Opið bréf til Jóns Ólafssonar heimspekings Tómas Ísleifsson skrifar 31. maí 2024 14:31 Hvort má Katrín Jakobsdóttir bjóða sig fram? Jón Ólafsson! þú ert prófessor við Háskóla Íslands, doktor í heimspeki með gráðu í Rússlandsfræðum og hefur göfug stefnumið samkvæmt skilgreiningu ritstjórnar Vísindavefsins: „Helstu áhugamál Jóns í rannsóknum eru á sviði stjórnmálaheimspeki og stjórnmálakenninga í víðum skilningi – mestan áhuga hefur hann á viðfangsefnum sem liggja á mörkum heimspeki, stjórnmálafræði og sagnfræði ekki síst þeim sem menningarfræðin hefur helst snúist um: Vald, togstreita, yfirráð, frelsi, þekkingarframleiðsla og þekkingariðnaður – alræði, andóf og lýðræði.“ Jón! þú hefur þó engan veginn einkarétt á vísindum og sannleika máls. Ég hef ekki tíma, degi fyrir forsetakosningu, að svara spurningu þinni, um hvort skrif margra um framboð Katrínar sé siðlegt. Ég bendi þér og lesendum á að lærð grein þín með tilvitnun í karlrembu, þegar framboð Katrínar er gagnrýnt, þarfnast samræðu um eðli máls, en ekki sleggjudóma heimspekings. Þú sækir þér efnivið til að drepa niður alla gagnrýni á framboð Katrínar með því að vitna í bókartitil, sem þú snarar á íslensku með heitinu „Rökvísi kvenhaturs“. Snjöll þýðing þín sýnir hvað tunga okkar Íslendinga er máttug. Öll tilvísun þín í efni bókarinnar var mér ljós, áður en ég las útmálun þína. Það er augljóst að lífið getur verið erfitt fyrir illa upp alinn mömmudreng, þegar konur í hans lífi, krefjast sinna réttinda um jafnræði karls og konu. Ég geri ráð fyrir að bókin „Rökvísi kvenhaturs“ fletti ofan af lífssýn kynbundins misréttis um aldir, í kristnum samfélögum. Samt! eru kristin klassísk gildi það skásta sem mannkyn hefur fengið til að skapa samfélag jafnræðis. Ég þarf ekki doktorsgráðu í heimspeki til að skilja fjölmörg tilvik frá æskudögum í mínu nærumhverfi þar sem karlar og konur voru ekki vegin á sömu vog, þegar þeim var gefin einkunn. Karl var „ákveðinn, fastur fyrir“ kona „frekja, skass, gribba, vargur“. Ég tek fram að ég hlaut ekki þess lags veganesti úr mínum föðurgarði. Faðir minn var höfðingi í hugsun og sýndi aldrei takta „feðraveldis“. Ég held að hann hafi ekki verið eindæmi í minni sveit. Jón! við erum vonandi sammála – að illt tungutak þarfnast ekki lengri samræðu/rökræðu (dialog). Þá er til þess að taka að sem betur fer ala nú flestar mæður á Íslandi syni sína betur upp að þessu leiti. Flestar karlrembur Íslands eru dauðar, þær hafa ekki risið upp úr gröfum sínum til að gera aðsúg að framboði Katrínar Jakobsdóttur. Jón Ólafsson heimspekingur! ég óttast að þú veifir röngu tré, þegar þú fordæmir alla þá sem mótmæla framboði Katrínar – að þeir séu haldnir karlrembu/kvenhatri og þá einnig nokkrar konur, sem telja að Katrín hafi sig svikið? Þig brestur ekki þekkingu eða vit. Ég er hér ekki til að kveða upp palladóm um öll skrif, með og móti framboði Katrínar. Aðeins að verja minn málflutning. Ég sé að grein þín birtist fáum mínútum á eftir minni grein. Það er því ljóst að þú varst ekki að gagnrýna mín skrif. Samt finnst mér ástæða til að benda þér og öllum lesendum á að grein mín „Elíta menningar og örlög þjóðar“ er byggð á kröfu minni að rökræða sé virt í öllum pólitískum samskiptum og ákvörðunum. Hér til, er ég einn til frásagnar um samskipti mín og „flokksins“ á tveimur fundum sumarið 2019, sem ég lýsi í grein minni „Elíta menningar og örlög þjóðar“. Ég geri ráð fyrir að heimspekingurinn og stjórnspekingurinn Jón Ólafsson leggist ekki á þá árina að