Er „woke-ismi“ genginn of langt? Tanja Mjöll Ísfjörð Magnúsdóttir skrifar 27. nóvember 2024 13:02 Jæja, þetta gerðist. Stjórnmálafólk var spurt hvort íslenskt samfélag væri orðið of woke. Ég viðurkenni vonbrigði með svör sumra en var viðbúin öðrum. Ég spyr hvernig er hægt að vera þeirrar skoðunar að samfélagið sé orðið „of woke“ þegar 40% allra kvenna á Íslandi hafa orðið fyrir ofbeldi og samfélagið tekur ekki nógu hörðum höndum á því að ein helsta ógn kvenna séu karlar. Klámvæðing er að aukast sem alvarlegt vandamál og 58% stúlkna í 10. bekk hafa orðið fyrir stafrænu kynferðisofbeldi Þolendum er slaufað fyrir að kæra nauðgun á meðan gerendur fá greiðan aðgang að fjölmiðlum til að hreinsa mannorð sitt þrátt fyrir að ekkert liggi fyrir um sakleysi þeirra Meintir ofbeldismenn fá oft meiri spilun í útvarpi en konur eða komast í íþróttalandslið sem fyrirmyndir ungra drengja Öll þekkja þolendur en engin þekkir gerendur Fordómar og hatursorðræða gegn jaðarsettum hópum er að aukast Það má varla ræða þriðju vaktina eða vanmat á kvennastörfum vegna skilningsleysis einstaklinga sem stökkva strax í vörn Þolendur og aktívistar eru beitt ofbeldi fyrir að standa með öðrum þolendum Á meðan kvenmorð er orð sem við notum nú í auknum mæli þá held ég að við ættum að vera meira woke og vinna saman gegn því frekar en að eyða púðri í viðkvæma karla sem staðsetja sig gegn mannréttindabaráttu og stimpla hana sem „of woke“. Í ár hafa jafn mörg morð á stúlkum verið framin á Íslandi og í aldafjórðung þar á undan og þið eruð að grenja yfir woke-isma? Skammist ykkar. Ef við værum svona rosalega woke þá væri kynbundið ofbeldi ekki sá faraldur sem það er, launamunur kynjanna væri ekki til staðar, konum væri ekki að fjölga sem örorkulífeyrisþegum, feitt fólk yrði ekki fyrir líkamssmánun og mismunun innan heilbrigðiskerfisins, það væri ekki verið að gelta að trans fólki úti á götu, réttarkerfið myndi virka í málum er varða kynbundið ofbeldi og svona mætti lengi telja. Að trúa að samfélagið sé orðið „of woke“ því ofbeldismenn eru látnir sæta minniháttar ábyrgð með dómstóli götunnar er fásinna. Sú ábyrgð er oft réttlát krafa um að viðkomandi trani sér ekki fram við öll tækifæri í alla fjölmiðla landsins endalaust. Réttarkerfið er ekki í stakk búið til að gæta hagsmuna þolenda. Það veitir gerendum þar að auki tól til að beita þolendur sína áframhaldandi ofbeldi í formi kæru fyrir meiðyrði og/eða rangar sakargiftir, allt án þess að eitthvað bendi til þess að þolandi hafi logið. Þolendur mega ekki kæra, ræða um eða sækja stuðning vegna gerenda sinna án þess að vera hrakin úr bæjarfélögum, úr landinu, útskúfað, verða fyrir drusluskömmun og þar fram eftir götunum. Án sannana er hægt að slaufa þolendum án dóms og laga en gerendur eru saklausir uns sekt er sönnuð, oft þrátt fyrir sterkar vísbendingar um sekt og þið viljið meina að woke-ismi sé genginn of langt? Ég get lofað ykkur því að vandamál samfélagsins er ekki að meintir gerendur axli ábyrgð á gjörðum sínum. Við skulum leyfa þeim að axla smá sýnishorn af ábyrgð áður en við skælum yfir því að þeir eigi ekki afturkvæmt í samfélagið. Einbeitum okkur heldur að alvarlegri hlutum eins og t.d. af hverju þeir beita ofbeldi. Nei ég segi bara svona. Að taka hugtak sem var búið til af svörtu fólki í Bandaríkjunum til að gera fólk meðvitað um rasisma og misrétti og nota til að réttlæta fordómafullar skoðanir er þrotað. Eru þau sem staðsettu sig „miðlungs til já“ á skalanum „er Ísland orðið of woke?” þá þeirrar skoðunar að mannréttindabarátta sé gengin of langt? Þolendur og aðrir jaðarsettir hópar sem heyja mannréttindabaráttur eins og láglaunafólk, feitt fólk, fólk með fíknivanda, hinsegin fólk, fatlað fólk og fólk af erlendum uppruna á meira og betra skilið en að sjá flokka sem eiga að tala þeirra máli taka eins fjarstæðukennda afstöðu og þessa. Gerið betur, takk. Höfundur er aktívisti með sálfræðigráðu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðun: Alþingiskosningar 2024 Mest lesið Halldór 23.8.2025 Halldór Vanþekking eða vísvitandi blekkingar? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Heildstætt heilbrigðiskerfi – hagur okkar allra Alma D. Möller Skoðun „I believe the children are our future…“ Karen Rúnarsdóttir Skoðun Andaðu rólega elskan... Ester Hilmarsdóttir Skoðun Skólaskætingur Þórdís Kolbrún R. Gylfadóttir Skoðun Eldri borgarar – áhrif aðildar að Evrópusambandinu (ESB) Þorvaldur Ingi Jónsson Skoðun Er Akureyri að missa háskólann sinn? Aðalbjörn Jóhannsson Skoðun Þéttingarstefnan hefur brugðist og Dóra breytir um umræðuefni Aðalsteinn Haukur Sverrisson Skoðun Ný sókn í menntamálum Guðmundur Ari Sigurjónsson Skoðun Skoðun Skoðun Heildstætt heilbrigðiskerfi – hagur okkar allra Alma D. Möller skrifar Skoðun Vanþekking eða vísvitandi blekkingar? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun „I believe the children are our future…“ Karen Rúnarsdóttir skrifar Skoðun Mikilvægi félagasamtaka og magnað maraþon Þuríður Harpa Sigurðardóttir skrifar Skoðun Allt sem ég þarf að gera Dagbjartur Kristjánsson skrifar Skoðun Eldri borgarar – áhrif aðildar að Evrópusambandinu (ESB) Þorvaldur Ingi Jónsson skrifar Skoðun Meiri gæði og mun minni álögur - Hveragerðisleiðin í leikskólamálum Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir,Sandra Sigurðardóttir,Dagný Sif Sigurbjörnsdóttir,Halldór Benjamín Hreinsson,Njörður Sigurðsson skrifar Skoðun Reykjavíkurborg stígur fyrsta skrefið í snjallvæðingu umferðarljósa! Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Framtíðin í fyrsta sæti – mikilvægi forgangsröðunar á tillögum Kópavogsbæjar í grunnskólamálum Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Notkun ökklabanda Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Skólaskætingur Þórdís Kolbrún R. Gylfadóttir skrifar Skoðun Þéttingarstefnan hefur brugðist og Dóra breytir um umræðuefni Aðalsteinn Haukur Sverrisson skrifar Skoðun Ný sókn í menntamálum Guðmundur Ari Sigurjónsson skrifar Skoðun Þjóðarmorð, fálmandi mjálm eða aðgerðir? Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Vin í eyðimörkinni – almenningsbókasöfn borgarinnar Sanna Magdalena Mörtudóttir skrifar Skoðun Er Akureyri að missa háskólann sinn? Aðalbjörn Jóhannsson skrifar Skoðun Tíu staðreyndir um alvarlegustu kvenréttindakrísu heims Stella Samúelsdóttir skrifar Skoðun Ég vildi óska þess að ég hefði hreinlega fengið krabbamein Íris Elfa Þorkelsdóttir skrifar Skoðun Mestu aularnir í Vetrarbrautinni Kári Helgason skrifar Skoðun Fjárfestum í fyrsta bekk, frekar en fangelsum Hjördís Eva Þórðardóttir skrifar Skoðun Eftirlíking vitundar og hætturnar sem henni fylgja Þorsteinn Siglaugsson skrifar Skoðun Andaðu rólega elskan... Ester Hilmarsdóttir skrifar Skoðun Gagnvirkni líkama og vitundar til heilbrigðis Þórdís Hólm Filipsdóttir skrifar Skoðun Nýjar lausnir í kennslu – gamlar hindranir Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Kópavogsleiðinn Ragnar Þór Pétursson skrifar Skoðun Samstarf sem skilar raunverulegum loftslagsaðgerðum Nótt Thorberg skrifar Skoðun Lærum að lesa og reikna Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Loforðið sem borgarstjóri gleymdi Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Kristrún, það er bannað að plata Snorri Másson skrifar Skoðun Öndunaræfingar í boði SFS Vala Árnadóttir skrifar Sjá meira
