róttæka endurskoðun Eggert Sigurbergsson Skoðun Magga Stína! Helga Völundardóttir Skoðun Halldór 4.10.2025 Halldór 7 milljarða húsnæðisstuðningur afnuminn… en hvað kemur í staðinn? Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Transumræðan og ruglið um fjölda kynja Einar Steingrímsson Skoðun Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk Skoðun Skoðun Skoðun Eru vegir fyrir ferðamenn mikilvægari en vegir fyrir fólk sem býr hér? Petrína Þórunn Jónsdóttir skrifar Skoðun Er Evrópa á villigötum? Efnahagsleg hnignun kallar á róttæka endurskoðun Eggert Sigurbergsson skrifar Skoðun Samræmd nálgun að öryggi og skilvirkni á ytri landamærum - Innleiðing EES á Íslandi Arngrímur Guðmundsson skrifar Skoðun Íslenskir flóttamenn - í okkar eigin landi Gunnar Magnús Diego skrifar Skoðun Ísrael á ekki heima á gleðileikum evrópskra sjónvarpsstöðva sem starfa í almannaþágu Stefán Jón Hafstein skrifar Skoðun Mótum framtíðina saman Jónína Hauksdóttir ,Magnús Þór Jónsson skrifar Skoðun Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk skrifar Skoðun Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Kæra Epli, skilur þú mig? Lilja Dögg Jónsdóttir skrifar Skoðun Þorgerður og erlendu dómstólarnir Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Barnafjölskyldur í Reykjavík eiga betra skilið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Lyftum umræðunni á örlítið hærra plan Jóna Hlíf Halldórsdóttir skrifar Skoðun Lykillinn að hamingju og heilbrigði Auður Kjartansdóttir skrifar Skoðun Staða bænda styrkt Hanna Katrín Friðriksson skrifar Skoðun Transumræðan og ruglið um fjölda kynja Einar Steingrímsson skrifar Skoðun Leikskólar eru ekki munaður Íris Eva Gísladóttir skrifar Skoðun Vísindarannsóknir og þróun – til umhugsunar í tiltekt Þorgerður J. Einarsdóttir skrifar Skoðun 752 dánir vegna geðheilsuvanda – enginn vegna fjölþáttaógnar Grímur Atlason skrifar Skoðun Foreldrar þurfa bara að vera duglegri Björg Magnúsdóttir skrifar Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson skrifar Skoðun Dýrkeypt eftirlitsleysi Lilja Björk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Svindl eða sjálfsvernd? Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Magga Stína! Helga Völundardóttir skrifar Skoðun Mannauðurinn á vinnustaðnum þarf góða innivist til að dafna Ásta Logadóttir skrifar Skoðun Þetta er námið sem lifir áfram Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Árborg - spennandi kostur fyrir öll Guðný Björk Pálmadóttir skrifar Skoðun Tökum á glæpahópum af meiri þunga Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Minntist ekkert á Evrópusambandið Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hugsum stórt í skipulags- og samgöngumálum Hilmar Ingimundarson skrifar Sjá meira
Þegar stórt er spurt Undirrituð er óðum að munstra sig í hlutverk sitt á háttvirtu Alþingi okkar Íslendinga. Ég kem inn í annað sinn sem varaþingmaður fyrir minn góða flokk, Flokk fólksins. Nú þegar líður að sumarfríi þá taka þingmál að dragast á langinn. Þetta er eitthvað sem að jafnaði fylgir þessum tíma árs. Að þessu sinni er ástæða þess sú að þingmenn stjórnarandstöðunnar telja nauðsynlegt að gaumgæfa hvert mál í þaula. Það er ekkert nýtt að stjórnarandstaða beiti málþófi en fyrr má nú fyrrvera. Sjálfsagður stuðningur við Grindvíkinga – tafinn í sex klukkustundir Til umfjöllunar í þinginu var nú á dögunum afar einfalt og yfirvegað frumvarp frá ríkisstjórninni, í aðeins þremur stuttum greinum þar sem kveðið er á um áframhaldandi og alveg sjálfsagðan stuðning við Grindvíkinga. Þar er lögð til framlenging á stuðningi við Grindvíkinga með breytingu á lögum um tekjustofna sveitarfélaga. Í stuttu máli: í stað ártalsins 2024, kemur ártalið 2025. Það er það eina sem frumvarpið felur í sér. Allir þingmenn Alþingis, bæði í ríkisstjórn og stjórnarandstöðu, lýstu yfir fullum stuðningi við málið og undirstrikuðu mikilvægi þess að tryggja að frumvarpið yrði afgreitt fyrir þinglok. Þrátt fyrir þessa samstöðu hjá þingmönnum um