Norskir herrar eða íslenskir? Þóra Bergný Guðmundsdóttir skrifar 2. maí 2024 13:30 Mér finnst umræðan um sjókvíaeldið farin að snúast um of um hvaða verðmiða við setjum á firðina okkar og hverjum við ætlum gefa þá eða selja. Ég held að að meirihluti þjóðarinnar vilji ekki stofna lífríkinu í hættu, þótt búið sé að þröngva Vestfirðingum í nær ómögulega stöðu þar sem sjálfsbjargarviðleitni og rústabjörgun virðast einu valkostirnir gagnvart sjókvíunum. Staðan fyrir austan Á Seyðisfirði er staðan önnur, þar sem 75% íbúa vilja ekki sjá sjókvíaeldi. Við viljum hvorki eyðileggja lífríkið né ógna þeim viðkvæma lággróðri menningar og ferðamennsku, sem við höfum hægt og bítandi byggt upp á liðnum áratugum. Við viljum ekki demba oní fjörðinn okkar, langa og lygna, 10 þúsund tonnum af mengandi norskum laxi, með tilheyrandi stroki, blóðþorra og lús, til viðbótar við stóraukna umferð skemmtiferðaskipa sem nú þegar er komin að þolmörkum. Þau voru 155 í fyrra og verða 135 í ár. Þessi afstaða okkar byggist ekki á því að norskir kapítalistar séu af öðrum toga en íslenskir kvótagreifar. Samherji er til dæmis nýbúinn að skella hurðinni á starfsfólkið í frystihúsinu okkar, og flutti sig í staðinn suður til Grindavíkur, til að vera þar „á öruggara svæði“! Það er nú eitthvað sem fjölmiðlar mættu aðeins spyrja út í. Við Seyðfirðingar sjáum því ekki stóra muninn á því hvort það séu íslenskir kappar eða norskir sem halda um stýrið. Öldurót sögunnar Seyðfirðingar hafa mátt stíga ölduna í tímans rás og og koma sér út úr ýmsu klandri, svo sem viðskiptabanni á erlenda sjómenn, sem Reykjavíkur-auðvaldið setti á árið 1922, að sögn til að vernda fiskimiðin. Í kjölfarið brast svo á með heimskreppu. Hún beit fast og setti allt sem tórði á hausinn. Næst kom erlent hernám. 4,500 dátar lögðu undir sig bæinn og fiskimiðunum var lokað með kafbátagirðingum. Svo kom blessuð síldin og fór síðan jafn fljótt, skildi lítið eftir sig nema vanrækt hús og mannvirki. Nú síðast lögðu skriðuföll stóran hluta bæjarins í eyði. Þrátt fyrir allt þetta erum við nú á þeim stað að við unum hag okkar vel. Við erum öflugt fjölmenningarsamfélag, hingað vilja allir koma og margir dvelja og jafnvel setjast að. Síðast þegar ég taldi voru 300 gistirými fyrir ferðamenn í bænum og hér eru líka heil 5 afburða veitingahús, sem státa af kokkamennsku á heimsmælikvarða. Farþegaferjan góða, Norræna, hefur siglt til okkar í hartnær 50 ár og fært okkur gesti og tryggt öruggar samgöngur við meginlandið. Hér í bæ er líka listaháskóli með sérstakri braut í ferða- og fjallamensku, og þá búum við einnig við öflugt félaga- og kirkjustarf og eigum frábæran prest. Hvert einasta gamla hús, sem enginn leit við fyrir nokkrum árum, er nú uppselt og endurreist. Múlaþing Fyrir nokkrum misserum létum við glepjast af fagurgala þess efnis að sameining sveitarfélaga myndi færa okkur einskæra hamingju og kjarabót. Því var lofað að sérstaða okkar yrði virt og á okkur yrði hlustað. Nú bregður svo við að í þessu stóra hagsmunamáli okkar litla samfélags, að sveitastjórnin í efra, með fulltingi ríkisstjórnarinnar, ætlar að neyta aflsmunar og þvinga okkur til að afhenda fjörðinn okkar til mengandi stóriðju. En ágæta stjórnmálafólk, Seyðisfjörður er ekki falur fyrir einhverja slorkrónur, sem hægt væri að kreista út úr fyrirhuguðu sjókvíaeldi, hvers lenskt sem það væri. Höfundur er arkitekt og hótelhaldari. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Múlaþing Fiskeldi Sjókvíaeldi Mest lesið 752 dánir vegna geðheilsuvanda – enginn vegna fjölþáttaógnar Grímur Atlason Skoðun Lyftum umræðunni á örlítið hærra plan Jóna Hlíf Halldórsdóttir Skoðun Leikskólar eru ekki munaður Íris Eva Gísladóttir Skoðun Transumræðan og ruglið um fjölda kynja Einar Steingrímsson Skoðun Lykillinn að hamingju og heilbrigði Skoðun Þetta er námið sem lifir áfram Bryngeir Valdimarsson Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir Skoðun Magga Stína! Helga Völundardóttir Skoðun 7 milljarða húsnæðisstuðningur afnuminn… en hvað kemur í staðinn? Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Staða bænda styrkt Hanna Katrín Friðriksson Skoðun Skoðun Skoðun Lyftum umræðunni á örlítið hærra plan Jóna Hlíf Halldórsdóttir skrifar Skoðun Lykillinn að hamingju og heilbrigði skrifar Skoðun Staða bænda styrkt Hanna Katrín Friðriksson skrifar Skoðun Transumræðan og ruglið um fjölda kynja Einar Steingrímsson skrifar Skoðun Leikskólar eru ekki munaður Íris Eva Gísladóttir skrifar Skoðun Vísindarannsóknir og þróun – til umhugsunar í tiltekt Þorgerður J. Einarsdóttir skrifar Skoðun 752 dánir vegna geðheilsuvanda – enginn vegna fjölþáttaógnar Grímur Atlason skrifar Skoðun Foreldrar þurfa bara að vera duglegri Björg Magnúsdóttir skrifar Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson skrifar Skoðun Dýrkeypt eftirlitsleysi Lilja Björk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Svindl eða sjálfsvernd? Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Magga Stína! Helga Völundardóttir skrifar Skoðun Mannauðurinn á vinnustaðnum þarf góða innivist til að dafna Ásta Logadóttir skrifar Skoðun Þetta er námið sem lifir áfram Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Árborg - spennandi kostur fyrir öll Guðný Björk Pálmadóttir skrifar Skoðun Tökum á glæpahópum af meiri þunga Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Minntist ekkert á Evrópusambandið Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hugsum stórt í skipulags- og samgöngumálum Hilmar Ingimundarson skrifar Skoðun Eitt eilífðar smáblóm Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Betri mönnun er lykillinn Skúli Helgason,Sabine Leskopf skrifar Skoðun Borgarhönnunarstefna, sú fyrsta sinnar tegundar í Reykjavík Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Hversu oft á að fresta framtíðinni? Erna Magnúsdóttir,Stefán Þórarinn Sigurðsson skrifar Skoðun Getur Ísland staðið fremst í heilsutækni? Arna Harðardóttir skrifar Skoðun Slæm innivist skerðir afköst og hækkar kostnað Ingibjörg Magnúsdóttir skrifar Skoðun Sólheimar í Grímsnesi – að gefnu tilefni Páll Sævar Garðarsson,Sigurður Örn Guðbjörnsson skrifar Skoðun Framtíð Íslands: Frá áli til gervigreindar – Tækifæri fimmtu iðnbyltingarinnar Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Eiga foreldrar í háskólanámi raunverulega jafnan aðgang að námi? Hrund Steinsdóttir skrifar Skoðun Fjármál framhaldsskóla Róbert Ferdinandsson skrifar Skoðun Mikilvægi lágþröskulda þjónustu fyrir geðheilbrigði ungs fólks Eva Rós Ólafsdóttir skrifar Sjá meira
Mér finnst umræðan um sjókvíaeldið farin að snúast um of um hvaða verðmiða við setjum á firðina okkar og hverjum við ætlum gefa þá eða selja. Ég held að að meirihluti þjóðarinnar vilji ekki stofna lífríkinu í hættu, þótt búið sé að þröngva Vestfirðingum í nær ómögulega stöðu þar sem sjálfsbjargarviðleitni og rústabjörgun virðast einu valkostirnir gagnvart sjókvíunum. Staðan fyrir austan Á Seyðisfirði er staðan önnur, þar sem 75% íbúa vilja ekki sjá sjókvíaeldi. Við viljum hvorki eyðileggja lífríkið né ógna þeim viðkvæma lággróðri menningar og ferðamennsku, sem við höfum hægt og bítandi byggt upp á liðnum áratugum. Við viljum ekki demba oní fjörðinn okkar, langa og lygna, 10 þúsund tonnum af mengandi norskum laxi, með tilheyrandi stroki, blóðþorra og lús, til viðbótar við stóraukna umferð skemmtiferðaskipa sem nú þegar er komin að þolmörkum. Þau voru 155 í fyrra og verða 135 í ár. Þessi afstaða okkar byggist ekki á því að norskir kapítalistar séu af öðrum toga en íslenskir kvótagreifar. Samherji er til dæmis nýbúinn að skella hurðinni á starfsfólkið í frystihúsinu okkar, og flutti sig í staðinn suður til Grindavíkur, til að vera þar „á öruggara svæði“! Það er nú eitthvað sem fjölmiðlar mættu aðeins spyrja út í. Við Seyðfirðingar sjáum því ekki stóra muninn á því hvort það séu íslenskir kappar eða norskir sem halda um stýrið. Öldurót sögunnar Seyðfirðingar hafa mátt stíga ölduna í tímans rás og og koma sér út úr ýmsu klandri, svo sem viðskiptabanni á erlenda sjómenn, sem Reykjavíkur-auðvaldið setti á árið 1922, að sögn til að vernda fiskimiðin. Í kjölfarið brast svo á með heimskreppu. Hún beit fast og setti allt sem tórði á hausinn. Næst kom erlent hernám. 4,500 dátar lögðu undir sig bæinn og fiskimiðunum var lokað með kafbátagirðingum. Svo kom blessuð síldin og fór síðan jafn fljótt, skildi lítið eftir sig nema vanrækt hús og mannvirki. Nú síðast lögðu skriðuföll stóran hluta bæjarins í eyði. Þrátt fyrir allt þetta erum við nú á þeim stað að við unum hag okkar vel. Við erum öflugt fjölmenningarsamfélag, hingað vilja allir koma og margir dvelja og jafnvel setjast að. Síðast þegar ég taldi voru 300 gistirými fyrir ferðamenn í bænum og hér eru líka heil 5 afburða veitingahús, sem státa af kokkamennsku á heimsmælikvarða. Farþegaferjan góða, Norræna, hefur siglt til okkar í hartnær 50 ár og fært okkur gesti og tryggt öruggar samgöngur við meginlandið. Hér í bæ er líka listaháskóli með sérstakri braut í ferða- og fjallamensku, og þá búum við einnig við öflugt félaga- og kirkjustarf og eigum frábæran prest. Hvert einasta gamla hús, sem enginn leit við fyrir nokkrum árum, er nú uppselt og endurreist. Múlaþing Fyrir nokkrum misserum létum við glepjast af fagurgala þess efnis að sameining sveitarfélaga myndi færa okkur einskæra hamingju og kjarabót. Því var lofað að sérstaða okkar yrði virt og á okkur yrði hlustað. Nú bregður svo við að í þessu stóra hagsmunamáli okkar litla samfélags, að sveitastjórnin í efra, með fulltingi ríkisstjórnarinnar, ætlar að neyta aflsmunar og þvinga okkur til að afhenda fjörðinn okkar til mengandi stóriðju. En ágæta stjórnmálafólk, Seyðisfjörður er ekki falur fyrir einhverja slorkrónur, sem hægt væri að kreista út úr fyrirhuguðu sjókvíaeldi, hvers lenskt sem það væri. Höfundur er arkitekt og hótelhaldari.
Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir Skoðun
Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson skrifar
Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar
Skoðun Borgarhönnunarstefna, sú fyrsta sinnar tegundar í Reykjavík Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar
Skoðun Sólheimar í Grímsnesi – að gefnu tilefni Páll Sævar Garðarsson,Sigurður Örn Guðbjörnsson skrifar
Skoðun Framtíð Íslands: Frá áli til gervigreindar – Tækifæri fimmtu iðnbyltingarinnar Sigvaldi Einarsson skrifar
Skoðun Eiga foreldrar í háskólanámi raunverulega jafnan aðgang að námi? Hrund Steinsdóttir skrifar
Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir Skoðun