Þar sem hanar og hænur gala Yngvi Sighvatsson skrifar 8. október 2024 14:02 Það sló marga hversu mikil slagsíðan var í Silfrinu í gærkvöldi. Þar voru þrír sjóaðir fjölmiðla- og stjórnmálamenn mættir: einn kominn vel yfir hæðina, ungur ráðherra Sjálfstæðisflokks og borgarstjóri Framsóknar, sem ávallt fær sérmeðferð á sínum gamla vinnustað. Þeim til aðstoðar var þáttastjórnandi Sigríður Hagalín. Til andsvars mætti ung og efnileg kona úr röðum Pírata, sem ég hef aldrei heyrt um áður; hún fékk, að mig minnir, að taka til máls einu sinni. Það var um margt óhugnanlegt að horfa á þennan þátt, en ætli tvennt standi ekki upp úr. Í fyrsta lagi hvernig þetta fólk gefur sér að við Íslendingar séum bara vitleysingar sem kunnum ekki að meta það sem þau gera fyrir okkur. Í öðru lagi, vitleysið í þeim sjálfum að halda að við Íslendingar séum svo vitlausir að við sjáum ekki í gegnum þau. Í atriði tvö liggur nefnilega mergur málsins og ástæða fylgisins. Þegar gamli haninn byrjaði að kvarta yfir vanþakklæti okkar, að við höfum það miklu betur en við höldum, þá vitum við samt að búið er að hola heilbrigðiskerfið okkar niður. Að markaðsvæðing húsnæðiskerfisins á þeirra vakt hefur valdið því að ríkið þarf að greiða niður aðgang fólks að húsnæði hérlendis, sem hefur hækkað margfalt miðað við launaþróun undir þeirra forystu. Við vitum líka að börnin okkar koma illa lesin úr skólakerfinu, að þeim líður verr, og að misskipting meðal barna hefur aukist gríðarlega undir þeirra stjórn. Svo tók til máls ungi efnilegi haninn, þessi sem hóf vegferð sína í pólitík á því að viðhalda borgarstjórnarmeirihluta sem ber mikla ábyrgð á ástandi húsnæðismála, í skiptum fyrir góðan stól og laun sem toppa laun borgarstjóra stærstu borga heims. Hann vildi halda því fram að ástæða lélegs fylgis væri rifrildi milli hinna tveggja flokkanna sem með flokki hans eru í stjórn. Það virðist ekki skipta máli hvaða verk hafa (ekki) verið framkvæmd og ástandið í þjóðfélaginu; vandamálið var rifrildi og óeining út á við. Ekki skortur á húsnæði og gríðarhátt verð á því,skortur á leikskólaplássi, vextirnir, leiguverðið og allt hitt—heldur ósamstaða út á við. Kannski er það skiljanlegt að sá maður sé í Framsókn, þar sem grasið er alltaf grænt og fallegar glærusýningar leysa vandamálin. Þá var komið að sjónarmiði ungs ráðherra úr Sjálfstæðisflokknum, sem vildi auðvitað kenna útlendingum um. Þetta veldur venjulegu fólki, og þá sérstaklega kjósendum flokks hennar, miklum áhyggjum, því þeir vita að flokkur þeirra hefur farið með stjórn útlendingamála lengi. Það var flokkur þeirra sem tók ákvörðun um að veita flóttamönnum frá tveimur ríkjum sérstakan aðgang. Því finnst fólki pínlegt að horfa upp á fulltrúa fyrrum stærsta stjórnmálaafls landsins snúa svona út úr sannleikanum á þann hátt að börn á grunnskólaaldri sjá í gegnum það. Slíkt skilningsleysi lofar ekki góðu og það að sjá ekki vandamálin fyrir útlendingunum er risastórt vandamál í sjálfu sér. Nú viðurkenni ég fúslega að ég man ekkert hvað ungi Píratinn sagði, en hún kom vel fyrir og allt það, en hafði lítið um hrútskýringar og gaslýsingar hinna fjögurra að segja. Enda var henni varla boðið í þáttinn til að skemma stemninguna sem búið var að sérhanna á ríkisfjölmiðli fyrir ríkistjórnarflokkana. Það sem stendur eftir er skömm, skömm á því hvernig þetta fólk vogar sér að tala við okkur og að við sem þjóð látum það yfir okkur ganga. Sem er þó kannski ekki staðan lengur? Erum við ekki að opna augun fyrir svona augljósri vitleysu? Allavega þá stendur fylgi þessara flokka í 20% samanlagt; það er sem sagt ekki í erfðaefni okkar að kaupa bull lengur—vonum það! Höfundur er tölvuleikjahönnuður og í stjórn Samtaka leigjenda. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Leigumarkaður Húsnæðismál Mest lesið Stormur í Þjóðleikhúsinu Bubbi Morthens Skoðun Börn í skugga stríðs Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir Skoðun Hvernig gerum við Grundarhverfi enn betra? Ævar Harðarson Skoðun Matvælaframleiðslulandið Ísland – er framtíð án sérþekkingar? Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson Skoðun Norska leiðin hefur gefist vel – í Póllandi Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Auðbeldi SFS Örn Bárður Jónsson Skoðun 120km hraði á Keflavíkurveginum og netsölur með áfengi Jón Páll Haraldsson Skoðun Opið bréf til mennta- og barnamálaráðherra Gunnar Örn Vopnfjörð Þorsteinsson Skoðun Af hverju hræðist fólk kynjafræði? Eydís Ásbjörnsdóttir Skoðun Opið hús fyrir útvalda Björn Brynjúlfur Björnsson Skoðun Skoðun Skoðun Stormur í Þjóðleikhúsinu Bubbi Morthens skrifar Skoðun Börn í skugga stríðs Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Opið bréf til mennta- og barnamálaráðherra Gunnar Örn Vopnfjörð Þorsteinsson skrifar Skoðun Hvernig gerum við Grundarhverfi enn betra? Ævar Harðarson skrifar Skoðun Matvælaframleiðslulandið Ísland – er framtíð án sérþekkingar? Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson skrifar Skoðun 120km hraði á Keflavíkurveginum og netsölur með áfengi Jón Páll Haraldsson skrifar Skoðun Lausnin liggur fyrir – Landspítali þarf að stíga skrefið Sandra B. Franks skrifar Skoðun Auðbeldi SFS Örn Bárður Jónsson skrifar Skoðun Skjárinn og börnin Daðey Albertsdóttir,Silja Björk Egilsdóttir,Skúli Bragi Geirdal skrifar Skoðun „Er stjúpmamma þín vond eins og í Öskubusku?“ Hafdís Bára Ólafsdóttir skrifar Skoðun Af hverju er Framsóknarfólk hamingjusamast? Árelía Eydís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Norska leiðin hefur gefist vel – í Póllandi Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Opið hús fyrir útvalda Björn Brynjúlfur Björnsson skrifar Skoðun Af hverju hræðist fólk kynjafræði? Eydís Ásbjörnsdóttir skrifar Skoðun Hlustum á okkar landsliðskonur - sýnum Ísrael rauða spjaldið Hrönn G. Guðmundsdóttir,Ragnhildur Hólmgeirsdóttir skrifar Skoðun Hópnauðganir/svartheimar! Davíð Bergmann skrifar Skoðun Valdið og samvinnuhugsjónin Kjartan Helgi Ólafsson skrifar Skoðun NPA breytti lífinu mínu Sveinbjörn Eggertsson skrifar Skoðun Hefur þú tilkynnt um ofbeldi gegn barni? Alfa Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Gildi kærleika og mannúðar Toshiki Toma skrifar Skoðun Hvernig tryggjum við samkeppnishæfni þjóðar? Jón Skafti Gestsson skrifar Skoðun Í minningu Frans páfa - sem tók sér nafn verndardýrlings dýra og náttúru Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Flottu kjötauglýsingarnar í blöðunum... Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Grafarvogsgremjan Þorlákur Axel Jónsson skrifar Skoðun Er ég að svindla? – Um sambýli manns og gervigreindar í sköpun og þekkingu Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Fjármögnuðu stríðsvél Rússlands Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hugleiðingar á páskum Ámundi Loftsson skrifar Skoðun Gremjan í Grafarvogi Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Samlokan á borðinu: Hugleiðingar á föstudeginn langaum sjónvarpsþættina Adolescence Skúli Ólafsson skrifar Skoðun Móttaka skemmtiferðaskipa - hlustað á íbúa Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar Sjá meira
Það sló marga hversu mikil slagsíðan var í Silfrinu í gærkvöldi. Þar voru þrír sjóaðir fjölmiðla- og stjórnmálamenn mættir: einn kominn vel yfir hæðina, ungur ráðherra Sjálfstæðisflokks og borgarstjóri Framsóknar, sem ávallt fær sérmeðferð á sínum gamla vinnustað. Þeim til aðstoðar var þáttastjórnandi Sigríður Hagalín. Til andsvars mætti ung og efnileg kona úr röðum Pírata, sem ég hef aldrei heyrt um áður; hún fékk, að mig minnir, að taka til máls einu sinni. Það var um margt óhugnanlegt að horfa á þennan þátt, en ætli tvennt standi ekki upp úr. Í fyrsta lagi hvernig þetta fólk gefur sér að við Íslendingar séum bara vitleysingar sem kunnum ekki að meta það sem þau gera fyrir okkur. Í öðru lagi, vitleysið í þeim sjálfum að halda að við Íslendingar séum svo vitlausir að við sjáum ekki í gegnum þau. Í atriði tvö liggur nefnilega mergur málsins og ástæða fylgisins. Þegar gamli haninn byrjaði að kvarta yfir vanþakklæti okkar, að við höfum það miklu betur en við höldum, þá vitum við samt að búið er að hola heilbrigðiskerfið okkar niður. Að markaðsvæðing húsnæðiskerfisins á þeirra vakt hefur valdið því að ríkið þarf að greiða niður aðgang fólks að húsnæði hérlendis, sem hefur hækkað margfalt miðað við launaþróun undir þeirra forystu. Við vitum líka að börnin okkar koma illa lesin úr skólakerfinu, að þeim líður verr, og að misskipting meðal barna hefur aukist gríðarlega undir þeirra stjórn. Svo tók til máls ungi efnilegi haninn, þessi sem hóf vegferð sína í pólitík á því að viðhalda borgarstjórnarmeirihluta sem ber mikla ábyrgð á ástandi húsnæðismála, í skiptum fyrir góðan stól og laun sem toppa laun borgarstjóra stærstu borga heims. Hann vildi halda því fram að ástæða lélegs fylgis væri rifrildi milli hinna tveggja flokkanna sem með flokki hans eru í stjórn. Það virðist ekki skipta máli hvaða verk hafa (ekki) verið framkvæmd og ástandið í þjóðfélaginu; vandamálið var rifrildi og óeining út á við. Ekki skortur á húsnæði og gríðarhátt verð á því,skortur á leikskólaplássi, vextirnir, leiguverðið og allt hitt—heldur ósamstaða út á við. Kannski er það skiljanlegt að sá maður sé í Framsókn, þar sem grasið er alltaf grænt og fallegar glærusýningar leysa vandamálin. Þá var komið að sjónarmiði ungs ráðherra úr Sjálfstæðisflokknum, sem vildi auðvitað kenna útlendingum um. Þetta veldur venjulegu fólki, og þá sérstaklega kjósendum flokks hennar, miklum áhyggjum, því þeir vita að flokkur þeirra hefur farið með stjórn útlendingamála lengi. Það var flokkur þeirra sem tók ákvörðun um að veita flóttamönnum frá tveimur ríkjum sérstakan aðgang. Því finnst fólki pínlegt að horfa upp á fulltrúa fyrrum stærsta stjórnmálaafls landsins snúa svona út úr sannleikanum á þann hátt að börn á grunnskólaaldri sjá í gegnum það. Slíkt skilningsleysi lofar ekki góðu og það að sjá ekki vandamálin fyrir útlendingunum er risastórt vandamál í sjálfu sér. Nú viðurkenni ég fúslega að ég man ekkert hvað ungi Píratinn sagði, en hún kom vel fyrir og allt það, en hafði lítið um hrútskýringar og gaslýsingar hinna fjögurra að segja. Enda var henni varla boðið í þáttinn til að skemma stemninguna sem búið var að sérhanna á ríkisfjölmiðli fyrir ríkistjórnarflokkana. Það sem stendur eftir er skömm, skömm á því hvernig þetta fólk vogar sér að tala við okkur og að við sem þjóð látum það yfir okkur ganga. Sem er þó kannski ekki staðan lengur? Erum við ekki að opna augun fyrir svona augljósri vitleysu? Allavega þá stendur fylgi þessara flokka í 20% samanlagt; það er sem sagt ekki í erfðaefni okkar að kaupa bull lengur—vonum það! Höfundur er tölvuleikjahönnuður og í stjórn Samtaka leigjenda.
Matvælaframleiðslulandið Ísland – er framtíð án sérþekkingar? Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson Skoðun
Skoðun Matvælaframleiðslulandið Ísland – er framtíð án sérþekkingar? Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson skrifar
Skoðun Hlustum á okkar landsliðskonur - sýnum Ísrael rauða spjaldið Hrönn G. Guðmundsdóttir,Ragnhildur Hólmgeirsdóttir skrifar
Skoðun Í minningu Frans páfa - sem tók sér nafn verndardýrlings dýra og náttúru Árni Stefán Árnason skrifar
Skoðun Er ég að svindla? – Um sambýli manns og gervigreindar í sköpun og þekkingu Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar
Skoðun Samlokan á borðinu: Hugleiðingar á föstudeginn langaum sjónvarpsþættina Adolescence Skúli Ólafsson skrifar
Matvælaframleiðslulandið Ísland – er framtíð án sérþekkingar? Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson Skoðun