Kona í búðarglugga Brynhildur Björnsdóttir skrifar 25. mars 2011 06:00 Í búðarglugga einum í Kringlunni er kona. Þetta er ekkert lítil og varnarlaus kona, nei hún er stærri en venjuleg kona og greinilega í þrusuformi. Hún er á hnjánum, eins og hún sé dauðþreytt að reyna að standa upp og horfir pínu stúrin á svipinn á fólkið sem gengur framhjá og dettur ekki í hug að hjálpa henni á fætur. Sem er synd því henni hlýtur að vera skítkalt, í örlitlum pallíettunærfötum einum fata um hávetur. Það mætti þó ætla að viðskiptavinir verslunarinnar hefðu einhvern áhuga á að koma blessaðri konunni á stjá. Hún er nefnilega aðalskona auglýsingaherferðar sem er beint gegn þeim. Þessari smáklæddu konu, sem lúin bisar við að komast á lappir, er ætlað það vandasama hlutverk að selja karlmönnum föt. Vandasama segi ég því að í þeirri baráttu má hún ekki sýna þeim nein föt, hvorki sín eigin né annarra. Hún má kenna þeim æfingar sem búa þá undir slagorð auglýsingaherferðarinnar sem sem útleggst lauslega á íslensku: „komdu þér í gríðargott líkamlegt ástand til að höndla allan hamaganginn sem bíður þín sumarið 2011." Og enn lauslegar: „Föt eru óþörf því þú verður aldrei í þeim hvort sem er ef þú gerir æfingarnar þínar. En keyptu þau samt." Ekkert skrýtið að konan sé þreytt. Á ljósbláu plakati bak við konuna má sjá litlar skýringarmyndir af henni í smágerðum hvítum íþróttafötum að kenna ýmsar æfingar sem miða að því að styrkja brjóst, rassa og læri. Á kennslumyndbandi sem tengist herferðinni sýnir hún nokkrar fleiri æfingar, eins og að skríða eins og köttur yfir heitan graut og að ýta frá sér forvitinni kind án þess að nota hendurnar. Þar er sérstökum viðskiptavinum líka lofað að hún muni sýna þeim hvernig á að sippa, hoppa á trampolíni og síðast en ekki síst: dansa súludans, sem hingað til hefur verið talið meira kvensport en ánægjulegt ef telst að glæða áhuga karlmanna á því líka. Það er vissulega frumlegt að heil auglýsingaherferð hjá fyrirtæki sem selur karlmannaföt skuli snúast um að næstum nakin kona reyni að sannfæra viðskiptavini um að föt séu óþörf. Nema það sé verið að gera lítið úr karlmönnum með því að álykta sem svo að það sé ekki hægt að vekja áhuga þeirra á einu eða neinu án þess að fáklædd kona komi við sögu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Brynhildur Björnsdóttir Mest lesið Fermingarbörn, sjálfsfróun og frjálslyndisfíkn Einar Baldvin Árnason Skoðun Kíkt í húsnæðispakkann Björn Brynjúlfur Björnsson Skoðun Jesú er hot! Þorsteinn Jakob Klemenzson Skoðun Evra vs. króna. Áhugaverð viðbrögð við ótrúlegum vaxtamun Dagur B. Eggertsson Skoðun Ekki framfærsla í skilningi laga Eva Hauksdóttir Skoðun Vændi og opin umræða Guðmundur Ingi Þóroddsson Skoðun Hvað var RÚV að hvítþvo – og til hvers? Hilmar Kristinsson Skoðun Hverjar eru hinar raunverulegu afætur? Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun Fimm skipstjórar en engin við stýrið Þórdís Lóa Þórhallsdóttir Skoðun Óbærilegur ómöguleiki íslenskrar krónu Guðbrandur Einarsson Skoðun
Í búðarglugga einum í Kringlunni er kona. Þetta er ekkert lítil og varnarlaus kona, nei hún er stærri en venjuleg kona og greinilega í þrusuformi. Hún er á hnjánum, eins og hún sé dauðþreytt að reyna að standa upp og horfir pínu stúrin á svipinn á fólkið sem gengur framhjá og dettur ekki í hug að hjálpa henni á fætur. Sem er synd því henni hlýtur að vera skítkalt, í örlitlum pallíettunærfötum einum fata um hávetur. Það mætti þó ætla að viðskiptavinir verslunarinnar hefðu einhvern áhuga á að koma blessaðri konunni á stjá. Hún er nefnilega aðalskona auglýsingaherferðar sem er beint gegn þeim. Þessari smáklæddu konu, sem lúin bisar við að komast á lappir, er ætlað það vandasama hlutverk að selja karlmönnum föt. Vandasama segi ég því að í þeirri baráttu má hún ekki sýna þeim nein föt, hvorki sín eigin né annarra. Hún má kenna þeim æfingar sem búa þá undir slagorð auglýsingaherferðarinnar sem sem útleggst lauslega á íslensku: „komdu þér í gríðargott líkamlegt ástand til að höndla allan hamaganginn sem bíður þín sumarið 2011." Og enn lauslegar: „Föt eru óþörf því þú verður aldrei í þeim hvort sem er ef þú gerir æfingarnar þínar. En keyptu þau samt." Ekkert skrýtið að konan sé þreytt. Á ljósbláu plakati bak við konuna má sjá litlar skýringarmyndir af henni í smágerðum hvítum íþróttafötum að kenna ýmsar æfingar sem miða að því að styrkja brjóst, rassa og læri. Á kennslumyndbandi sem tengist herferðinni sýnir hún nokkrar fleiri æfingar, eins og að skríða eins og köttur yfir heitan graut og að ýta frá sér forvitinni kind án þess að nota hendurnar. Þar er sérstökum viðskiptavinum líka lofað að hún muni sýna þeim hvernig á að sippa, hoppa á trampolíni og síðast en ekki síst: dansa súludans, sem hingað til hefur verið talið meira kvensport en ánægjulegt ef telst að glæða áhuga karlmanna á því líka. Það er vissulega frumlegt að heil auglýsingaherferð hjá fyrirtæki sem selur karlmannaföt skuli snúast um að næstum nakin kona reyni að sannfæra viðskiptavini um að föt séu óþörf. Nema það sé verið að gera lítið úr karlmönnum með því að álykta sem svo að það sé ekki hægt að vekja áhuga þeirra á einu eða neinu án þess að fáklædd kona komi við sögu.