Þú ert það sem þú upplifir: Opið bréf til lubbamenna og lúðulaka í Múlaþingi Birgir Dýrfjörð skrifar 26. mars 2023 08:00 „Sjálf og sjálfsmynd eru hugtök sem vísa til reynslu okkar og tilfinninga í okkar eigin garð.“ Sumir sálfræðingar orða þetta þannig að sjálfsmynd okkar ákvarði hegðun okkar. Við erum það sem við upplifum.“ (Sálfræðibókin. Mál og menning. Bls. 456.) Þessi speki er sosum ekkert ný. Stephan G. Stephansson, orti: Þótt þú langförull legðir sérhvert land undir fót, bera hugur og hjarta samt þíns heimalands mót, Í fjölnota átthagavísu segir: Engu skiftir að ég fer, eða hvar mig niður ber. Siglufjörður alltaf er, einhvern veginn inni í mér. Vísan er sögð fjölnota því í stað Siglufjörður getur verið Seyðisfjörður eða hvaða átthagi sem er. Að mati Carl Rogers, sálfræðings „er það öllu fólki nauðsynlegt að hafa tilfinningu fyrir sjálfu sér sem einni heild.“ ( Sálfr.b. M&M bl.s. 459) Á fimmta glasi eða svo sungu Íslendingar í Svíþjóð átthaga vísuna hér að ofan undir laginu „Sigga litla systir mín“. Þeir sungu þá: „Gamla Ísland alltaf er einhvern vegin inni í mér.“ Þeir upplifðu sig íslenska heild. Seyðfirðingar 18. desember 2020 urðu þær náttúruhamfarir í Seyðisfirði, að brún neðri botna, ofan við Múlafossinn brast fram, og ægileg aurskriða hvolfdist yfir bæinn. Skriðan eirði engu. Altjón varð á 13 húsum. Fyrir íbúa bæjarins var þessi skelfing þó annað og meira en efnhagslegt tjón. Þegar ógnin straujaði yfir Búðareyrina hurfu 4 hús, sem voru alfriðuð vegna aldurs. Frá æsku til elliára voru þessi hús upplifun og hluti af þeirri tifinningu að vera Seyðfirðingur. „Þú ert það sem þú upplifir,“ segir í sálfræðinni. Lifandi minningin um horfin hús og annað, sem skriðan eyddi, hún eykur sorg Seyðfirðinga. Hún er líkamlega sár eins og kökkur í brjóstinu. Og gamlir Seyðfirðingar finna alltaf fjörðinn sinn og bæinn „Einhvern veginn inni í sér“ Öryggisleysi og kvíði Skelfingin sem fylgdi þessum hamförum var meira en sú, að horfa eftir heimilum sínum og eignum hverfa í leðjuna. Enginn gat svarað þeirri spurningu hvort hættan væri yfirstaðinn. Hvort fleiri skriður féllu. Óttinn og kvíðinn var viðvarandi, og hann er enn til staðar, og setur mark sitt á líf íbúanna. Þurfa þeir aftur að una því að vera fluttir úr bænum. Þurfa þeir aftur að yfirgefa heimili sín og eignir. Þurfa þeir aftur að lifa það að missa aleiguna. Þurfa þeir áfram að óttast um líf sitt? Það er mikið álag á andlega líðan Seyðfirðinga að burðast með slíkar spurningar. 80 % íbúanna niðurlægðir í þágu Norskra auðmanna Til viðbótar við álag af öryggisleysi þurfa Seyðfirðingar, að lifa við það nú, að verjast árás norskra auðmanna og handbendum þeirra í bæjarstjórn Múlaþings. Bæjarstjórnin valtaði yfir vilja 80% íbúa Seyðisfjarðar, og svipti þá í reynd sjálfsforræði sínu. Kannski finna Seyðfirðingar nú ríkari þörf en nokkurn tíma áður, að verja það, sem þeim er kærast, að verja undurfagra náttúru Seyðisfjarðar, og koma í veg fyrir, að hún verði afskræmd af mannavöldum, - til viðbótar við afskræmingu skriðufallanna Norskir auðmenn og austfirðsk handbendi þeirra vilja dreifa þrem firnalöngum seríum af flotkvíum til laxeldis í endilangan Seyðisfjörð. 