Það þarf ekki að höggva tré til að undirrita skjal Jóhann Ingi Guðjónsson skrifar 17. febrúar 2023 14:00 Það eru eflaust fáir sem spá nokkurn tímann í því hversu mikil sóun fer í skjalavinnslu fyrirtækja. Ferlið við að skrifa undir eitt skjal getur haft mun vegameiri áhrif á umhverfið en flestir gera sér grein fyrir. Ferlið við að prenta, geyma og farga gögnum stuðlar að eyðingu skóga ásamt losun á loft- og vatnsmengun. Pennar eru engu skárri, en blekið sem þeir nota getur stuðlað að losun eitraðra efna í umhverfið. Lukkulega stendur okkur til boða hentugan valkost sem stuðlar ekki að þessum umhverfisáhrifum – rafrænar undirskriftir. Rafrænar undirskriftir hafa stuðlað að byltingu í því hvernig við undirritum og vinnum úr skjölum. Tæknin býður upp á hraðvirkan og öruggan valkost til að undirrita og meðhöndla gögn. En þessi valkostur býður líka upp á fjölda umhverfisávinninga fram yfir hefðbundnar undirskriftaleiðir – við skulum skoða þá nánar. Látum greyið trén í friði Fyrsti umhverfis ávinningurinn sem kemur til huga er líklega minni pappírsnotkun. Hefðbundin undirskriftarferli krefjast prentunar, geymslu og förgunar á pappírsskjölum, sem safnast upp í talsvert magn af úrgangi. Með rafrænum undirskriftum er hægt að undirrita skjöl rafrænt og útrýma notkun pappírs og bleks - sem dregur verulega úr umhverfisáhrifum sem myndast við ferlið. Þegar undirrita þarf skjöl með pappír og penna þarf að prenta út mörg eintök af hverju skjali fyrir hvern og einn aðila sem kemur að málinu. Þetta er fljótt að safnast upp – til dæmis ef skjal er 20 blaðsíður og það þarf átta einstaklinga til að undirrita, þá þarf að prenta 160 blaðsíður fyrir þetta eina skjal. En hvað ef það uppgötvast mistök í skjalinu? Eða þarf að endurskoða og endurnýja hann á hálfsárs fresti? Minnstu frávik eru fljót að vinna upp á sig. Með rafrænum undirskriftum þarf ekki að prenta út mörg eintök af skjali fyrir hvern og einn undirritanda. Skjalinu er hlaðið inn á örugga vefgátt og hver undirritandi getur undirritað skjalið rafrænt með snjallsímanum sínum. Þannig ýtir tæknin einnig undir aukið aðgengi að skjölum. Þegar margir þurfa að skrifa undir skjal getur reynst erfitt að samræma tímasetningar og koma öllum undir sama þak á sama tíma. Með rafrænum undirskriftum geta undirritarar hins vegar nálgast skjalið hvaðan sem er og undirritað það þegar þeim hentar. Að draga úr pappírssóun með rafrænum undirskriftum er ekki bara hagkvæmt fyrir umhverfið – heldur sparar það líka pening. Prentun og meðhöndlun skjala getur verið dýr, sérstaklega fyrir stærri stofnanir. Með því að draga úr þörfinni fyrir þessa starfsemi geta rafrænar undirskriftir dregið verulega úr kostnaði og bætt heildarhagkvæmni – sem ætti að vera enn meiri hvati fyrir fyrirtæki að skipta pappírnum út. Tilgangslaus kolefnislosun Auk þess að vernda trén í kringum okkur geta rafrænar undirskriftir dregið úr kolefnisfótspori sem tengist undirritunum. Hefðbundin undirritunarferli fela oft í sér flutning á skjölum - hvort sem það með pósti eða í persónu - sem stuðlar að umhverfislosun frá samgöngutækjum. Með rafrænum undirskriftum er hægt að skrifa undir og vinna úr skjölum hvaðan sem er með nettengingu, sem dregur úr ferðaþörf og minnkar útblástur. Þannig er hægt að útrýma þörfinni fyrir flutning á skjölum og því þarf ekki að ganga á auðlindir sem stuðla að gróðurhúsaáhrifum. Með skjölum sem prentuð eru á pappír er oft nauðsynlegt flytja þau líkamlega til allra sem koma að ferlinu. Það skapar töluverða kolefnislosun, sérstaklega í lengri sendingum sem nota flugvélar og flutningaskip. Í stað þess getum við undirritað og