Sperrileggir alræðis Hilmar Hlíðberg Gunnarsson skrifar 12. maí 2022 09:46 Elliðaárdalurinn, hin fjölskrúðuga útivistarparadís, með grænum lundum, fossum, flúðum, hólmum og hásætum allt um kring hefur í hundruð ára verið athvarf okkar ungra sem aldna. Unaðsreitur þeirra sem hreyft hafa fót og unna dalnum græna, þar sem hið fjölskrúðuga líf manna og málleysingja hefur þrifist óáreitt sem lengi sem ég man. En nú ber svo við að þessum helga reit hefur verulega verið raskað og það svo að smávinir dalsins eru nánast horfnir á braut. Þarna voru endur í margskonar litbrigðum, gæsir og svanir með danslistir daglangt, hafa nú verið sviptir lifibrauði Árbæjarlónsins sem var hjartað í dalnum. Þar sem foreldrar barna áðu í þúsunda vís í viku hverri og bros barna breiddu ljóma sinn yfir fegurð og lífi sem fyrir bar og alls þess sem dalurinn skrýðir. En svo ber við að Árbæjarlónið er þurrausið í skjóli nætur af herra Alráði hjá Orkuveitunni og það gegn öllum góðum gildum um siðferði og reglur sem eiga auðvitað í hvívetna að vera í hávegum hafðar í svona umdeildu máli. Bjarna bráðráða hefði átt að vera það vel kunnugt áður en hann lét af ósómanum verða, að honum bar skylda til að hlutast til um núverandi deiliskipulag og fá álit Náttúrufræðistofnunar Íslands og Orkustofnunar sem aldrei lagði blessun sína yfir þennan flausturslega gjörning. Það er nú svo með marga menn sem hafa stærilæti og sperrileggstilburði að leiðarljósi, að þeir verða oft fyrir andúð svo lengi sem þeir lifa og geta vart um skallann strokið vegna miskunnarleysis í orði og æði fyrr á æviskeiði. Menn sem að í krafti stöðu sinnar barið hafa sér á brjóst og beit bolabrögðum, verða svo síðar þegar upp um þá kemst hafðir að háði og spotti. Þeir eru blindir menn, meta það aldrei eins og vera ber og unna því lítið, sem fagurt er, orti Jónas okkar allra forðum. Það er kaldur hugur sem býr að baki þess manns, sem stuðlar að útrýmingu smávina vorra, sem glatt hafa hjörtu Reykvíkinga með söng í þúsund ár. Já og okkur sérstaklega sem búum hér í efra holtinu Breiða og Árbæ. Ekki ætla ég nú herra alráði í borgarstjórn að hann hafi einn og sér endanlega lagt blessun sína yfir þennan óskunda, en ef svo er, þá er meðvirkni hans sama og samþykki. Eftir henni verður rækilega munað í næstu borgarstjórnarkosningum. Ég held nú samt að tími sé til kominn að kjöldraga þennan meirihluta allan og alla hans niðurrifs nóta og það tvisvar. Út og suður ákvarðanir sem engu hafa skilað nema neikvæðni og Íslandsmeti leiðindum. Hallarekstur borgarinnar er nú sér kapítuli út af fyrir sig þar sem vondar ákvarðanir hafa verið teknar, sem er ekkert annað en versta tegund kúgunar og ofríkis. En vonandi kemur nýr dagur. Það er sannarlega kominn tími til að borgarar Reykjavíkur rísi upp úr öskustónni og mótmæli, jafnvel með hamri og sigð, eða bara potti og pönnu (pottum eða pönnum). Það er nú samt einlæg von mín að sættir náist og að skynsemin fái að ráða för, að hunangsflugan fái að syngja og dansa við hvurn sinn fót og fingur, að smávinirnir mínir fái aftur glatt okkur með söng og dansi og að bros barna vorra skíni sem skærast langt fram eftir vegi. Höfundur er borgarbúi í Reykjavík. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Reykjavík Skoðun: Kosningar 2022 Mest lesið Þegar móðir mín kvaddi okkur fyrir einu ári síðan í dag Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Þegar ómennskan vitnar í lög Bubbi Morthens Skoðun Góðan daginn, ég ætla að fá … ENGLISH PLEASE! Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun Veistu þitt skýjaspor? Hólmfríður Rut Einarsdóttir,Þóra Rut Jónsdóttir Skoðun Þessi stórskrítnu norm í óbarnvænu samfélagi Sólveig María Svavarsdóttir Skoðun Kenningar úr gildi svo að kirkjan þarf að komast á annað stig Matthildur Björnsdóttir Skoðun Þeir borga sem nota! Tómas Kristjánsson Skoðun Álit Einhverfupaunksins um ABA meðferð og kennslu á Íslandi Sigrún Ósk Stefánsdóttir Skoðun Umhyggja - hvað er það? Árný Ingvarsdóttir Skoðun Samkennd samfélags Guðrún Karls Helgudóttir Skoðun Skoðun Skoðun Kenningar úr gildi svo að kirkjan þarf að komast á annað stig Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Dansaðu vindur Berglind Ósk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Þessi stórskrítnu norm í óbarnvænu samfélagi Sólveig María Svavarsdóttir skrifar Skoðun Um vaxtahækkanir og verð á hveiti Haukur Skúlason skrifar Skoðun Öryggi byggir á mönnun og launum Jórunn Frímannsdóttir skrifar Skoðun Álit Einhverfupaunksins um ABA meðferð og kennslu á Íslandi Sigrún Ósk Stefánsdóttir skrifar Skoðun Mammon hefur náð lífeyrissjóðum á sitt band Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Forgangsorkan verður ekki skert Tinna Traustadóttir skrifar Skoðun Umhyggja - hvað er það? Árný Ingvarsdóttir skrifar Skoðun „Við höfðum öll rangt fyrir okkur“ Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Akureyrarbær greiðir götu kvennaathvarfs á Akureyri eins og kostur er Ásthildur Sturludóttir skrifar Skoðun Þegar móðir mín kvaddi okkur fyrir einu ári síðan í dag Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar Skoðun Íþróttahreyfingin og gerviverktaka Ástþór Jón Ragnheiðarson skrifar Skoðun Tölum um tilfinningar Amanda Ásdís Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Óttinn við íslensku rafkrónuna Birna Guðný Björnsdóttir skrifar Skoðun Áskorun til Sjúkratrygginga Íslands – hugsum í lausnum Björn Bjarki Þorsteinsson skrifar Skoðun Afnemum launamisrétti Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Hvað hefur Ísland gert? Katla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Viðhorf almennings og neytenda til sjálfbærnimála fyrirtækja og stofnana skiptir miklu máli Soffía Sigurgeirsdóttir,Trausti Haraldsson skrifar Skoðun Ýmislegt um rafmagnsbíla og reiðhjól Valur Elli Valsson skrifar Skoðun Taugatýpísk forréttindi Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Hver er ég og hvert er ég að fara? Ellý Tómasdóttir skrifar Skoðun Þeir borga sem nota! Tómas Kristjánsson skrifar Skoðun Að hjálpa fólki að standa á eigin fótum Jón Þór Kristjánsson skrifar Skoðun Samkennd samfélags Guðrún Karls Helgudóttir skrifar Skoðun „Heimferða- og fylgdadeild“ Eiríkur Rögnvaldsson skrifar Skoðun Til varnar mennsku kúgarans Hans Alexander Margrétarson Hansen skrifar Skoðun Þegar ómennskan vitnar í lög Bubbi Morthens skrifar Skoðun Engum til sóma Sigmar Guðmundsson skrifar Skoðun Góðan daginn, ég ætla að fá … ENGLISH PLEASE! Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Sjá meira
