Opið bréf til heilbrigðisráðherra, Svandísar Svavarsdóttur Margrét Hildur Ríkharðsdóttir og Jóna Dóra Karlsdóttir skrifa 29. mars 2021 10:01 Sæl Svandís og takk fyrir ágætan fund um daginn sem var að mörgu leyti upplýsandi. Við erum að sjálfsögðu að tala um fundinn sem við fengum með þér þegar við afhentum undirskriftarlista sem fjölmargar konur höfðu skrifað undir til að mótmæla því að sýnin eru send úr landi til skimunar. Eitthvað var rætt um á þessum fundi að Heilsugæslan myndi bæta sig og unnið yrði að því að þær konur sem beðið hafa lengi eftir niðurstöðum fengju niðurstöður í sínum málum. Lítið höfum við stöllur séð af því. Nú bíðum við enn eftir niðurstöðu úr greiningu sýna úr leghálsi okkar. Báðar fengum við tvær svar í febrúar um að tiltekið mein hefði fundist við fyrri sýnatöku sem framkvæmd var í nóvember 2020 hjá okkur báðum. Í bréfinu vorum við boðaðar í frekari sýnatöku þar sem nauðsynlegt væri að skoða okkur aftur. Í skilaboðunum sem við fengum rafrænt frá island.is var okkur bent á að panta okkur tíma í nýja sýnatöku á Heilsugæslu höfuðborgarsvæðisins. Gerðum við það hið snarasta, eða öllu heldur gerðum tilraun til þess. En ekki var tíma í nýja sýnatöku að hafa fyrr en að fjórum vikum liðnum, á "okkar" Heilsugæslu. Þá tók við að hringja á hverja Heilsugæsluna á fætur annarri, þar var biðin eitthvað styttri, en of löng fyrir okkur, sem nýlega höfðum fengið bréf um að *sýni okkar væru óeðlileg,", þ.e. þau sem tekin voru í nóvember 2020 hjá Leitarstöð Krabbameinsfélags Íslands. Svandís, þú veist eins og allar konur sem fá svona tíðindi, að konur geta bara alls ekki beðið undir svona kringumstæðum. Hræðslan og kvíðinn sem gagntekur, krefst þess einfaldlega að við fáum sýnatöku og frekari greiningu hið snarasta. Rétt eins og brugðist var við hjá Leitarstöð Krabbameinsfélags Íslands. Mikilvægt er að þú gerir þér grein fyrir alvarleika þessa máls og að hér bíða hundruðir kvenna í kvíða og vanlíðan yfir þessu máli. Yfirfærsla á svona mikilvægri starfsemi má ekki ganga svona fyrir sig, vanda þarf til verka. Nú spyrjum við þig háttvirtur ráðherra; Hvar eru lífssýnin okkar, sem tekin voru í endaðan febrúar og byrjun mars? Eru þau í Danmörku, er búið að greina þau? Eru einhverjar niðurstöður komnar úr þeim sýnum sem send voru út. Og ef svo er, hvenær bárust þær? Og er búið að upplýsa þær konur ef einhverjar eru? Við undirritaðar og fjölmargar fleiri búum við það að kíkja inná "mínar síður" á island.is eða Heilsuvera.is á hverjum degi, jafnvel tvisvar á dag til að leita eftir pósti með svörum um niðurstöður, því annars staðar getum við ekki nálgast niðurstöðu úr greiningu lífssýna okkar. Og hvenær og hvernig verður staðið að málum ef sýnin okkar benda til sjúkdóms. Þurfum við þá að fara í frekari rannsóknir hjá Heilsugæslunni, kvensjúkdómalæknum eða.... já hvert verðum við "sendar"? Okkur er alls ekki sama hver mun fylgja okkur eftir, reynist eitthvað að, né hvernig að því er staðið. Mun Samhæfingarstöðin sjá til þess að við fáum samstundis áframhaldandi þjónustu? Nú höfum við beðið í 4 mánuði frá því fyrstu sýnin voru tekin og þykir okkur biðin vera orðin ansi löng. Þolinmæðin er fyrir löngu á þrotum og krefjumst við svara. Að síðustu leikur okkur forvitni á að vita; hvar eru lífssýnin okkar og hversu lengi í viðbót þurfum við að bíða eftir niðurstöðum? Við spyrjum því einnig til viðbótar því sem fram er komið hér að framan: Hvaða reglur gilda nú um meðferð og skráningu sýnanna okkar? Auk lagaákvæða gilda t.d. sérstakar reglur um lífsýnasafn Krabbameinsfélags Íslands. 1.Af hverju er ekki hægt svar fyrr til um niðurstöður rannsóknanna líkt og forsvarsmenn og konur Félags íslenskra fæðinga- og kvensjúkdómalækna (FÍFK) hafa bent á að yrði, væru sýnin greind hér á landi. 2.Telur þú ráðherra góður að þetta sé boðleg þjónusta? Fjöldi kvenna bíður í óvissu og tími getur vegið þungt í þeim tilvikum sem grípa þarf til meðferðar af einhverju taki. Svona sjúkdómur bíður ekki eftir að skikki verði komið á málin. 