80% íbúanna vilja ekki þessi mannvirki í fjörðinn sinn. Sveitarstjórnarfulltrúar frá Djúpavogi og Héraði leyfa ekki að Seyðfirðingar fái að hafa vit fyrir sér sjálfir. Þeir kusu að svipta þá sjálfsforræði sínu með atkvæðagreiðslu, sem fór þvert gegn vilja 80% íbúanna. Í undrun spyr maður, er þessu fólki í sveitarstjórninni sjálfrátt. Eða handbendi annarra? Það hikar ekki við að svipta Seyðfirðinga sjálfsforræði sínu. Dýrmætasta rétti hverrar manneskju.Dýrmætasta rétti mannlegra samskifta. Einstaklinga, sveitarfélaga og þjóða. Ég er sannfærður um að þessi framkoma fulltrúa í bæjarstjórn Múlaþings er í andstöðu við skoðun almennings á Austfjörðum um sómasamleg samskipti fólks. Ég bið sveitarstjórnina að endurskoða atkvæðagreiðsluna, um að svipta Seyðfirðinga sjálfsákvörðunarrétti og afsanna þá um leið dónaleg gífuryrði mín í yfirskriftinni á þessari grein. Höfundur er rafvirkjameistari. Skýringar: Lubbamenni, merkir m.a. ódrenglyndur maður. Lúðulaki, merkir m.a. ræfill. Handbendi, merkir m.a. viljalaus undirlægja. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Lax Sjókvíaeldi Aurskriður á Seyðisfirði Birgir Dýrfjörð Mest lesið Það eru allir að greinast með þetta POTS – hvað er það? Hanna Birna Valdimarsdóttir Skoðun Smásálarleg hefnigirni kennaraforystunnar Ólafur Hauksson Skoðun „Gakktu þá skrefi framar“ Jón Baldvin Hannibalsson Minningar Fullbókað Ísland 2026 Björn Berg Gunnarsson Skoðun Flugið og uppbygging í Vatnsmýri Jóhannes Bjarni Guðmundsson Skoðun Það er til fólk Bergur Ebbi Skoðun Reykjavíkurflugvöllur, það er verið (reyna) að plata okkur Björn Leví Gunnarsson Skoðun Við þurfum raunverulegt nýtt upphaf Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Sorg barna - Verndandi þættir Matthildur Bjarnadóttir Skoðun Hugleiðingar yfirvofandi verkfalla í fimm framhaldsskólum Ingunn Eir Andrésdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Reykjavíkurflugvöllur, það er verið (reyna) að plata okkur Björn Leví Gunnarsson skrifar Skoðun Hugleiðingar yfirvofandi verkfalla í fimm framhaldsskólum Ingunn Eir Andrésdóttir skrifar Skoðun Öruggt og viðunandi húsnæði fyrir alla í Hveragerði Njörður Sigurðsson skrifar Skoðun Það eru allir að greinast með þetta POTS – hvað er það? Hanna Birna Valdimarsdóttir skrifar Skoðun Sorg barna - Verndandi þættir Matthildur Bjarnadóttir skrifar Skoðun Fullbókað Ísland 2026 Björn Berg Gunnarsson skrifar Skoðun Við þurfum raunverulegt nýtt upphaf Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Smásálarleg hefnigirni kennaraforystunnar Ólafur Hauksson skrifar Skoðun Flugið og uppbygging í Vatnsmýri Jóhannes Bjarni Guðmundsson skrifar Skoðun Með augun á framtíðinni Hilmar Vilberg Gylfason skrifar Skoðun Góð rök fyrir að velja Guðrúnu Guðfinnur Sigurvinsson skrifar Skoðun Að vinna launalaust Sigþrúður Ármann skrifar Skoðun Viðfangsefni daglegs lífs Flosi Eiríksson skrifar Skoðun Minni lífslíkur bráðveikra einstaklinga af landsbyggðinni vegna trjágróðurs í Öskjuhlíð! Hrefna Eyþórsdóttir skrifar Skoðun Menntaðir leikskólakennarar eru ekki munaður – þeir eru nauðsyn Unnur Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Útvarp