Leigjendasamtökin lýsa yfir neyðarástandi á leigumarkaðnum Guðmundur Hrafn Arngrímsson skrifar 12. mars 2022 08:01 Leigjendasamtökin lýsa yfir neyðarástandi á leigumarkaðnum, ennfremur hvetja samtökin stjórnvöld til að setja neyðarlög fyrir húsaleigumarkaðinn. Mikilvægt er að það verði gert til að verja stríđshrjáð flóttafólk, leigjendur og þá sem þurfa að búa sér heimili á leigumarkaði fyrir óheftu okri og fyrirsjáanlegum hækkunum á húsaleigu verði ekkert að gert. Stjórn Samtaka leigjenda á Íslandi fagnar komu fólks frá Úkraínu til Íslands og hvetur stjórnvöld til að standa vel að móttöku þess, en margt bendir til að ráðafólk geri sér litla grein fyrir ábyrgð sinni. Því miður hegðar það sér eins og þarna sé ekki raunveruleg neyð á ferð heldur tilefni til auka persónlegar vinsældir sínar. Fólk á flótta þarf á stuðningi að halda umfram annað fólk. Eitt til tvö þúsund manns, fyrst og fremst konur og börn sem vita af eiginmönnum og feðrum á stríðssvæðum, þurfa mikla sálræna og félagslega umönnun, stjórnvöld þurfa í raun að byggja upp samfélagslegslega innviði í kringum þennan hóp til að draga sem mest úr skaða stríðs og áfalla. Cóvid faraldurinn afhjúpaði hversu veikt íslenskt heilbrigðiskerfi er vegna vanrækslu stjórnvalda. Ef heilbrigðisstarfsfólk hefði ekki fórnað sér hefði faraldurinn lagt heilbrigðiskerfið á hliðina með ófyrirsjáanlegum afleiðingum. Aukin þörf fyrir heilbrigðisþjónustu vegna komu flóttafólks verður að mæta strax, áður en hryktir enn frekar í kerfinu og áður en fólk sem þarf nauðsynlega á þjónustunni að halda skaðast af bið eftir aðstoð sem aldrei kemur. “Þetta reddast” er íslenskt viðkvæði, lýsir kjarki úrræðagóðs fólks frammi fyrir vanda. En það reddast ekkert nema fólk bregðist við, geri eitthvað. Því miður hafa stjórnvöld sýnt aftur og aftur að þau varpa öllum vanda heilbrigðiskerfisins yfir starfsfólk og sjúklinga án þess að taka ábyrgð á sínum þætti, sem er að tryggja starfsfólkinu aðstæður svo það geti sinnt sjúklingunum. Stjórnvöld hafa að sama skapi komist upp með það áratugum saman að varpa byrðunum af óregluvæddum og stjórnlausum húsnæðismarkaði yfir á leigjendur. Samkvæmt mati Samtaka leigjenda greiða leigjendur í dag um 30 milljarða króna í ofgreidda leigu, það er okur sem er langt umfram allan kostnað leigusala. Þetta eru byrðar sem slengt er á ungt fólk, láglaunafólk, innflytjendur, öryrkja og aðra hópa á leigumarkaði, fólk sem flest stendur svo fjárhagslega veikt að það stenst ekki greiðslumat fjármálakerfsins. Byrðar sem eru afleiðingar af aðgerðarleysi stjórnvalda frammi fyrir stærsta einstaka vanda almennings í dag; óheyrilegum húsnæðiskostnaði sem étur upp ráðstöfunarfé fólks. Þetta aðgerðarleysi hefur skapað hættuástand á húsnæðismarkaði þar sem óprúttið fólk hefur nýtt sér veika stöðu samborgara sinna og þrýst upp bæði kaupverði og leigu á íbúðarhúsnæði. Fækkun ferðamanna vegna cóvid og brottför stórs hóps erlends farandverkafólks sem sinnti ferðaþjónustu náði ekki að draga úr hættunni sem leigjendur búa við. Andvaraleysi stjórnvalda frammi fyrir þessari hættu, sem birtist í stórkostlegum skorti á íbúðarhúsnæði nú þegar ferðaþjónustan er að taka við sér, mun leiða til enn frekara okurs á leigjendum og keyra lífskjör þeirra enn neðar. Þetta var fyrirsjáanlegt áður en rússneski herinn réðst inn í Úkraínu. Það var hættuástand á leigumarkaði og fyrirséð að þar yrði neyðarástand ef stjórnvöld gripu ekki inn í. Með hingaðkomu flóttafólks er þetta neyðarástand orðið staðreynd. Og stjórnvöldum ber að bregðast við. Stjórn Samtaka leigjenda á Íslandi styður heilshugar að Ísland verði