Ákall um breytingar Gissur Freyr Gissurarson skrifar 28. mars 2025 09:01 Upplifun mín sem aðstandandi sjúklings sem hefur þurft að leita mikið á kvennadeildina var fyrst til að byrja með góð (c.a 2022-2023). En núna síðasta ár hefur mér fundist verklag og framkoma starfsfólks hafa versnað til muna. Ég hef orðið vitni af miklum hroka lækna og hjúkrunarfólks í garð sjúklings. Ég hef heyrt lækna segja við sjúkling með Endó sem var lögð inn á deildina vegna verkja, að hún sé þarna til að sækjast eftir sterkum verkjalyfjum og að hún fái það sko ekki hjá þeim. Ég hef heyrt sérfræðing á kvennadeild skamma sjúkling fyrir að hafa þegið verkjalyf á bráðamóttökunni í Fossvogi. Ég hef orðið vitni af því hvernig starfsfólk kvennadeildarinnar breytir framkomu sinni til hins verra og verði hálfpartin fjandsamleg í garð sjúklings eftir að sjúklingur sendi inn formlegt kvörtunarbréf á LSH vegna slæmrar framkomu starfsfólks eftir innlögn á kvennadeild. Mér blöskrar hversu oft konur með endó þurfa að liggja þjáðar inn á kvennadeild jafnvel í nokkra sólarhringa því að það á bara að meðhöndla verki með mildari verkjalyfjum. Einnig blöskrar mér svörin sem ég fékk þegar ég spurði yfirlækni kvennadeildar afhverju ekki væri hægt að meðhöndla verstu verkjaköstin með hefðbundum bráða verkjalyfjum eins og gert er á Bráðamóttöku Fossvogi. Svörin sem ég fékk voru þau að þau væru rög við að nota slík lyf þar sem þau væru hrædd við þau. Að þessi deild sé kölluð BRÁÐAMÓTTAKA Kvennadeildar hljómar skrítið í mínum eyrum ef starfsfólk þar innanhús hafi ekki þekkingu við að nota bráðalyf sem einungis eru gefin á spítala. Enginn læknir á kvennadeild hefur samt sem áður verið hræddur við að skrifa út lyfseðla fyrir oxycontin, oxynorm eða morfín töflum án eftirfylgni eða fræðslu um að þessi lyf séu MJÖG ávanabindandi og geta valdið miklum fráhvörfum þó þau séu bara tekin í örfáa daga. Ég veit til þess að sjúklingur var útskrifuð af kvennadeild og ávísað oxycontin þegar hún var send heim. Eftir aðeins 8 daga notkun gat sjúklingurinn hætt að taka lyfin því verkirnir höfðu minnkað. Næstu dagar voru hræðilegir vegna fráhvarfseinkenna. Hún hringdi niður á kvennadeild og óskaði eftir því að hún fengi aðstoð við að trappa sig niður af þessum lyfjum svo hún þyrfti ekki að ganga í gegnum svona mikil fráhvarfseinkenni. Henni var neitað um það og sagt að kvennadeildin hefði ekki næga þekkingu til að veita slíka aðstoð og henni bent á að heyra í bráðamóttöku geðsviðs. Sjúklingur fór á geðdeild og óskaði eftir hjálp vegna fráhvarfseinkenna en þar var henni tjáð að bráðamóttaka væri ekki að aðstoða sjúklinga annarar deildar með niðurtröppun og að kvennadeildin ætti að sjá um þessi mál þar sem þetta væri sjúklingur frá þeim. Læknirinn á geðdeild var vægast sagt mjög hissa yfir þessu verklagi kvennadeildarinnar að skrifa út slík lyf með enga eftirfylgni eða aðstoð með niðurtröppun. Þetta bréf átti aldrei að fara neitt annað en til talskonu sjúklinga sem kvörtun. Ég ákvað að birta það hér þar sem ég sé ekki fram á breytingar á deildinni og var nýlega vitni af því þegar sjúklingur þurfti að fara í aðgerð, legnám og vegna fyrri reynslu var hún skiljanlega kvíðin og tvístígandi með að fara í þessa aðgerð. Það var lofað öllu fögru og henni sagt að búið væri að setja upp plan um verkjastillingu eftir aðgerð og hún þyrfti engu að kvíða. Eftir