3.Hvers vegna var ekki hlustað á fagfólk eins og meirihluta fagráðs um skimanir fyrir leghálskrabbameini og FÍFK? Svandís, tíminn líður hratt og engin merki eru um að þessi mál séu að komast í lag þegar þetta átti í fyrsta lagi aldrei að þurfa að fara í þennan farveg. Við væntum greinargóðra svara innan 7 virkra daga. Margrét Hildur Ríkharðsdóttir og Jóna Dóra Karlsdóttir Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Heilbrigðismál Skimun fyrir krabbameini Mest lesið Þegar móðir mín kvaddi okkur fyrir einu ári síðan í dag Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Þegar ómennskan vitnar í lög Bubbi Morthens Skoðun Þessi stórskrítnu norm í óbarnvænu samfélagi Sólveig María Svavarsdóttir Skoðun Góðan daginn, ég ætla að fá … ENGLISH PLEASE! Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun Kenningar úr gildi svo að kirkjan þarf að komast á annað stig Matthildur Björnsdóttir Skoðun Þeir borga sem nota! Tómas Kristjánsson Skoðun Umhyggja - hvað er það? Árný Ingvarsdóttir Skoðun Samkennd samfélags Guðrún Karls Helgudóttir Skoðun Álit Einhverfupaunksins um ABA meðferð og kennslu á Íslandi Sigrún Ósk Stefánsdóttir Skoðun Um vaxtahækkanir og verð á hveiti Haukur Skúlason Skoðun Skoðun Skoðun Kenningar úr gildi svo að kirkjan þarf að komast á annað stig Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Dansaðu vindur Berglind Ósk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Þessi stórskrítnu norm í óbarnvænu samfélagi Sólveig María Svavarsdóttir skrifar Skoðun Um vaxtahækkanir og verð á hveiti Haukur Skúlason skrifar Skoðun Öryggi byggir á mönnun og launum Jórunn Frímannsdóttir skrifar Skoðun Álit Einhverfupaunksins um ABA meðferð og kennslu á Íslandi Sigrún Ósk Stefánsdóttir skrifar Skoðun Mammon hefur náð lífeyrissjóðum á sitt band Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Forgangsorkan verður ekki skert Tinna Traustadóttir skrifar Skoðun Umhyggja - hvað er það? Árný Ingvarsdóttir skrifar Skoðun „Við höfðum öll rangt fyrir okkur“ Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Akureyrarbær greiðir götu kvennaathvarfs á Akureyri eins og kostur er Ásthildur Sturludóttir skrifar Skoðun Þegar móðir mín kvaddi okkur fyrir einu ári síðan í dag Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar Skoðun Íþróttahreyfingin og gerviverktaka Ástþór Jón Ragnheiðarson skrifar Skoðun Tölum um tilfinningar Amanda Ásdís Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Óttinn við íslensku rafkrónuna Birna Guðný Björnsdóttir skrifar Skoðun Áskorun til Sjúkratrygginga Íslands – hugsum í lausnum Björn Bjarki Þorsteinsson skrifar Skoðun Afnemum launamisrétti Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Hvað hefur Ísland gert? Katla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Viðhorf almennings og neytenda til sjálfbærnimála fyrirtækja og stofnana skiptir miklu máli Soffía Sigurgeirsdóttir,Trausti Haraldsson skrifar Skoðun Ýmislegt um rafmagnsbíla og reiðhjól Valur Elli Valsson skrifar Skoðun Taugatýpísk forréttindi Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Hver er ég og hvert er ég að fara? Ellý Tómasdóttir skrifar Skoðun Þeir borga sem nota! Tómas Kristjánsson skrifar Skoðun Að hjálpa fólki að standa á eigin fótum Jón Þór Kristjánsson skrifar Skoðun Samkennd samfélags Guðrún Karls Helgudóttir skrifar Skoðun „Heimferða- og fylgdadeild“ Eiríkur Rögnvaldsson skrifar Skoðun Til varnar mennsku kúgarans Hans Alexander Margrétarson Hansen skrifar Skoðun Þegar ómennskan vitnar í lög Bubbi Morthens skrifar Skoðun Engum til sóma Sigmar Guðmundsson skrifar Skoðun Góðan daginn, ég ætla að fá … ENGLISH PLEASE! Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Sjá meira
