Ef þú kýst Höllu Tómasdóttur eða Jón Gnarr gætirðu verið að kjósa Katrínu! Ole Anton Bieltvedt skrifar 18. maí 2024 16:00 Skoðanakannanir gefa til kynna, að aðeins Halla Hrund Logadóttir eða Katrín Jakobsdóttir hafi raunverulega möguleika á að ná kjöri. Þær eru einu frambjóðendurnir, sem eru með 25% vegið fylgi, eða meira. Það er liðið verulega á kosningabaráttuna, og er líklegt, að þeir, sem liggja nú í 20% fylgi, eða undir því, eigi ekki raunverulegan sjéns lengur. Þetta verður því að líkindum tveggja frambjóðenda kapphlaup, Halla Hrund gegn Katrínu, og brýnt, að menn geri upp við sig, hvorn þessara frambjóðenda þeir vilja styðja, því stuðningur við aðra frambjóðendur má telja sólundun atkvæðis. Hér kemst aðeins einn að! Ef menn vilja vera með í leiknum, verða þeir að velja einhvern þeirra, aðra hvora, sem í raunveruleikanum á möguleika. Ef menn veðja á „vonlausan hest“, kunna þeir í reynd, að vera að velja þann frambjóðanda, sem þeir vildu sízt! Vilja menn hafa áhrif, eða sætta þeir sig við dautt atkvæði? Líklegt er, að þeir, sem stutt hafa Höllu Tómasdóttur, eða Jón Gnarr, muni fremur styðja Höllu Hrund en Katrínu. Þessir kjósendur verða að gera upp við sig, hvort þeir vilji að Halla Hrund eða Katrín verði forseti. Ef menn ná ekki að tryggja sínum uppáhaldsframbjóðanda brautargengi, verður spurningin, hvort þeir eigi ekki að færa atkvæði sitt á þann „næst bezta“, sem þá á raunverulegan möguleika á, að vera kjörinn. Þeir, sem greiða frambjóðanda atkvæði, sem enga möguleika á á kjöri, sitja uppi með dautt atkvæði. Á forseti að vera hlutlaus, fulltrúi þjóðarinnar, eða pólitíkus? Flestir, sem nú ganga til kosninga um næsta forseta lýðveldisins, virðast sammála um, að forsetinn þurfi að vera jafn hlutlaus og verða má, og, að málefnaleg afstaða hans gagnvart stjórnmálunum sé tryggð. Ef stjórnmálin skyldu vilja fara aðra leið, en þjóðin, eða, ef forsetinn metur það svo, að stefna stjórnmálanna, í einhverju máli, fari ekki saman við hagsmuni landsmanna, þá geti og muni hann grípa inn í og leggja málið fyrir þjóðina. Forsetinn gegni þannig mikilvægu eftirlits- og öryggishlutverki. Helztu stjórnmálaflokkar landsins hafa verið Sjálfstæðisflokkur og Framsóknarflokkur. Formenn þessara flokka eru enn ungir að árum, Bjarni Benediktsson 54ra ára og Sigurður Ingi 62ja ára. Guðmundur Ingi, sem tók við af Katrínu hjá Vinstri grænum 47 ára. Með þessum stjórnmálamönnum öllum, í þessum lengst af leiðandi flokkum, hefur Katrín unnið mjög náið í 6-7 ár. Má ætla, að náin tengsl, trúnaður og vinátta, hafi myndast milli hennar og þessara stjórnmálafélaga hennar. Sést það líka á verkunum, eða, öllu fremur, á öllum þeim miklu og margvíslegu málamiðlunum, sem þessir aðilar hafa sætzt á. Til að þau gætu haldið áfram saman, haldið áfram sinni nánu samvinnu. Hversu lengi á forseti að sitja? Ágætur núverandi forseti, Guðni Jóhannesson, ákvað að sitja aðeins í tvö kjörtímabil. Það kann að vera góður tími, nógu langur til að menn nái beztu mögulegu valdi á embættinu, geti líka náð því fram, sem þeir vilja leggja áherzlu á, en ekki það langur, að ferskir vindar nái