Opið bréf til samgönguráðherra og vegamálastjóra Hópur ferðaþjóna í Dölunum skrifar 6. maí 2024 20:01 Við undirrituð, ferðaþjónar í Dölum viljum koma á framfæri hvernig ástand á vegi 60 koma við okkur. Sökum ónýtrar klæðningar á vegi, hefur nú verið tekið til þess ráðs hjá Vegagerðinni að mylja klæðninguna niður á feykistórum kafla í Dalabyggð á vegi 60, Vestfjarðavegi. Afgangurinn er allur meira og minna að molna niður. Það að vegurinn væri ónýtur kom engum á óvart, það hefur legið fyrir í nokkur ár og vakin athygli á því ítrekað hér heima i héraði, sem og annars staðar. M.a. í vandaðri úttekt hjá sveitarfélaginu okkar, Dalabyggð. Hver meðal húsvörður yrði látinn taka pokann sinn, ef svona vinnubrögð sæjust í fasteignarekstri, en þannig þurfum við að hugsa um ríkissjóð og ríkiseignir. Þetta eru verðmæti sem þarf að hámarka og viðhalda á hverjum tíma, byggja upp og fá eignirnar til að skila tekjum og draga úr kostnaði. Þar liggur hundurinn grafinn í okkar tilfelli. Húsvörðurinn hefur fengið undirtylluna til að spartla í götin oft og iðulega. Deild Vegagerðarinnar í Búðardal á orðu skilið fyrir viðbragðsflýti og natni við að reyna að bjarga málunum, með holuteyminu og heflinum. En betur má ef duga skal. Kostnaðurinn við vegakerfið er ekki lágur á þessum tíma frá því að klæðningin varð ónýt (nokkur ár) og þangað til núna, heldur hefur hann bara lent á öðrum en ríkinu. Bílaleigur (og þar með ferðamenn) hafa greitt, rútufyrirtæki og íbúar finna fyrir sífellt hærri kostnaði af beyglum, rúðuskiptum, ónýtum dempurum, dekkjum og svo framvegis. Meira að segja bílainnflytjendur greiða, því nýjir bílar eru í ábyrgð og eiga að standast að vera keyrðir á klæddum vegi. Það hefur verið mælst gegn því hjá tilteknum rútufyrirtækjum að aka tiltekna vegi vegna hættu á skemmdum og bílaleigur eru ekkert að leiðrétta misskilninginn, þegar ferðamenn skilja skilmálana sína á þann veg að allir malarvegir séu bannaðir, en ekki einungis hálendisvegir og slóðar. Þetta er ærinn kostnaður. Nú er svo komið að til að heimsækja Dali er ekki hægt að koma á klæddum vegi, heldur eru malarvegir í allar áttir. Það eru ekki aðeins Dalirnir sem þannig eru skornir af nútímasamgöngukerfi þjóðarinnar, heldur allir Vestfirðirnir líka. Á sama tíma hefur verið dregið saman í framkvæmdum í vegakerfinu um 9% eða tæpa 3 milljarða árlega, miðað við fjárlög 2022 og uppreiknað verðlag. Í raun er það hálfgert grín að það sé verið að verja 26 milljörðum til framkvæmda í vegakerfinu (fjárlög 2024), þegar við stefnum að því að létta álagi á Suðurlandið og Reykjavík í fjölda ferðamanna, bæði hvað varðar umferð og fasteignanotkun. Það er eins og fólk skilji ekki samhengi vegakerfisins og flæði ferðamanna. Í fréttum árið 2020 var farið mikinn í tilkynningum um að stórar einkaframkvæmdir væru í farvatninu í samgöngumálum á næstunni. Og með því átti að verða til slaki til að veita fé til annarra framkvæmda á landsvísu. Hvar eru efndirnar? Af hverju er verið að búa til sífellt meiri viðhalds- og nýbyggingarþörf? Þetta vandamál hverfur ekki af sjálfu sér. Það þarf að verja fé til nýframkvæmda. Og okkur þætti vænt um að tekið yrði tillit til okkar eigin forgangsraðar. Nú í sumar megum við sem stundum ferðaþjónustu í Dölunum, búast við því að hjá okkur verði tekjufall vegna ófullnægjandi vegasambands við umheiminn. Hver borgar brúsann? Við fyrirtækin sem búum til atvinnutækifæri og gjaldeyri? Við íbúarnir sem borgum skatta? Hér með skorum við á samgönguráðherra og forystu Vegagerðarinnar að bregðast af festu við ástandinu. Eða að öðrum kosti að bæta okkur það fjárhagstjón sem við verðum fyrir í sumar, vegna ykkar mistaka og seinagangs. Fyrsta aðgerð ætti þó að vera að banna þungaflutninga á veginum, því það er stærsti skaðvaldurinn. Vegurinn er ekki hannaður fyrir svona mikla þungaumferð. Það gæti jafnvel verið skynsamlegt að skoða skipaflutinga á ný, bæði af hagsýnisástæðum og umhverfisáæstæðum. Bjarnheiður Jóhannsdóttir Anna Sigríður Grétarsdóttir Rain Adriann Mason Linda Guðmundsdóttir Reynir Guðbrandsson Finnbogi Harðarson Guðrún Björg Bragadóttir Carolin Baare – Schmidt Helga Elínborg Guðmundsdóttir Halla Sigríður Hrefnu Steinólfsdóttir Auður Ánadóttir Guðrún Esther Jónsdóttir Guðrún Þóra Ingþórsdóttir Þóra Sigurðardóttir Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Vegagerð Dalabyggð Samgöngur Mest lesið Þegar móðir mín kvaddi okkur fyrir einu ári síðan í dag Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Þegar ómennskan vitnar í lög Bubbi Morthens Skoðun Góðan daginn, ég ætla að fá … ENGLISH PLEASE! Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun Umhyggja - hvað er það? Árný Ingvarsdóttir Skoðun Kenningar úr gildi svo að kirkjan þarf að komast á annað stig Matthildur Björnsdóttir Skoðun Þessi stórskrítnu norm í óbarnvænu samfélagi Sólveig María Svavarsdóttir Skoðun Þeir borga sem nota! Tómas Kristjánsson Skoðun Álit Einhverfupaunksins um ABA meðferð og kennslu á Íslandi Sigrún Ósk Stefánsdóttir Skoðun Veistu þitt skýjaspor? Hólmfríður Rut Einarsdóttir,Þóra Rut Jónsdóttir Skoðun Samkennd samfélags Guðrún Karls Helgudóttir Skoðun Skoðun Skoðun Kenningar úr gildi svo að kirkjan þarf að komast á annað stig Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Dansaðu vindur Berglind Ósk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Þessi stórskrítnu norm í óbarnvænu samfélagi Sólveig María Svavarsdóttir skrifar Skoðun Um vaxtahækkanir og verð á hveiti Haukur Skúlason skrifar Skoðun Öryggi byggir á mönnun og launum Jórunn Frímannsdóttir skrifar Skoðun Álit Einhverfupaunksins um ABA meðferð og kennslu á Íslandi Sigrún Ósk Stefánsdóttir skrifar Skoðun Mammon hefur náð lífeyrissjóðum á sitt band Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Forgangsorkan verður ekki skert Tinna Traustadóttir skrifar Skoðun Umhyggja - hvað er það? Árný Ingvarsdóttir skrifar Skoðun „Við höfðum öll rangt fyrir okkur“ Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Akureyrarbær greiðir götu kvennaathvarfs á Akureyri eins og kostur er Ásthildur Sturludóttir skrifar Skoðun Þegar móðir mín kvaddi okkur fyrir einu ári síðan í dag Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar Skoðun Íþróttahreyfingin og gerviverktaka Ástþór Jón Ragnheiðarson skrifar Skoðun Tölum um tilfinningar Amanda Ásdís Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Óttinn við íslensku rafkrónuna Birna Guðný Björnsdóttir skrifar Skoðun Áskorun til Sjúkratrygginga Íslands – hugsum í lausnum Björn Bjarki Þorsteinsson skrifar Skoðun Afnemum launamisrétti Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Hvað hefur Ísland gert? Katla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Viðhorf almennings og neytenda til sjálfbærnimála fyrirtækja og stofnana skiptir miklu máli Soffía Sigurgeirsdóttir,Trausti Haraldsson skrifar Skoðun Ýmislegt um rafmagnsbíla og reiðhjól Valur Elli Valsson skrifar Skoðun Taugatýpísk forréttindi Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Hver er ég og hvert er ég að fara? Ellý Tómasdóttir skrifar Skoðun Þeir borga sem nota! Tómas Kristjánsson skrifar Skoðun Að hjálpa fólki að standa á eigin fótum Jón Þór Kristjánsson skrifar Skoðun Samkennd samfélags Guðrún Karls Helgudóttir skrifar Skoðun „Heimferða- og fylgdadeild“ Eiríkur Rögnvaldsson skrifar Skoðun Til varnar mennsku kúgarans Hans Alexander Margrétarson Hansen skrifar Skoðun Þegar ómennskan vitnar í lög Bubbi Morthens skrifar Skoðun Engum til sóma Sigmar Guðmundsson skrifar Skoðun Góðan daginn, ég ætla að fá … ENGLISH PLEASE! Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Sjá meira
