Það getur verið gott að búa til steind Ari Trausti Guðmundsson skrifar 12. júlí 2024 12:30 Holufyllingar eru ákaflega algengar í íslensku bergi. Þær eru úr steintegundum (steindum) sem safnast fyrir í sprungum, glufum og blöðrum bergsins. Svona útfellingar efnis verða ekki í þurru bergi heldur fyrir áhrif vatns sem streymir neðanjarðar. Það er svonefnt grunnvatn (fyrrum úrkoma) eða jarðhitavökvi eða sjór á mismunandi dýpi. Vatnið inniheldur virk efnasambönd, gjarnan gös, sem hafa áhrif á frumsteindinar er mynduðu grjótið í berggrunninum, t.d. ótal hraunlög. Víðast hvar er hann úr basalti á Íslandi; bergtegund með 3-4 megin frumsteindum. Við vel þekkt efnahvörf ganga gösin í samband við frumsteindirnar og úr verða algeng efnasambönd, ýmist kristallað efni eða myndlaust, líkt og gler. Það eru einmitt fyrrnefndar holufyllingar, öðru heiti steindir. Þannig safnast fyrir nýtt fast efni í opin rýmin og berggrunnurinn þéttist smám saman. Margar tegundir holufyllinga eru þekktar á Íslandi. Þær hafa safnast á milljónum ára í berggrunninn, niður á nokkurra kílómetra dýpi. Volgur eða heitur berggrunnur og volgt eða heitt vatn flýta gjarnan myndun holufyllinganna. Ferlið er núna að verki víða undir fótum okkar miklum mæli og þar ganga gös eins og koldíoxíð og brennisteinsgös í samband við efni úr grjótinu og mynda milljónir tonna af holufyllingum. Við verðum ekki vör við neitt. Gas streymir ekki úr jörðu við efnahvörfin svo neinu nemi. Í eldri hluta berggrunnsins, t.d. á Vestfjörðum Norðurlandi vestra og Austurlandi, hafa roföfl og veðrun afhjúpað forna hluta jarðskorpunar með miklu af holufylltu bergi. Holufyllingarnar sjást í klettum og steinum sem aflöng, ávöl, hvít eða lituð form, allt frá pínulitlum örðum upp í stóra massa. Mjög víða er hægt að tína hvíta eða marglita steina sem hafa losnað úr berginu. Það er áhugasvið margra: Að safna steinum, skrautsteinum, eins og það kallast. Í eldvirka hluta landsins og nágrenni þess sést lítið til holufyllinga af því þær myndast undir yfirborðinu en afhjúpast eftir mjög langa tíma. Myndun þeirra á Reykjanesskaga er í fullum gangi í ungum berggrunninum og enginn verður var við ferlið sem slíkt. Á Hellisheiði bætir maðurinn viljandi í útfellingar án mikilli átaka eða hávaða. Algengar holufyllingar heita zeólítar eða geislasteinar. Þeir eru aðallega úr sambandi kísils og súrefnis (í ætt við rúðugler). Sama má segja um tegundir eins og rauðan jaspís, glæran bergkristal, myndlausan kalsedón og glerkenndan ópal. Svo er það steindin kalsít (lika nefnd kalkspat), hvítt, smákristallað efnasamband kalsíums, kolefnis og súrefnis. Það er t.d. nokkuð skylt matarsóda (natríum í stað kalsíums) og meinlaust. Glær moli (kristall) kallast silfurberg eða Iceland spar á ensku. Flestar steindir eru ekki lausar við snefilefni og þess vegna er til grænn jaspís, fjólublár bergkristall, gulur ópall og brúnt kalsít. Ekkert slíkt finnst á yfirborði lands á Reykjanesskaga en nægir að heimsækja Esju eða Hvalfjörð í steinaleit. Það er lítið gagn að því að gera Carbfix-aðferðina við að steingera gróðurhúsagasið koldíoxíð tortrygglega eða jafnvel hættulega. Auðvitað kannast margir ekki við útfellingar steinda í berggrunni eða steindina kalsít. Þá er vænlegt að sem flest er þekkja til slíks segi frá staðreyndum, fólk hlusti með opnum huga og umræður snúist um gild rök og raunveruleikann. Okkur liggur mikið á að fjarlægja úr loftinu milljarða tonna af koldíoxíði með bindingu gassins um leið og losunin er minnkuð. Bindingin er mikil með gróðri til sjós og lands og hægt að hraða henni en samstímis knýr tíminn á um að hirða líka gasið úr útblæstri orku- eða iðjuvera og beint úr lofti eins og gert er á Heillisheiði. Ísland er framarlega í tækni og frumkvöðlastarfi á þessu sviði. Þessi stutta grein fjallar ekki um margar hliðar Coda-verkefnisins, bara einföld grunnatriði og steinefni. Höfundur er rithöfundur og jarðvísindamaður. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Þjónn, það er bakslag í beinasoðinu mínu Hlédís Maren Guðmundsdóttir Skoðun Er loftslagskvíðinn horfinn? Sonja Huld Guðjónsdóttir Skoðun Þöggun, hroki og afneitun voru móttökur Samfylkingarinnar til okkar Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir Skoðun Hagsmunir flugrekstrar á Íslandi eru miklir Jóhannes Bjarni Guðmundsson Skoðun Kvöld sem er ekki bara fyrir börnin Alicja Lei Skoðun Aðförin að einkabílnum eða bara meira frelsi? Kristín Hrefna Halldórsdóttir Skoðun Er yfirvöldum alveg sama um fólk á bifhjólum? Njáll Gunnlaugsson Skoðun Betri hellir, stærri kylfur? Ingvar Þóroddsson Skoðun Málið er dautt (A Modest Proposal) Skoðun Líttupp - ertu að missa af einhverju? Skúli Bragi Geirdal Skoðun Skoðun Skoðun Vísindin geta læknað krabbamein en ekki grænmetissafar og kaffistólpípur Dögg Guðmundsdóttir,Guðrún Nanna Egilsdóttir,Vilborg Kolbrún Vilmundardóttir skrifar Skoðun Þöggun, hroki og afneitun voru móttökur Samfylkingarinnar til okkar Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar Skoðun Er yfirvöldum alveg sama um fólk á bifhjólum? Njáll Gunnlaugsson skrifar Skoðun Ekki mamman í hópnum - leiðtoginn í hópnum Katrín Ásta Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Rannsóknarnefnd styrjalda Gunnar Einarsson skrifar Skoðun Börn eiga ekki heima í fangelsi Tótla I. Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Aðförin að einkabílnum eða bara meira frelsi? Kristín Hrefna Halldórsdóttir skrifar Skoðun Kvöld sem er ekki bara fyrir börnin Alicja Lei skrifar Skoðun Verkakonur samtímans – og nýtt skeið í kvennabaráttu! Guðrún Margrét Guðmundsdóttir,Aleksandra Leonardsdóttir skrifar Skoðun Málið er dautt (A Modest Proposal) skrifar Skoðun Femínísk utanríkisstefna: aukin samstaða og aðgerðir Guillaume Bazard skrifar Skoðun Hagsmunir flugrekstrar á Íslandi eru miklir Jóhannes Bjarni Guðmundsson skrifar Skoðun Þjónn, það er bakslag í beinasoðinu mínu Hlédís Maren Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Samhljómur á meðal ÍSÍ og Íslandsspila um endursköpun spilaumhverfisins Ingvar Örn Ingvarsson skrifar Skoðun Kvennabarátta á tímum bakslags Tatjana Latinovic skrifar Skoðun Líttupp - ertu að missa af einhverju? Skúli Bragi Geirdal skrifar Skoðun Betri hellir, stærri kylfur? Ingvar Þóroddsson skrifar Skoðun Er loftslagskvíðinn horfinn? Sonja Huld Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Okur fákeppni og ofurvextir halda uppi verðbólgu Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Óverjandi framkoma við fyrirtæki Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Viljum við læra af sögunni eða endurtaka hana? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Réttlæti hins sterka. Þegar vitleysan í dómsal slær allt út Jörgen Ingimar Hansson skrifar Skoðun Sameiginlegt sundkort fyrir höfuðborgarsvæðið – löngu tímabært Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar Skoðun Frá Peking 1995 til 2025: Samstarf, framþróun og ný heimsskipan Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Ástarsvik ein tegund ofbeldis gegn eldra fólki Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Lítil bleik slaufa kemur miklu til leiðar Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Fræ menntunar – frá Froebel til Jung Kristín Magdalena Ágústsdóttir skrifar Skoðun 1500 vanvirk ungmenni í Reykjavík Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Hvað eiga kaffihúsin á 18. öld á Englandi og gervigreind sameiginlegt? Stefán Atli Rúnarsson skrifar Skoðun Að hafa trú á samfélaginu Hjálmar Bogi Hafliðason skrifar Sjá meira
Holufyllingar eru ákaflega algengar í íslensku bergi. Þær eru úr steintegundum (steindum) sem safnast fyrir í sprungum, glufum og blöðrum bergsins. Svona útfellingar efnis verða ekki í þurru bergi heldur fyrir áhrif vatns sem streymir neðanjarðar. Það er svonefnt grunnvatn (fyrrum úrkoma) eða jarðhitavökvi eða sjór á mismunandi dýpi. Vatnið inniheldur virk efnasambönd, gjarnan gös, sem hafa áhrif á frumsteindinar er mynduðu grjótið í berggrunninum, t.d. ótal hraunlög. Víðast hvar er hann úr basalti á Íslandi; bergtegund með 3-4 megin frumsteindum. Við vel þekkt efnahvörf ganga gösin í samband við frumsteindirnar og úr verða algeng efnasambönd, ýmist kristallað efni eða myndlaust, líkt og gler. Það eru einmitt fyrrnefndar holufyllingar, öðru heiti steindir. Þannig safnast fyrir nýtt fast efni í opin rýmin og berggrunnurinn þéttist smám saman. Margar