halda því fram að sá sem er skautaður í hlutverk hins óverðuga - sem sé ekki svaraverður, hafi brotið af sér? Göngum á sjónarhól hópsins/flokksins: Álítur þú að samfélag/hópur geri rétt í því að hunsa orðræðu einstaklings, sem bendir á að hópurinn kunni að vera á villigötum, sem muni leiða hópinn fyrir björg, svo að hópurinn muni tortímast, vegna villu sinnar? Mörg dæmi eru þess í veraldarsögunni að einn einstaklingur hafi bjargað villuráfandi hjörð og huglaus hjörðin orðið sæl yfir lífgjöfinni. Ég geri ráð fyrir að þú teljir viturlegt að hlusta á aðvaranir og hefja samræðu um hvort breyta skuli stefnu hópsins? Ég tel að sú valdstjórn, sem flokkaklíkurnar á Alþingi Íslendinga beittu huglausa þingmenn, í orkupakkamálinu sumarið 2019, sé ekki lýðræðinu og frelsi okkar til framdráttar og geti orðið til þess að fjöregg þjóðarinnar brotni – glatist. Gjörðir Katrínar Jakobsdóttur í orkupakkamálinu álít ég landráð. Ég tel að gagnrýni mína á gjörðir Katrínar sé málefnaleg og að Katrínu bresti dómgeind og hugrekki til að gegna starfi forseta Íslands. Ég er undrandi á hjarðhegðun og hugleysi íslenskrar þjóðar. Í morgun hafðir þú fengið 866 „like“ og nú eru þau 2,1 sem stendur, að ég giska á, fyrir 2100 aðdáendur. Ég hef 0 eða ekkert „like“, engan aðdáanda. Ég er reiðubúinn til að falla með sæmd í valinn í ormagryfju heimsks, illgjarns lýðs minnar þjóðar. Drottinn guð! ég bið um að þú leiðir þjóð mína úr helvíti lyginnar. Höfundur er líffræðingur. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Forsetakosningar 2024 Skoðun: Forsetakosningar 2024 Mest lesið Þjónn, það er bakslag í beinasoðinu mínu Hlédís Maren Guðmundsdóttir Skoðun Er loftslagskvíðinn horfinn? Sonja Huld Guðjónsdóttir Skoðun Hagsmunir flugrekstrar á Íslandi eru miklir Jóhannes Bjarni Guðmundsson Skoðun Betri hellir, stærri kylfur? Ingvar Þóroddsson Skoðun Aðförin að einkabílnum eða bara meira frelsi? Kristín Hrefna Halldórsdóttir Skoðun Málið er dautt (A Modest Proposal) Skoðun Kvöld sem er ekki bara fyrir börnin Alicja Lei Skoðun Líttupp - ertu að missa af einhverju? Skúli Bragi Geirdal Skoðun Kvennabarátta á tímum bakslags Tatjana Latinovic Skoðun Femínísk utanríkisstefna: aukin samstaða og aðgerðir Guillaume Bazard Skoðun Skoðun Skoðun Rannsóknarnefnd styrjalda Gunnar Einarsson skrifar Skoðun Börn eiga ekki heima í fangelsi Tótla I. Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Aðförin að einkabílnum eða bara meira frelsi? Kristín Hrefna Halldórsdóttir skrifar Skoðun Kvöld sem er ekki bara fyrir börnin Alicja Lei skrifar Skoðun Verkakonur samtímans – og nýtt skeið í kvennabaráttu! Guðrún Margrét Guðmundsdóttir,Aleksandra Leonardsdóttir skrifar Skoðun Málið er dautt (A Modest Proposal) skrifar Skoðun Femínísk utanríkisstefna: aukin samstaða og aðgerðir Guillaume Bazard skrifar Skoðun Hagsmunir flugrekstrar á Íslandi eru miklir Jóhannes Bjarni Guðmundsson skrifar Skoðun Þjónn, það er bakslag í beinasoðinu mínu Hlédís Maren Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Samhljómur á meðal ÍSÍ og Íslandsspila um endursköpun spilaumhverfisins Ingvar Örn Ingvarsson skrifar Skoðun Kvennabarátta á tímum bakslags Tatjana Latinovic skrifar Skoðun Líttupp - ertu að missa af einhverju? Skúli Bragi Geirdal skrifar Skoðun Betri hellir, stærri kylfur? Ingvar Þóroddsson skrifar Skoðun Er loftslagskvíðinn horfinn? Sonja Huld Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Okur fákeppni og ofurvextir halda uppi verðbólgu Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Óverjandi framkoma við fyrirtæki Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Viljum við læra af sögunni eða endurtaka hana? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Réttlæti hins sterka. Þegar vitleysan í dómsal slær allt út Jörgen Ingimar Hansson skrifar Skoðun Sameiginlegt sundkort fyrir höfuðborgarsvæðið – löngu tímabært Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar Skoðun Frá Peking 1995 til 2025: Samstarf, framþróun og ný heimsskipan Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Ástarsvik ein tegund ofbeldis gegn eldra fólki Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Lítil bleik slaufa kemur miklu til leiðar Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Fræ menntunar – frá Froebel til Jung Kristín Magdalena Ágústsdóttir skrifar Skoðun 1500 vanvirk ungmenni í Reykjavík Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Hvað eiga kaffihúsin á 18. öld á Englandi og gervigreind sameiginlegt? Stefán Atli Rúnarsson skrifar Skoðun Að hafa trú á samfélaginu Hjálmar Bogi Hafliðason skrifar Skoðun Sköpum samfélag fyrir börn Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Skrift er málið Guðbjörg Rut Þórisdóttir skrifar Skoðun Viltu hafa jákvæð áhrif þegar þú ferðast? Ásdís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Tvær leiðir færar til þess að skóli fyrir alla geti virkað Íris Björk Eysteinsdóttir skrifar Sjá meira
Hvort má Katrín Jakobsdóttir bjóða sig fram? Jón Ólafsson! þú ert prófessor við Háskóla Íslands, doktor í heimspeki með gráðu í Rússlandsfræðum og hefur göfug stefnumið samkvæmt skilgreiningu ritstjórnar Vísindavefsins: „Helstu áhugamál Jóns í rannsóknum eru á sviði stjórnmálaheimspeki og stjórnmálakenninga í víðum skilningi – mestan áhuga hefur hann á viðfangsefnum sem liggja á mörkum heimspeki, stjórnmálafræði og sagnfræði ekki síst þeim sem menningarfræðin hefur helst snúist um: Vald, togstreita, yfirráð, frelsi, þekkingarframleiðsla og þekkingariðnaður – alræði, andóf og lýðræði.“ Jón! þú hefur þó engan veginn einkarétt á vísindum og sannleika máls. Ég hef ekki tíma, degi fyrir forsetakosningu, að svara spurningu þinni, um hvort skrif margra um framboð Katrínar sé siðlegt. Ég bendi þér og lesendum á að lærð grein þín með tilvitnun í karlrembu, þegar framboð Katrínar er gagnrýnt, þarfnast samræðu um eðli máls, en ekki sleggjudóma heimspekings. Þú sækir þér efnivið til að drepa niður alla gagnrýni á framboð Katrínar með því að vitna í bókartitil, sem þú snarar á íslensku með heitinu „Rökvísi kvenhaturs“. Snjöll þýðing þín sýnir hvað tunga okkar Íslendinga er máttug. Öll tilvísun þín í efni bókarinnar var mér ljós, áður en ég las útmálun þína. Það er augljóst að lífið getur verið erfitt fyrir illa upp alinn mömmudreng, þegar konur í hans lífi, krefjast sinna réttinda um jafnræði karls og konu. Ég geri ráð fyrir að bókin „Rökvísi kvenhaturs“ fletti ofan af lífssýn kynbundins misréttis um aldir, í kristnum samfélögum. Samt! eru kristin klassísk gildi það skásta sem mannkyn hefur fengið til að skapa samfélag jafnræðis. Ég þarf ekki doktorsgráðu í heimspeki til að skilja fjölmörg tilvik frá æskudögum í mínu nærumhverfi þar sem karlar og konur voru ekki vegin á sömu vog, þegar þeim var gefin einkunn. Karl var „ákveðinn, fastur fyrir“ kona „frekja, skass, gribba, vargur“. Ég tek fram að ég hlaut ekki þess lags veganesti úr mínum föðurgarði. Faðir minn var höfðingi í hugsun og sýndi aldrei takta „feðraveldis“. Ég