deilt skjölum rafrænt, sem útrýmir öllum gagnaflutningi og tilheyrandi mengun. Samkvæmt rannsókn sem unnin var af tæknifyrirtækinu Adobe, draga rafrænar undirskriftir úr kolefnislosun um allt að 80 prósent fyrir hverja undirskrift. Það er því ljóst rafrænar undirskriftir geta dregið verulega úr kolefnisfótspori fyrirtækja og einstaklinga. Af öllum þeim ábötum sem fást með rafrænum undirskriftum er minni kolefnislosun mögulega sá mikilvægasti. Það er dýrt að geyma og gleyma Rafrænar undirskriftir styðja einnig við sjálfbærni með því að útrýma þörfinni fyrir áþreifanlegri geymslu á skjölum. Með hefðbundnum undirskriftum þarf að geyma afrit af skjölum í skjalaskáp eða kassa, sem þarf að skipuleggja og tileinka pláss. Með rafrænni undirskriftagátt er hins vegar hægt að geyma öll undirrituð skjöl á öruggum vettvangi á netinu og nálgast þau hvar og hvenær sem er með öruggri auðkenningu. Þetta útilokar ekki aðeins þörfina fyrir geymslu, heldur dregur einnig úr hættu á að skjöl glatist eða skemmist. Rafrænar undirskriftir auka skilvirkni fyrirtækja með því að draga úr þeim tíma sem þarf til að undirrita og vinna skjöl. Með þeim geta allir aðilar lokið ferlinu fjarstýrt og í rauntíma, án þess að mæta á persónulega fundi. Þannig sparast tími og orka við að ferðast til og frá undirritunarstað. Þessi áhrif draga einnig úr kolefnisfótspori þar sem fólk þarf ekki að nota samgöngumáta til að nálgast skjöl. Ennfremur einfalda rafrænar undirskriftir undirritunarferlið í heild og dregur þannig úr líkum á villum og mistökum. Með hefðbundnum undirskriftum er ekki óalgengt að skjöl týnist eða fari í ranga geymslu, sem leiðir til tafa og aukinnar sóunar. Rafrænar undirskriftir bjóða hins vegar upp á öruggari og skipulagðari valkost þar sem skjöl eru geymd á miðlægum stað sem er aðeins aðgengilegur aðilum sem hlut eiga að máli. Þetta dregur úr möguleikum á villum og mistökum, auk þess að bæta öruggi gagnanna. En rafrænar undirskriftir geta líka hjálpað fyrirtækjum að draga úr kostnaði. Með því að útrýma þörfinni fyrir prentun, póstsendingum og geymslu skjala geta rafrænar undirskriftir dregið verulega úr kostnaði og bætt heildar skilvirkni. Með því að auka skilvirkni og draga úr sóun eru rafrænar undirskriftir frábær leið til að hjálpa fyrirtækjum að auka framleiðni á sama tíma og þau draga úr umhverfisáhrifum. Það er því ljóst að rafræn undirskriftartækni hefur veruleg áhrif á umhverfið. Tæknin dregur úr pappírsnotkun og kolefnislosun, styður við sjálfbærni og stuðlar að ábyrgri auðlindanotkun. Valið um að færa sig yfir í rafrænar undirskriftir er ekki bara spurning um þægindi og skilvirkni, heldur er þetta líka tækifæri til að styðja við og vernda umhverfið. Með því að tileinka okkur þessa tækni getum við hjálpað til við að skapa sjálfbærari framtíð fyrir okkur sjálf og komandi kynslóðir. Það þarf ekki að höggva tré til að undirrita skjal. Höfundur er markaðs- og samskiptastjóri Dokobit. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Stafræn þróun Mest lesið Manneklan er víða Brynhildur Bolladóttir Skoðun Hækka launin þín þegar fasteignamatið á íbúðinni þinni hækkar? Daði Freyr Ólafsson Skoðun Framtíðarskipulag Keldnalands er ekki útópía – og þaðan af síður dystópía Birkir Ingibjartsson Skoðun Hvað mun Pútín gera næst með því að ögra samstöðu NATO?: Rússnesk innrás í lofthelgi NATO og hlutverk Íslands í öryggi bandalagsins Jun Þór Morikawa Skoðun Þegar sannleikurinn verður fórnarlamb Davíð Bergmann Skoðun Réttnefni: Viðbragð við upplýsingaóreiðu Jón Þór Sigurðsson Skoðun Launamunur kynjanna eykst – Hvar liggur ábyrgðin? Kolbrún Halldórsdóttir Skoðun Sótt að hagsmunum atvinnulausra Steinar Harðarson Skoðun Gefum íslensku séns – að tala íslensku við alla Halla Signý Kristjánsdóttir Skoðun Enn einn kvennahópurinn sem þarf bara að vera duglegri að harka af sér? Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Stöndum vörð um tónlistarmenntun barna og ungmenna – opið bréf til borgarstjóra Sigrún Grendal skrifar Skoðun Hafrannsóknastofnun leggur til 95 prósent samdrátt í sjókvíaeldi á laxi Jón Kaldal skrifar Skoðun Velkomin til Helvítis Guðný Gústafsdóttir skrifar Skoðun Olíuleit við Ísland? Hallgrímur Óskarsson skrifar Skoðun Hækka launin þín þegar fasteignamatið á íbúðinni þinni hækkar? Daði Freyr Ólafsson skrifar Skoðun Hvað mun Pútín gera næst með því að ögra samstöðu NATO?: Rússnesk innrás í lofthelgi NATO og hlutverk Íslands í öryggi bandalagsins Jun Þór Morikawa skrifar Skoðun Manneklan er víða Brynhildur Bolladóttir skrifar Skoðun Sótt að hagsmunum atvinnulausra Steinar Harðarson skrifar Skoðun Framtíðarskipulag Keldnalands er ekki útópía – og þaðan af síður dystópía Birkir Ingibjartsson skrifar Skoðun Launamunur kynjanna eykst – Hvar liggur ábyrgðin? Kolbrún Halldórsdóttir skrifar Skoðun Þegar sannleikurinn verður fórnarlamb Davíð Bergmann skrifar Skoðun Gefum íslensku séns – að tala íslensku við alla Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Réttnefni: Viðbragð við upplýsingaóreiðu Jón Þór Sigurðsson skrifar Skoðun Farsæl framfaraskref á Sólheimum Sigurjón Örn Þórsson skrifar Skoðun Austurland – þrælanýlenda Íslands Björn Ármann Ólafsson skrifar Skoðun Gervigreindin stöðluð - öryggisins vegna Hanna Kristín Skaftadóttir,Helga Sigrún Harðardóttir skrifar Skoðun Frelsi, framtíð og vistvænar samgöngur: Hvers vegna Ísland þarf að hugsa stærra Sigurborg Ósk Haraldsdóttir skrifar Skoðun Atvinnustefna er alvöru mál Jóhannes Þór Skúlason skrifar Skoðun 1984 og Hunger Games á sama sviðinu Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Mikilvægi aukinnar verndunar hafsvæða og leiðrétting Hrönn Egilsdóttir skrifar Skoðun Betri leið til einföldunar regluverks Pétur Halldórsson skrifar Skoðun Af Millet-úlpum og öldrunarmálum Þröstur V. Söring skrifar Skoðun Charlie og sjúkleikaverksmiðjan Guðjón Eggert Agnarsson skrifar Skoðun Nú þarf bæði sleggju og vélsög Trausti Hjálmarsson,Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Nútímaviðskipti og lögin sem gleymdist að uppfæra Fróði Steingrímsson skrifar Skoðun Sjálfsvíg eru ekki óumflýjanleg Sigurþóra Bergsdóttir skrifar Skoðun „Words are wind“ Ingólfur Hermannsson skrifar Skoðun Ert þú meðalmaðurinn? Jóhann Óskar Jóhannsson skrifar Skoðun Enn einn kvennahópurinn sem þarf bara að vera duglegri að harka af sér? Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Flumbrugangur í framhaldsskólum Jón Pétur Zimsen skrifar Sjá meira
Það eru eflaust fáir sem spá nokkurn tímann í því hversu mikil sóun fer í skjalavinnslu fyrirtækja. Ferlið við að skrifa undir eitt skjal getur haft mun vegameiri áhrif á umhverfið en flestir gera sér grein fyrir. Ferlið við að prenta, geyma og farga gögnum stuðlar að eyðingu skóga ásamt losun á loft- og vatnsmengun. Pennar eru engu skárri, en blekið sem þeir nota getur stuðlað að losun eitraðra efna í umhverfið. Lukkulega stendur okkur til boða hentugan valkost sem stuðlar ekki að þessum umhverfisáhrifum – rafrænar undirskriftir. Rafrænar undirskriftir hafa stuðlað að byltingu í því hvernig við undirritum og vinnum úr skjölum. Tæknin býður upp á hraðvirkan og öruggan valkost til að undirrita og meðhöndla gögn. En þessi valkostur býður líka upp á fjölda umhverfisávinninga fram yfir hefðbundnar