þessa eins árs framlengingu var tekin sú ákvörðun af hálfu stjórnarandstöðunnar að ræða þetta augljóslega sjálfsagða mál í næstum sex klukkustundir, með umræðum sem oft fóru langt út fyrir efnið sjálft. Réttur til umræðu en hvar liggja mörkin? Það þarf ekki að deila um það að stjórnarandstaðan hefur fullan rétt til að nýta sinn tíma í þingsal og fjalla um mál með þeim hætti sem hún kýs þó auðvitað í samræmi við þingsköp Alþingis. Það er lögmætt lýðræðislegt tæki og getur verið hluti af pólitískri baráttu og viðleitni til að ná samkomulagi við ríkisstjórn um önnur mál. En þegar umræða um svo einfalt og óumdeilt mál, sem allir eru sammála um, tekur lungann úr deginum, má velta fyrir sér hvort um sé að ræða heilindi eða taktík. Hverju þjónar slík töf? Og á kostnað hvaða mála? Þjóðin bíður eftir niðurstöðum og lausnum í margvíslegum málum. Að tefja vinnslu einfaldra mála dregur úr trausti almennings á þinginu sem heild og veikir trúverðugleika þess. Virðing, ábyrgð og hlutverk okkar allra Ég hef skilning á því að núverandi stjórnarandstaða þurfi að fóta sig í nýju hlutverki. Það hefur, með fullri virðingu sagt, verið nokkuð langt síðan þau sátu þarna megin við borðið síðast. Það því miður bæði heyrist og sést. Framíköll eru tíð, hljóðbær hávaði í hliðarsölum, og margir virðast eiga erfitt með að halda sig innan ræðutíma. Virðulegur forseti þingsins þarf því ítrekað að hamra í bjölluna í tilraun til að þagga niður í þeim, eins og óþekkum bekk. Ég vil beina orðum mínum til okkar allra sem sitjum á þingi en sérstaklega til stjórnarandstöðunnar: Við eigum að bera virðingu fyrir Alþingi og þeim 63 sætum sem við sitjum í fyrir hönd þjóðarinnar. Vinkona mín sagði það hafa verið vitundarvakningu fyrir sig, varðandi mikilvægi þessa starfs, þegar kjósandi kom að máli við hana, eftir að hún náði kjöri sem þingmaður í fyrsta sinn: „Þjóðin telur nú næstum því 400.000 manns. Þú ert ein af þeim 63 sem kosin eru af þjóðinni, inn á Alþingi allra Íslendinga. Þú mátt sannarlega vera stolt, en sýndu ávallt auðmýkt, heiðarleika og síðast en ekki síst, berðu ævinlega virðingu fyrir okkur kjósendum. Þú ert kosin af fólkinu í landinu, þér ber heilög skylda til að vinna þingstarf þitt af heilindum.“ Í ljós þess sem hér að ofan er skrifað varpa ég eftirfarandi hugleiðingu minni út í kosmóið og til lesenda: Eru vinnubrögð háttvirtar stjórnarandstöðu á þessu vorþingi, samnefnari fyrir virðingu, auðmýkt, heiðarleika og heilindi? Höfundur er varaþingmaður Flokks fólksins.
Ísrael á ekki heima á gleðileikum evrópskra sjónvarpsstöðva sem starfa í almannaþágu Stefán Jón Hafstein Skoðun
Samræmd nálgun að öryggi og skilvirkni á ytri landamærum - Innleiðing EES á Íslandi Arngrímur Guðmundsson Skoðun
Er Evrópa á villigötum? Efnahagsleg hnignun kallar á róttæka endurskoðun Eggert Sigurbergsson Skoðun
Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk Skoðun
Skoðun Eru vegir fyrir ferðamenn mikilvægari en vegir fyrir fólk sem býr hér? Petrína Þórunn Jónsdóttir skrifar
Skoðun Er Evrópa á villigötum? Efnahagsleg hnignun kallar á róttæka endurskoðun Eggert Sigurbergsson skrifar
Skoðun Samræmd nálgun að öryggi og skilvirkni á ytri landamærum - Innleiðing EES á Íslandi Arngrímur Guðmundsson skrifar
Skoðun Ísrael á ekki heima á gleðileikum evrópskra sjónvarpsstöðva sem starfa í almannaþágu Stefán Jón Hafstein skrifar
Skoðun Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk skrifar
Skoðun Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman skrifar
Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson skrifar
Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar
Ísrael á ekki heima á gleðileikum evrópskra sjónvarpsstöðva sem starfa í almannaþágu Stefán Jón Hafstein Skoðun
Samræmd nálgun að öryggi og skilvirkni á ytri landamærum - Innleiðing EES á Íslandi Arngrímur Guðmundsson Skoðun
Er Evrópa á villigötum? Efnahagsleg hnignun kallar á róttæka endurskoðun Eggert Sigurbergsson Skoðun
Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk Skoðun