ekki að blása regulega, og ekki með of löngu millibili, að og út frá Bessastöðum. Ef Katrín yrði kosin og sæti í tvö kjörtímabil, þó þau væru þrjú, má ætla, að sömu vinir hennar og fyrrum samherjar og mátar, Bjarni, Sigurður Ingi og Guðmundur Ingi, muni enn nokkuð dómínera stjórnmálasviðið í landinu. Væri það ákjósanleg staða, lesandi góður? Hvernig mætti Katrín í þessari stöðu rækja forsetaskyldur sínar af fullkomnu hlutleysi og út frá málefnunum einum sér!? Jafnvel þó að hún vildi það - en ég ætla henni ekki annað - næði hún því vart í framkvæmd. Samherja- og vinatengsl eru alltaf sterk, skilja eftir sig sín spor og spila sína rullu. Þeim verður ekki eytt. Fyrir mér kæmi með slíkum hætti upp óheilbrigð og vafasöm staða. T.a.m., þegar valið stæði milli stjórnmálamanna, sem veita ætti stjórnarmyndunarumboð. Þar væri engin raunverluleg armslengd til staðar! Halla Hrund – Katrín Jakobsdóttir? Halla Hrund býr yfir feikigóðri menntun, hérlendri og erlendri, auk umfangsmikillar starfsreynslu, á háu kunnáttu- og ábyrgðarstigi, líka hérlendis og erlendis. Hún er látlaus og alþýðleg, velviljuð og með góðan skilning á stöðu og möguleikum Íslands í heiminum. Hún er náttúru- og umhverfissinni – við eigum bara eina jörð – Íslendingur í hjarta sínu og, umfram allt, sjálfstæð og hlutlaus, óháð öllum stjórnmálaöflum landsins. Halla Hrund er auðvitað ekki jafn þjálfuð og örugg í framkomu, á fundum og í kappræðum, og Katrín. Þar slær Katrína hana út í fyrstu umferð. Hún er auðvitað þrautþjálfuð í að koma fram og flytja sitt mál sannfærandi og vel, með sjarma, eftir tæplega 7 ára forsætisráðherratíð og margvíslega þátttöku og framkomu hérlendis og erlendis. Í handamáli eru þær á svipuðu róli. Þessi staða minnir mig á þann alþýðlega og tilgerðarlausa brag, sem var á Kristjáni Eldjárn, í samanburði við glæsilegan og málsnjallan stjórnmálamanninn Gunnar Tohoroddsen, í kosningunum 1968. En, þá þegar, fyrir meira en hálfri öld, skildi þjóðin nauðsyn þess, að forsetinn væri hlutlaus fulltrúi þjóðarinnar og kaus Kristján í embættið. Vigdís og Guðni fylgdu svo á sömu forsendum. Þessar forsendur hafa reynst vel, og þær ættu að gilda áfram! Þessvegna mæli ég með Höllu Hrund til forseta! Höfundur er samfélagsrýnir og dýraverndarsinni Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Forsetakosningar 2024 Ole Anton Bieltvedt Skoðun: Forsetakosningar 2024 Mest lesið Þjónn, það er bakslag í beinasoðinu mínu Hlédís Maren Guðmundsdóttir Skoðun Er loftslagskvíðinn horfinn? Sonja Huld Guðjónsdóttir Skoðun Hagsmunir flugrekstrar á Íslandi eru miklir Jóhannes Bjarni Guðmundsson Skoðun Kvöld sem er ekki bara fyrir börnin Alicja Lei Skoðun Aðförin að einkabílnum eða bara meira frelsi? Kristín Hrefna Halldórsdóttir Skoðun Þöggun, hroki og afneitun voru móttökur Samfylkingarinnar til okkar Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir Skoðun Betri hellir, stærri kylfur? Ingvar Þóroddsson Skoðun Er yfirvöldum alveg sama um fólk á bifhjólum? Njáll Gunnlaugsson Skoðun Málið er dautt (A Modest Proposal) Skoðun Líttupp - ertu að missa af einhverju? Skúli Bragi Geirdal