Íþróttastarf fyrir alla Guðmundur Sigurbergsson, Ingvar Sverrisson og Hrafnkell Marínósson skrifa 22. febrúar 2025 14:00 Öflugt íþróttastarf og traustur rekstur Nýlega bárust íþróttafélögum bréf frá Skattinum varðandi fyrirkomulag skattgreiðslna og ráðningasambanda við þjálfara og leikmenn hjá félögunum. Þar leggur Skatturinn áherslu á að ráðningarsamband íþróttafélaganna við starfsmenn sína megi ekki vera í verktöku eins og tíðkast um meirihluta þeirra sem um ræðir. Þá er einnig athyglisvert að Skatturinn segir í bréfinu að þeir aðilar sem veljist til stjórnarsetu í aðalstjórnum félaganna beri fulla ábyrgð á skattskilum allra verktaka og starfsmanna og minna í því samhengi á refsiábyrgð. ÍBH, ÍBR og UMSK boðuðu til opins fundar með forsvarsmönnum sinna aðildarfélaga til að ræða þessa stöðu og hvaða viðbrögð eða aðgerðir hún kallar á frá íþróttahreyfingunni. Þar kom fram skýrt ákall um að héröðin á höfuðborgarsvæðinu taki frumkvæði í því að kynna hvernig þessu er raunverulega fyrirkomið í rekstri félaganna. Enda er það þannig að allir starfsmenn íþróttafélaga greiða skatta af sínum launum, hvort sem þeir eiga í verktaka- eða launasambandi við félögin. Auk þess verður að halda til haga að stjórnarfólk í félögunum velst þangað sem sjálfboðaliðar til að halda úti því samfélagslega mikilvæga starfi sem íþróttafélögin sinna. En um hvað snýst málið? Íþróttafélögin hafa mikinn fjölda starfsmanna á sínum snærum og við íþróttastarf á Íslandi vinna 2,3% af starfsfólki í landinu. Því er þannig háttað að þessi störf eru margskonar. Til einföldunar má segja að starfsfólk íþróttafélaga við rekstur, húsnæðisumsjón og þess háttar er svo til allt hefðbundnir launþegar með þeim réttindum og skyldum sem því fylgja. Það sama á við um þjálfara, t.d. meistaraflokka, sem sinna þjálfun í fullu starfi og engu öðru. Þjálfarar barna og ungmenna eru langoftast að sinna þjálfuninni með annarri vinnu eða námi. Þeir eru í því í hlutastarfi sem þeir sinna þegar þeir geta samræmt það með annarri vinnu og fá eðlilega greitt eftir innsendum reikningum sem verktakar. Leikmenn fá í einhverjum mæli greitt sem launþegar en stór hluti sem verktakar. Það helgast af tvennu, annars vegar að vinnutími, orlof o.s.frv. passar afar illa inn í hefðbundið launasamband og hins vegar er stærstur hluti leikmanna í annarri vinnu og þátttaka í keppnisíþrótt er viðbótar- eða aukavinna. Auðvitað eiga allir þeir sem hafa tekjur sem verktakar að gera grein fyrir þeim í samræmi við lög og reglur, en svo virðist sem Skatturinn telji að það hafi verið einhver misbrestur á því hjá einstaklingum. Það eru skrýtin viðbrögð að færa ábyrgðina á því yfir á félögin í landinu með þeim miklu fjárhagslegu og félagslegu áhrifum sem slíkt myndi hafa. Ef kostnaður við þjálfun yngri flokka hækkar umtalsvert eiga félögin engan annan kost en að hækka æfingagjöld sem mun hafa þau áhrif að ákveðnir hópar geta ekki staðið undir þeim kostnaði og þannig ekki boðið sínum börnum upp á þátttöku í íþróttastarfi. Hin leiðin er að auka stuðning umtalsvert frá sveitarfélögum en vandséð er að þau hafi bolmagn til þess. Íþrótta- og æskulýðsstarf á Íslandi er gríðarlega umfangsmikið og öflugt þar sem grunnáherslan er á að bjóða börnum og ungmennum að æfa og keppa í íþróttum og hljóta þjálfun og leiðbeiningar frá faglærðu fólki. Ábyrgð á starfinu, skipulagning og fjármögnun að langmestum hluta, hvílir á sjálfboðaliðum sem bera uppi félögin í landinu. Án þeirra væri ekkert starf fyrir