Með strætó í sumarfrí Þórhildur Elín Elínardóttir skrifar 17. nóvember 2008 06:00 Hversvegna eru ekki jólin sérhvern dag, sérhvert andartak, eins og fallegt lag?" söng Björgvin Halldórsson svo eftirminnilega um árið og svaraði eigin spurningu í næstu andrá: „Þá yrðu jólin bara hversdagsleg og sljó, engin hátíðarblær, enginn friður og ró". En þegar farið er að styttast í undirbúning umræddra jóla finnst mér allt orðið eitthvað tuskulegt, ég er strax í upphafi kreppu komin með kreppuþreytu. Einmitt núna er hún hætt að vera æsandi, hneykslanleg eða jafnvel fyndin, heldur orðin hundleiðinleg, hversdagsleg og sljó. Aldrei fyrr hefur verið jafn áríðandi að gleðjast í hinu víðfræga núi, stundinni sem er akkúrat núna. Anda inn, anda út. Sem er frekar snúið þegar hver hörmungin rekur aðra með sífelldum ógnunum um framtíðina. Eftir að hafa séð í anda kerti og spil um jólin og súrsaða bringukolla til hátíðarbrigða er ég hreint ekkert í núinu, heldur strax búin að afgreiða desember og farin að plana næsta sumar. Ímynda mér að fæstir þeirra sem yfirhöfuð verði svo heppnir að eiga rétt á sumarfríi muni eiga skotsilfur til að ferðast svona fimmtán kílómetra að heiman. Rándýrar utanlandsferðir verða bara til í minningunni sem börnum verður sagt frá í staðinn fyrir ævintýri á kvöldin. Frekar en að leggjast í sorg og sút er hægt að sýna forsjálni og leggja drög að spennandi sumarleyfisferð fjölskyldunnar sem kostar bara strætómiða. Um nokkra hríð hefur verið prýðilegt sparnaðarráð að skipta á heimili í sumarfríinu við fólk einhvers staðar í Frakklandi eða á Ítalíu. Þá ágætu uppskrift getum við Íslendingar nú aðlagað þeirri sorglegu staðreynd að ferðasjóðurinn hefur með öðru verið gerður upptækur. Við einfaldlega skiptum á heimilum við fjölskyldur í öðru bæjarfélagi, helst ekki of langt í burtu. Þannig getur reykvísk fjölskylda skipt um hús við aðra í Hafnarfirði eða jafnvel Keflavík ef ætlunin er að hafa þetta mjög flott. Sumarfrí í Hafnarfirði hefur ýmsa kosti. Til dæmis litla tungumálaerfiðleika og stutt í ágæta sundlaug. Þeir sem hingað til hafa notið þess að þræða framandi útimarkaði og allskyns gúrmebúðir í fjarlægum útlöndum geta vappað glaðir í Fjarðarkaupum sem eru svo dáindis ólík Melabúðinni. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Þórhildur Elín Elínardóttir Mest lesið Hvers vegna var Úlfar rekinn? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Um styttingu vinnuvikunnar í leikskólum Reykjavíkurborgar, ákall um leiðréttingu Anna Margrét Ólafsdóttir,Hafdís Svansdóttir,Jónína Einarsdóttir Skoðun Að apa eða skapa Rósa Dögg Ægisdóttir Skoðun Ríkisstjórnin ræðst gegn ferðaþjónustu bænda Lilja Rannveig Sigurgeirsdóttir Skoðun Gangast við mistökum Júlíus Birgir Jóhannsson Skoðun Að reyna að „tímasetja“ markaðinn - er það góð strategía? Baldvin Ingi Sigurðsson Skoðun Eru forsætisráðherra og ríkisstjórn hrædd við vilja fólksins; lýðræðið? Ole Anton Bieltvedt Skoðun Að vilja meira og meira, meira í dag en í gær Harpa Fönn Sigurjónsdóttir Skoðun Lífsnauðsynlegt aðgengi Bryndís Haraldsdóttir Skoðun Kallað eftir málefnalegri umræðu um kröfur um íslenskukunnáttu Eiríkur Rögnvaldsson Skoðun
Hversvegna eru ekki jólin sérhvern dag, sérhvert andartak, eins og fallegt lag?" söng Björgvin Halldórsson svo eftirminnilega um árið og svaraði eigin spurningu í næstu andrá: „Þá yrðu jólin bara hversdagsleg og sljó, engin hátíðarblær, enginn friður og ró". En þegar farið er að styttast í undirbúning umræddra jóla finnst mér allt orðið eitthvað tuskulegt, ég er strax í upphafi kreppu komin með kreppuþreytu. Einmitt núna er hún hætt að vera æsandi, hneykslanleg eða jafnvel fyndin, heldur orðin hundleiðinleg, hversdagsleg og sljó. Aldrei fyrr hefur verið jafn áríðandi að gleðjast í hinu víðfræga núi, stundinni sem er akkúrat núna. Anda inn, anda út. Sem er frekar snúið þegar hver hörmungin rekur aðra með sífelldum ógnunum um framtíðina. Eftir að hafa séð í anda kerti og spil um jólin og súrsaða bringukolla til hátíðarbrigða er ég hreint ekkert í núinu, heldur strax búin að afgreiða desember og farin að plana næsta sumar. Ímynda mér að fæstir þeirra sem yfirhöfuð verði svo heppnir að eiga rétt á sumarfríi muni eiga skotsilfur til að ferðast svona fimmtán kílómetra að heiman. Rándýrar utanlandsferðir verða bara til í minningunni sem börnum verður sagt frá í staðinn fyrir ævintýri á kvöldin. Frekar en að leggjast í sorg og sút er hægt að sýna forsjálni og leggja drög að spennandi sumarleyfisferð fjölskyldunnar sem kostar bara strætómiða. Um nokkra hríð hefur verið prýðilegt sparnaðarráð að skipta á heimili í sumarfríinu við fólk einhvers staðar í Frakklandi eða á Ítalíu. Þá ágætu uppskrift getum við Íslendingar nú aðlagað þeirri sorglegu staðreynd að ferðasjóðurinn hefur með öðru verið gerður upptækur. Við einfaldlega skiptum á heimilum við fjölskyldur í öðru bæjarfélagi, helst ekki of langt í burtu. Þannig getur reykvísk fjölskylda skipt um hús við aðra í Hafnarfirði eða jafnvel Keflavík ef ætlunin er að hafa þetta mjög flott. Sumarfrí í Hafnarfirði hefur ýmsa kosti. Til dæmis litla tungumálaerfiðleika og stutt í ágæta sundlaug. Þeir sem hingað til hafa notið þess að þræða framandi útimarkaði og allskyns gúrmebúðir í fjarlægum útlöndum geta vappað glaðir í Fjarðarkaupum sem eru svo dáindis ólík Melabúðinni.
Um styttingu vinnuvikunnar í leikskólum Reykjavíkurborgar, ákall um leiðréttingu Anna Margrét Ólafsdóttir,Hafdís Svansdóttir,Jónína Einarsdóttir Skoðun
Eru forsætisráðherra og ríkisstjórn hrædd við vilja fólksins; lýðræðið? Ole Anton Bieltvedt Skoðun
Um styttingu vinnuvikunnar í leikskólum Reykjavíkurborgar, ákall um leiðréttingu Anna Margrét Ólafsdóttir,Hafdís Svansdóttir,Jónína Einarsdóttir Skoðun
Eru forsætisráðherra og ríkisstjórn hrædd við vilja fólksins; lýðræðið? Ole Anton Bieltvedt Skoðun