Upphefð hinna uppteknu Hildur Björnsdóttir skrifar 12. ágúst 2016 06:00 Þessi tilhneiging hefur verið rík síðustu ár. Líkt og fátt þyki fínna. Hámörkun mannlegrar upphefðar. Fólk segir frá því á innsoginu og stækkar samstundis um nokkur númer. Ég er bara svo ótrúlega bissí. Flest viljum við njóta velgengni. Skilgreining samfélagsins á hugtakinu er þó nokkuð einsleit: Flestar vinnustundir fyrir hæsta endurgjaldið. Dugnaðurinn dyggð og viðstöðulaus viðvera virðingarverð. Árangurinn talinn í eignum og gjaldmiðlum. Fórnirnar sjaldnast bókfærðar. Heilsan, fjölskyldan og lífið sjálft - allt mætir þetta afgangi. Í forgrunni aðeins eitt. Upphefð hinna uppteknu. Aðspurðir á dánarbeðinu um helstu eftirsjár svara flestir hinu sama. Þeir óska þess að hafa eytt meiri tíma með fjölskyldunni. Að hafa verið til staðar á uppvaxtarárum barna sinna. Það óskar sér enginn þess að hafa eytt fleiri stundum á skrifstofunni. Eða færri stundum með nákomnum. Starfsævin er löng. Barnæskan er stutt. Lykillinn er jafnvægi. Er ekki kominn tími til að endurskilgreina hugmyndina um velgengni? Nýtur sá ekki mestrar velgengni sem hefur hvað mest frelsi? Sá sem hefur vald yfir eigin tíma? Sá sem hámarkar eigin hamingju - jafnvel annarra? Sá sem alls ekki er alltaf svo upptekinn? Mörg einblínum við svo á framtíðar velgengni að við sjáum ekki dásemdir dagsins í dag. Reglulega erum við svo áminnt um dauðann sem gæti vitjað okkar hvenær sem er. Tíminn er takmarkaður. Lífið er ekki á morgun. Það hefst ekki einbýlishúsi síðar. Það hefst ekki stöðuhækkun síðar. Lífið er núna. Gleymum ekki að njóta. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Hildur Björnsdóttir Mest lesið Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk Skoðun Kæra Epli, skilur þú mig? Lilja Dögg Jónsdóttir Skoðun Halldór 4.10.2025 Halldór Magga Stína! Helga Völundardóttir Skoðun 7 milljarða húsnæðisstuðningur afnuminn… en hvað kemur í staðinn? Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Transumræðan og ruglið um fjölda kynja Einar Steingrímsson Skoðun Að búa til aðalsmenn Kolbrún Baldursdóttir Skoðun Slæm innivist skerðir afköst og hækkar kostnað Ingibjörg Magnúsdóttir Skoðun Barnafjölskyldur í Reykjavík eiga betra skilið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir Skoðun 752 dánir vegna geðheilsuvanda – enginn vegna fjölþáttaógnar Grímur Atlason Skoðun
Þessi tilhneiging hefur verið rík síðustu ár. Líkt og fátt þyki fínna. Hámörkun mannlegrar upphefðar. Fólk segir frá því á innsoginu og stækkar samstundis um nokkur númer. Ég er bara svo ótrúlega bissí. Flest viljum við njóta velgengni. Skilgreining samfélagsins á hugtakinu er þó nokkuð einsleit: Flestar vinnustundir fyrir hæsta endurgjaldið. Dugnaðurinn dyggð og viðstöðulaus viðvera virðingarverð. Árangurinn talinn í eignum og gjaldmiðlum. Fórnirnar sjaldnast bókfærðar. Heilsan, fjölskyldan og lífið sjálft - allt mætir þetta afgangi. Í forgrunni aðeins eitt. Upphefð hinna uppteknu. Aðspurðir á dánarbeðinu um helstu eftirsjár svara flestir hinu sama. Þeir óska þess að hafa eytt meiri tíma með fjölskyldunni. Að hafa verið til staðar á uppvaxtarárum barna sinna. Það óskar sér enginn þess að hafa eytt fleiri stundum á skrifstofunni. Eða færri stundum með nákomnum. Starfsævin er löng. Barnæskan er stutt. Lykillinn er jafnvægi. Er ekki kominn tími til að endurskilgreina hugmyndina um velgengni? Nýtur sá ekki mestrar velgengni sem hefur hvað mest frelsi? Sá sem hefur vald yfir eigin tíma? Sá sem hámarkar eigin hamingju - jafnvel annarra? Sá sem alls ekki er alltaf svo upptekinn? Mörg einblínum við svo á framtíðar velgengni að við sjáum ekki dásemdir dagsins í dag. Reglulega erum við svo áminnt um dauðann sem gæti vitjað okkar hvenær sem er. Tíminn er takmarkaður. Lífið er ekki á morgun. Það hefst ekki einbýlishúsi síðar. Það hefst ekki stöðuhækkun síðar. Lífið er núna. Gleymum ekki að njóta.
Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk Skoðun
Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk Skoðun