aðgerðina kom svo annað í ljós, bæði höfðu læknarnir gefið henni lyf sem hún bað sérstaklega um að ekki yrði notað og hún var illa verkjastillt og ekkert af þessu sem var lofað stóðst. Hún svaf ekki fyrir verkjum meðan hún lá inni eftir aðgerðina, sat undir leiðindar athugasemdum frá hjúkrunarfræðingum og ákvað því að útskrifa sig sjálf daginn eftir aðgerðina því hún gat ekki hugsað sér að dvelja þarna lengur. Ef engin vilji er til breytinga hjá deildinni og spítalanum sjálfum varðandi viðhorf og virðingu til þessara sjúklinga er lítið annað hægt en að kalla eftir þeim. Endósamtökin standa nú fyrir herferðinni: Þetta er allt í hausnum á þér. Herferðin byggir á setningum sem konur með endómetríósu hafa fengið að heyra þegar þær leita sér hjálpar innan heilbriðiskerfisins. Undirskriftarsöfnun er í gangi og verða undirskriftirnar afhentar heilbrigðisráðherra að loknum Endómars. Ég biðla til allra að skrifa undir og leggja samtökunum lið við að veita konum með endó góða umönnum. Ákallið hljómar svo :Við krefjumst þess að: heilbrigðisstarfsfólk hlusti á konur og fólk með endó, trúi þeim og geri ekki lítið úr reynslu þeirra stjórnvöld setji aukið fjármagn í úrræði fyrir konur og fólk með endó biðin eftir greiningu á endó sé stytt og að kerfið grípi fólk fyrr Hægt er að skrifa undir inn á sofnun.endo.is Höfundur er aðstandandi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kvenheilsa Heilbrigðismál Mest lesið Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun 1 stk. ísl. ríkisborgararéttur - kr. 1,600 Róbert Björnsson Skoðun Faglegt mat eða lukka? I: Frá kennslustofu til stafbókar Bogi Ragnarsson Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir Skoðun Lénsherratímabilið er hafið Einar G Harðarson Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir Skoðun Þéttur eða þríklofinn Sjálfstæðisflokkur Sara Björg Sigurðardóttir Skoðun Hvers vegna ekki bókun 35? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Evrópumet! Háskólamenntun minnst metin á Íslandi Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Skoðun Skoðun Lénsherratímabilið er hafið Einar G Harðarson skrifar Skoðun Þéttur eða þríklofinn Sjálfstæðisflokkur Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Bras og brall við gerð Brákarborgar Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir skrifar Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir skrifar Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Auðlindarentan heim í hérað Arna Lára Jónsdóttir skrifar Skoðun Héraðsvötn og Kjalölduveitu í nýtingarflokk Jens Garðar Helgason,Ólafur Adolfsson skrifar Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir skrifar Skoðun Hvað kosta mannréttindi? Anna Lára Steindal skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? I: Frá kennslustofu til stafbókar Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Hvers vegna ekki bókun 35? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun 1 stk. ísl. ríkisborgararéttur - kr. 1,600 Róbert Björnsson skrifar Skoðun Ný nálgun fyrir börn með fjölþættan vanda Guðmundur Ingi Þóroddsson,Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar Skoðun Setjum kraft í íslenskukennslu fullorðinna Anna Linda Sigurðardóttir skrifar Skoðun Áhrif veiðigjalda ná út fyrir atvinnugreinina Ásgerður Kristín Gylfadóttir skrifar Skoðun Við stöndum með Anahitu og Elissu Valgerður Árnadóttir,Rósa Líf Darradóttir,Aldís Amah Hamilton,Þorgerður María Þorbjarnardóttir,Árni Finnsson skrifar Skoðun RÚV - ljósritunarstofa ríkisins? Birgir Finnsson skrifar Skoðun Að vera hvítur og kristinn Guðbrandur Einarsson skrifar Skoðun Heilbrigðisþjónusta í heimabyggð – loksins orðin að veruleika Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Komum heil heim eftir hvítasunnuhelgina Ágúst Mogensen skrifar Skoðun Leiðin til Parísar (bókstaflega) Ólafur St. Arnarsson skrifar Skoðun Ósnertanlegir eineltisseggir og óhæfir starfsmenn Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Opinber skýring til Sigurjóns Þórðarsonar Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Ekkert kerfi lifir af pólitískan geðþótta Guðrún Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Þegar undirskrift skiptir máli – um gervigreind, vottun og verðmæti mannlegra athafna Henning Arnór Úlfarsson skrifar Skoðun Hoppað yfir girðingarnar Vilhjálmur Árnason skrifar Skoðun Þegar ég fékk séns Heiða Ingimarsdóttir skrifar Skoðun Verður greinilega að vera Ísrael Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Evrópumet! Háskólamenntun minnst metin á Íslandi Vilhjálmur Hilmarsson skrifar Sjá meira
Upplifun mín sem aðstandandi sjúklings sem hefur þurft að leita mikið á kvennadeildina var fyrst til að byrja með góð (c.a 2022-2023). En núna síðasta ár hefur mér fundist verklag og framkoma starfsfólks hafa versnað til muna. Ég hef orðið vitni af miklum hroka lækna og hjúkrunarfólks í garð sjúklings. Ég hef heyrt lækna segja við sjúkling með Endó sem var lögð inn á deildina vegna verkja, að hún sé þarna til að sækjast eftir sterkum verkjalyfjum og að hún fái það sko ekki hjá þeim. Ég hef heyrt sérfræðing á kvennadeild skamma sjúkling fyrir að hafa þegið verkjalyf á bráðamóttökunni í Fossvogi. Ég hef orðið vitni af því hvernig starfsfólk kvennadeildarinnar breytir framkomu sinni til hins verra og verði hálfpartin fjandsamleg í garð sjúklings eftir að sjúklingur sendi inn formlegt kvörtunarbréf á LSH vegna slæmrar framkomu starfsfólks eftir innlögn á kvennadeild. Mér blöskrar hversu oft konur með endó þurfa að liggja þjáðar inn á kvennadeild jafnvel í nokkra sólarhringa því að það á bara að meðhöndla verki með mildari verkjalyfjum. Einnig blöskrar mér svörin sem ég fékk þegar ég spurði yfirlækni kvennadeildar afhverju ekki væri hægt að meðhöndla verstu verkjaköstin með hefðbundum bráða verkjalyfjum eins og gert er á Bráðamóttöku Fossvogi. Svörin sem ég fékk voru þau að þau væru rög við að nota slík lyf þar sem þau væru hrædd við þau. Að þessi deild sé kölluð BRÁÐAMÓTTAKA Kvennadeildar hljómar skrítið í mínum eyrum ef starfsfólk þar innanhús hafi ekki þekkingu við að nota bráðalyf sem einungis eru gefin á spítala. Enginn læknir á kvennadeild hefur samt sem áður verið hræddur við að skrifa út lyfseðla fyrir oxycontin, oxynorm eða morfín töflum án eftirfylgni eða fræðslu um að þessi lyf séu MJÖG ávanabindandi og geta valdið miklum fráhvörfum þó þau séu bara tekin í örfáa daga. Ég veit til þess að sjúklingur var útskrifuð af kvennadeild og ávísað oxycontin þegar hún var send heim. Eftir aðeins 8 daga notkun gat sjúklingurinn hætt að taka lyfin því verkirnir höfðu minnkað. Næstu dagar voru hræðilegir vegna fráhvarfseinkenna. Hún hringdi niður á kvennadeild og óskaði eftir því að hún fengi