opnað fyrir flóttafólki frá Úkraínu og fleiri löndum. En gerir jafnfram kröfur á stjórnvöld að þau vakni og geri sér grein fyrir ábyrgð sinni. Stjórn Samtaka leigjenda á íslandi krefst þess að nú þegar verði flutt til landsins hús til að mæta sárri og vaxandi þörf fjölskyldna fyrir öruggu og ódýru húsnæði. Að nú þegar verði hafin bygging á íbúðum til að slá á hina brýnu þörf. En stjórn Samtaka leigjenda gerir jafnfram þá kröfu á stjórnvöld að sett verði neyðarlög til að koma í veg fyrir að móttaka flóttafólks sprengi upp leiguverð, að sett verði án tafar þak á leigu og allar hækkanir á leigu verði stöðvaðar. Margir húseigendur bjóða nú íbúðir sínar fyrir flóttafólk og krefjast lítils ef nokkurs endurgjalds. Þetta eru hins vegar ekki hinir dæmigerðu leigusalar sem leigjendur á Íslandi eiga allt sitt undir. Þróun undanfarinna ára hefur sýnt og sannað að stærsti hluti leigusala nýtir öll tækifæri til að hækka leiguna og ná sem allra mestu af leigjendum sínum. Stjórnvöld hafa algjörlega brugðist leigjendum, ekki gert neitt til að vernda þá fyrir þessu fólki.Nú er fyrirséð að þessir okrarar munu nýta sér hingaðkomu flóttafólks til að nýta sér enn betur hörmulega stöðu á húsnæðismarki til að auka við auð sinn. Það er frammi fyrir þeirri ógn sem stjórn Samtaka leigjenda á Íslandi lýsir yfir neyðarástandi á leigumarkaði og hvetja stjórnvöld til að setja neyðarlög fyrir húsaleigumarkaðinn hið snarasta. F.h. stjórnar Samtaka leigjenda á Íslandi Höfundur er formaður Samtaka leigjenda á Íslandi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Leigumarkaður Innrás Rússa í Úkraínu Flóttamenn Flóttafólk á Íslandi Guðmundur Hrafn Arngrímsson Mest lesið Ráðherrann og illkvittnu einkaaðilarnir Freyr Ólafsson Skoðun Ekkert ævintýri fyrir mongólsku hestana María Lilja Tryggvadóttir Skoðun Þegar hæstaréttarlögmenn kynda undir mismunun og kerfisbundnu ofbeldi Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Er einhver hissa á fúskinu? Magnús Guðmundsson Skoðun „Þótt náttúran sé lamin með lurk!“ Sigurjón Þórðarson Skoðun Nám í skugga óöryggis Sigurður Árni Reynisson Skoðun Tískuorð eða sjálfsögð réttindi? Vigdís Ásgeirsdóttir Skoðun Tæknin á ekki að nota okkur Anna Laufey Stefánsdóttir Skoðun Áttatíu ár frá Hírósíma og Nagasakí Snæbjörn Guðmundsson Skoðun Réttmætar áhyggjur eða ósanngjarnar alhæfingar? Friðþjófur Helgi Karlsson Skoðun Skoðun Skoðun Gleði eða ógleði? Haraldur Hrafn Guðmundsson skrifar Skoðun Tískuorð eða sjálfsögð réttindi? Vigdís Ásgeirsdóttir skrifar Skoðun Ráðherrann og illkvittnu einkaaðilarnir Freyr Ólafsson skrifar Skoðun Áttatíu ár frá Hírósíma og Nagasakí Snæbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Er einhver hissa á fúskinu? Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Þegar hæstaréttarlögmenn kynda undir mismunun og kerfisbundnu ofbeldi Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Réttmætar áhyggjur eða ósanngjarnar alhæfingar? Friðþjófur Helgi Karlsson skrifar Skoðun „Þótt náttúran sé lamin með lurk!“ Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Ekkert ævintýri fyrir mongólsku hestana María Lilja Tryggvadóttir skrifar Skoðun Nám í skugga óöryggis Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Tæknin á ekki að nota okkur Anna Laufey Stefánsdóttir skrifar Skoðun Ytra mat í skólum og hvað svo? Rakel Linda Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Stjórnun, hönnun og framkvæmd öryggisráðstafana í Reynisfjöru Magnús Rannver Rafnsson skrifar Skoðun Sorglegur uppgjafar doði varðandi áframhaldandi stríðin í dag Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Tóbakslaust