einn eða neinn. Sjálfboðaliðar taka á sig mikla ábyrgð varðandi heilindi og gæði í allri starfsemi. Börn og ungmenni búa við öryggi og hafa jafna möguleika til að eflast og dafna. Forvarnargildið er ótvírætt og þar með samfélagslegi ávinningurinn. Bréf Skattsins er ekki til þess fallið að fjölga þeim sem tilbúnir eru að taka að sér þessi verkefni. Við óskum eftir að stjórnvöld efni til víðtæks samtals við íþróttafélögin í landinu þar sem lögð verður áhersla á að tryggja öflugt íþrótta- og æskulýðsstarf fyrir öll börn og ungmenni og gerðar verði lagfæringar á skattareglum þannig að þær endurspegli eðli starfseminnar og mikilvægi. Við fulltrúar íþróttabandalaganna þriggja erum reiðubúin að koma í það samtal og nota jafnframt tækifærið og kortleggja og greina það mikla skattaspor sem íþróttirnar skilja eftir sig og skila til samfélagsins til viðbótar þeim fjölda barna og ungmenna sem koma sem betri einstaklingar út í samfélagið. Íþróttir eiga skilið einfalt og skýrt regluumhverfi sem hjálpar þeim að sinna sínu mikilvæga samfélagsverkefni, að þroska og efla börn og ungmenni, þeim og landinu öllu til heilla. Hrafnkell Marínósson er formaður Íþróttabandalags Hafnarfjarðar Ingvar Sverrisson er formaður Íþróttabandalags Reykjavíkur Guðmundur Sigurbergsson er formaður Ungmennasambands Kjalarnesþings Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Íþróttir barna Mest lesið Hvernig tryggjum við samkeppnishæfni þjóðar? Jón Skafti Gestsson Skoðun Stöðvum glæpagengi á Íslandi Hjalti Vigfússon Skoðun Grafarvogsgremjan Þorlákur Axel Jónsson Skoðun Gremjan í Grafarvogi Davíð Már Sigurðsson Skoðun Í minningu Frans páfa - sem tók sér nafn verndardýrlings dýra og náttúru Árni Stefán Árnason Skoðun Síbreytileiki sóttvarnaraðgerða Gunnar Ingi Björnsson Skoðun Halldór 19.04.2025 Halldór Flottu kjötauglýsingarnar í blöðunum... Ole Anton Bieltvedt Skoðun Ekki lofa einhverju sem þú ætlar ekki að standa við Ágústa Árnadóttir Skoðun Í skjóli hinna hugrökku Lóa Hlín Hjálmtýsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Hvernig tryggjum við samkeppnishæfni þjóðar? Jón Skafti Gestsson skrifar Skoðun Í minningu Frans páfa - sem tók sér nafn verndardýrlings dýra og náttúru Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Flottu kjötauglýsingarnar í blöðunum... Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Grafarvogsgremjan Þorlákur Axel Jónsson skrifar Skoðun Er ég að svindla? – Um sambýli manns og gervigreindar í sköpun og þekkingu Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Fjármögnuðu stríðsvél Rússlands Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hugleiðingar á páskum Ámundi Loftsson skrifar Skoðun Gremjan í Grafarvogi Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Samlokan á borðinu: Hugleiðingar á föstudeginn langaum sjónvarpsþættina Adolescence Skúli Ólafsson skrifar Skoðun Móttaka skemmtiferðaskipa - hlustað á íbúa Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar Skoðun Námsfærni nemenda í íslenskum skólum: Eigum við að lækka rána? Sigríður Ólafsdóttir skrifar Skoðun Snorri byggir skoðun á skólakerfinu á reynslusögum annarra en Guðrún vitnar í ritrýndar heimildir Davíð Routley skrifar Skoðun Þegar mannshjörtun mætast Jóna Hrönn Bolladóttir,Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Horft til einkunna og annarra þátta við innritun í framhaldsskóla Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Kristján á Sprengisandi lendir í ágjöf Björn Ólafsson skrifar Skoðun Unglingar eiga skilið heildstætt mat frá framhaldsskólum Sigurður Kári Harðarson skrifar Skoðun Stöðvum glæpagengi á Íslandi Hjalti Vigfússon skrifar Skoðun Jafnlaunavottun - „Hverjir græða á jafnlaunavottun“ Gunnar Ármannsson skrifar Skoðun Gervigreind í skólum: Tækifæri sem fáir eru að ræða? Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Hvernig húsnæðismarkað vill Viðskiptaráð? Finnbjörn A. Hermannsson skrifar Skoðun Enginn matur og næring án sérfræðiþekkingar Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson skrifar Skoðun Öll endurhæfing er í eðli sínu starfsendurhæfing Sveindís Anna Jóhannsdóttir skrifar Skoðun „Bíddu, varst þú ekki að biðja um þessa greiðslu?“ Heiðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Rétta leiðin til endurreisnar menntakerfisins? Birgir Finnsson skrifar Skoðun Tvær dætur á Gaza - páskahugvekja Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Ef það líkist þjóðarmorði – þá er það þjóðarmorð! Ólafur Ingólfsson skrifar Skoðun Vinnustaðir fatlaðs fólks Atli Már Haraldsson skrifar Skoðun Þjónustustefna sveitarfélaga: Formsatriði eða mikilvægt stjórntæki? Jón Hrói Finnsson skrifar Skoðun Blóð, sviti og tár Jökull Jörgensen skrifar Skoðun Ertu knúin/n fram af verðugleika eða óverðugleika? Sigrún Þóra Sveinsdóttir skrifar Sjá meira
Öflugt íþróttastarf og traustur rekstur Nýlega bárust íþróttafélögum bréf frá Skattinum varðandi fyrirkomulag skattgreiðslna og ráðningasambanda við þjálfara og leikmenn hjá félögunum. Þar leggur Skatturinn áherslu á að ráðningarsamband íþróttafélaganna við starfsmenn sína megi ekki vera í verktöku eins og tíðkast um meirihluta þeirra sem um ræðir. Þá er einnig athyglisvert að Skatturinn segir í bréfinu að þeir aðilar sem veljist til stjórnarsetu í aðalstjórnum félaganna beri fulla ábyrgð á skattskilum allra verktaka og starfsmanna og minna í því samhengi á refsiábyrgð. ÍBH, ÍBR og UMSK boðuðu til opins fundar með forsvarsmönnum sinna aðildarfélaga til að ræða þessa stöðu og hvaða viðbrögð eða aðgerðir hún kallar á frá íþróttahreyfingunni. Þar kom fram skýrt ákall um að héröðin á höfuðborgarsvæðinu taki frumkvæði í því að kynna hvernig þessu er raunverulega fyrirkomið í rekstri félaganna. Enda er það þannig að allir starfsmenn íþróttafélaga greiða skatta af sínum launum, hvort sem þeir eiga í verktaka- eða launasambandi við félögin. Auk þess verður að halda til haga að stjórnarfólk í félögunum velst þangað sem sjálfboðaliðar til að halda úti því samfélagslega mikilvæga starfi sem íþróttafélögin sinna. En um hvað snýst málið? Íþróttafélögin hafa mikinn fjölda starfsmanna á sínum snærum og við íþróttastarf á Íslandi vinna 2,3% af starfsfólki í landinu. Því er þannig háttað að þessi störf eru margskonar. Til einföldunar má segja að starfsfólk íþróttafélaga við rekstur, húsnæðisumsjón og þess háttar er svo til allt hefðbundnir launþegar með þeim réttindum og skyldum sem því fylgja. Það sama á við um þjálfara, t.d. meistaraflokka, sem sinna þjálfun í fullu starfi og engu öðru. Þjálfarar barna og ungmenna eru langoftast að sinna þjálfuninni með annarri vinnu eða námi. Þeir eru í því í hlutastarfi sem þeir sinna þegar þeir geta samræmt það með annarri vinnu og fá eðlilega greitt eftir innsendum reikningum sem verktakar. Leikmenn fá í einhverjum mæli greitt sem launþegar en stór hluti sem verktakar. Það helgast af tvennu, annars vegar að vinnutími, orlof o.s.frv. passar afar illa inn í hefðbundið launasamband og hins