Ferðaþjónusta snýst um fleira en peninga! Ásbjörn Björgvinsson skrifar 27. september 2012 06:00 Það eru yfirleitt tvær aðferðir sem menn nota þegar verið er að leggja af stað i fjárfestingu í ferðaþjónustu. Önnur leiðin, sem alloft er notuð, er að hella sér bara af stað með frábæra hugmynd, keyra verkefnið af stað með hugsjónina eina að vopni og trúa á að finna fjármuni til að verkefnið gangi upp, þ.e. að þetta reddist bara og vissulega gerist það stundum. Hin aðferðin, oftar notuð, er að leggjast í alvöru undirbúningsvinnu, rannsóknir og viðskiptaáætlun til að sjá hvort það sé yfirleitt eitthvert vit í hugmyndinni góðu. En þrátt fyrir góðan undirbúning fara þau áform stundum algjörlega í vaskinn og þá sitja margir sárir eftir. Fjölmargir fræðimenn og leikmenn hafa hafa sett fram skoðanir á flestum þeim málum er varða ferðaþjónustuna, þ.á.m. nýlegum áformum um stórhækkun á virðisaukaskatti á gistiþjónustu, aðgerð sem flestum líst illa á enda kemur þessi skyndilega hækkun líklega harðast niður á þeim sem hafa verið að fjárfesta í uppbyggingu í ferðaþjónustunni eða endurbótum á hótelum sem og gistiaðstöðu, og sérstaklega á landsbyggðinni þar sem nýtingin er hvað verst sérstaklega yfir vetrartímann. Nýting á innviðum ferðaþjónustunnar hefur um langt árabil verið helsta vandamálið og á það verið bent að frekari uppbygging, t.d. í gistingu, sé algjörlega óþörf því nýtingarhlutfallið sé svo lágt. Minna hefur farið fyrir því að horfa á þann þátt sem snýr að því að bæta nýtinguna á heilsárs grunni fyrr en nú á síðustu árum, t.d. með átakinu Ísland allt árið. Við sem búum og störfum utan höfuðborgarsvæðisins höfum hins vegar lítt orðið vör við þá miklu aukningu sem orðið hefur í komum erlendra ferðamanna, t.d. á fyrri helmingi þessa árs. Við gerum okkur vonir um að breyting verði á því með aukinni áherslu á markaðssetningu á vetrarferðum til landsins alls og auknu flugsætaframboði og fjölgun vetraráfangastaða. Ferðamenn eru kjör-"íbúar“ hvers sveitarfélags:Ég hef lengi haldið því fram að ferðamenn séu bestu „íbúarnir" sem bæir og byggðarlög geta fengið. Ferðamenn koma til dvalar í lengri eða skemmri tíma, nýta verslanir, veitingahús, hótel og gistirými, tjaldsvæði, sundlaugar, söfn, ýmsa aðra afþreyingu, minjagripabúðir, sérverslanir og margt, margt fleira en kalla ekki á ýmsa grunnþjónustu sem hvert sveitarfélag þarf að byggja upp, s.s. skóla, leikskóla, félagsþjónustu, elliheimili og svo framvegis. Ferðamenn stuðla að bættum rekstri fyrirtækja og þar með sveitarfélaga í gegnum skatta og ýmis aðstöðugjöld sem fyrirtækin þurfa að greiða sem og útsvarstekjur þeirra íbúa sem vinna með beinum eða óbeinum hætti við það að þjóna ferðamönnum. Ég tel að jákvæðustu ruðningsáhrif ferðaþjónustunnar komi fram í þeim samfélögum sem ná að byggja upp nýja þjónustu, að nýtt aðdráttarafl sem fær ferðamenn til ferðast um LANGAN VEG. Um leið og ferðamenn fara að streyma í auknum mæli inn í áveðin byggðarlög eða áfangastaði skapast ný stemming sem smitar út frá sér með þeim hætti að fólkið eða íbúarnir finna til stolts og fara að bregðast við, t.d. með því að laga til í kring um sig, mála girðingar, laga húsin sín, fegra garðana og almennt umhverfi þorpsins eða bæjarins. Allt hefur þetta jákvæð áhrif á verðgildi fasteigna á svæðinu, eykur tiltrú og bjartsýni heimamanna og bætir almennt búsetuskilyrði íbúanna. Þegar ferðamönnum fjölgar lengjast jafnframt opnunartímar