Enn fleiri karlar sem hata konur 21. apríl 2011 06:00 Konan í búrinu - Kápa Bækur. Konan í búrinu. Jussi Adler-Olsen. Þýðandi: Hilmar Hilmarsson. JPV-útgáfa. Konan í búrinu er fyrsta bók danska höfundarins Jussi Adler-Olsen um Deild Q innan dönsku rannsóknarlögreglunnar. Þegar yfirmenn rannsóknarlögreglumannsins Carls Mørk fá sig fullsadda af duttlungum hans og fýlu grípa þeir til skrifræðisbrellna og setja hann yfir nýja deild sem kennd er við Q og hefur á sinni könnu óleyst sakamál. Þótt sparkið eigi að heita upp á við er Mørk plantað ofan í kjallara og á að gera deildina út einn síns liðs, fyrir utan liðléttinginn Assid, sem reynist fleira til lista lagt en að hella upp á kaffi og skúra gólf. Fyrsta mál deildarinnar er að rannsaka dularfullt hvarf ungrar þingkonu fimm árum fyrr, sem ekkert hefur spurst til síðan. Áður en langt um líður hleypur á snærið hjá Mørk en þá er liðið á elleftu stundu. Reyfarinn er ansi staðlað form og í þeirri holskeflu glæpasagna sem riðið hefur yfir Norðurlönd á undanförnum árum verður sífellt erfiðara fyrir glæpasagnahöfunda að marka sér sérstöðu. Adler-Olsen gerir enga tilraun til að finna upp hjólið heldur gengst formúlunni á hönd og heldur sig tryggilega innan hennar. Kostur bókarinnar er aftur á móti sá að hann hefur ágætt vald á forminu; framvindan er hröð, brotin upp með hrollvekjandi og hugvitssamlegum lýsingum á raunum þingkonunnar í prísund sinni. Um miðbik bókarinnar fer vanan lesanda þó að gruna hvernig í pottinn er búið og fátt sem kemur á óvart þegar höfundurinn raðar púslunum saman. Seinni hluti bókarinnar reiðir sig því fremur á spennandi kapphlaup lögreglunnar við tímann en heilabrot lesandans. Það tekst í sjálfu sér bærilega, þótt ekki sé alltaf sannfærandi hvernig vísbendingarnar rata í hendur lögreglunnar (skjalataska þingkonunnar kemur til dæmis í leitirnar með ótrúlega naskri getspeki að hætti Sherlock Holmes). Fórnarlambið og illþýðið eru líka máluð í helst til sterkum litum; göfuglyndi þingkonunnar stappar nærri heilagleika og illska kvalara hennar er algjör. Adler-Olsen hefur greinilega lagt upp með að skrifa bókaflokk um þá Mørk og Assid. Sá fyrrnefndi er erkitýpa af norræna lögregluskólanum, snjall en sérlundaður, fráskilinn og plagaður af nýlegri skotárás þar sem félagi hans féll í valinn en annar lamaðist. Innflytjandinn Assid er dreginn upp sem kómísk hjálparhella til að byrja með en smám saman kemur í ljós að hann er ekki allur þar sem hann er séður. Persóna hans býður í sjálfu sér upp á talsvert meiri möguleika en Mørk og þyrfti ekki að koma á óvart þótt hlutur hans verði meiri í bókunum sem á eftir fylgja. Þýðing Hilmars Hilmarssonar er látlaus og rennur ágætlega, þótt oftar hefði mátt grípa í samheitaorðabókina; að minnsta kosti fimm sinnum er gripið til líkingarinnar „hafsjór", þar af tvisvar með einnar eða tveggja blaðsíðu millibili. Á heildina litið er Konan í búrinu sæmilega ágætur reyfari og vel heppnaður inngangur á bálki sem gæti vel átt eftir að falla í kramið hjá íslenskum glæpasagnaunnendum. Bergsteinn Sigurðsson Niðurstaða: Ágætur reyfari þar sem hröð atburðarás og hrollvekjandi lýsingar af hremmingum fórnarlambsins sjá til þess að spennan heldur dampi til enda. Lífið Mest lesið Hraustustu hjón Garðabæjar selja glæsihýsi Lífið Brynjar skiptir Aroni út Lífið Ævintýralegur sumarfögnuður í Haukadal Lífið Kveða orðróminn í kútinn: „Það eru engar deilur“ Lífið Endanlega búið spil hjá Johnson og Martin Lífið Svona hljómar Himinn og jörð í flutningi Svölu Lífið Hvað í ósköpunum gerði James Bond á Íslandi? Leikjavísir Romeo Beckham og Kim Turnbull sögð hætt saman Lífið Unga fólkið sækir í svissnesk TAG Heuer Lífið samstarf „Okkur var ekkert cancelað, nema hann bara gerði það sjálfur“ Tónlist Fleiri fréttir Messan sem var ekki tímamótaverk – en mig langaði samt til að gráta KK og Sinfó: Clint Eastwood mætti í Eldborg Carmina Burana sem maður vill helst gleyma – hvað fór úrskeiðis í Hörpu? Klækir, prettir og kardínálaklíkur í páfakjöri Sjá meira
Bækur. Konan í búrinu. Jussi Adler-Olsen. Þýðandi: Hilmar Hilmarsson. JPV-útgáfa. Konan í búrinu er fyrsta bók danska höfundarins Jussi Adler-Olsen um Deild Q innan dönsku rannsóknarlögreglunnar. Þegar yfirmenn rannsóknarlögreglumannsins Carls Mørk fá sig fullsadda af duttlungum hans og fýlu grípa þeir til skrifræðisbrellna og setja hann yfir nýja deild sem kennd er við Q og hefur á sinni könnu óleyst sakamál. Þótt sparkið eigi að heita upp á við er Mørk plantað ofan í kjallara og á að gera deildina út einn síns liðs, fyrir utan liðléttinginn Assid, sem reynist fleira til lista lagt en að hella upp á kaffi og skúra gólf. Fyrsta mál deildarinnar er að rannsaka dularfullt hvarf ungrar þingkonu fimm árum fyrr, sem ekkert hefur spurst til síðan. Áður en langt um líður hleypur á snærið hjá Mørk en þá er liðið á elleftu stundu. Reyfarinn er ansi staðlað form og í þeirri holskeflu glæpasagna sem riðið hefur yfir Norðurlönd á undanförnum árum verður sífellt erfiðara fyrir glæpasagnahöfunda að marka sér sérstöðu. Adler-Olsen gerir enga tilraun til að finna upp hjólið heldur gengst formúlunni á hönd og heldur sig tryggilega innan hennar. Kostur bókarinnar er aftur á móti sá að hann hefur ágætt vald á forminu; framvindan er hröð, brotin upp með hrollvekjandi og hugvitssamlegum lýsingum á raunum þingkonunnar í prísund sinni. Um miðbik bókarinnar fer vanan lesanda þó að gruna hvernig í pottinn er búið og fátt sem kemur á óvart þegar höfundurinn raðar púslunum saman. Seinni hluti bókarinnar reiðir sig því fremur á spennandi kapphlaup lögreglunnar við tímann en heilabrot lesandans. Það tekst í sjálfu sér bærilega, þótt ekki sé alltaf sannfærandi hvernig vísbendingarnar rata í hendur lögreglunnar (skjalataska þingkonunnar kemur til dæmis í leitirnar með ótrúlega naskri getspeki að hætti Sherlock Holmes). Fórnarlambið og illþýðið eru líka máluð í helst til sterkum litum; göfuglyndi þingkonunnar stappar nærri heilagleika og illska kvalara hennar er algjör. Adler-Olsen hefur greinilega lagt upp með að skrifa bókaflokk um þá Mørk og Assid. Sá fyrrnefndi er erkitýpa af norræna lögregluskólanum, snjall en sérlundaður, fráskilinn og plagaður af nýlegri skotárás þar sem félagi hans féll í valinn en annar lamaðist. Innflytjandinn Assid er dreginn upp sem kómísk hjálparhella til að byrja með en smám saman kemur í ljós að hann er ekki allur þar sem hann er séður. Persóna hans býður í sjálfu sér upp á talsvert meiri möguleika en Mørk og þyrfti ekki að koma á óvart þótt hlutur hans verði meiri í bókunum sem á eftir fylgja. Þýðing Hilmars Hilmarssonar er látlaus og rennur ágætlega, þótt oftar hefði mátt grípa í samheitaorðabókina; að minnsta kosti fimm sinnum er gripið til líkingarinnar „hafsjór", þar af tvisvar með einnar eða tveggja blaðsíðu millibili. Á heildina litið er Konan í búrinu sæmilega ágætur reyfari og vel heppnaður inngangur á bálki sem gæti vel átt eftir að falla í kramið hjá íslenskum glæpasagnaunnendum. Bergsteinn Sigurðsson Niðurstaða: Ágætur reyfari þar sem hröð atburðarás og hrollvekjandi lýsingar af hremmingum fórnarlambsins sjá til þess að spennan heldur dampi til enda.
Lífið Mest lesið Hraustustu hjón Garðabæjar selja glæsihýsi Lífið Brynjar skiptir Aroni út Lífið Ævintýralegur sumarfögnuður í Haukadal Lífið Kveða orðróminn í kútinn: „Það eru engar deilur“ Lífið Endanlega búið spil hjá Johnson og Martin Lífið Svona hljómar Himinn og jörð í flutningi Svölu Lífið Hvað í ósköpunum gerði James Bond á Íslandi? Leikjavísir Romeo Beckham og Kim Turnbull sögð hætt saman Lífið Unga fólkið sækir í svissnesk TAG Heuer Lífið samstarf „Okkur var ekkert cancelað, nema hann bara gerði það sjálfur“ Tónlist Fleiri fréttir Messan sem var ekki tímamótaverk – en mig langaði samt til að gráta KK og Sinfó: Clint Eastwood mætti í Eldborg Carmina Burana sem maður vill helst gleyma – hvað fór úrskeiðis í Hörpu? Klækir, prettir og kardínálaklíkur í páfakjöri Sjá meira