Sagan af Hape Kerkeling Ole Anton Bieltvedt skrifar 6. september 2017 07:00 Hape Kerkeling fæddist 1964, og varð hann strax á unga aldri vinsæll og þekktur sjónvarpsmaður í Þýskalandi. Annars vegar mikill grínisti og háðfugl og hins vegar frábær spyrjandi og fréttamaður. Nokkurs konar blanda af Ladda og Ómari Ragnarssyni.Námskeið í dáleiðslu – upprifjun fyrra lífs Einhverju sinni voru Hape og vinahópur hans að gantast með lífið og tilveruna, m.a. voru menn að leika sér með spurninguna um lífið og dauðann, endurfæðingu og nýtt líf, og skoruðu á Hape að fara á námskeið um dáleiðslu, þar sem menn gætu í dásvefni rifjað upp og sett sig inn í sitt fyrra líf. Allt var þetta meira í gamni en alvöru, þótti spennandi uppátæki, og tók Hape áskoruninni. Hape var fertugur, þegar þetta gerðist, hafði þá verið 20 ár í skemmtibransanum, og var einn vinsælasti sjónvarpsmaður landsins. Eins og til stóð var Hape dáleiddur og opnuðust honum þannig dyr inn í fyrri tilveru. Það rifjaðist upp fyrir honum, að hann hefði verið munkur í Fransiskanaklaustri í Póllandi í seinni heimsstyrjöldinni, hefði þar tekið þátt í að leyna gyðingafjölskyldu í kjallara klaustursins og verið dæmdur til dauða og tekinn af lífi fyrir þetta „brot“, ásamt ábóta klaustursins og öðrum munkum. Upplifði Hape þetta svo sterkt og áhrifaríkt í dáleiðslusvefninum, að hann fór til Póllands til að kanna málið og telur sig hafa fundið klaustrið og fengið söguna staðfesta.Gjörbreyttur maður – pílagrímsganga á Spáni Þessi nýja lífsreynsla hafði svo djúptæk áhrif á Hape, að menn þekktu hann varla fyrir sama mann. Hape ákvað, að hefja nýtt líf, dró sig að mestu út úr skemmtibransanum og ákvað að ganga Jakobsstíginn, sem er um 800 km göngustígur þvert yfir Norður-Spán – ein helsta pílagrímaleiðin í Evrópu – til að reyna að ná áttum. Árið 2006 kom út bók eftir Hape, þar sem hann fjallaði um þessa lífsreynslu sína og Jakobsvegsgönguna. Heitir hún á þýsku „Ich bin dann mal weg“: „Ég læt mig þá bara hverfa“, og bókin varð metsölubók. Lýsir Hape þar lífsreynslu sinni, dásvefnsdrauminum um fyrra líf, þeim áhrifum, sem hann hafði á líf hans svo og þeirri upplifun, sem pílagrímsgangan var honum. Í maí 2006 birti Bild, sem er útbreiddasta dagblað Evrópu, úrdrátt úr bók Hape, og beindi jafnframt þeirri spurningu til lesenda, hvort þeir hefðu orðið fyrir reynslu, sem sýndi fram á fyrra líf, eða upplifað slíkt í einhverri mynd.Hundruð manna höfðu samband Hundruð manna úr öllum stéttum og alls staðar að höfðu samband við Bild, og sögðust vita, að þeir hefðu verið til áður, hvar og hvenær og í hvers konar lífsformi. 65 ára slátrari sagðist hafa verið Masai-maður í Keníu og hefði hann farið þangað 50 sinnum til að upplifa og njóta fyrra umhverfis. 65 ára tryggingasali sagðist hafa verið dráttarklár, sem dró fellda trjástofna í járnkeðjum. 61 árs fasteignasali sagðist hafa verið indíánastúlka í Norður-Ameríku um 835 fyrir Krist. Veronica Ferres, ein frægasta og virtasta leikkona Þýskalands, taldi sig hafa verið höfrung í fyrra lífi og sjálfur Frans Beckenbauer, knattspyrnusnillingurinn kunni, sagðist vita, að hann hefði lifað áður, bæði sem dýr, tré og planta.Hví er þessi saga sögð? Lífið hér á jörðu er ótrúlega fjölbreytt, margþætt og margslungið, og er ekki allt augljóst eða auðskilið. Á bak við allt, sem þróast, hreyfist, dafnar, leitar birtu og yls, neytir vatns, reynir að verja líf sitt, býr andi eða sál, og ber mönnum að virða, vernda og hlúa að öllu þessu lífi. Orð þjóðskáldsins „aðgát skal höfð í nærveru sálar“ verður að skilja og túlka vítt; um allt og gagnvart öllu, sem lifir og hrærist, í hvaða formi, sem er. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Ole Anton Bieltvedt Mest lesið Þjónn, það er bakslag í beinasoðinu mínu Hlédís Maren Guðmundsdóttir Skoðun Þöggun, hroki og afneitun voru móttökur Samfylkingarinnar til okkar Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir Skoðun Kvöld sem er ekki bara fyrir börnin Alicja Lei Skoðun Er loftslagskvíðinn horfinn? Sonja Huld Guðjónsdóttir Skoðun Aðförin að einkabílnum eða bara meira frelsi? Kristín Hrefna Halldórsdóttir Skoðun Hagsmunir flugrekstrar á Íslandi eru miklir Jóhannes Bjarni Guðmundsson Skoðun Refsa fyrst, spyrja svo? Jakob Frímann Magnússon Skoðun Málið er dautt (A Modest Proposal) Skoðun Börn eiga ekki heima í fangelsi Tótla I. Sæmundsdóttir Skoðun Er yfirvöldum alveg sama um fólk á bifhjólum? Njáll Gunnlaugsson Skoðun Skoðun Skoðun Vísindin geta læknað krabbamein en ekki grænmetissafar og kaffistólpípur Dögg Guðmundsdóttir,Guðrún Nanna Egilsdóttir,Vilborg Kolbrún Vilmundardóttir skrifar Skoðun Þöggun, hroki og afneitun voru móttökur Samfylkingarinnar til okkar Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar Skoðun Er yfirvöldum alveg sama um fólk á bifhjólum? Njáll Gunnlaugsson skrifar Skoðun Ekki mamman í hópnum - leiðtoginn í hópnum Katrín Ásta Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Rannsóknarnefnd styrjalda Gunnar Einarsson skrifar Skoðun Börn eiga ekki heima í fangelsi Tótla I. Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Aðförin að einkabílnum eða bara meira frelsi? Kristín Hrefna Halldórsdóttir skrifar Skoðun Kvöld sem er ekki bara fyrir börnin Alicja Lei skrifar Skoðun Verkakonur samtímans – og nýtt skeið í kvennabaráttu! Guðrún Margrét Guðmundsdóttir,Aleksandra Leonardsdóttir skrifar Skoðun Málið er dautt (A Modest Proposal) skrifar Skoðun Femínísk utanríkisstefna: aukin samstaða og aðgerðir Guillaume Bazard skrifar Skoðun Hagsmunir flugrekstrar á Íslandi eru miklir Jóhannes Bjarni Guðmundsson skrifar Skoðun Þjónn, það er bakslag í beinasoðinu mínu Hlédís Maren Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Samhljómur á meðal ÍSÍ og Íslandsspila um endursköpun spilaumhverfisins Ingvar Örn Ingvarsson skrifar Skoðun Kvennabarátta á tímum bakslags Tatjana Latinovic skrifar Skoðun Líttupp - ertu að missa af einhverju? Skúli Bragi Geirdal skrifar Skoðun Betri hellir, stærri kylfur? Ingvar Þóroddsson skrifar Skoðun Er loftslagskvíðinn horfinn? Sonja Huld Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Okur fákeppni og ofurvextir halda uppi verðbólgu Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Óverjandi framkoma við fyrirtæki Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Viljum við læra af sögunni eða endurtaka hana? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Réttlæti hins sterka. Þegar vitleysan í dómsal slær allt út Jörgen Ingimar Hansson skrifar Skoðun Sameiginlegt sundkort fyrir höfuðborgarsvæðið – löngu tímabært Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar Skoðun Frá Peking 1995 til 2025: Samstarf, framþróun og ný heimsskipan Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Ástarsvik ein tegund ofbeldis gegn eldra fólki Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Lítil bleik slaufa kemur miklu til leiðar Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Fræ menntunar – frá Froebel til Jung Kristín Magdalena Ágústsdóttir skrifar Skoðun 1500 vanvirk ungmenni í Reykjavík Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Hvað eiga kaffihúsin á 18. öld á Englandi og gervigreind sameiginlegt? Stefán Atli Rúnarsson skrifar Skoðun Að hafa trú á samfélaginu Hjálmar Bogi Hafliðason skrifar Sjá meira
Hape Kerkeling fæddist 1964, og varð hann strax á unga aldri vinsæll og þekktur sjónvarpsmaður í Þýskalandi. Annars vegar mikill grínisti og háðfugl og hins vegar frábær spyrjandi og fréttamaður. Nokkurs konar blanda af Ladda og Ómari Ragnarssyni.Námskeið í dáleiðslu – upprifjun fyrra lífs Einhverju sinni voru Hape og vinahópur hans að gantast með lífið og tilveruna, m.a. voru menn að leika sér með spurninguna um lífið og dauðann, endurfæðingu og nýtt líf, og skoruðu á Hape að fara á námskeið um dáleiðslu, þar sem menn gætu í dásvefni rifjað upp og sett sig inn í sitt fyrra líf. Allt var þetta meira í gamni en alvöru, þótti spennandi uppátæki, og tók Hape áskoruninni. Hape var fertugur, þegar þetta gerðist, hafði þá verið 20 ár í skemmtibransanum, og var einn vinsælasti sjónvarpsmaður landsins. Eins og til stóð var Hape dáleiddur og opnuðust honum þannig dyr inn í fyrri tilveru. Það rifjaðist upp fyrir honum, að hann hefði verið munkur í Fransiskanaklaustri í Póllandi í seinni heimsstyrjöldinni, hefði þar tekið þátt í að leyna gyðingafjölskyldu í kjallara klaustursins og verið dæmdur til dauða og tekinn af lífi fyrir þetta „brot“, ásamt ábóta klaustursins og öðrum munkum. Upplifði Hape þetta svo sterkt og áhrifaríkt í dáleiðslusvefninum, að hann fór til Póllands til að kanna málið og telur sig hafa fundið klaustrið og fengið söguna staðfesta.Gjörbreyttur maður – pílagrímsganga á Spáni Þessi nýja lífsreynsla hafði svo djúptæk áhrif á Hape, að menn þekktu hann varla fyrir sama mann. Hape ákvað, að hefja nýtt líf, dró sig að mestu út úr skemmtibransanum og ákvað að ganga Jakobsstíginn, sem er um 800 km göngustígur þvert yfir Norður-Spán – ein helsta pílagrímaleiðin í Evrópu – til að reyna að ná áttum. Árið 2006 kom út bók eftir Hape, þar sem hann fjallaði um þessa lífsreynslu sína og Jakobsvegsgönguna. Heitir hún á þýsku „Ich bin dann mal weg“: „Ég læt mig þá bara hverfa“, og bókin varð metsölubók. Lýsir Hape þar lífsreynslu sinni, dásvefnsdrauminum um fyrra líf, þeim áhrifum, sem hann hafði á líf hans svo og þeirri upplifun, sem pílagrímsgangan var honum. Í maí 2006 birti Bild, sem er útbreiddasta dagblað Evrópu, úrdrátt úr bók Hape, og beindi jafnframt þeirri spurningu til lesenda, hvort þeir hefðu orðið fyrir reynslu, sem sýndi fram á fyrra líf, eða upplifað slíkt í einhverri mynd.Hundruð manna höfðu samband Hundruð manna úr öllum stéttum og alls staðar að höfðu samband við Bild, og sögðust vita, að þeir hefðu verið til áður, hvar og hvenær og í hvers konar lífsformi. 65 ára slátrari sagðist hafa verið Masai-maður í Keníu og hefði hann farið þangað 50 sinnum til að upplifa og njóta fyrra umhverfis. 65 ára tryggingasali sagðist hafa verið dráttarklár, sem dró fellda trjástofna í járnkeðjum. 61 árs fasteignasali sagðist hafa verið indíánastúlka í Norður-Ameríku um 835 fyrir Krist. Veronica Ferres, ein frægasta og virtasta leikkona Þýskalands, taldi sig hafa verið höfrung í fyrra lífi og sjálfur Frans Beckenbauer, knattspyrnusnillingurinn kunni, sagðist vita, að hann hefði lifað áður, bæði sem dýr, tré og planta.Hví er þessi saga sögð? Lífið hér á jörðu er ótrúlega fjölbreytt, margþætt og margslungið, og er ekki allt augljóst eða auðskilið. Á bak við allt, sem þróast, hreyfist, dafnar, leitar birtu og yls, neytir vatns, reynir að verja líf sitt, býr andi eða sál, og ber mönnum að virða, vernda og hlúa að öllu þessu lífi. Orð þjóðskáldsins „aðgát skal höfð í nærveru sálar“ verður að skilja og túlka vítt; um allt og gagnvart öllu, sem lifir og hrærist, í hvaða formi, sem er.
Þöggun, hroki og afneitun voru móttökur Samfylkingarinnar til okkar Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir Skoðun
Skoðun Vísindin geta læknað krabbamein en ekki grænmetissafar og kaffistólpípur Dögg Guðmundsdóttir,Guðrún Nanna Egilsdóttir,Vilborg Kolbrún Vilmundardóttir skrifar
Skoðun Þöggun, hroki og afneitun voru móttökur Samfylkingarinnar til okkar Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar
Skoðun Verkakonur samtímans – og nýtt skeið í kvennabaráttu! Guðrún Margrét Guðmundsdóttir,Aleksandra Leonardsdóttir skrifar
Skoðun Samhljómur á meðal ÍSÍ og Íslandsspila um endursköpun spilaumhverfisins Ingvar Örn Ingvarsson skrifar
Skoðun Viljum við læra af sögunni eða endurtaka hana? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun Sameiginlegt sundkort fyrir höfuðborgarsvæðið – löngu tímabært Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar
Skoðun Frá Peking 1995 til 2025: Samstarf, framþróun og ný heimsskipan Karl Héðinn Kristjánsson skrifar
Skoðun Hvað eiga kaffihúsin á 18. öld á Englandi og gervigreind sameiginlegt? Stefán Atli Rúnarsson skrifar
Þöggun, hroki og afneitun voru móttökur Samfylkingarinnar til okkar Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir Skoðun