allra starfsmanna – Þegar RÚV verður verkfæri pólitískra herferða Svanur Guðmundsson skrifar Skoðun Hinir ótal fletir á uppgjöri fortíðarinnar Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Áslaug Arna – kraftur nýrra tíma Friðrik Jósefsson skrifar Skoðun Eureka! Auðvitað Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Stærðargráða ólögmætrar eignaupptöku í gegnum verðtryggingu er um 60 milljarðar síðustu þrjú ár Örn Karlsson skrifar Skoðun Íslenskan lifir – með hjálp gervigreindar! Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Töframáttur menntunar og tilbreytingarlaust töðumaul peningatómhyggjunnar Geir Sigurðsson skrifar Skoðun Feilspor kjarasamninga og jákvæð styrking launaafsláttar Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Flugöryggi á Reykjavíkurflugvelli Helga Þórðardóttir skrifar Skoðun Kerecis og innviðauppbygging Arna Lára Jónsdóttir skrifar Skoðun Svar til Höllu – Varasjóður VR Þorsteinn Skúli Sveinsson skrifar Skoðun Sjálfsögð krafa um upplýsingar um slit kjaraviðræðna Ragnar Sigurðsson skrifar Skoðun Fagmenntun er réttur barna en ekki lúxus Bentína Þórðardóttir,Ingibjörg Jónasdóttir,Júlía Guðbrandsdóttir,Sigríður Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Kristið fólk er ekki betra en annað fólk Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Þurfa kennarar full laun? Elín Erna Steinarsdóttir skrifar Sjá meira
„Sjálf og sjálfsmynd eru hugtök sem vísa til reynslu okkar og tilfinninga í okkar eigin garð.“ Sumir sálfræðingar orða þetta þannig að sjálfsmynd okkar ákvarði hegðun okkar. Við erum það sem við upplifum.“ (Sálfræðibókin. Mál og menning. Bls. 456.) Þessi speki er sosum ekkert ný. Stephan G. Stephansson, orti: Þótt þú langförull legðir sérhvert land undir fót, bera hugur og hjarta samt þíns heimalands mót, Í fjölnota átthagavísu segir: Engu skiftir að ég fer, eða hvar mig niður ber. Siglufjörður alltaf er, einhvern veginn inni í mér. Vísan er sögð fjölnota því í stað Siglufjörður getur verið Seyðisfjörður eða hvaða átthagi sem er. Að mati Carl Rogers, sálfræðings „er það öllu fólki nauðsynlegt að hafa tilfinningu fyrir sjálfu sér sem einni heild.“ ( Sálfr.b. M&M bl.s. 459) Á fimmta glasi eða svo sungu Íslendingar í Svíþjóð átthaga vísuna hér að ofan undir laginu „Sigga litla systir mín“. Þeir sungu þá: „Gamla Ísland alltaf er einhvern vegin inni í mér.“ Þeir upplifðu sig íslenska heild. Seyðfirðingar 18. desember 2020 urðu þær náttúruhamfarir í Seyðisfirði, að brún neðri botna, ofan við Múlafossinn brast fram, og ægileg aurskriða hvolfdist yfir bæinn. Skriðan eirði engu. Altjón varð á 13 húsum. Fyrir íbúa bæjarins var þessi skelfing þó annað og meira en efnhagslegt tjón. Þegar ógnin straujaði yfir Búðareyrina hurfu 4 hús, sem voru alfriðuð vegna aldurs. Frá æsku til elliára voru þessi hús upplifun og hluti af þeirri tifinningu að vera Seyðfirðingur. „Þú ert það sem þú upplifir,“ segir í sálfræðinni. Lifandi minningin um horfin hús og annað, sem skriðan eyddi, hún eykur sorg Seyðfirðinga. Hún er líkamlega sár eins og kökkur í brjóstinu. Og gamlir Seyðfirðingar finna alltaf fjörðinn sinn og bæinn „Einhvern veginn inni í sér“ Öryggisleysi og kvíði Skelfingin sem fylgdi þessum hamförum var meira en sú, að horfa eftir heimilum sínum og eignum hverfa í leðjuna. Enginn gat svarað þeirri spurningu hvort hættan væri yfirstaðinn. Hvort fleiri skriður féllu. Óttinn og kvíðinn var viðvarandi, og hann er enn til staðar, og setur mark sitt á líf íbúanna. Þurfa þeir aftur að una því að vera fluttir úr bænum. Þurfa þeir aftur að yfirgefa heimili sín og eignir. Þurfa þeir aftur að lifa það að missa aleiguna. Þurfa þeir áfram að óttast um líf sitt? Það er mikið álag á andlega líðan Seyðfirðinga að burðast með slíkar spurningar. 80 % íbúanna niðurlægðir í þágu Norskra auðmanna Til viðbótar við álag af öryggisleysi þurfa Seyðfirðingar, að lifa við það nú, að verjast árás norskra auðmanna og handbendum þeirra í bæjarstjórn Múlaþings. Bæjarstjórnin valtaði yfir vilja 80% íbúa Seyðisfjarðar, og svipti þá í reynd sjálfsforræði sínu. Kannski finna Seyðfirðingar nú ríkari þörf en nokkurn tíma áður, að verja það, sem þeim er kærast, að verja undurfagra náttúru Seyðisfjarðar, og koma í veg fyrir, að hún verði afskræmd af mannavöldum, - til viðbótar við afskræmingu skriðufallanna Norskir auðmenn og austfirðsk handbendi þeirra vilja dreifa þrem firnalöngum seríum af flotkvíum til laxeldis í endilangan Seyðisfjörð. 80% íbúanna vilja ekki þessi mannvirki í fjörðinn sinn. Sveitarstjórnarfulltrúar frá Djúpavogi og Héraði leyfa ekki að Seyðfirðingar fái að hafa vit fyrir sér sjálfir. Þeir kusu að svipta þá sjálfsforræði sínu með atkvæðagreiðslu, sem fór þvert gegn vilja 80% íbúanna. Í undrun spyr maður, er þessu fólki í sveitarstjórninni sjálfrátt. Eða handbendi annarra? Það hikar ekki við að svipta Seyðfirðinga sjálfsforræði sínu. Dýrmætasta rétti hverrar manneskju.Dýrmætasta rétti mannlegra samskifta. Einstaklinga, sveitarfélaga og þjóða. Ég er sannfærður um að þessi framkoma fulltrúa í bæjarstjórn Múlaþings er í andstöðu við skoðun almennings á Austfjörðum um sómasamleg samskipti fólks. Ég bið sveitarstjórnina að endurskoða atkvæðagreiðsluna, um að svipta Seyðfirðinga sjálfsákvörðunarrétti og afsanna þá um leið dónaleg gífuryrði mín í yfirskriftinni á þessari grein. Höfundur er rafvirkjameistari. Skýringar: Lubbamenni, merkir m.a. ódrenglyndur maður. Lúðulaki, merkir m.a. ræfill. Handbendi, merkir m.a. viljalaus undirlægja.
Skoðun Hugleiðingar yfirvofandi verkfalla í fimm framhaldsskólum Ingunn Eir Andrésdóttir skrifar
Skoðun Minni lífslíkur bráðveikra einstaklinga af landsbyggðinni vegna trjágróðurs í Öskjuhlíð! Hrefna Eyþórsdóttir skrifar
Skoðun Menntaðir leikskólakennarar eru ekki munaður – þeir eru nauðsyn Unnur Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun Útvarp allra starfsmanna – Þegar RÚV verður verkfæri pólitískra herferða Svanur Guðmundsson skrifar
Skoðun Stærðargráða ólögmætrar eignaupptöku í gegnum verðtryggingu er um 60 milljarðar síðustu þrjú ár Örn Karlsson skrifar
Skoðun Töframáttur menntunar og tilbreytingarlaust töðumaul peningatómhyggjunnar Geir Sigurðsson skrifar
Skoðun Fagmenntun er réttur barna en ekki lúxus Bentína Þórðardóttir,Ingibjörg Jónasdóttir,Júlía Guðbrandsdóttir,Sigríður Sigurjónsdóttir skrifar