Skoðun Skoðun Skoðun Vísindin geta læknað krabbamein en ekki grænmetissafar og kaffistólpípur Dögg Guðmundsdóttir,Guðrún Nanna Egilsdóttir,Vilborg Kolbrún Vilmundardóttir skrifar Skoðun Þöggun, hroki og afneitun voru móttökur Samfylkingarinnar til okkar Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar Skoðun Er yfirvöldum alveg sama um fólk á bifhjólum? Njáll Gunnlaugsson skrifar Skoðun Ekki mamman í hópnum - leiðtoginn í hópnum Katrín Ásta Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Rannsóknarnefnd styrjalda Gunnar Einarsson skrifar Skoðun Börn eiga ekki heima í fangelsi Tótla I. Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Aðförin að einkabílnum eða bara meira frelsi? Kristín Hrefna Halldórsdóttir skrifar Skoðun Kvöld sem er ekki bara fyrir börnin Alicja Lei skrifar Skoðun Verkakonur samtímans – og nýtt skeið í kvennabaráttu! Guðrún Margrét Guðmundsdóttir,Aleksandra Leonardsdóttir skrifar Skoðun Málið er dautt (A Modest Proposal) skrifar Skoðun Femínísk utanríkisstefna: aukin samstaða og aðgerðir Guillaume Bazard skrifar Skoðun Hagsmunir flugrekstrar á Íslandi eru miklir Jóhannes Bjarni Guðmundsson skrifar Skoðun Þjónn, það er bakslag í beinasoðinu mínu Hlédís Maren Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Samhljómur á meðal ÍSÍ og Íslandsspila um endursköpun spilaumhverfisins Ingvar Örn Ingvarsson skrifar Skoðun Kvennabarátta á tímum bakslags Tatjana Latinovic skrifar Skoðun Líttupp - ertu að missa af einhverju? Skúli Bragi Geirdal skrifar Skoðun Betri hellir, stærri kylfur? Ingvar Þóroddsson skrifar Skoðun Er loftslagskvíðinn horfinn? Sonja Huld Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Okur fákeppni og ofurvextir halda uppi verðbólgu Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Óverjandi framkoma við fyrirtæki Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Viljum við læra af sögunni eða endurtaka hana? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Réttlæti hins sterka. Þegar vitleysan í dómsal slær allt út Jörgen Ingimar Hansson skrifar Skoðun Sameiginlegt sundkort fyrir höfuðborgarsvæðið – löngu tímabært Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar Skoðun Frá Peking 1995 til 2025: Samstarf, framþróun og ný heimsskipan Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Ástarsvik ein tegund ofbeldis gegn eldra fólki Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Lítil bleik slaufa kemur miklu til leiðar Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Fræ menntunar – frá Froebel til Jung Kristín Magdalena Ágústsdóttir skrifar Skoðun 1500 vanvirk ungmenni í Reykjavík Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Hvað eiga kaffihúsin á 18. öld á Englandi og gervigreind sameiginlegt? Stefán Atli Rúnarsson skrifar Skoðun Að hafa trú á samfélaginu Hjálmar Bogi Hafliðason skrifar Sjá meira