Ísland! - Með hjálp stefnu um skaðaminnkun Bjarni Freyr Guðmundsson skrifar Skoðun Meðsek um þjóðarmorð vegna aðgerðaleysis? Pétur Heimisson skrifar Skoðun Tími ábyrgðar í útlendingamálum – ekki uppgjafar Friðþjófur Helgi Karlsson skrifar Skoðun Takk starfsfólk og forysta ÁTVR Siv Friðleifsdóttir skrifar Skoðun Þjóðarmorðið í Palestínu Arnar Eggert Thoroddsen skrifar Skoðun Eldra fólk, þolendum ofbeldis oft ekki trúað Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Tölfræði og raunveruleikinn Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Umgengnistálmanir – brot á réttindum barna Einar Hugi Bjarnason skrifar Skoðun Frá dulúð til daglegs lífs: Hvernig nýjasta gervigreindin vinnur með þér – og gerir þig klárari Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Stjórnun, hönnun og framkvæmd öryggisráðstafana í Reynisfjöru Magnús Rannver Rafnsson skrifar Skoðun Ósýnilegur veruleiki – Alvarlegt ME og baráttan fyrir skilningi Helga Edwardsdóttir skrifar Skoðun Baráttan um þjóðarsálina Alexandra Briem skrifar Skoðun Lagaleg réttindi skipta máli Kári Garðarsson skrifar Skoðun Pride and Progress: Advancing Equality Through Unity Clara Ganslandt skrifar Skoðun Hver rödd skiptir máli! Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Sýnum þeim frelsið Þorbjörg Þorvaldsdóttir skrifar Sjá meira
Leigjendasamtökin lýsa yfir neyðarástandi á leigumarkaðnum, ennfremur hvetja samtökin stjórnvöld til að setja neyðarlög fyrir húsaleigumarkaðinn. Mikilvægt er að það verði gert til að verja stríđshrjáð flóttafólk, leigjendur og þá sem þurfa að búa sér heimili á leigumarkaði fyrir óheftu okri og fyrirsjáanlegum hækkunum á húsaleigu verði ekkert að gert. Stjórn Samtaka leigjenda á Íslandi fagnar komu fólks frá Úkraínu til Íslands og hvetur stjórnvöld til að standa vel að móttöku þess, en margt bendir til að ráðafólk geri sér litla grein fyrir ábyrgð sinni. Því miður hegðar það sér eins og þarna sé ekki raunveruleg neyð á ferð heldur tilefni til auka persónlegar vinsældir sínar. Fólk á flótta þarf á stuðningi að halda umfram annað fólk. Eitt til tvö þúsund manns, fyrst og fremst konur og börn sem vita af eiginmönnum og feðrum á stríðssvæðum, þurfa mikla sálræna og félagslega umönnun, stjórnvöld þurfa í raun að byggja upp samfélagslegslega innviði í kringum þennan hóp til að draga sem mest úr skaða stríðs og áfalla. Cóvid faraldurinn afhjúpaði hversu veikt íslenskt heilbrigðiskerfi er vegna vanrækslu stjórnvalda. Ef heilbrigðisstarfsfólk hefði ekki fórnað sér hefði faraldurinn lagt heilbrigðiskerfið á hliðina með ófyrirsjáanlegum afleiðingum. Aukin þörf fyrir heilbrigðisþjónustu vegna komu flóttafólks verður að mæta strax, áður en hryktir enn frekar í kerfinu og áður en fólk sem þarf nauðsynlega á þjónustunni að halda skaðast af bið eftir aðstoð sem aldrei kemur. “Þetta reddast” er íslenskt viðkvæði, lýsir kjarki úrræðagóðs fólks frammi fyrir vanda. En það reddast ekkert nema fólk bregðist við, geri eitthvað. Því miður hafa stjórnvöld sýnt aftur og aftur að þau varpa öllum vanda heilbrigðiskerfisins yfir starfsfólk og sjúklinga án þess að taka ábyrgð á sínum þætti, sem er að tryggja starfsfólkinu aðstæður svo það geti sinnt sjúklingunum. Stjórnvöld hafa að sama skapi komist upp með það áratugum saman að varpa byrðunum af óregluvæddum og stjórnlausum húsnæðismarkaði yfir á leigjendur. Samkvæmt mati Samtaka leigjenda greiða leigjendur í dag um 30 milljarða króna í ofgreidda leigu, það er okur sem er langt umfram allan kostnað leigusala. Þetta eru byrðar sem slengt er á ungt fólk, láglaunafólk, innflytjendur, öryrkja