vegar er stærstur hluti leikmanna í annarri vinnu og þátttaka í keppnisíþrótt er viðbótar- eða aukavinna. Auðvitað eiga allir þeir sem hafa tekjur sem verktakar að gera grein fyrir þeim í samræmi við lög og reglur, en svo virðist sem Skatturinn telji að það hafi verið einhver misbrestur á því hjá einstaklingum. Það eru skrýtin viðbrögð að færa ábyrgðina á því yfir á félögin í landinu með þeim miklu fjárhagslegu og félagslegu áhrifum sem slíkt myndi hafa. Ef kostnaður við þjálfun yngri flokka hækkar umtalsvert eiga félögin engan annan kost en að hækka æfingagjöld sem mun hafa þau áhrif að ákveðnir hópar geta ekki staðið undir þeim kostnaði og þannig ekki boðið sínum börnum upp á þátttöku í íþróttastarfi. Hin leiðin er að auka stuðning umtalsvert frá sveitarfélögum en vandséð er að þau hafi bolmagn til þess. Íþrótta- og æskulýðsstarf á Íslandi er gríðarlega umfangsmikið og öflugt þar sem grunnáherslan er á að bjóða börnum og ungmennum að æfa og keppa í íþróttum og hljóta þjálfun og leiðbeiningar frá faglærðu fólki. Ábyrgð á starfinu, skipulagning og fjármögnun að langmestum hluta, hvílir á sjálfboðaliðum sem bera uppi félögin í landinu. Án þeirra væri ekkert starf fyrir einn eða neinn. Sjálfboðaliðar taka á sig mikla ábyrgð varðandi heilindi og gæði í allri starfsemi. Börn og ungmenni búa við öryggi og hafa jafna möguleika til að eflast og dafna. Forvarnargildið er ótvírætt og þar með samfélagslegi ávinningurinn. Bréf Skattsins er ekki til þess fallið að fjölga þeim sem tilbúnir eru að taka að sér þessi verkefni. Við óskum eftir að stjórnvöld efni til víðtæks samtals við íþróttafélögin í landinu þar sem lögð verður áhersla á að tryggja öflugt íþrótta- og æskulýðsstarf fyrir öll börn og ungmenni og gerðar verði lagfæringar á skattareglum þannig að þær endurspegli eðli starfseminnar og mikilvægi. Við fulltrúar íþróttabandalaganna þriggja erum reiðubúin að koma í það samtal og nota jafnframt tækifærið og kortleggja og greina það mikla skattaspor sem íþróttirnar skilja eftir sig og skila til samfélagsins til viðbótar þeim fjölda barna og ungmenna sem koma sem betri einstaklingar út í samfélagið. Íþróttir eiga skilið einfalt og skýrt regluumhverfi sem hjálpar þeim að sinna sínu mikilvæga samfélagsverkefni, að þroska og efla börn og ungmenni, þeim og landinu öllu til heilla. Hrafnkell Marínósson er formaður Íþróttabandalags Hafnarfjarðar Ingvar Sverrisson er formaður Íþróttabandalags Reykjavíkur Guðmundur Sigurbergsson er formaður Ungmennasambands Kjalarnesþings
Skoðun Í minningu Frans páfa - sem tók sér nafn verndardýrlings dýra og náttúru Árni Stefán Árnason skrifar
Skoðun Er ég að svindla? – Um sambýli manns og gervigreindar í sköpun og þekkingu Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar
Skoðun Samlokan á borðinu: Hugleiðingar á föstudeginn langaum sjónvarpsþættina Adolescence Skúli Ólafsson skrifar
Skoðun Námsfærni nemenda í íslenskum skólum: Eigum við að lækka rána? Sigríður Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Snorri byggir skoðun á skólakerfinu á reynslusögum annarra en Guðrún vitnar í ritrýndar heimildir Davíð Routley skrifar
Skoðun Horft til einkunna og annarra þátta við innritun í framhaldsskóla Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar
Skoðun Enginn matur og næring án sérfræðiþekkingar Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson skrifar
Skoðun Þjónustustefna sveitarfélaga: Formsatriði eða mikilvægt stjórntæki? Jón Hrói Finnsson skrifar