aðstoð við að trappa sig niður af þessum lyfjum svo hún þyrfti ekki að ganga í gegnum svona mikil fráhvarfseinkenni. Henni var neitað um það og sagt að kvennadeildin hefði ekki næga þekkingu til að veita slíka aðstoð og henni bent á að heyra í bráðamóttöku geðsviðs. Sjúklingur fór á geðdeild og óskaði eftir hjálp vegna fráhvarfseinkenna en þar var henni tjáð að bráðamóttaka væri ekki að aðstoða sjúklinga annarar deildar með niðurtröppun og að kvennadeildin ætti að sjá um þessi mál þar sem þetta væri sjúklingur frá þeim. Læknirinn á geðdeild var vægast sagt mjög hissa yfir þessu verklagi kvennadeildarinnar að skrifa út slík lyf með enga eftirfylgni eða aðstoð með niðurtröppun. Þetta bréf átti aldrei að fara neitt annað en til talskonu sjúklinga sem kvörtun. Ég ákvað að birta það hér þar sem ég sé ekki fram á breytingar á deildinni og var nýlega vitni af því þegar sjúklingur þurfti að fara í aðgerð, legnám og vegna fyrri reynslu var hún skiljanlega kvíðin og tvístígandi með að fara í þessa aðgerð. Það var lofað öllu fögru og henni sagt að búið væri að setja upp plan um verkjastillingu eftir aðgerð og hún þyrfti engu að kvíða. Eftir aðgerðina kom svo annað í ljós, bæði höfðu læknarnir gefið henni lyf sem hún bað sérstaklega um að ekki yrði notað og hún var illa verkjastillt og ekkert af þessu sem var lofað stóðst. Hún svaf ekki fyrir verkjum meðan hún lá inni eftir aðgerðina, sat undir leiðindar athugasemdum frá hjúkrunarfræðingum og ákvað því að útskrifa sig sjálf daginn eftir aðgerðina því hún gat ekki hugsað sér að dvelja þarna lengur. Ef engin vilji er til breytinga hjá deildinni og spítalanum sjálfum varðandi viðhorf og virðingu til þessara sjúklinga er lítið annað hægt en að kalla eftir þeim. Endósamtökin standa nú fyrir herferðinni: Þetta er allt í hausnum á þér. Herferðin byggir á setningum sem konur með endómetríósu hafa fengið að heyra þegar þær leita sér hjálpar innan heilbriðiskerfisins. Undirskriftarsöfnun er í gangi og verða undirskriftirnar afhentar heilbrigðisráðherra að loknum Endómars. Ég biðla til allra að skrifa undir og leggja samtökunum lið við að veita konum með endó góða umönnum. Ákallið hljómar svo :Við krefjumst þess að: heilbrigðisstarfsfólk hlusti á konur og fólk með endó, trúi þeim og geri ekki lítið úr reynslu þeirra stjórnvöld setji aukið fjármagn í úrræði fyrir konur og fólk með endó biðin eftir greiningu á endó sé stytt og að kerfið grípi fólk fyrr Hægt er að skrifa undir inn á sofnun.endo.is Höfundur er aðstandandi.
„Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun
Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir Skoðun
Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir skrifar
Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir skrifar
Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir skrifar
Skoðun Ný nálgun fyrir börn með fjölþættan vanda Guðmundur Ingi Þóroddsson,Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar
Skoðun Við stöndum með Anahitu og Elissu Valgerður Árnadóttir,Rósa Líf Darradóttir,Aldís Amah Hamilton,Þorgerður María Þorbjarnardóttir,Árni Finnsson skrifar
Skoðun Þegar undirskrift skiptir máli – um gervigreind, vottun og verðmæti mannlegra athafna Henning Arnór Úlfarsson skrifar
„Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun
Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir Skoðun