held að hann hafi ekki verið eindæmi í minni sveit. Jón! við erum vonandi sammála – að illt tungutak þarfnast ekki lengri samræðu/rökræðu (dialog). Þá er til þess að taka að sem betur fer ala nú flestar mæður á Íslandi syni sína betur upp að þessu leiti. Flestar karlrembur Íslands eru dauðar, þær hafa ekki risið upp úr gröfum sínum til að gera aðsúg að framboði Katrínar Jakobsdóttur. Jón Ólafsson heimspekingur! ég óttast að þú veifir röngu tré, þegar þú fordæmir alla þá sem mótmæla framboði Katrínar – að þeir séu haldnir karlrembu/kvenhatri og þá einnig nokkrar konur, sem telja að Katrín hafi sig svikið? Þig brestur ekki þekkingu eða vit. Ég er hér ekki til að kveða upp palladóm um öll skrif, með og móti framboði Katrínar. Aðeins að verja minn málflutning. Ég sé að grein þín birtist fáum mínútum á eftir minni grein. Það er því ljóst að þú varst ekki að gagnrýna mín skrif. Samt finnst mér ástæða til að benda þér og öllum lesendum á að grein mín „Elíta menningar og örlög þjóðar“ er byggð á kröfu minni að rökræða sé virt í öllum pólitískum samskiptum og ákvörðunum. Hér til, er ég einn til frásagnar um samskipti mín og „flokksins“ á tveimur fundum sumarið 2019, sem ég lýsi í grein minni „Elíta menningar og örlög þjóðar“. Ég geri ráð fyrir að heimspekingurinn og stjórnspekingurinn Jón Ólafsson leggist ekki á þá árina að halda því fram að sá sem er skautaður í hlutverk hins óverðuga - sem sé ekki svaraverður, hafi brotið af sér? Göngum á sjónarhól hópsins/flokksins: Álítur þú að samfélag/hópur geri rétt í því að hunsa orðræðu einstaklings, sem bendir á að hópurinn kunni að vera á villigötum, sem muni leiða hópinn fyrir björg, svo að hópurinn muni tortímast, vegna villu sinnar? Mörg dæmi eru þess í veraldarsögunni að einn einstaklingur hafi bjargað villuráfandi hjörð og huglaus hjörðin orðið sæl yfir lífgjöfinni. Ég geri ráð fyrir að þú teljir viturlegt að hlusta á aðvaranir og hefja samræðu um hvort breyta skuli stefnu hópsins? Ég tel að sú valdstjórn, sem flokkaklíkurnar á Alþingi Íslendinga beittu huglausa þingmenn, í orkupakkamálinu sumarið 2019, sé ekki lýðræðinu og frelsi okkar til framdráttar og geti orðið til þess að fjöregg þjóðarinnar brotni – glatist. Gjörðir Katrínar Jakobsdóttur í orkupakkamálinu álít ég landráð. Ég tel að gagnrýni mína á gjörðir Katrínar sé málefnaleg og að Katrínu bresti dómgeind og hugrekki til að gegna starfi forseta Íslands. Ég er undrandi á hjarðhegðun og hugleysi íslenskrar þjóðar. Í morgun hafðir þú fengið 866 „like“ og nú eru þau 2,1 sem stendur, að ég giska á, fyrir 2100 aðdáendur. Ég hef 0 eða ekkert „like“, engan aðdáanda. Ég er reiðubúinn til að falla með sæmd í valinn í ormagryfju heimsks, illgjarns lýðs minnar þjóðar. Drottinn guð! ég bið um að þú leiðir þjóð mína úr helvíti lyginnar. Höfundur er líffræðingur.
Skoðun Verkakonur samtímans – og nýtt skeið í kvennabaráttu! Guðrún Margrét Guðmundsdóttir,Aleksandra Leonardsdóttir skrifar
Skoðun Samhljómur á meðal ÍSÍ og Íslandsspila um endursköpun spilaumhverfisins Ingvar Örn Ingvarsson skrifar
Skoðun Viljum við læra af sögunni eða endurtaka hana? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun Sameiginlegt sundkort fyrir höfuðborgarsvæðið – löngu tímabært Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar
Skoðun Frá Peking 1995 til 2025: Samstarf, framþróun og ný heimsskipan Karl Héðinn Kristjánsson skrifar
Skoðun Hvað eiga kaffihúsin á 18. öld á Englandi og gervigreind sameiginlegt? Stefán Atli Rúnarsson skrifar