Skoðanakannanir gefa til kynna, að aðeins Halla Hrund Logadóttir eða Katrín Jakobsdóttir hafi raunverulega möguleika á að ná kjöri. Þær eru einu frambjóðendurnir, sem eru með 25% vegið fylgi, eða meira. Það er liðið verulega á kosningabaráttuna, og er líklegt, að þeir, sem liggja nú í 20% fylgi, eða undir því, eigi ekki raunverulegan sjéns lengur. Þetta verður því að líkindum tveggja frambjóðenda kapphlaup, Halla Hrund gegn Katrínu, og brýnt, að menn geri upp við sig, hvorn þessara frambjóðenda þeir vilja styðja, því stuðningur við aðra frambjóðendur má telja sólundun atkvæðis. Hér kemst aðeins einn að! Ef menn vilja vera með í leiknum, verða þeir að velja einhvern þeirra, aðra hvora, sem í raunveruleikanum á möguleika. Ef menn veðja á „vonlausan hest“, kunna þeir í reynd, að vera að velja þann frambjóðanda, sem þeir vildu sízt! Vilja menn hafa áhrif, eða sætta þeir sig við dautt atkvæði? Líklegt er, að þeir, sem stutt hafa Höllu Tómasdóttur, eða Jón Gnarr, muni fremur styðja Höllu Hrund en Katrínu. Þessir kjósendur verða að gera upp við sig, hvort þeir vilji að Halla Hrund eða Katrín verði forseti. Ef menn ná ekki að tryggja sínum uppáhaldsframbjóðanda brautargengi, verður spurningin, hvort þeir eigi ekki að færa atkvæði sitt á þann „næst bezta“, sem þá á raunverulegan möguleika á, að vera kjörinn. Þeir, sem greiða frambjóðanda atkvæði, sem enga möguleika á á kjöri, sitja uppi með dautt atkvæði. Á forseti að vera hlutlaus, fulltrúi þjóðarinnar, eða pólitíkus? Flestir, sem nú ganga til kosninga um næsta forseta lýðveldisins, virðast sammála um, að forsetinn þurfi að vera jafn hlutlaus og verða má, og, að málefnaleg afstaða hans gagnvart stjórnmálunum sé tryggð. Ef stjórnmálin skyldu vilja fara aðra leið, en þjóðin, eða, ef forsetinn metur það svo, að stefna stjórnmálanna, í einhverju máli, fari ekki saman við hagsmuni landsmanna, þá geti og muni hann grípa inn í og leggja málið fyrir þjóðina. Forsetinn gegni þannig mikilvægu eftirlits- og öryggishlutverki. Helztu stjórnmálaflokkar landsins hafa verið Sjálfstæðisflokkur og Framsóknarflokkur. Formenn þessara flokka eru enn ungir að árum, Bjarni Benediktsson 54ra ára og Sigurður Ingi 62ja ára. Guðmundur Ingi, sem tók við af Katrínu hjá Vinstri grænum 47 ára. Með þessum stjórnmálamönnum öllum, í þessum lengst af leiðandi flokkum, hefur Katrín unnið mjög náið í 6-7 ár. Má ætla, að náin tengsl, trúnaður og vinátta, hafi myndast milli hennar og þessara stjórnmálafélaga hennar. Sést það líka á verkunum, eða, öllu fremur, á öllum þeim miklu og margvíslegu málamiðlunum, sem þessir aðilar hafa sætzt á. Til að þau gætu haldið áfram saman, haldið áfram sinni nánu samvinnu. Hversu lengi á forseti að sitja? Ágætur núverandi forseti, Guðni Jóhannesson, ákvað að sitja aðeins í tvö kjörtímabil. Það kann að vera góður tími, nógu langur til að menn nái beztu mögulegu valdi á embættinu, geti líka náð því fram, sem þeir vilja leggja áherzlu á, en ekki það langur, að ferskir vindar nái ekki að blása regulega, og ekki með of löngu millibili, að og út frá Bessastöðum. Ef Katrín yrði kosin og sæti í tvö kjörtímabil, þó þau væru þrjú, má ætla, að sömu vinir hennar og fyrrum samherjar og mátar, Bjarni, Sigurður Ingi og Guðmundur Ingi, muni enn nokkuð dómínera stjórnmálasviðið í landinu. Væri það ákjósanleg staða, lesandi góður? Hvernig mætti Katrín í þessari stöðu rækja