tegundir holufyllinga eru þekktar á Íslandi. Þær hafa safnast á milljónum ára í berggrunninn, niður á nokkurra kílómetra dýpi. Volgur eða heitur berggrunnur og volgt eða heitt vatn flýta gjarnan myndun holufyllinganna. Ferlið er núna að verki víða undir fótum okkar miklum mæli og þar ganga gös eins og koldíoxíð og brennisteinsgös í samband við efni úr grjótinu og mynda milljónir tonna af holufyllingum. Við verðum ekki vör við neitt. Gas streymir ekki úr jörðu við efnahvörfin svo neinu nemi. Í eldri hluta berggrunnsins, t.d. á Vestfjörðum Norðurlandi vestra og Austurlandi, hafa roföfl og veðrun afhjúpað forna hluta jarðskorpunar með miklu af holufylltu bergi. Holufyllingarnar sjást í klettum og steinum sem aflöng, ávöl, hvít eða lituð form, allt frá pínulitlum örðum upp í stóra massa. Mjög víða er hægt að tína hvíta eða marglita steina sem hafa losnað úr berginu. Það er áhugasvið margra: Að safna steinum, skrautsteinum, eins og það kallast. Í eldvirka hluta landsins og nágrenni þess sést lítið til holufyllinga af því þær myndast undir yfirborðinu en afhjúpast eftir mjög langa tíma. Myndun þeirra á Reykjanesskaga er í fullum gangi í ungum berggrunninum og enginn verður var við ferlið sem slíkt. Á Hellisheiði bætir maðurinn viljandi í útfellingar án mikilli átaka eða hávaða. Algengar holufyllingar heita zeólítar eða geislasteinar. Þeir eru aðallega úr sambandi kísils og súrefnis (í ætt við rúðugler). Sama má segja um tegundir eins og rauðan jaspís, glæran bergkristal, myndlausan kalsedón og glerkenndan ópal. Svo er það steindin kalsít (lika nefnd kalkspat), hvítt, smákristallað efnasamband kalsíums, kolefnis og súrefnis. Það er t.d. nokkuð skylt matarsóda (natríum í stað kalsíums) og meinlaust. Glær moli (kristall) kallast silfurberg eða Iceland spar á ensku. Flestar steindir eru ekki lausar við snefilefni og þess vegna er til grænn jaspís, fjólublár bergkristall, gulur ópall og brúnt kalsít. Ekkert slíkt finnst á yfirborði lands á Reykjanesskaga en nægir að heimsækja Esju eða Hvalfjörð í steinaleit. Það er lítið gagn að því að gera Carbfix-aðferðina við að steingera gróðurhúsagasið koldíoxíð tortrygglega eða jafnvel hættulega. Auðvitað kannast margir ekki við útfellingar steinda í berggrunni eða steindina kalsít. Þá er vænlegt að sem flest er þekkja til slíks segi frá staðreyndum, fólk hlusti með opnum huga og umræður snúist um gild rök og raunveruleikann. Okkur liggur mikið á að fjarlægja úr loftinu milljarða tonna af koldíoxíði með bindingu gassins um leið og losunin er minnkuð. Bindingin er mikil með gróðri til sjós og lands og hægt að hraða henni en samstímis knýr tíminn á um að hirða líka gasið úr útblæstri orku- eða iðjuvera og beint úr lofti eins og gert er á Heillisheiði. Ísland er framarlega í tækni og frumkvöðlastarfi á þessu sviði. Þessi stutta grein fjallar ekki um margar hliðar Coda-verkefnisins, bara einföld grunnatriði og steinefni. Höfundur er rithöfundur og jarðvísindamaður.
Þöggun, hroki og afneitun voru móttökur Samfylkingarinnar til okkar Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir Skoðun
Skoðun Vísindin geta læknað krabbamein en ekki grænmetissafar og kaffistólpípur Dögg Guðmundsdóttir,Guðrún Nanna Egilsdóttir,Vilborg Kolbrún Vilmundardóttir skrifar
Skoðun Þöggun, hroki og afneitun voru móttökur Samfylkingarinnar til okkar Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar
Skoðun Verkakonur samtímans – og nýtt skeið í kvennabaráttu! Guðrún Margrét Guðmundsdóttir,Aleksandra Leonardsdóttir skrifar
Skoðun Samhljómur á meðal ÍSÍ og Íslandsspila um endursköpun spilaumhverfisins Ingvar Örn Ingvarsson skrifar
Skoðun Viljum við læra af sögunni eða endurtaka hana? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun Sameiginlegt sundkort fyrir höfuðborgarsvæðið – löngu tímabært Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar
Skoðun Frá Peking 1995 til 2025: Samstarf, framþróun og ný heimsskipan Karl Héðinn Kristjánsson skrifar
Skoðun Hvað eiga kaffihúsin á 18. öld á Englandi og gervigreind sameiginlegt? Stefán Atli Rúnarsson skrifar
Þöggun, hroki og afneitun voru móttökur Samfylkingarinnar til okkar Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir Skoðun