María var ung stúlka þegar herinn kom á Álftanes en hennar fyrstu æskuminningar eru einmitt frá stríðsárunum. Fánastöngin við heimili hennar á Jörfa stendur þar sem áður var stæði fyrir fjórar loftvarnabyssur. Við hús hennar má enn sjá loftvarnabyrgi, sem pabbi hennar notaði síðar sem kartöflugeymslu eftir stríð.
„Pabbi fékk ekkert fyrir þetta að láta allt landið sitt undir herinn. En þegar þeir fara þá hirða þeir tæki og tól, allt sem þeir áttu þannig, en hann mátti eiga alla braggana. Eftir það fór hann að rífa braggana og selja, - bara til þess að fólk gæti byggt úr þessu.
Og hann fékk góðan pening fyrir það og það bjargaði honum. Hann gat notað það til þess að kaupa fyrsta traktorinn,” sagði María.
María segir samskipti Álftnesinga við hermennina hafa verið góð. Þeir hafi verið eðalmenn.
„Það voru margar konur sem fengu vinnu við að þvo þvottinn þeirra. Og þá var alltaf sagt: Kaninn hennar Gerðu. Kaninn hennar Stínu. Kaninn hennar... Og það var talað um það af því að þær þvoðu þvottinn þeirra og fengu peninga fyrir það,” sagði María.
Við spurðum Maríu nánar um samskipti kvennanna á Álftanesi við hermennina en svar hennar birtist í þættinum „Um land allt” á mánudagskvöld. Þar verða sýndar myndir af fleiri stríðsminjum en þátturinn fjallar um mannlíf á Álftanesi, allt frá landnámi til nútíma.
Aðalviðmælandi þáttarins er Anna Ólafsdóttir Björnsson, sagnfræðingur og fyrrverandi alþingismaður, en hún er höfundur Álftanessögu, sagnfræðirits um sögu byggðarinnar.
Hér má sjá frétt Stöðvar 2 með viðtali við Maríu:
