„Ég held að ég hafi skrifað fyrstu söguna mína örugglega sex ára, sem ég á enn þá. Ég skrifaði fyrstu glæpasögurnar mínar tólf eða þrettán ára en þær voru allar handskrifaðar og í anda Agöthu Christie,“ segir Ragnar sem leynir ekki aðdáun sinni á enska rithöfundinum sem hefur jafnframt verið kölluð glæpadrottningin (e. Queen of Crime).
Hér má sjá viðtalið við Ragnar í heild sinni:
Það er margt um að vera hjá Ragnari en nýlega hann dýfði tánni í leikhúslífið.
„Ég tók að mér að þýða leikrit sem heitir Orð gegn orði í Þjóðleikhúsinu sem er leikrit sem ég sá fyrst í London og sló mig rosa sterkt. Það er í fyrsta sinn sem ég er að prófa að koma eitthvað nálægt leikhúsi. Ég elska að fara í leikhús og mig langaði að kynnast þessum heimi. Ég er með plön um að skrifa glæpaleikrit með breskum kollega mínum, við sjáum hvernig það gengur.“
Ótrúlegt að sjá hugmyndina lifna við
Einnig er verið að kvikmynda þáttaseríuna The Darkness sem er byggð á bókinni Dimma eftir Ragnar frá árinu 2015.
„Að sjá bókina lifna við er alveg ótrúlegt. Það eru hundrað manns á setti, einhverjir leikarar að leika hlutverk einhvers fólks sem ég bjó til heima í stofu fyrir mörgum árum, og allt þetta fólk er þarna út af einhverri hugmynd. Það er mjög skrýtið að sjá þessa framleiðslu, þessi hugmynd er svo löngu komin frá mér og maður sér hana lifna við.“
Ragnar hefur sömuleiðis staðið að glæpasagnahátíðinni Iceland Noir ásamt Yrsu Sigurðardóttur og fleiri höfundum síðastliðin tíu ár en hátíðin er rekin í sjálfboðavinnu. Þau stefna á að halda hana aftur að ári liðnu.
Hátíðin var harðlega gagnrýnd af hópi fólks og rithöfunda í ár fyrir viðburð með Hillary Rodham Clinton, sem hefur opinberlega talað gegn vopnahléi í Palestínu.
Markmiðið með hátíðinni að sögn Ragnars hefur verið að fá sem flesta höfunda til Íslands, að fá Íslendinga til að kynnast nýjum höfundum og sömuleiðis kynna íslenska höfunda.
„Við fórum ekki út í þetta með neinu öðru hugarfari en að efla bókmenntaumræðu á Íslandi.“
Hann segir að þrátt fyrir að bókmenntahátíðin hafi ekki verið hugsuð sem pólitísk eigi hátíðin að geta opnað á alls kyns umræðu.
„Þó að okkar hátíð hafi í sjálfu sér bara verið með það að markmiði að ræða um bókmenntir.“
Bækurnar í DNA-inu
Aðspurður hvernig hann takist almennt á við gagnrýni við bókum sínum segir Ragnar það mismunandi.
„Með tímanum tekur maður neikvæðni ekki eins mikið inn á sig. En þetta er alltaf mjög persónulegt. Í hverri einustu bók fer mikill tími og orka af sjálfum mér í hana og ég held að það eigi við um alla höfunda.
Auðvitað vill maður að umfjöllun um allar bækur sé málefnaleg og vönduð. En ef eitthvað er finnst mér vanta umfjöllun um bækur á Íslandi. Þessu fer alltaf fækkandi, fjölmiðlum og dagblöðum og umfjöllun.
Það eitt og sér er kannski það versta í þessu, það vantar fleiri dóma og fleiri bókablöð. Þetta er svolítið í okkar DNA, að gefa út bækur og fjalla um bækur.“