Jæja, þetta gerðist. Stjórnmálafólk var spurt hvort íslenskt samfélag væri orðið of woke. Ég viðurkenni vonbrigði með svör sumra en var viðbúin öðrum. Ég spyr hvernig er hægt að vera þeirrar skoðunar að samfélagið sé orðið „of woke“ þegar 40% allra kvenna á Íslandi hafa orðið fyrir ofbeldi og samfélagið tekur ekki nógu hörðum höndum á því að ein helsta ógn kvenna séu karlar. Klámvæðing er að aukast sem alvarlegt vandamál og 58% stúlkna í 10. bekk hafa orðið fyrir stafrænu kynferðisofbeldi Þolendum er slaufað fyrir að kæra nauðgun á meðan gerendur fá greiðan aðgang að fjölmiðlum til að hreinsa mannorð sitt þrátt fyrir að ekkert liggi fyrir um sakleysi þeirra Meintir ofbeldismenn fá oft meiri spilun í útvarpi en konur eða komast í íþróttalandslið sem fyrirmyndir ungra drengja Öll þekkja þolendur en engin þekkir gerendur Fordómar og hatursorðræða gegn jaðarsettum hópum er að aukast Það má varla ræða þriðju vaktina eða vanmat á kvennastörfum vegna skilningsleysis einstaklinga sem stökkva strax í vörn Þolendur og aktívistar eru beitt ofbeldi fyrir að standa með öðrum þolendum Á meðan kvenmorð er orð sem við notum nú í auknum mæli þá held ég að við ættum að vera meira woke og vinna saman gegn því frekar en að eyða púðri í viðkvæma karla sem staðsetja sig gegn mannréttindabaráttu og stimpla hana sem „of woke“. Í ár hafa jafn mörg morð á stúlkum verið framin á Íslandi og í aldafjórðung þar á undan og þið eruð að grenja yfir woke-isma? Skammist ykkar. Ef við værum svona rosalega woke þá væri kynbundið ofbeldi ekki sá faraldur sem það er, launamunur kynjanna væri ekki til staðar, konum væri ekki að fjölga sem örorkulífeyrisþegum, feitt fólk yrði ekki fyrir líkamssmánun og mismunun innan heilbrigðiskerfisins, það væri ekki verið að gelta að trans fólki úti á götu, réttarkerfið myndi virka í málum er varða kynbundið ofbeldi og svona mætti lengi telja. Að trúa að samfélagið sé orðið „of woke“ því ofbeldismenn eru látnir sæta minniháttar ábyrgð með dómstóli götunnar er fásinna. Sú ábyrgð er oft réttlát krafa um að viðkomandi trani sér ekki fram við öll tækifæri í alla fjölmiðla landsins endalaust. Réttarkerfið er ekki í stakk búið til að gæta hagsmuna þolenda. Það veitir gerendum þar að auki tól til að beita þolendur sína áframhaldandi ofbeldi í formi kæru fyrir meiðyrði og/eða rangar sakargiftir, allt án þess að eitthvað bendi til þess að þolandi hafi logið. Þolendur mega ekki kæra, ræða um eða sækja stuðning vegna gerenda sinna án þess að vera hrakin úr bæjarfélögum, úr landinu, útskúfað, verða fyrir drusluskömmun og þar fram eftir götunum. Án sannana er hægt að slaufa þolendum án dóms og laga en gerendur eru saklausir uns sekt er sönnuð, oft þrátt fyrir sterkar vísbendingar um sekt og þið viljið meina að woke-ismi sé genginn of langt? Ég get lofað ykkur því að vandamál samfélagsins er ekki að meintir gerendur axli ábyrgð á gjörðum sínum. Við skulum leyfa þeim að axla smá sýnishorn af ábyrgð áður en við skælum yfir því að þeir eigi ekki afturkvæmt í samfélagið. Einbeitum okkur heldur að alvarlegri hlutum eins og t.d. af hverju þeir beita ofbeldi. Nei ég segi bara svona. Að taka hugtak sem var búið til af svörtu fólki í Bandaríkjunum til að gera fólk meðvitað um rasisma og misrétti og nota til að réttlæta fordómafullar skoðanir er þrotað. Eru þau sem staðsettu sig „miðlungs til já“ á skalanum „er Ísland orðið of woke?” þá þeirrar skoðunar að mannréttindabarátta sé gengin of langt? Þolendur og aðrir jaðarsettir hópar sem heyja mannréttindabaráttur eins og láglaunafólk, feitt fólk, fólk með fíknivanda, hinsegin fólk, fatlað fólk og fólk af erlendum uppruna á meira og betra skilið en að sjá flokka sem eiga að tala þeirra máli taka eins fjarstæðukennda afstöðu og þessa. Gerið betur, takk. Höfundur er aktívisti með sálfræðigráðu.
Skoðun Meiri gæði og mun minni álögur - Hveragerðisleiðin í leikskólamálum Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir,Sandra Sigurðardóttir,Dagný Sif Sigurbjörnsdóttir,Halldór Benjamín Hreinsson,Njörður Sigurðsson skrifar
Skoðun Reykjavíkurborg stígur fyrsta skrefið í snjallvæðingu umferðarljósa! Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar
Skoðun Framtíðin í fyrsta sæti – mikilvægi forgangsröðunar á tillögum Kópavogsbæjar í grunnskólamálum Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir skrifar
Skoðun Þéttingarstefnan hefur brugðist og Dóra breytir um umræðuefni Aðalsteinn Haukur Sverrisson skrifar