Sæl Svandís og takk fyrir ágætan fund um daginn sem var að mörgu leyti upplýsandi. Við erum að sjálfsögðu að tala um fundinn sem við fengum með þér þegar við afhentum undirskriftarlista sem fjölmargar konur höfðu skrifað undir til að mótmæla því að sýnin eru send úr landi til skimunar. Eitthvað var rætt um á þessum fundi að Heilsugæslan myndi bæta sig og unnið yrði að því að þær konur sem beðið hafa lengi eftir niðurstöðum fengju niðurstöður í sínum málum. Lítið höfum við stöllur séð af því. Nú bíðum við enn eftir niðurstöðu úr greiningu sýna úr leghálsi okkar. Báðar fengum við tvær svar í febrúar um að tiltekið mein hefði fundist við fyrri sýnatöku sem framkvæmd var í nóvember 2020 hjá okkur báðum. Í bréfinu vorum við boðaðar í frekari sýnatöku þar sem nauðsynlegt væri að skoða okkur aftur. Í skilaboðunum sem við fengum rafrænt frá island.is var okkur bent á að panta okkur tíma í nýja sýnatöku á Heilsugæslu höfuðborgarsvæðisins. Gerðum við það hið snarasta, eða öllu heldur gerðum tilraun til þess. En ekki var tíma í nýja sýnatöku að hafa fyrr en að fjórum vikum liðnum, á "okkar" Heilsugæslu. Þá tók við að hringja á hverja Heilsugæsluna á fætur annarri, þar var biðin eitthvað styttri, en of löng fyrir okkur, sem nýlega höfðum fengið bréf um að *sýni okkar væru óeðlileg,", þ.e. þau sem tekin voru í nóvember 2020 hjá Leitarstöð Krabbameinsfélags Íslands. Svandís, þú veist eins og allar konur sem fá svona tíðindi, að konur geta bara alls ekki beðið undir svona kringumstæðum. Hræðslan og kvíðinn sem gagntekur, krefst þess einfaldlega að við fáum sýnatöku og frekari greiningu hið snarasta. Rétt eins og brugðist var við hjá Leitarstöð Krabbameinsfélags Íslands. Mikilvægt er að þú gerir þér grein fyrir alvarleika þessa máls og að hér bíða hundruðir kvenna í kvíða og vanlíðan yfir þessu máli. Yfirfærsla á svona mikilvægri starfsemi má ekki ganga svona fyrir sig, vanda þarf til verka. Nú spyrjum við þig háttvirtur ráðherra; Hvar eru lífssýnin okkar, sem tekin voru í endaðan febrúar og byrjun mars? Eru þau í Danmörku, er búið að greina þau? Eru einhverjar niðurstöður komnar úr þeim sýnum sem send voru út. Og ef svo er, hvenær bárust þær? Og er búið að upplýsa þær konur ef einhverjar eru? Við undirritaðar og fjölmargar fleiri búum við það að kíkja inná "mínar síður" á island.is eða Heilsuvera.is á hverjum degi, jafnvel tvisvar á dag til að leita eftir pósti með svörum um niðurstöður, því annars staðar getum við ekki nálgast niðurstöðu úr greiningu lífssýna okkar. Og hvenær og hvernig verður staðið að málum ef sýnin okkar benda til sjúkdóms. Þurfum við þá að fara í frekari rannsóknir hjá Heilsugæslunni, kvensjúkdómalæknum eða.... já hvert verðum við "sendar"? Okkur er alls ekki sama hver mun fylgja okkur eftir, reynist eitthvað að, né hvernig að því er staðið. Mun Samhæfingarstöðin sjá til þess að við fáum samstundis áframhaldandi þjónustu? Nú höfum við beðið í 4 mánuði frá því fyrstu sýnin voru tekin og þykir okkur biðin vera orðin ansi löng. Þolinmæðin er fyrir löngu á þrotum og krefjumst við svara. Að síðustu leikur okkur forvitni á að vita; hvar eru lífssýnin okkar og hversu lengi í viðbót þurfum við að bíða eftir niðurstöðum? Við spyrjum því einnig til viðbótar því sem fram er komið hér að framan: Hvaða reglur gilda nú um meðferð og skráningu sýnanna okkar? Auk lagaákvæða gilda t.d. sérstakar reglur um lífsýnasafn Krabbameinsfélags Íslands. 1.Af hverju er ekki hægt svar fyrr til um niðurstöður rannsóknanna líkt og forsvarsmenn og konur Félags íslenskra fæðinga- og kvensjúkdómalækna (FÍFK) hafa bent á að yrði, væru sýnin greind hér á landi. 2.Telur þú ráðherra góður að þetta sé boðleg þjónusta? Fjöldi kvenna bíður í óvissu og tími getur vegið þungt í þeim tilvikum sem grípa þarf til meðferðar af einhverju taki. Svona sjúkdómur bíður ekki eftir að skikki verði komið á málin. 3.Hvers vegna var ekki hlustað á fagfólk eins og meirihluta fagráðs um skimanir fyrir leghálskrabbameini og FÍFK? Svandís, tíminn líður hratt og engin merki eru um að þessi mál séu að komast í lag þegar þetta átti í fyrsta lagi aldrei að þurfa að fara í þennan farveg. Við væntum greinargóðra svara innan 7 virkra daga. Margrét Hildur Ríkharðsdóttir og Jóna Dóra Karlsdóttir
Skoðun Álit Einhverfupaunksins um ABA meðferð og kennslu á Íslandi Sigrún Ósk Stefánsdóttir skrifar
Skoðun Akureyrarbær greiðir götu kvennaathvarfs á Akureyri eins og kostur er Ásthildur Sturludóttir skrifar
Skoðun Viðhorf almennings og neytenda til sjálfbærnimála fyrirtækja og stofnana skiptir miklu máli Soffía Sigurgeirsdóttir,Trausti Haraldsson skrifar