undirskriftaleiðir – við skulum skoða þá nánar. Látum greyið trén í friði Fyrsti umhverfis ávinningurinn sem kemur til huga er líklega minni pappírsnotkun. Hefðbundin undirskriftarferli krefjast prentunar, geymslu og förgunar á pappírsskjölum, sem safnast upp í talsvert magn af úrgangi. Með rafrænum undirskriftum er hægt að undirrita skjöl rafrænt og útrýma notkun pappírs og bleks - sem dregur verulega úr umhverfisáhrifum sem myndast við ferlið. Þegar undirrita þarf skjöl með pappír og penna þarf að prenta út mörg eintök af hverju skjali fyrir hvern og einn aðila sem kemur að málinu. Þetta er fljótt að safnast upp – til dæmis ef skjal er 20 blaðsíður og það þarf átta einstaklinga til að undirrita, þá þarf að prenta 160 blaðsíður fyrir þetta eina skjal. En hvað ef það uppgötvast mistök í skjalinu? Eða þarf að endurskoða og endurnýja hann á hálfsárs fresti? Minnstu frávik eru fljót að vinna upp á sig. Með rafrænum undirskriftum þarf ekki að prenta út mörg eintök af skjali fyrir hvern og einn undirritanda. Skjalinu er hlaðið inn á örugga vefgátt og hver undirritandi getur undirritað skjalið rafrænt með snjallsímanum sínum. Þannig ýtir tæknin einnig undir aukið aðgengi að skjölum. Þegar margir þurfa að skrifa undir skjal getur reynst erfitt að samræma tímasetningar og koma öllum undir sama þak á sama tíma. Með rafrænum undirskriftum geta undirritarar hins vegar nálgast skjalið hvaðan sem er og undirritað það þegar þeim hentar. Að draga úr pappírssóun með rafrænum undirskriftum er ekki bara hagkvæmt fyrir umhverfið – heldur sparar það líka pening. Prentun og meðhöndlun skjala getur verið dýr, sérstaklega fyrir stærri stofnanir. Með því að draga úr þörfinni fyrir þessa starfsemi geta rafrænar undirskriftir dregið verulega úr kostnaði og bætt heildarhagkvæmni – sem ætti að vera enn meiri hvati fyrir fyrirtæki að skipta pappírnum út. Tilgangslaus kolefnislosun Auk þess að vernda trén í kringum okkur geta rafrænar undirskriftir dregið úr kolefnisfótspori sem tengist undirritunum. Hefðbundin undirritunarferli fela oft í sér flutning á skjölum - hvort sem það með pósti eða í persónu - sem stuðlar að umhverfislosun frá samgöngutækjum. Með rafrænum undirskriftum er hægt að skrifa undir og vinna úr skjölum hvaðan sem er með nettengingu, sem dregur úr ferðaþörf og minnkar útblástur. Þannig er hægt að útrýma þörfinni fyrir flutning á skjölum og því þarf ekki að ganga á auðlindir sem stuðla að gróðurhúsaáhrifum. Með skjölum sem prentuð eru á pappír er oft nauðsynlegt flytja þau líkamlega til allra sem koma að ferlinu. Það skapar töluverða kolefnislosun, sérstaklega í lengri sendingum sem nota flugvélar og flutningaskip. Í stað þess getum við undirritað og deilt skjölum rafrænt, sem útrýmir öllum gagnaflutningi og tilheyrandi mengun. Samkvæmt rannsókn sem unnin var af tæknifyrirtækinu Adobe, draga rafrænar undirskriftir úr kolefnislosun um allt að 80 prósent fyrir hverja undirskrift. Það er því ljóst rafrænar undirskriftir geta dregið verulega úr kolefnisfótspori fyrirtækja og einstaklinga. Af öllum þeim ábötum sem fást með rafrænum undirskriftum er minni kolefnislosun mögulega sá mikilvægasti. Það er dýrt að geyma og gleyma Rafrænar undirskriftir styðja einnig við sjálfbærni með því að útrýma þörfinni fyrir áþreifanlegri geymslu á skjölum. Með hefðbundnum undirskriftum þarf að geyma afrit af skjölum í skjalaskáp eða kassa, sem þarf að skipuleggja og tileinka pláss. Með rafrænni undirskriftagátt er hins vegar hægt að geyma öll undirrituð skjöl á öruggum vettvangi á netinu og nálgast þau hvar og hvenær sem er með öruggri auðkenningu. Þetta útilokar ekki