Við undirrituð, ferðaþjónar í Dölum viljum koma á framfæri hvernig ástand á vegi 60 koma við okkur. Sökum ónýtrar klæðningar á vegi, hefur nú verið tekið til þess ráðs hjá Vegagerðinni að mylja klæðninguna niður á feykistórum kafla í Dalabyggð á vegi 60, Vestfjarðavegi. Afgangurinn er allur meira og minna að molna niður. Það að vegurinn væri ónýtur kom engum á óvart, það hefur legið fyrir í nokkur ár og vakin athygli á því ítrekað hér heima i héraði, sem og annars staðar. M.a. í vandaðri úttekt hjá sveitarfélaginu okkar, Dalabyggð. Hver meðal húsvörður yrði látinn taka pokann sinn, ef svona vinnubrögð sæjust í fasteignarekstri, en þannig þurfum við að hugsa um ríkissjóð og ríkiseignir. Þetta eru verðmæti sem þarf að hámarka og viðhalda á hverjum tíma, byggja upp og fá eignirnar til að skila tekjum og draga úr kostnaði. Þar liggur hundurinn grafinn í okkar tilfelli. Húsvörðurinn hefur fengið undirtylluna til að spartla í götin oft og iðulega. Deild Vegagerðarinnar í Búðardal á orðu skilið fyrir viðbragðsflýti og natni við að reyna að bjarga málunum, með holuteyminu og heflinum. En betur má ef duga skal. Kostnaðurinn við vegakerfið er ekki lágur á þessum tíma frá því að klæðningin varð ónýt (nokkur ár) og þangað til núna, heldur hefur hann bara lent á öðrum en ríkinu. Bílaleigur (og þar með ferðamenn) hafa greitt, rútufyrirtæki og íbúar finna fyrir sífellt hærri kostnaði af beyglum, rúðuskiptum, ónýtum dempurum, dekkjum og svo framvegis. Meira að segja bílainnflytjendur greiða, því nýjir bílar eru í ábyrgð og eiga að standast að vera keyrðir á klæddum vegi. Það hefur verið mælst gegn því hjá tilteknum rútufyrirtækjum að aka tiltekna vegi vegna hættu á skemmdum og bílaleigur eru ekkert að leiðrétta misskilninginn, þegar ferðamenn skilja skilmálana sína á þann veg að allir malarvegir séu bannaðir, en ekki einungis hálendisvegir og slóðar. Þetta er ærinn kostnaður. Nú er svo komið að til að heimsækja Dali er ekki hægt að koma á klæddum vegi, heldur eru malarvegir í allar áttir. Það eru ekki aðeins Dalirnir sem þannig eru skornir af nútímasamgöngukerfi þjóðarinnar, heldur allir Vestfirðirnir líka. Á sama tíma hefur verið dregið saman í framkvæmdum í vegakerfinu um 9% eða tæpa 3 milljarða árlega, miðað við fjárlög 2022 og uppreiknað verðlag. Í raun er það hálfgert grín að það sé verið að verja 26 milljörðum til framkvæmda í vegakerfinu (fjárlög 2024), þegar við stefnum að því að létta álagi á Suðurlandið og Reykjavík í fjölda ferðamanna, bæði hvað varðar umferð og fasteignanotkun. Það er eins og fólk skilji ekki samhengi vegakerfisins og flæði ferðamanna. Í fréttum árið 2020 var farið mikinn í tilkynningum um að stórar einkaframkvæmdir væru í farvatninu í samgöngumálum á næstunni. Og með því átti að verða til slaki til að veita fé til annarra framkvæmda á landsvísu. Hvar eru efndirnar? Af hverju er verið að búa til sífellt meiri viðhalds- og nýbyggingarþörf? Þetta vandamál hverfur ekki af sjálfu sér. Það þarf að verja fé til nýframkvæmda. Og okkur þætti vænt um að tekið yrði tillit til okkar eigin forgangsraðar. Nú í sumar megum við sem stundum ferðaþjónustu í Dölunum, búast við því að hjá okkur verði tekjufall vegna ófullnægjandi vegasambands við umheiminn. Hver borgar brúsann? Við fyrirtækin sem búum til atvinnutækifæri og gjaldeyri? Við íbúarnir sem borgum skatta? Hér með skorum við á samgönguráðherra og forystu Vegagerðarinnar að bregðast af festu við ástandinu. Eða að öðrum kosti að bæta okkur það fjárhagstjón sem við verðum fyrir í sumar, vegna ykkar mistaka og seinagangs. Fyrsta aðgerð ætti þó að vera að banna þungaflutninga á veginum, því það er stærsti skaðvaldurinn. Vegurinn er ekki hannaður fyrir svona mikla þungaumferð. Það gæti jafnvel verið skynsamlegt að skoða skipaflutinga á ný, bæði af hagsýnisástæðum og umhverfisáæstæðum. Bjarnheiður Jóhannsdóttir Anna Sigríður Grétarsdóttir Rain Adriann Mason Linda Guðmundsdóttir Reynir Guðbrandsson Finnbogi Harðarson Guðrún Björg Bragadóttir Carolin Baare – Schmidt Helga Elínborg Guðmundsdóttir Halla Sigríður Hrefnu Steinólfsdóttir Auður Ánadóttir Guðrún Esther Jónsdóttir Guðrún Þóra Ingþórsdóttir Þóra Sigurðardóttir
Skoðun Álit Einhverfupaunksins um ABA meðferð og kennslu á Íslandi Sigrún Ósk Stefánsdóttir skrifar
Skoðun Akureyrarbær greiðir götu kvennaathvarfs á Akureyri eins og kostur er Ásthildur Sturludóttir skrifar
Skoðun Viðhorf almennings og neytenda til sjálfbærnimála fyrirtækja og stofnana skiptir miklu máli Soffía Sigurgeirsdóttir,Trausti Haraldsson skrifar