Opið bréf til borgarstjóra Helga Þórormsdóttir skrifar 14. október 2024 16:02 Ég ætla að byrja á að viðurkenna mistök mín og gangast við þeim því það er það sem ég kenni nemendum mínum að gera og vonast til að kenna þér það með þessu bréfi. Fyrir tveimur árum sat ég námskeið hjá framsókn í Reykjavík þar sem þú ræddir um framkomu gagnvart fjölmiðlum og kosningabaráttuna sem framundan var fyrir sveitastjórnakosningar. Þar var þér teflt fram sem borgarstjóraefni framsóknar í Reykjavík. Ég hlustaði af athygli og aðdáun og var svo stolt af þér í borgarstjóra framboðið. Ég féll algerlega fyrir þér sem borgarstjóra og framsóknarmanni og taldi þig frábæran leiðtoga þannig þú getur ímyndað þér skellinn í gær þegar ég las og horfði á ummælin þín. Ég hef starfað sem kennari í yfir 10 ár, og stjórnandi í 3 ár. Ég ætla ekki að segja þér kæri borgarstjóri hversu mikið starfið mitt hefur breyst undanfarin ár, það sem einu sinni var kennsla, þar sem átti að hugsa um kennsluaðferð og kennslufræði barna, er orðið svo allt annað núna! Ég er með svo marga hatta að ég ber þá engan veginn, námið mitt í kennslufræðum gerði ekki ráð fyrir að ég þyrfti að verða sálfræðingur, geðlæknir, foreldri, ráðgjafi og almennur sérfræðingur í næstum því öllu. Hattarnir mínir á hverjum degi eru óteljandi og á það við um alla mína kollega í stéttinni minni! Við erum að drukkna en reynum að halda okkur á floti á hverjum degi. Við mætum með bros á vör í vinnuna, nýr dagur, ný tækifæri og sem betur fer er kennarastarfið aldrei leiðinlegt því að það kemur svo mikið upp á hverjum degi að þú myndir ekki trúa því. Ég hef tekið á móti mörgum kennaranemum og nýútskrifuðum kennurum og þeir eru alltaf jafn hissa þegar þeir byrja að kenna og átta sig á því hvað felst í raun í kennslu. Það er nefninlega málið, þorri manna veit ekki hvað felst í því að vera kennari og hversu ótrúlega fjölbreytt verkefnin eru. Við vitum að við völdum okkur þetta starf, enda valið af ástríðu en síðan kemur launaseðillinn hver mánaðarmót og flest okkar þurfum að vinna aðra vinnu ásamt kennslunni. Samt sem áður er starfið okkar frá 7:45 -16:30 og lítill tími fyrir aðra vinnu en mjög margir í kennarastéttinni láta sig hafa það. Því kennslan er það sem við viljum lifa fyrir. Ég verð samt líka að minnast á ummæli þín um veikindi kennara, það væri áhugavert að taka saman hversu margir kennarar eru í veikindaleyfi og hversu margir eru það vegna myglu í húsnæði. Það er enginn sem fer léttvægt í veikindaleyfi, því ég veit það sjálf að það eru þung spor en svo nauðsynleg stundum. Við kennarastéttin þurfum að hlúa að okkur og setja súrefnisgrímuna fyrst á okkur til að geta bjargað börnunum og það er nákvæmlega þess vegna sem ég ætla að taka þátt í verkfallsbaráttunni! Kæri Einar, mig langar svo að skora á þig að biðjast raunverulega afsökunar á þessum ummælum þínum, það er ekki nóg að setja einhvern fallegan texta út í kosmósið, það sem ég myndi vilja sjá þig gera er að hafa samband við skóla á höfuðborgarsvæðinu (ég veit þeir tækju glaðir á móti þér því það er mikill kennaraskortur) Ég vil sjá þig vinna í skóla þar í nokkra daga sem alvöru kennari, síðan máttu ræða við okkur opinberlega um skólamál eins og þig listir. Eins og ég kom að hér að ofan er ég orðinn stjórnandi í skóla núna, ég reyni að bera hag minna kennara alltaf fyrir brjósti og ég tala nú ekki um hag barnanna minna. Það er erfitt að gera eins vel og maður getur þegar kennara skorturinn er eins mikill og hann er orðinn. Þegar síminn hringir og manneskja sem er varla með stúdentspróf biður um vinnu, liggur við að maður hoppi af kæti