forsetaskyldur sínar af fullkomnu hlutleysi og út frá málefnunum einum sér!? Jafnvel þó að hún vildi það - en ég ætla henni ekki annað - næði hún því vart í framkvæmd. Samherja- og vinatengsl eru alltaf sterk, skilja eftir sig sín spor og spila sína rullu. Þeim verður ekki eytt. Fyrir mér kæmi með slíkum hætti upp óheilbrigð og vafasöm staða. T.a.m., þegar valið stæði milli stjórnmálamanna, sem veita ætti stjórnarmyndunarumboð. Þar væri engin raunverluleg armslengd til staðar! Halla Hrund – Katrín Jakobsdóttir? Halla Hrund býr yfir feikigóðri menntun, hérlendri og erlendri, auk umfangsmikillar starfsreynslu, á háu kunnáttu- og ábyrgðarstigi, líka hérlendis og erlendis. Hún er látlaus og alþýðleg, velviljuð og með góðan skilning á stöðu og möguleikum Íslands í heiminum. Hún er náttúru- og umhverfissinni – við eigum bara eina jörð – Íslendingur í hjarta sínu og, umfram allt, sjálfstæð og hlutlaus, óháð öllum stjórnmálaöflum landsins. Halla Hrund er auðvitað ekki jafn þjálfuð og örugg í framkomu, á fundum og í kappræðum, og Katrín. Þar slær Katrína hana út í fyrstu umferð. Hún er auðvitað þrautþjálfuð í að koma fram og flytja sitt mál sannfærandi og vel, með sjarma, eftir tæplega 7 ára forsætisráðherratíð og margvíslega þátttöku og framkomu hérlendis og erlendis. Í handamáli eru þær á svipuðu róli. Þessi staða minnir mig á þann alþýðlega og tilgerðarlausa brag, sem var á Kristjáni Eldjárn, í samanburði við glæsilegan og málsnjallan stjórnmálamanninn Gunnar Tohoroddsen, í kosningunum 1968. En, þá þegar, fyrir meira en hálfri öld, skildi þjóðin nauðsyn þess, að forsetinn væri hlutlaus fulltrúi þjóðarinnar og kaus Kristján í embættið. Vigdís og Guðni fylgdu svo á sömu forsendum. Þessar forsendur hafa reynst vel, og þær ættu að gilda áfram! Þessvegna mæli ég með Höllu Hrund til forseta! Höfundur er samfélagsrýnir og dýraverndarsinni
Þöggun, hroki og afneitun voru móttökur Samfylkingarinnar til okkar Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir Skoðun
Skoðun Vísindin geta læknað krabbamein en ekki grænmetissafar og kaffistólpípur Dögg Guðmundsdóttir,Guðrún Nanna Egilsdóttir,Vilborg Kolbrún Vilmundardóttir skrifar
Skoðun Þöggun, hroki og afneitun voru móttökur Samfylkingarinnar til okkar Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar
Skoðun Verkakonur samtímans – og nýtt skeið í kvennabaráttu! Guðrún Margrét Guðmundsdóttir,Aleksandra Leonardsdóttir skrifar
Skoðun Samhljómur á meðal ÍSÍ og Íslandsspila um endursköpun spilaumhverfisins Ingvar Örn Ingvarsson skrifar
Skoðun Viljum við læra af sögunni eða endurtaka hana? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun Sameiginlegt sundkort fyrir höfuðborgarsvæðið – löngu tímabært Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar
Skoðun Frá Peking 1995 til 2025: Samstarf, framþróun og ný heimsskipan Karl Héðinn Kristjánsson skrifar
Skoðun Hvað eiga kaffihúsin á 18. öld á Englandi og gervigreind sameiginlegt? Stefán Atli Rúnarsson skrifar
Þöggun, hroki og afneitun voru móttökur Samfylkingarinnar til okkar Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir Skoðun