verslana, veitingahúsa, sundlauga, safna o.fl. Fleiri ferðamenn skapa oft grundvöll fyrir nýrri þjónustu sem ekki var til staðar eða bæta rekstargrundvöll fyrirtækja sem fyrir eru á staðnum svo að þau lifa af og nýtast þar með íbúum svæðisins. Ferðaþjónustan snýst því um annað og meira en bara peninga og skammtímagróða, hún breytir lífsgæðum, stuðlar að aukinni velsæld íbúa landsins og bættum búsetuskilyrðum og lífskjörum okkar ALLRA. Meðan ferðaþjónustan er að skapa gríðarlega mikilvægar tekjur á svo margvíslegan hátt er mjög varhugavert að skattleggja hana svo að úr dragi. Við skattleggjum ekki börn og förum varlega í að skattleggja unglinga. Ferðaþjónustan á Íslandi er rétt að slíta barnsskónum, förum því varlega í að auka álögur á þessa atvinnugrein sem á eftir að skapa okkur öllum enn betri lífsgæði þegar fram líða stundir ef vel er á haldið og þjónustan uppfyllir þær væntingar sem gestirnir okkar gera til hennar. Gott orðspor berst víða en illt út um allt. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðanir Mest lesið Væri Albert ekki frægur, íslenskur íþróttamaður Drífa Snædal Skoðun Ég á þetta ég má þetta Arnar Atlason Skoðun Ríkisstjórn sem getur og gerir í stað þess að standa kyrr Guðmundur Ari Sigurjónsson Skoðun 54 dögum síðar Margrét Ágústa Sigurðardóttir Skoðun Stafrænt ofbeldi lifir ekki í tómarúmi – það lifir í þögninni Erla Hrönn Hörpu Unnsteinsdóttir Skoðun Að fá óvæntan skatt í jólagjöf Tina Paic Skoðun Erfðafjárskattur og vondir skattar Helgi Tómasson Skoðun Hafa ferðamenn ekki áhuga á fornleifum? Eva Bryndís Ágústsdóttir,Arthur Knut Farestveit Skoðun Hækkaði Sjálfstæðisflokkurinn erfðafjárskatt um 6,3 milljarða? Þórður Snær Júlíusson Skoðun Er komið að næsta skrefi í jafnréttisbaráttu kvenna? Guðmundur Ingi Þóroddsson Skoðun Skoðun Skoðun Stafrænt ofbeldi lifir ekki í tómarúmi – það lifir í þögninni Erla Hrönn Hörpu Unnsteinsdóttir skrifar Skoðun 54 dögum síðar Margrét Ágústa Sigurðardóttir skrifar Skoðun Ríkisstjórn sem getur og gerir í stað þess að standa kyrr Guðmundur Ari Sigurjónsson skrifar Skoðun Væri Albert ekki frægur, íslenskur íþróttamaður Drífa Snædal skrifar Skoðun Meðferð ungmenna í vanda er miklu meira en takmörkuð sálfræðimeðferð og lyfjagjafir. Davíð Bergmann skrifar Skoðun Lesblindir og vinnustaður framtíðarinnar Guðmundur S. Johnsen skrifar Skoðun Réttarríki barna: Færum tálmun úr geðþótta í lögbundið ferli Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Kaffistofa Samhjálpar og minnstu bræður okkar Einar Baldvin skrifar Skoðun Erfðafjárskattur og vondir skattar Helgi Tómasson skrifar Skoðun Sagan um þorskinn og sjálfstæðið Svanur Guðmundsson skrifar Skoðun Hvatning til Seðlabankans um að slaka á lánþegaskilyrðum Halla Gunnarsdóttir,Sigurður Hannesson skrifar Skoðun Réttlæti í almannatryggingum Eggert Sigurbergsson skrifar Skoðun Veljum íslensk jólatré – styðjum skógrækt og umhverfið Ragnhildur Freysteinsdóttir skrifar Skoðun Er komið að næsta skrefi í jafnréttisbaráttu kvenna? Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Mikilvægi málumhverfis í leikskólum Kristín Kolbrún Waage Kolbeinsdóttir skrifar Skoðun Heilbrigðiskerfi Íslands - landsbyggðin, lýðheilsa og lækningar Victor Guðmundsson skrifar Skoðun Framlög aukin til fjölmargra málaflokka Ragnar Þór Ingólfsson skrifar Skoðun Er ekki bara best að sleppa hagræðingu þegar kemur að líðan barna og ungmenna? Bjarnveig Birta Bjarnadóttir skrifar Skoðun Hver á nektarmynd af þér? Lísa Margrét Gunnarsdóttir,Íris Björk Ágústsdóttir skrifar Skoðun Spörum við áfram aurinn og hendum krónunni? Kristján Ra. Kristjánsson skrifar Skoðun Ríkisstjórn Kristrúnar Frostadóttur grefur undan EES Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Samvirkni íslenskrar ferðaþjónustu mun fyrst nást með skemmtiferðaskipum Unnur Elva Arnardóttir,Emma Kjartansdóttir skrifar Skoðun Áhyggjur af stöðu tónlistarmenntunar á degi tónlistar Aron Örn Óskarsson,Edda Austmann,Sigrún Grendal skrifar Skoðun Hækkaði Sjálfstæðisflokkurinn erfðafjárskatt um 6,3 milljarða? Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Að fá óvæntan skatt í jólagjöf Tina Paic skrifar Skoðun Falleg heimasíða — tóm kirkja Hilmar Kristinsson skrifar Skoðun Samvera er heilsuefling Þröstur V. Söring skrifar Skoðun Skuldaskellir, nýr jólasveinn sveitarfélaga? Þuríður Harpa Sigurðardóttir skrifar Skoðun Fullveldi á okkar forsendum Guðrún Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Ferðaþjónustan er ekki vandamálið – hún heldur hjólum landsins gangandi Þórir Garðarsson skrifar Sjá meira
Það eru yfirleitt tvær aðferðir sem menn nota þegar verið er að leggja af stað i fjárfestingu í ferðaþjónustu. Önnur leiðin, sem alloft er notuð, er að hella sér bara af stað með frábæra hugmynd, keyra verkefnið af stað með hugsjónina eina að vopni og trúa á að finna fjármuni til að verkefnið gangi upp, þ.e. að þetta reddist bara og vissulega gerist það stundum. Hin aðferðin, oftar notuð, er að leggjast í alvöru undirbúningsvinnu, rannsóknir og viðskiptaáætlun til að sjá hvort það sé yfirleitt eitthvert vit í hugmyndinni góðu. En þrátt fyrir góðan undirbúning fara þau áform stundum algjörlega í vaskinn og þá sitja margir sárir eftir. Fjölmargir fræðimenn og leikmenn hafa hafa sett fram skoðanir á flestum þeim málum er varða ferðaþjónustuna, þ.á.m. nýlegum áformum um stórhækkun á virðisaukaskatti á gistiþjónustu, aðgerð sem flestum líst illa á enda kemur þessi skyndilega hækkun líklega harðast niður á þeim sem hafa verið að fjárfesta í uppbyggingu í ferðaþjónustunni eða endurbótum á hótelum sem og gistiaðstöðu, og sérstaklega á landsbyggðinni þar sem nýtingin er hvað verst sérstaklega yfir vetrartímann. Nýting á innviðum ferðaþjónustunnar hefur um langt árabil verið helsta vandamálið og á það verið bent að frekari uppbygging, t.d. í gistingu, sé algjörlega óþörf því nýtingarhlutfallið sé svo lágt. Minna hefur farið fyrir því að horfa á þann þátt sem snýr að því að bæta nýtinguna á heilsárs grunni fyrr en nú á síðustu árum, t.d. með átakinu Ísland allt árið. Við sem búum og störfum utan höfuðborgarsvæðisins höfum hins vegar lítt orðið vör við þá miklu aukningu sem orðið hefur í komum erlendra ferðamanna, t.d. á fyrri helmingi þessa árs. Við gerum okkur vonir um að breyting verði á því með aukinni áherslu á markaðssetningu á vetrarferðum til landsins alls og auknu flugsætaframboði og fjölgun vetraráfangastaða. Ferðamenn eru kjör-"íbúar“ hvers sveitarfélags:Ég hef lengi haldið því fram að ferðamenn séu bestu „íbúarnir" sem bæir og byggðarlög geta fengið. Ferðamenn koma til dvalar í lengri eða skemmri tíma, nýta verslanir, veitingahús, hótel og gistirými, tjaldsvæði, sundlaugar, söfn, ýmsa aðra afþreyingu, minjagripabúðir, sérverslanir og margt, margt fleira en kalla ekki á ýmsa grunnþjónustu sem hvert sveitarfélag þarf að byggja upp, s.s. skóla, leikskóla, félagsþjónustu, elliheimili og svo framvegis. Ferðamenn stuðla að bættum rekstri fyrirtækja og þar með sveitarfélaga í gegnum skatta og ýmis aðstöðugjöld sem fyrirtækin þurfa að greiða sem og útsvarstekjur þeirra íbúa sem vinna með beinum eða óbeinum hætti við það að þjóna ferðamönnum. Ég tel að jákvæðustu ruðningsáhrif ferðaþjónustunnar komi fram í þeim samfélögum sem ná að byggja upp nýja þjónustu, að nýtt aðdráttarafl sem fær ferðamenn til ferðast um LANGAN VEG. Um leið og ferðamenn fara að streyma í auknum mæli inn í áveðin byggðarlög eða áfangastaði skapast ný stemming sem smitar út frá sér með þeim hætti að fólkið eða íbúarnir finna til stolts og fara að bregðast við, t.d. með því að laga til í kring um sig, mála girðingar, laga húsin sín, fegra garðana og almennt umhverfi þorpsins eða bæjarins. Allt hefur þetta jákvæð áhrif á verðgildi fasteigna á svæðinu, eykur tiltrú og bjartsýni heimamanna og bætir almennt búsetuskilyrði íbúanna. Þegar ferðamönnum fjölgar lengjast jafnframt opnunartímar verslana, veitingahúsa, sundlauga, safna o.fl. Fleiri ferðamenn skapa oft grundvöll fyrir nýrri þjónustu sem ekki var til staðar eða bæta rekstargrundvöll fyrirtækja sem fyrir eru á staðnum svo að þau lifa af og nýtast þar með íbúum svæðisins. Ferðaþjónustan snýst því um annað og meira en bara peninga og skammtímagróða, hún breytir lífsgæðum, stuðlar að aukinni velsæld íbúa landsins og bættum búsetuskilyrðum og lífskjörum okkar ALLRA. Meðan ferðaþjónustan er að skapa gríðarlega mikilvægar tekjur á svo margvíslegan hátt er mjög varhugavert að skattleggja hana svo að úr dragi. Við skattleggjum ekki börn og förum varlega í að skattleggja unglinga. Ferðaþjónustan á Íslandi er rétt að slíta barnsskónum, förum því varlega í að auka álögur á þessa atvinnugrein sem á eftir að skapa okkur öllum enn betri lífsgæði þegar fram líða stundir ef vel er á haldið og þjónustan uppfyllir þær væntingar sem gestirnir okkar gera til hennar. Gott orðspor berst víða en illt út um allt.
Stafrænt ofbeldi lifir ekki í tómarúmi – það lifir í þögninni Erla Hrönn Hörpu Unnsteinsdóttir Skoðun
Skoðun Stafrænt ofbeldi lifir ekki í tómarúmi – það lifir í þögninni Erla Hrönn Hörpu Unnsteinsdóttir skrifar
Skoðun Meðferð ungmenna í vanda er miklu meira en takmörkuð sálfræðimeðferð og lyfjagjafir. Davíð Bergmann skrifar
Skoðun Réttarríki barna: Færum tálmun úr geðþótta í lögbundið ferli Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar
Skoðun Hvatning til Seðlabankans um að slaka á lánþegaskilyrðum Halla Gunnarsdóttir,Sigurður Hannesson skrifar
Skoðun Veljum íslensk jólatré – styðjum skógrækt og umhverfið Ragnhildur Freysteinsdóttir skrifar
Skoðun Heilbrigðiskerfi Íslands - landsbyggðin, lýðheilsa og lækningar Victor Guðmundsson skrifar
Skoðun Er ekki bara best að sleppa hagræðingu þegar kemur að líðan barna og ungmenna? Bjarnveig Birta Bjarnadóttir skrifar
Skoðun Samvirkni íslenskrar ferðaþjónustu mun fyrst nást með skemmtiferðaskipum Unnur Elva Arnardóttir,Emma Kjartansdóttir skrifar
Skoðun Áhyggjur af stöðu tónlistarmenntunar á degi tónlistar Aron Örn Óskarsson,Edda Austmann,Sigrún Grendal skrifar
Skoðun Hækkaði Sjálfstæðisflokkurinn erfðafjárskatt um 6,3 milljarða? Þórður Snær Júlíusson skrifar
Skoðun Ferðaþjónustan er ekki vandamálið – hún heldur hjólum landsins gangandi Þórir Garðarsson skrifar
Stafrænt ofbeldi lifir ekki í tómarúmi – það lifir í þögninni Erla Hrönn Hörpu Unnsteinsdóttir Skoðun