Myglaður meirihluti Björn Steinbekk skrifar 23. ágúst 2021 09:31 Málefni Fossvogsskóla hafa verið í umræðunni og þrátt fyrir hávær mótmæli foreldra og aðfinnslur hefur harla lítið gerst. Í raun hefur svo mörgum tekist að gera svo lítið að um einhverskonar met í lélegri stjórnsýslu ætti að falla í skaut hins myglaða meirihluta og þeirra sem þau hafa sett í nefndir, ráð og forystu innan skóla og frístundasviðs Reykjavíkurborgar. Í raun er myglusaga Fossvogsskóla dæmi um hvernig eflaust gott fólk tekur lélegar ákvarðanir og stoltið virðist síðan þvælast fyrir þegar þarf að breyta um stefnu eða læra af mistökunum, sem eru mörg. Það sem málefni Fossvogsskóla og ástand skólans snýst hvað mest um í mínum huga er hvað kerfið og meirihlutinn er að verja sem er hversu illa hefur verið staðið að umhirðu og viðhaldi skólabygginga í Reykjavík og þar af leiðandi vinnuaðstöðu barna og kennara. Það eru fleiri myglaðir skólar í Reykjavík og það væri flókið ári fyrir kosningar að viðurkenna, að meðan Samfylkingin hefur ráðið lögum og lofum í borginni, hafa innviðir skólakerfisins á mörgum stöðum lekið, myglað, orðið ónýtir því ekki var sett fjármagn í viðhald. Það kostar um 4 milljarða hið minnsta að byggja einn skóla í Reykjavík og Samfylkingin og þau sem hafa stutt hana til valda síðustu ár og áratugi, með smá hléi, bera mikla ábyrgð á því að nú þarf eflaust að setja 15-20 milljarða í ónýta skóla á næstu árum. Það er enn eitt klúður kerfisins sem Dagur B. Eggertsson á heiðurinn af. En það eru fleiri angar myglunnar í Fossvogsskóla sem lítið hefur verið fjallað um og það er til dæmis hvers vegna umboðsmaður barna hefur ekki stigið fram þrátt fyrir ítrekaðar ábendingar sem engin svör hafa borist við. Er ekki undarlegt að til sé embætti á Íslandi sem virðist rekið af embættismanni sem af öllu að dæma hefur ekki aðgang að Internetinu því annað eins hefur verið fjallað um blæðandi börn með hósta og höfuðverk síðustu árin. Síðan er það hið undarlega tvíeyki Helgi Grímsson og Skúli Helgason sem hafa í raun gert allt sem krísustjórnunarsérfræðingar ráðleggja fólki í vanda að gera ekki og það er svara ekki, vera með hroka og yfirlæti og gera lítið úr vandamálinu og þegar allt er komið í skrúfuna lofa betri vinnubrögðum og láta svo ekki nást í sig þegar ekkert breytist. Síðast þegar þeir ræddu beint við foreldra í Fossvogi var lofað samráði og upplýsingagjöf. Það endaði með einum zoom fundi með starfsmanni skóla og frístundasviðs og síðan ekki söguna meir. Það er allt samráðið sem þessir menn gátu komið á og framkvæmt. Er undarlegt að talað sé um myglaðan meirihluta? Bara til að toppa sig í vanhæfni þá kom í ljós að skoðanakönnun sem kastað var á foreldra um hvaða húsnæði þau vildu undir skólahald var þannig gerð að hver sem er með internet aðgang gat kosið og síðan var þess krafis að gefið yrði upp nafn barns þó könnuninni ætti að vera nafnlaus og ógreinanleg. Síðan er það skólastjórinn og hans hlutverk sem ætla mætti að sé að tryggja nemendum og kennurum sem bestu aðstöðu til starfs. Það er hins vegar svo að sú sem stýrir Fossvogsskóla virðist meira umhugað um að þjónkast yfirmönnum sínum en skjólstæðingum því fáu eða engu er svarað þegar spurt er um stöðuna og þau skilaboð sem berast í formi almennra tölvupósta bera þess merki að vera saminn af einhverjum sem virðist í afneitun á ástandið og vilja kennara, barna og foreldra. Já, það er forvitnilegt að sjá rétt fyrir kosningar að gæðingar Samfylkingarinnar lofa því að ef þau komast til valda í landsmálum verði allt betra en forðast alfarið að tala um klúður flokksfélaga sinna og systkina í borginni. Dagur, farðu nú að stíga upp eða stíga til hliðar. Samt má ekki gleyma ábyrgð foreldra og íbúa í Fossvogi. Að þurfa taka ákvörðun um að setja börn sín í aðstæður sem uppfylla ekki til lög um aðstöðu til náms er ömurlegt. Að senda börn sín í annan skóla sem er líka myglaður og þurfa þannig að velja milli minna eða meiri myglaðs skóla er eitthvað sem ráðherra menntamála verður að taka fastar á strax. Já, það er sárt að þurfa að skýra út fyrir barni að kerfið sem á að sjá þeirra hag sem mestan og bestan sé að bregðast þeim. Ég vona innilega að þið sem eigið börn í Fossvogsskóla eða leikskólanum Kvistaborg munið hvernig Samfylkingin og þeirra samstarfsflokkar hafa staðið að málum í Fossvogi þegar kosið verður eftir mánuð. Höfundur starfar við markaðsmál og flýgur drónum. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mygla í Fossvogsskóla Grunnskólar Skóla - og menntamál Reykjavík Borgarstjórn Björn Steinbekk Mygla Mest lesið Líf eftir afplánun Eva Sóley Kristjánsdóttir Skoðun Þjónn, það er bakslag í beinasoðinu mínu Hlédís Maren Guðmundsdóttir Skoðun Fáni okkar allra Hörður Lárusson Skoðun Ég hef… Karólína Helga Símonardóttir Skoðun Séríslensk hávaxtastefna Sigurjón Þórðarson Skoðun Leikur að lýðræðinu Ása Valdís Árnadóttir,Björn Kristinn Pálmarsson,Smári Bergmann Kolbeinsson Skoðun Þöggun, hroki og afneitun voru móttökur Samfylkingarinnar til okkar Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir Skoðun Mér var sagt að þegja á meðan fréttatíminn var Haukur Brynjarsson Skoðun Forljót grá hús Hjalti Andrason Skoðun Allt fyrir Brussel og Nató, hitt reddast einhvern veginn Davíð Bergmann Skoðun Skoðun Skoðun Mér var sagt að þegja á meðan fréttatíminn var Haukur Brynjarsson skrifar Skoðun Allt fyrir Brussel og Nató, hitt reddast einhvern veginn Davíð Bergmann skrifar Skoðun Forljót grá hús Hjalti Andrason skrifar Skoðun Líf eftir afplánun Eva Sóley Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Fáni okkar allra Hörður Lárusson skrifar Skoðun Séríslensk hávaxtastefna Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Leikur að lýðræðinu Ása Valdís Árnadóttir,Björn Kristinn Pálmarsson,Smári Bergmann Kolbeinsson skrifar Skoðun Ég hef… Karólína Helga Símonardóttir skrifar Skoðun Vísindin geta læknað krabbamein en ekki grænmetissafar og kaffistólpípur Dögg Guðmundsdóttir,Guðrún Nanna Egilsdóttir,Vilborg Kolbrún Vilmundardóttir skrifar Skoðun Þöggun, hroki og afneitun voru móttökur Samfylkingarinnar til okkar Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar Skoðun Er yfirvöldum alveg sama um fólk á bifhjólum? Njáll Gunnlaugsson skrifar Skoðun Ekki mamman í hópnum - leiðtoginn í hópnum Katrín Ásta Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Rannsóknarnefnd styrjalda Gunnar Einarsson skrifar Skoðun Börn eiga ekki heima í fangelsi Tótla I. Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Aðförin að einkabílnum eða bara meira frelsi? Kristín Hrefna Halldórsdóttir skrifar Skoðun Kvöld sem er ekki bara fyrir börnin Alicja Lei skrifar Skoðun Verkakonur samtímans – og nýtt skeið í kvennabaráttu! Guðrún Margrét Guðmundsdóttir,Aleksandra Leonardsdóttir skrifar Skoðun Málið er dautt (A Modest Proposal) skrifar Skoðun Femínísk utanríkisstefna: aukin samstaða og aðgerðir Guillaume Bazard skrifar Skoðun Hagsmunir flugrekstrar á Íslandi eru miklir Jóhannes Bjarni Guðmundsson skrifar Skoðun Þjónn, það er bakslag í beinasoðinu mínu Hlédís Maren Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Samhljómur á meðal ÍSÍ og Íslandsspila um endursköpun spilaumhverfisins Ingvar Örn Ingvarsson skrifar Skoðun Kvennabarátta á tímum bakslags Tatjana Latinovic skrifar Skoðun Líttupp - ertu að missa af einhverju? Skúli Bragi Geirdal skrifar Skoðun Betri hellir, stærri kylfur? Ingvar Þóroddsson skrifar Skoðun Er loftslagskvíðinn horfinn? Sonja Huld Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Okur fákeppni og ofurvextir halda uppi verðbólgu Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Óverjandi framkoma við fyrirtæki Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Viljum við læra af sögunni eða endurtaka hana? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Réttlæti hins sterka. Þegar vitleysan í dómsal slær allt út Jörgen Ingimar Hansson skrifar Sjá meira
Málefni Fossvogsskóla hafa verið í umræðunni og þrátt fyrir hávær mótmæli foreldra og aðfinnslur hefur harla lítið gerst. Í raun hefur svo mörgum tekist að gera svo lítið að um einhverskonar met í lélegri stjórnsýslu ætti að falla í skaut hins myglaða meirihluta og þeirra sem þau hafa sett í nefndir, ráð og forystu innan skóla og frístundasviðs Reykjavíkurborgar. Í raun er myglusaga Fossvogsskóla dæmi um hvernig eflaust gott fólk tekur lélegar ákvarðanir og stoltið virðist síðan þvælast fyrir þegar þarf að breyta um stefnu eða læra af mistökunum, sem eru mörg. Það sem málefni Fossvogsskóla og ástand skólans snýst hvað mest um í mínum huga er hvað kerfið og meirihlutinn er að verja sem er hversu illa hefur verið staðið að umhirðu og viðhaldi skólabygginga í Reykjavík og þar af leiðandi vinnuaðstöðu barna og kennara. Það eru fleiri myglaðir skólar í Reykjavík og það væri flókið ári fyrir kosningar að viðurkenna, að meðan Samfylkingin hefur ráðið lögum og lofum í borginni, hafa innviðir skólakerfisins á mörgum stöðum lekið, myglað, orðið ónýtir því ekki var sett fjármagn í viðhald. Það kostar um 4 milljarða hið minnsta að byggja einn skóla í Reykjavík og Samfylkingin og þau sem hafa stutt hana til valda síðustu ár og áratugi, með smá hléi, bera mikla ábyrgð á því að nú þarf eflaust að setja 15-20 milljarða í ónýta skóla á næstu árum. Það er enn eitt klúður kerfisins sem Dagur B. Eggertsson á heiðurinn af. En það eru fleiri angar myglunnar í Fossvogsskóla sem lítið hefur verið fjallað um og það er til dæmis hvers vegna umboðsmaður barna hefur ekki stigið fram þrátt fyrir ítrekaðar ábendingar sem engin svör hafa borist við. Er ekki undarlegt að til sé embætti á Íslandi sem virðist rekið af embættismanni sem af öllu að dæma hefur ekki aðgang að Internetinu því annað eins hefur verið fjallað um blæðandi börn með hósta og höfuðverk síðustu árin. Síðan er það hið undarlega tvíeyki Helgi Grímsson og Skúli Helgason sem hafa í raun gert allt sem krísustjórnunarsérfræðingar ráðleggja fólki í vanda að gera ekki og það er svara ekki, vera með hroka og yfirlæti og gera lítið úr vandamálinu og þegar allt er komið í skrúfuna lofa betri vinnubrögðum og láta svo ekki nást í sig þegar ekkert breytist. Síðast þegar þeir ræddu beint við foreldra í Fossvogi var lofað samráði og upplýsingagjöf. Það endaði með einum zoom fundi með starfsmanni skóla og frístundasviðs og síðan ekki söguna meir. Það er allt samráðið sem þessir menn gátu komið á og framkvæmt. Er undarlegt að talað sé um myglaðan meirihluta? Bara til að toppa sig í vanhæfni þá kom í ljós að skoðanakönnun sem kastað var á foreldra um hvaða húsnæði þau vildu undir skólahald var þannig gerð að hver sem er með internet aðgang gat kosið og síðan var þess krafis að gefið yrði upp nafn barns þó könnuninni ætti að vera nafnlaus og ógreinanleg. Síðan er það skólastjórinn og hans hlutverk sem ætla mætti að sé að tryggja nemendum og kennurum sem bestu aðstöðu til starfs. Það er hins vegar svo að sú sem stýrir Fossvogsskóla virðist meira umhugað um að þjónkast yfirmönnum sínum en skjólstæðingum því fáu eða engu er svarað þegar spurt er um stöðuna og þau skilaboð sem berast í formi almennra tölvupósta bera þess merki að vera saminn af einhverjum sem virðist í afneitun á ástandið og vilja kennara, barna og foreldra. Já, það er forvitnilegt að sjá rétt fyrir kosningar að gæðingar Samfylkingarinnar lofa því að ef þau komast til valda í landsmálum verði allt betra en forðast alfarið að tala um klúður flokksfélaga sinna og systkina í borginni. Dagur, farðu nú að stíga upp eða stíga til hliðar. Samt má ekki gleyma ábyrgð foreldra og íbúa í Fossvogi. Að þurfa taka ákvörðun um að setja börn sín í aðstæður sem uppfylla ekki til lög um aðstöðu til náms er ömurlegt. Að senda börn sín í annan skóla sem er líka myglaður og þurfa þannig að velja milli minna eða meiri myglaðs skóla er eitthvað sem ráðherra menntamála verður að taka fastar á strax. Já, það er sárt að þurfa að skýra út fyrir barni að kerfið sem á að sjá þeirra hag sem mestan og bestan sé að bregðast þeim. Ég vona innilega að þið sem eigið börn í Fossvogsskóla eða leikskólanum Kvistaborg munið hvernig Samfylkingin og þeirra samstarfsflokkar hafa staðið að málum í Fossvogi þegar kosið verður eftir mánuð. Höfundur starfar við markaðsmál og flýgur drónum.
Leikur að lýðræðinu Ása Valdís Árnadóttir,Björn Kristinn Pálmarsson,Smári Bergmann Kolbeinsson Skoðun
Þöggun, hroki og afneitun voru móttökur Samfylkingarinnar til okkar Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir Skoðun
Skoðun Leikur að lýðræðinu Ása Valdís Árnadóttir,Björn Kristinn Pálmarsson,Smári Bergmann Kolbeinsson skrifar
Skoðun Vísindin geta læknað krabbamein en ekki grænmetissafar og kaffistólpípur Dögg Guðmundsdóttir,Guðrún Nanna Egilsdóttir,Vilborg Kolbrún Vilmundardóttir skrifar
Skoðun Þöggun, hroki og afneitun voru móttökur Samfylkingarinnar til okkar Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar
Skoðun Verkakonur samtímans – og nýtt skeið í kvennabaráttu! Guðrún Margrét Guðmundsdóttir,Aleksandra Leonardsdóttir skrifar
Skoðun Samhljómur á meðal ÍSÍ og Íslandsspila um endursköpun spilaumhverfisins Ingvar Örn Ingvarsson skrifar
Skoðun Viljum við læra af sögunni eða endurtaka hana? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar
Leikur að lýðræðinu Ása Valdís Árnadóttir,Björn Kristinn Pálmarsson,Smári Bergmann Kolbeinsson Skoðun
Þöggun, hroki og afneitun voru móttökur Samfylkingarinnar til okkar Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir Skoðun