aðeins þörfina fyrir geymslu, heldur dregur einnig úr hættu á að skjöl glatist eða skemmist. Rafrænar undirskriftir auka skilvirkni fyrirtækja með því að draga úr þeim tíma sem þarf til að undirrita og vinna skjöl. Með þeim geta allir aðilar lokið ferlinu fjarstýrt og í rauntíma, án þess að mæta á persónulega fundi. Þannig sparast tími og orka við að ferðast til og frá undirritunarstað. Þessi áhrif draga einnig úr kolefnisfótspori þar sem fólk þarf ekki að nota samgöngumáta til að nálgast skjöl. Ennfremur einfalda rafrænar undirskriftir undirritunarferlið í heild og dregur þannig úr líkum á villum og mistökum. Með hefðbundnum undirskriftum er ekki óalgengt að skjöl týnist eða fari í ranga geymslu, sem leiðir til tafa og aukinnar sóunar. Rafrænar undirskriftir bjóða hins vegar upp á öruggari og skipulagðari valkost þar sem skjöl eru geymd á miðlægum stað sem er aðeins aðgengilegur aðilum sem hlut eiga að máli. Þetta dregur úr möguleikum á villum og mistökum, auk þess að bæta öruggi gagnanna. En rafrænar undirskriftir geta líka hjálpað fyrirtækjum að draga úr kostnaði. Með því að útrýma þörfinni fyrir prentun, póstsendingum og geymslu skjala geta rafrænar undirskriftir dregið verulega úr kostnaði og bætt heildar skilvirkni. Með því að auka skilvirkni og draga úr sóun eru rafrænar undirskriftir frábær leið til að hjálpa fyrirtækjum að auka framleiðni á sama tíma og þau draga úr umhverfisáhrifum. Það er því ljóst að rafræn undirskriftartækni hefur veruleg áhrif á umhverfið. Tæknin dregur úr pappírsnotkun og kolefnislosun, styður við sjálfbærni og stuðlar að ábyrgri auðlindanotkun. Valið um að færa sig yfir í rafrænar undirskriftir er ekki bara spurning um þægindi og skilvirkni, heldur er þetta líka tækifæri til að styðja við og vernda umhverfið. Með því að tileinka okkur þessa tækni getum við hjálpað til við að skapa sjálfbærari framtíð fyrir okkur sjálf og komandi kynslóðir. Það þarf ekki að höggva tré til að undirrita skjal. Höfundur er markaðs- og samskiptastjóri Dokobit.
Framtíðarskipulag Keldnalands er ekki útópía – og þaðan af síður dystópía Birkir Ingibjartsson Skoðun
Hvað mun Pútín gera næst með því að ögra samstöðu NATO?: Rússnesk innrás í lofthelgi NATO og hlutverk Íslands í öryggi bandalagsins Jun Þór Morikawa Skoðun
Enn einn kvennahópurinn sem þarf bara að vera duglegri að harka af sér? Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun
Skoðun Stöndum vörð um tónlistarmenntun barna og ungmenna – opið bréf til borgarstjóra Sigrún Grendal skrifar
Skoðun Hafrannsóknastofnun leggur til 95 prósent samdrátt í sjókvíaeldi á laxi Jón Kaldal skrifar
Skoðun Hvað mun Pútín gera næst með því að ögra samstöðu NATO?: Rússnesk innrás í lofthelgi NATO og hlutverk Íslands í öryggi bandalagsins Jun Þór Morikawa skrifar
Skoðun Framtíðarskipulag Keldnalands er ekki útópía – og þaðan af síður dystópía Birkir Ingibjartsson skrifar
Skoðun Gervigreindin stöðluð - öryggisins vegna Hanna Kristín Skaftadóttir,Helga Sigrún Harðardóttir skrifar
Skoðun Frelsi, framtíð og vistvænar samgöngur: Hvers vegna Ísland þarf að hugsa stærra Sigurborg Ósk Haraldsdóttir skrifar
Skoðun Enn einn kvennahópurinn sem þarf bara að vera duglegri að harka af sér? Diljá Mist Einarsdóttir skrifar
Framtíðarskipulag Keldnalands er ekki útópía – og þaðan af síður dystópía Birkir Ingibjartsson Skoðun
Hvað mun Pútín gera næst með því að ögra samstöðu NATO?: Rússnesk innrás í lofthelgi NATO og hlutverk Íslands í öryggi bandalagsins Jun Þór Morikawa Skoðun
Enn einn kvennahópurinn sem þarf bara að vera duglegri að harka af sér? Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun