„Þetta er besta hugmynd Bandaríkjanna“ Jill Esposito skrifar 4. júlí 2018 07:00 Á hundrað ára fullveldisafmæli Íslands gefst landsmönnum gott tækifæri til að leiða hugann sérstaklega að því sem þjóðin er stoltust af: jafnrétti kynjanna, endurnýjanlegri orku og sjálfbærni, svo eitthvað sé nefnt. Bandaríkin fagna 242 ára sjálfstæðisafmæli sínu í þessari viku og við Bandaríkjamenn getum einnig verið stoltir af því sem við höfum lagt af mörkum til heimsins. Mörg þekktustu kennileita Bandaríkjanna, svo sem Miklagljúfur (Grand Canyon) og Gateway-boginn í St. Louis, eru hluti af þjóðgarðakerfinu okkar, sem er oft kallað „besta hugmynd Bandaríkjanna“. Í sumar mun sendiráð Bandaríkjanna standa fyrir herferð til að kynna starfsemi og hugmyndafræði bandarískra þjóðgarða fyrir Íslendingum og styrkja um leið mikil og góð tengsl þjóðanna tveggja. Yellowstone-þjóðgarðurinn var stofnaður árið 1872 og allar götur síðan hafa Bandaríkin verið talsmenn hugmyndafræðinnar um þjóðgarða víðsvegar um heiminn. Þjóðgarðar eru einkennandi fyrir bandarísku gildin jafnrétti og lýðræði. Eins og Franklin Roosevelt forseti sagði: „Grundvallarhugmyndin á bak við þjóðgarðana er sú að landið tilheyri fólkinu.“ Þjóðgarðakerfið tekur nú til yfir 400 svæða í öllum 50 ríkjum Bandaríkjanna. Á síðasta ári komu um það bil 330 milljónir gesta frá öllum heimshornum í bandaríska þjóðgarða. Þetta olli gríðarlegu álagi á vegakerfið og alla aðstöðu og þjónustu á þjóðgarðasvæðunum. Í byggðunum næst þjóðgörðunum á sér nú stað samfélagsumræða um æskilegasta jafnvægið á milli jákvæðra áhrifa ferðaþjónustu og álagsins sem ferðamenn valda á innviði samfélagsins. Þetta hljómar eflaust kunnuglega í eyrum Íslendinga. Raunar hefur reynsla okkar af rekstri þjóðgarða orðið hvati að ýmsum spennandi samstarfsverkefnum milli Íslands og sendiráðsins okkar. Með þessum verkefnum vonumst við til að geta aðstoðað Íslendinga við að leita lausna á einu brýnasta vandamálinu hér á Íslandi: að verja ósnortið víðerni fyrir álaginu sem fylgir komu stórra hópa áhugasamra ferðamanna. Sem dæmi má nefna að á síðasta ári setti sendiráð Bandaríkjanna á laggirnar verkefni í samstarfi við Landvernd, frjáls félagasamtök á sviði umhverfismála. Verkefnið kallast CARE og markmiðið er að fá ferðamenn til að gróðursetja tré og leggja þannig sitt af mörkum við að byggja upp íslensku skóglendin. Ferðamenn koma hingað vegna þess að þeir vilja upplifa og auðga náttúrulega fegurð Íslands og CARE nýtir sér þennan áhuga. Síðasta haust bauð sendiráðið mörgum af lykilstjórnendum í íslenskri ferðaþjónustu í heimsókn til Bandaríkjanna, þar sem gestirnir skoðuðu meðal annars Acadia-þjóðgarðinn í Maine-ríki. Acadia er svæði sem einkennist af hrjóstrugu landslagi og á næsta leiti er bærinn Bar Harbor, með um það bil 6.000 íbúa, en þangað komu 3,5 milljónir ferðamanna á síðasta ári. Er þetta ekki eitthvað sem hljómar kunnuglega fyrir Íslendingum? Við vonum að íslensku gestirnir hafi fengið hugmyndir um hvernig hægt er að takast á við svipaðar áskoranir, á sjálfbærari hátt, með því að kynna sér byrjunarörðugleikana sem Acadia hefur þurft að takast á við. Eftir þessi vel heppnuðu verkefni lá beinast við að næsta skref yrði formleg tenging Þjóðgarðastofnunar Bandaríkjanna við samsvarandi aðila á Íslandi. Sérfræðingar frá Þjóðgarðastofnuninni stefna á heimsókn til Reykjavíkur í haust og hafa jafnframt boðið íslenskum samstarfsaðilum sínum til Bandaríkjanna til að halda samtalinu áfram þar. Aðilar í báðum löndum hafa rætt saman í gegnum Skype um nokkurra mánaða skeið og eru allir spenntir fyrir væntanlegu samstarfi, þar sem reynsla beggja landa af góðum starfsvenjum verður kynnt og rædd. Þetta verður spennandi ár! Fylgist með sendiráðinu á samfélagsmiðlum til að fá fleiri fréttir, þar á meðal tilkynningar um opna viðburði þar sem starfsemi þjóðgarðanna verður kynnt sérstaklega. Að lokum sendir sendiráð Bandaríkjanna ykkur hlýjar kveðjur og hvatningu til að heimsækja og kynnast þjóðgörðum Bandaríkjanna af eigin raun.Höfundur er starfandi sendiherra Bandaríkjanna Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Bandaríkin Birtist í Fréttablaðinu Mest lesið Mamma fékk fjórar milljónir fyrir að eignast þig í apríl Guðfinna Kristín Björnsdóttir Skoðun Kynjuð vísindi, leikskólaráð á villigötum, klámsýki, svipmyndir frá Norður-Kóreu Fastir pennar Þegar Steve Jobs græddi milljarða á Toy Story Björn Berg Gunnarsson Fastir pennar Sáttmáli okkar við þjóðina Oddný G. Harðardóttir Skoðun Þegar Inga Sæland sendir reikninginn á næsta borð Einar Þorsteinsson Skoðun Tímaskekkja í velferðarríki Stefán Þorri Helgason Skoðun Þreytta þjóðarsjálfið Starri Reynisson Skoðun Umferðarslys eða umhverfisslys Baldur Sigurðsson Skoðun 34 milljónir fyrir póstnúmerið Elliði Vignisson Skoðun Síðan hvenær var bannað að hafa gaman? Hópur stjórnarmanna í Uppreisn Skoðun Skoðun Skoðun Frá friði til vígvæðingar: Höfnum nýrri varnar- og öryggisstefnu utanríkisráðherra Steinunn Þóra Árnadóttir,Einar Ólafsson skrifar Skoðun Þungaflutningar og vegakerfið okkar Haraldur Þór Jónsson skrifar Skoðun Stærsta öryggismál barna í dag eru samskipti, mörk og viðbrögð við grun um ofbeldi Arnrún María Magnúsdóttir skrifar Skoðun Stöðvum ólöglegan flutning barna Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Þegar Inga Sæland sendir reikninginn á næsta borð Einar Þorsteinsson skrifar Skoðun Erlendar rætur: Hornsteinn framfara, ekki ógn Nichole Leigh Mosty skrifar Skoðun Virðingarleysið meiðir Sigurbjörg Ottesen skrifar Skoðun Kjarninn og hismið Magnús Magnússon skrifar Skoðun „Hættu að kenna innflytjendum um að tala ekki íslensku. Við erum ekki vandamálið“ Ian McDonald skrifar Skoðun Brjálæðingar taka völdin Elín Ebba Ásmundsdóttir skrifar Skoðun Ég og Dagur barnsins HRÓPUM á úrlausnir … Hvað með þig? Ólafur Grétar Gunnarsson skrifar Skoðun 16 daga átak gegn kynbundnu ofbeldi Guðbjörg S. Bergsdóttir,Rannveig Þórisdóttir skrifar Skoðun Ætti Sundabraut að koma við í Viðey? Ólafur William Hand skrifar Skoðun Ekki klikka! Því það er enginn eins og Julian Íris Björk Hreinsdóttir skrifar Skoðun Þess vegna er vond hugmynd hjá Reykjavíkurborg að tekjutengja leikskólagjöld Halla Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Mamma fékk fjórar milljónir fyrir að eignast þig í apríl Guðfinna Kristín Björnsdóttir skrifar Skoðun 34 milljónir fyrir póstnúmerið Elliði Vignisson skrifar Skoðun Spyrnum við fótum – eflum innlenda fjölmiðla, líka RÚV Kristján Ra. Kristjánsson skrifar Skoðun Staðreyndir um fasteignagjöld í Reykjanesbæ Guðný Birna Guðmundsdóttir,Sverrir Bergmann Magnússon,Sigurrós Antonsdóttir,Halldóra Fríða Þorvaldsdóttir,Bjarni Páll Tryggvason,Díana Hilmarsdóttir,Helga María Finnbjörnsdóttir skrifar Skoðun Þegar rykið sest: Verndartollar ESB og áhrifin á EES Hallgrímur Oddsson skrifar Skoðun Stormur í vatnsglasi eða kaldhæðni örlaganna? Arnar Sigurðsson skrifar Skoðun Síðan hvenær var bannað að hafa gaman? Hópur stjórnarmanna í Uppreisn skrifar Skoðun Ísland slítur sig frá þriggja áratuga norrænu menntasamstarfi Hópur fyrrverandi UWC-nema skrifar Skoðun Frá skjá til skaða - ráð til foreldra um stafrænt ofbeldi Stella Samúelsdóttir skrifar Skoðun Barnaskattur Vilhjálms Árnasonar Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Hertar og skýrari reglur í hælisleitendamálum Sigurður Helgi Pálmason skrifar Skoðun Skelin Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Ójöfn atkvæði eða heimastjórn! Sigurður Hjartarson skrifar Skoðun Sirkus Daða Smart Jens Garðar Helgason skrifar Skoðun Bændur fá ekki orðið Jóhanna María Sigmundsdóttir skrifar Sjá meira
Á hundrað ára fullveldisafmæli Íslands gefst landsmönnum gott tækifæri til að leiða hugann sérstaklega að því sem þjóðin er stoltust af: jafnrétti kynjanna, endurnýjanlegri orku og sjálfbærni, svo eitthvað sé nefnt. Bandaríkin fagna 242 ára sjálfstæðisafmæli sínu í þessari viku og við Bandaríkjamenn getum einnig verið stoltir af því sem við höfum lagt af mörkum til heimsins. Mörg þekktustu kennileita Bandaríkjanna, svo sem Miklagljúfur (Grand Canyon) og Gateway-boginn í St. Louis, eru hluti af þjóðgarðakerfinu okkar, sem er oft kallað „besta hugmynd Bandaríkjanna“. Í sumar mun sendiráð Bandaríkjanna standa fyrir herferð til að kynna starfsemi og hugmyndafræði bandarískra þjóðgarða fyrir Íslendingum og styrkja um leið mikil og góð tengsl þjóðanna tveggja. Yellowstone-þjóðgarðurinn var stofnaður árið 1872 og allar götur síðan hafa Bandaríkin verið talsmenn hugmyndafræðinnar um þjóðgarða víðsvegar um heiminn. Þjóðgarðar eru einkennandi fyrir bandarísku gildin jafnrétti og lýðræði. Eins og Franklin Roosevelt forseti sagði: „Grundvallarhugmyndin á bak við þjóðgarðana er sú að landið tilheyri fólkinu.“ Þjóðgarðakerfið tekur nú til yfir 400 svæða í öllum 50 ríkjum Bandaríkjanna. Á síðasta ári komu um það bil 330 milljónir gesta frá öllum heimshornum í bandaríska þjóðgarða. Þetta olli gríðarlegu álagi á vegakerfið og alla aðstöðu og þjónustu á þjóðgarðasvæðunum. Í byggðunum næst þjóðgörðunum á sér nú stað samfélagsumræða um æskilegasta jafnvægið á milli jákvæðra áhrifa ferðaþjónustu og álagsins sem ferðamenn valda á innviði samfélagsins. Þetta hljómar eflaust kunnuglega í eyrum Íslendinga. Raunar hefur reynsla okkar af rekstri þjóðgarða orðið hvati að ýmsum spennandi samstarfsverkefnum milli Íslands og sendiráðsins okkar. Með þessum verkefnum vonumst við til að geta aðstoðað Íslendinga við að leita lausna á einu brýnasta vandamálinu hér á Íslandi: að verja ósnortið víðerni fyrir álaginu sem fylgir komu stórra hópa áhugasamra ferðamanna. Sem dæmi má nefna að á síðasta ári setti sendiráð Bandaríkjanna á laggirnar verkefni í samstarfi við Landvernd, frjáls félagasamtök á sviði umhverfismála. Verkefnið kallast CARE og markmiðið er að fá ferðamenn til að gróðursetja tré og leggja þannig sitt af mörkum við að byggja upp íslensku skóglendin. Ferðamenn koma hingað vegna þess að þeir vilja upplifa og auðga náttúrulega fegurð Íslands og CARE nýtir sér þennan áhuga. Síðasta haust bauð sendiráðið mörgum af lykilstjórnendum í íslenskri ferðaþjónustu í heimsókn til Bandaríkjanna, þar sem gestirnir skoðuðu meðal annars Acadia-þjóðgarðinn í Maine-ríki. Acadia er svæði sem einkennist af hrjóstrugu landslagi og á næsta leiti er bærinn Bar Harbor, með um það bil 6.000 íbúa, en þangað komu 3,5 milljónir ferðamanna á síðasta ári. Er þetta ekki eitthvað sem hljómar kunnuglega fyrir Íslendingum? Við vonum að íslensku gestirnir hafi fengið hugmyndir um hvernig hægt er að takast á við svipaðar áskoranir, á sjálfbærari hátt, með því að kynna sér byrjunarörðugleikana sem Acadia hefur þurft að takast á við. Eftir þessi vel heppnuðu verkefni lá beinast við að næsta skref yrði formleg tenging Þjóðgarðastofnunar Bandaríkjanna við samsvarandi aðila á Íslandi. Sérfræðingar frá Þjóðgarðastofnuninni stefna á heimsókn til Reykjavíkur í haust og hafa jafnframt boðið íslenskum samstarfsaðilum sínum til Bandaríkjanna til að halda samtalinu áfram þar. Aðilar í báðum löndum hafa rætt saman í gegnum Skype um nokkurra mánaða skeið og eru allir spenntir fyrir væntanlegu samstarfi, þar sem reynsla beggja landa af góðum starfsvenjum verður kynnt og rædd. Þetta verður spennandi ár! Fylgist með sendiráðinu á samfélagsmiðlum til að fá fleiri fréttir, þar á meðal tilkynningar um opna viðburði þar sem starfsemi þjóðgarðanna verður kynnt sérstaklega. Að lokum sendir sendiráð Bandaríkjanna ykkur hlýjar kveðjur og hvatningu til að heimsækja og kynnast þjóðgörðum Bandaríkjanna af eigin raun.Höfundur er starfandi sendiherra Bandaríkjanna
Skoðun Frá friði til vígvæðingar: Höfnum nýrri varnar- og öryggisstefnu utanríkisráðherra Steinunn Þóra Árnadóttir,Einar Ólafsson skrifar
Skoðun Stærsta öryggismál barna í dag eru samskipti, mörk og viðbrögð við grun um ofbeldi Arnrún María Magnúsdóttir skrifar
Skoðun „Hættu að kenna innflytjendum um að tala ekki íslensku. Við erum ekki vandamálið“ Ian McDonald skrifar
Skoðun Þess vegna er vond hugmynd hjá Reykjavíkurborg að tekjutengja leikskólagjöld Halla Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun Mamma fékk fjórar milljónir fyrir að eignast þig í apríl Guðfinna Kristín Björnsdóttir skrifar
Skoðun Staðreyndir um fasteignagjöld í Reykjanesbæ Guðný Birna Guðmundsdóttir,Sverrir Bergmann Magnússon,Sigurrós Antonsdóttir,Halldóra Fríða Þorvaldsdóttir,Bjarni Páll Tryggvason,Díana Hilmarsdóttir,Helga María Finnbjörnsdóttir skrifar
Skoðun Ísland slítur sig frá þriggja áratuga norrænu menntasamstarfi Hópur fyrrverandi UWC-nema skrifar