og aðra hópa á leigumarkaði, fólk sem flest stendur svo fjárhagslega veikt að það stenst ekki greiðslumat fjármálakerfsins. Byrðar sem eru afleiðingar af aðgerðarleysi stjórnvalda frammi fyrir stærsta einstaka vanda almennings í dag; óheyrilegum húsnæðiskostnaði sem étur upp ráðstöfunarfé fólks. Þetta aðgerðarleysi hefur skapað hættuástand á húsnæðismarkaði þar sem óprúttið fólk hefur nýtt sér veika stöðu samborgara sinna og þrýst upp bæði kaupverði og leigu á íbúðarhúsnæði. Fækkun ferðamanna vegna cóvid og brottför stórs hóps erlends farandverkafólks sem sinnti ferðaþjónustu náði ekki að draga úr hættunni sem leigjendur búa við. Andvaraleysi stjórnvalda frammi fyrir þessari hættu, sem birtist í stórkostlegum skorti á íbúðarhúsnæði nú þegar ferðaþjónustan er að taka við sér, mun leiða til enn frekara okurs á leigjendum og keyra lífskjör þeirra enn neðar. Þetta var fyrirsjáanlegt áður en rússneski herinn réðst inn í Úkraínu. Það var hættuástand á leigumarkaði og fyrirséð að þar yrði neyðarástand ef stjórnvöld gripu ekki inn í. Með hingaðkomu flóttafólks er þetta neyðarástand orðið staðreynd. Og stjórnvöldum ber að bregðast við. Stjórn Samtaka leigjenda á Íslandi styður heilshugar að Ísland verði opnað fyrir flóttafólki frá Úkraínu og fleiri löndum. En gerir jafnfram kröfur á stjórnvöld að þau vakni og geri sér grein fyrir ábyrgð sinni. Stjórn Samtaka leigjenda á íslandi krefst þess að nú þegar verði flutt til landsins hús til að mæta sárri og vaxandi þörf fjölskyldna fyrir öruggu og ódýru húsnæði. Að nú þegar verði hafin bygging á íbúðum til að slá á hina brýnu þörf. En stjórn Samtaka leigjenda gerir jafnfram þá kröfu á stjórnvöld að sett verði neyðarlög til að koma í veg fyrir að móttaka flóttafólks sprengi upp leiguverð, að sett verði án tafar þak á leigu og allar hækkanir á leigu verði stöðvaðar. Margir húseigendur bjóða nú íbúðir sínar fyrir flóttafólk og krefjast lítils ef nokkurs endurgjalds. Þetta eru hins vegar ekki hinir dæmigerðu leigusalar sem leigjendur á Íslandi eiga allt sitt undir. Þróun undanfarinna ára hefur sýnt og sannað að stærsti hluti leigusala nýtir öll tækifæri til að hækka leiguna og ná sem allra mestu af leigjendum sínum. Stjórnvöld hafa algjörlega brugðist leigjendum, ekki gert neitt til að vernda þá fyrir þessu fólki.Nú er fyrirséð að þessir okrarar munu nýta sér hingaðkomu flóttafólks til að nýta sér enn betur hörmulega stöðu á húsnæðismarki til að auka við auð sinn. Það er frammi fyrir þeirri ógn sem stjórn Samtaka leigjenda á Íslandi lýsir yfir neyðarástandi á leigumarkaði og hvetja stjórnvöld til að setja neyðarlög fyrir húsaleigumarkaðinn hið snarasta. F.h. stjórnar Samtaka leigjenda á Íslandi Höfundur er formaður Samtaka leigjenda á Íslandi.
Þegar hæstaréttarlögmenn kynda undir mismunun og kerfisbundnu ofbeldi Sigríður Svanborgardóttir Skoðun
Skoðun Þegar hæstaréttarlögmenn kynda undir mismunun og kerfisbundnu ofbeldi Sigríður Svanborgardóttir skrifar
Skoðun Stjórnun, hönnun og framkvæmd öryggisráðstafana í Reynisfjöru Magnús Rannver Rafnsson skrifar
Skoðun Sorglegur uppgjafar doði varðandi áframhaldandi stríðin í dag Matthildur Björnsdóttir skrifar
Skoðun Frá dulúð til daglegs lífs: Hvernig nýjasta gervigreindin vinnur með þér – og gerir þig klárari Sigvaldi Einarsson skrifar
Skoðun Stjórnun, hönnun og framkvæmd öryggisráðstafana í Reynisfjöru Magnús Rannver Rafnsson skrifar
Skoðun Ósýnilegur veruleiki – Alvarlegt ME og baráttan fyrir skilningi Helga Edwardsdóttir skrifar
Þegar hæstaréttarlögmenn kynda undir mismunun og kerfisbundnu ofbeldi Sigríður Svanborgardóttir Skoðun