Elliðaárdalurinn, hin fjölskrúðuga útivistarparadís, með grænum lundum, fossum, flúðum, hólmum og hásætum allt um kring hefur í hundruð ára verið athvarf okkar ungra sem aldna. Unaðsreitur þeirra sem hreyft hafa fót og unna dalnum græna, þar sem hið fjölskrúðuga líf manna og málleysingja hefur þrifist óáreitt sem lengi sem ég man. En nú ber svo við að þessum helga reit hefur verulega verið raskað og það svo að smávinir dalsins eru nánast horfnir á braut. Þarna voru endur í margskonar litbrigðum, gæsir og svanir með danslistir daglangt, hafa nú verið sviptir lifibrauði Árbæjarlónsins sem var hjartað í dalnum. Þar sem foreldrar barna áðu í þúsunda vís í viku hverri og bros barna breiddu ljóma sinn yfir fegurð og lífi sem fyrir bar og alls þess sem dalurinn skrýðir. En svo ber við að Árbæjarlónið er þurrausið í skjóli nætur af herra Alráði hjá Orkuveitunni og það gegn öllum góðum gildum um siðferði og reglur sem eiga auðvitað í hvívetna að vera í hávegum hafðar í svona umdeildu máli. Bjarna bráðráða hefði átt að vera það vel kunnugt áður en hann lét af ósómanum verða, að honum bar skylda til að hlutast til um núverandi deiliskipulag og fá álit Náttúrufræðistofnunar Íslands og Orkustofnunar sem aldrei lagði blessun sína yfir þennan flausturslega gjörning. Það er nú svo með marga menn sem hafa stærilæti og sperrileggstilburði að leiðarljósi, að þeir verða oft fyrir andúð svo lengi sem þeir lifa og geta vart um skallann strokið vegna miskunnarleysis í orði og æði fyrr á æviskeiði. Menn sem að í krafti stöðu sinnar barið hafa sér á brjóst og beit bolabrögðum, verða svo síðar þegar upp um þá kemst hafðir að háði og spotti. Þeir eru blindir menn, meta það aldrei eins og vera ber og unna því lítið, sem fagurt er, orti Jónas okkar allra forðum. Það er kaldur hugur sem býr að baki þess manns, sem stuðlar að útrýmingu smávina vorra, sem glatt hafa hjörtu Reykvíkinga með söng í þúsund ár. Já og okkur sérstaklega sem búum hér í efra holtinu Breiða og Árbæ. Ekki ætla ég nú herra alráði í borgarstjórn að hann hafi einn og sér endanlega lagt blessun sína yfir þennan óskunda, en ef svo er, þá er meðvirkni hans sama og samþykki. Eftir henni verður rækilega munað í næstu borgarstjórnarkosningum. Ég held nú samt að tími sé til kominn að kjöldraga þennan meirihluta allan og alla hans niðurrifs nóta og það tvisvar. Út og suður ákvarðanir sem engu hafa skilað nema neikvæðni og Íslandsmeti leiðindum. Hallarekstur borgarinnar er nú sér kapítuli út af fyrir sig þar sem vondar ákvarðanir hafa verið teknar, sem er ekkert annað en versta tegund kúgunar og ofríkis. En vonandi kemur nýr dagur. Það er sannarlega kominn tími til að borgarar Reykjavíkur rísi upp úr öskustónni og mótmæli, jafnvel með hamri og sigð, eða bara potti og pönnu (pottum eða pönnum). Það er nú samt einlæg von mín að sættir náist og að skynsemin fái að ráða för, að hunangsflugan fái að syngja og dansa við hvurn sinn fót og fingur, að smávinirnir mínir fái aftur glatt okkur með söng og dansi og að bros barna vorra skíni sem skærast langt fram eftir vegi. Höfundur er borgarbúi í Reykjavík.
Skoðun Álit Einhverfupaunksins um ABA meðferð og kennslu á Íslandi Sigrún Ósk Stefánsdóttir skrifar
Skoðun Akureyrarbær greiðir götu kvennaathvarfs á Akureyri eins og kostur er Ásthildur Sturludóttir skrifar
Skoðun Viðhorf almennings og neytenda til sjálfbærnimála fyrirtækja og stofnana skiptir miklu máli Soffía Sigurgeirsdóttir,Trausti Haraldsson skrifar