því hún gæti komið að kenna, við erum komin þangað minn kæri. Ef við ætlum ekki að stefna þangað þurfum við virkilega að gera eitthvað í okkar málum, kennarar eru fagstétt og þurfa að fá laun og virðinguna sem þeir eiga skilið. Þar er alls ekki bara við þig að sakast en þú ert fyrirmynd og þegar leiðtogi eins og þú hefur þessar skoðanir og völdin til að koma þeim áfram erum við á slæmri vegferð. Í gær varð ég sorgmædd, leið og uppgefin en síðan hugsaði ég með mér að nú þurfa kennarar svo sannarlega að standa saman. Ég sá það síðan strax þegar ég opnaði samfélagsmiðla í morgun að baráttan okkar er hafin, við látum ekki koma svona fram við okkur. Samfélagið allt þarf að átta sig á þeim fjársjóði sem við kennarar höfum að geyma, við þurfum að fá tíma og rúm til að skipuleggja kennsluna en ekki standa í endalausum auka verkefnum frá vinstri, hægri, miðju eða að ofan. Við viljum einbeita okkur að börnunum og það er það sem við eigum að fá að gera. Þið þurfið að treysta okkur til þess því við höfum oft sýnt það og sannað að við erum traustsins verð! Það kostar að reka faglegt og gott skólakerfi þar sem gert er ráð fyrir fjölbreyttum nemendahópi og þannig skólakerfi viljum við standa fyrir. Við viljum það sem er börnunum fyrir bestu því þau eru fjársjóður framtíðarinnar. Ég ætla ljúka þessum orðum með því að segja við þig eins og ég segi við nemendurna mína: Við getum öll gert mistök, þau eru til þess að læra af. Þegar við gerum mistök er mikilvægt að viðurkenna þau og gangast við þeim. Með von um skjót viðbrögð Höfundur er deildarstjóri og fyrrverandi grunnskólakennari til margra ára. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skóla- og menntamál Grunnskólar Reykjavík Kjaramál Kjaraviðræður 2023-24 Kennaraverkfall 2024 Mest lesið Transumræðan og ruglið um fjölda kynja Einar Steingrímsson Skoðun Foreldrar þurfa bara að vera duglegri Björg Magnúsdóttir Skoðun Magga Stína! Helga Völundardóttir Skoðun 752 dánir vegna geðheilsuvanda – enginn vegna fjölþáttaógnar Grímur Atlason Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir Skoðun Leikskólar eru ekki munaður Íris Eva Gísladóttir Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson Skoðun Dýrkeypt eftirlitsleysi Lilja Björk Guðmundsdóttir Skoðun Minntist ekkert á Evrópusambandið Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun 7 milljarða húsnæðisstuðningur afnuminn… en hvað kemur í staðinn? Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Skoðun Skoðun Lykillinn að hamingju og heilbrigði skrifar Skoðun Staða bænda styrkt Hanna Katrín Friðriksson skrifar Skoðun Transumræðan og ruglið um fjölda kynja Einar Steingrímsson skrifar Skoðun Leikskólar eru ekki munaður Íris Eva Gísladóttir skrifar Skoðun Vísindarannsóknir og þróun – til umhugsunar í tiltekt Þorgerður J. Einarsdóttir skrifar Skoðun 752 dánir vegna geðheilsuvanda – enginn vegna fjölþáttaógnar Grímur Atlason skrifar Skoðun Foreldrar þurfa bara að vera duglegri Björg Magnúsdóttir skrifar Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson skrifar Skoðun Dýrkeypt eftirlitsleysi Lilja Björk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Svindl eða sjálfsvernd? Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Magga Stína! Helga Völundardóttir skrifar Skoðun Mannauðurinn á vinnustaðnum þarf góða innivist til að dafna Ásta Logadóttir skrifar Skoðun Þetta er námið sem lifir áfram Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Árborg - spennandi kostur fyrir öll Guðný Björk Pálmadóttir skrifar Skoðun Tökum á glæpahópum af meiri þunga Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Minntist ekkert á Evrópusambandið Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hugsum stórt í skipulags- og samgöngumálum Hilmar Ingimundarson skrifar Skoðun Eitt eilífðar smáblóm Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Betri mönnun er lykillinn Skúli Helgason,Sabine Leskopf skrifar Skoðun Borgarhönnunarstefna, sú fyrsta sinnar tegundar í Reykjavík Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Hversu oft á að fresta framtíðinni? Erna Magnúsdóttir,Stefán Þórarinn Sigurðsson skrifar Skoðun Getur Ísland staðið fremst í heilsutækni? Arna Harðardóttir skrifar Skoðun Slæm innivist skerðir afköst og hækkar kostnað Ingibjörg Magnúsdóttir skrifar Skoðun Sólheimar í Grímsnesi – að gefnu tilefni Páll Sævar Garðarsson,Sigurður Örn Guðbjörnsson skrifar Skoðun Framtíð Íslands: Frá áli til gervigreindar – Tækifæri fimmtu iðnbyltingarinnar Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Eiga foreldrar í háskólanámi raunverulega jafnan aðgang að námi? Hrund Steinsdóttir skrifar Skoðun Fjármál framhaldsskóla Róbert Ferdinandsson skrifar Skoðun Mikilvægi lágþröskulda þjónustu fyrir geðheilbrigði ungs fólks Eva Rós Ólafsdóttir skrifar Skoðun Varhugaverð sjónarmið eða raunsæ leið? Eggert Sigurbergsson skrifar Sjá meira
Ég ætla að byrja á að viðurkenna mistök mín og gangast við þeim því það er það sem ég kenni nemendum mínum að gera og vonast til að kenna þér það með þessu bréfi. Fyrir tveimur árum sat ég námskeið hjá framsókn í Reykjavík þar sem þú ræddir um framkomu gagnvart fjölmiðlum og kosningabaráttuna sem framundan var fyrir sveitastjórnakosningar. Þar var þér teflt fram sem borgarstjóraefni framsóknar í Reykjavík. Ég hlustaði af athygli og aðdáun og var svo stolt af þér í borgarstjóra framboðið. Ég féll algerlega fyrir þér sem borgarstjóra og framsóknarmanni og taldi þig frábæran leiðtoga þannig þú getur ímyndað þér skellinn í gær þegar ég las og horfði á ummælin þín. Ég hef starfað sem kennari í yfir 10 ár, og stjórnandi í 3 ár. Ég ætla ekki að segja þér kæri borgarstjóri hversu mikið starfið mitt hefur breyst undanfarin ár, það sem einu sinni var kennsla, þar sem átti að hugsa um kennsluaðferð og kennslufræði barna, er orðið svo allt annað núna! Ég er með svo marga hatta að ég ber þá engan veginn, námið mitt í kennslufræðum gerði ekki ráð fyrir að ég þyrfti að verða sálfræðingur, geðlæknir, foreldri, ráðgjafi og almennur sérfræðingur í næstum því öllu. Hattarnir mínir á hverjum degi eru óteljandi og á það við um alla mína kollega í stéttinni minni! Við erum að drukkna en reynum að halda okkur á floti á hverjum degi. Við mætum með bros á vör í vinnuna, nýr dagur, ný tækifæri og sem betur fer er kennarastarfið aldrei leiðinlegt því að það kemur svo mikið upp á hverjum degi að þú myndir ekki trúa því. Ég hef tekið á móti mörgum kennaranemum og nýútskrifuðum kennurum og þeir eru alltaf jafn hissa þegar þeir byrja að kenna og átta sig á því hvað felst í raun í kennslu. Það er nefninlega málið, þorri manna veit ekki hvað felst í því að vera kennari og hversu ótrúlega fjölbreytt verkefnin eru. Við vitum að við völdum okkur þetta starf, enda valið af ástríðu en síðan kemur launaseðillinn hver mánaðarmót og flest okkar þurfum að vinna aðra vinnu ásamt kennslunni. Samt sem áður er starfið okkar frá 7:45 -16:30 og lítill tími fyrir aðra vinnu en mjög margir í kennarastéttinni láta sig hafa það. Því kennslan er það sem við viljum lifa fyrir. Ég verð samt líka að minnast á ummæli þín um veikindi kennara, það væri áhugavert að taka saman hversu margir kennarar eru í veikindaleyfi og hversu margir eru það vegna myglu í húsnæði. Það er enginn sem fer léttvægt í veikindaleyfi, því ég veit það sjálf að það eru þung spor en svo nauðsynleg stundum. Við kennarastéttin þurfum að hlúa að okkur og setja súrefnisgrímuna fyrst á okkur til að geta bjargað börnunum og það er nákvæmlega þess vegna sem ég ætla að taka þátt í verkfallsbaráttunni! Kæri Einar, mig langar svo að skora á þig að biðjast raunverulega afsökunar á þessum ummælum þínum, það er ekki nóg að setja einhvern fallegan texta út í kosmósið, það sem ég myndi vilja sjá þig gera er að hafa samband við skóla á höfuðborgarsvæðinu (ég veit þeir tækju glaðir á móti þér því það er mikill kennaraskortur) Ég vil sjá þig vinna í skóla þar í nokkra daga sem alvöru kennari, síðan máttu ræða við okkur opinberlega um skólamál eins og þig listir. Eins og ég kom að hér að ofan er ég orðinn stjórnandi í skóla núna, ég reyni að bera hag minna kennara alltaf fyrir brjósti og ég tala nú ekki um hag barnanna minna. Það er erfitt að gera eins vel og maður getur þegar kennara skorturinn er eins mikill og hann er orðinn. Þegar síminn hringir og manneskja sem er varla með stúdentspróf biður um vinnu, liggur við að maður hoppi af kæti því hún gæti komið að kenna, við erum komin þangað minn kæri. Ef við ætlum ekki að stefna þangað þurfum við virkilega að gera eitthvað í okkar málum, kennarar eru fagstétt og þurfa að fá laun og virðinguna sem þeir eiga skilið. Þar er alls ekki bara við þig að sakast en þú ert fyrirmynd og þegar leiðtogi eins og þú hefur þessar skoðanir og völdin til að koma þeim áfram erum við á slæmri vegferð. Í gær varð ég sorgmædd, leið og uppgefin en síðan hugsaði ég með mér að nú þurfa kennarar svo sannarlega að standa saman. Ég sá það síðan strax þegar ég opnaði samfélagsmiðla í morgun að baráttan okkar er hafin, við látum ekki koma svona fram við okkur. Samfélagið allt þarf að átta sig á þeim fjársjóði sem við kennarar höfum að geyma, við þurfum að fá tíma og rúm til að skipuleggja kennsluna en ekki standa í endalausum auka verkefnum frá vinstri, hægri, miðju eða að ofan. Við viljum einbeita okkur að börnunum og það er það sem við eigum að fá að gera. Þið þurfið að treysta okkur til þess því við höfum oft sýnt það og sannað að við erum traustsins verð! Það kostar að reka faglegt og gott skólakerfi þar sem gert er ráð fyrir fjölbreyttum nemendahópi og þannig skólakerfi viljum við standa fyrir. Við viljum það sem er börnunum fyrir bestu því þau eru fjársjóður framtíðarinnar. Ég ætla ljúka þessum orðum með því að segja við þig eins og ég segi við nemendurna mína: Við getum öll gert mistök, þau eru til þess að læra af. Þegar við gerum mistök er mikilvægt að viðurkenna þau og gangast við þeim. Með von um skjót viðbrögð Höfundur er deildarstjóri og fyrrverandi grunnskólakennari til margra ára.
Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir Skoðun
Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson Skoðun
Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson skrifar
Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar
Skoðun Borgarhönnunarstefna, sú fyrsta sinnar tegundar í Reykjavík Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar
Skoðun Sólheimar í Grímsnesi – að gefnu tilefni Páll Sævar Garðarsson,Sigurður Örn Guðbjörnsson skrifar
Skoðun Framtíð Íslands: Frá áli til gervigreindar – Tækifæri fimmtu iðnbyltingarinnar Sigvaldi Einarsson skrifar
Skoðun Eiga foreldrar í háskólanámi raunverulega jafnan aðgang að námi? Hrund Steinsdóttir skrifar
Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir Skoðun
Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson Skoðun