Við eigum rétt á að breyta verkalýðsfélaginu okkar Karla Barralaga Ocon skrifar 18. apríl 2022 10:00 English version below. Sem láglaunakona á Íslandi og Eflingarfélagi langar mig að skrifa nokkur orð um deilur í fjölmiðlum síðustu vikuna um breytingar í verkalýðsfélaginu okkar. Eins og stundum áður þá er fréttaflutningur mjög neikvæður og fullur af fordómum gegn forystu Sólveigar Önnu Jónsdóttur, okkar lýðræðislega kjörna formanni. Ég er þreytt á því að horfa upp á skynsamlegar og nauðsynlegar ákvarðanir Sólveigar, sem þjóna hagsmunum Eflingarfélaga, útmálaðar á bjagaðan hátt og grafið undan hennar stöðu. Hvernig getur það komið nokkrum á óvart að Sólveig og félagar hennar í stjórn Eflingar séu að gera stórar breytingar á félaginu? Þau lofuðu þessu í kosningabaráttunni í febrúar og þetta er ástæðan fyrir því að margir félagar - þar á meðal ég – kusu þau! Í mínum huga hefur það lengi verið augljóst að hlutirnir voru ekki í lagi á skrifstofu Eflingar. Sólveig fékk ofbeldishótun frá starfsmanni. Sumir starfsmenn tóku opinskáa afstöðu gegn Sólveigu og stuðningsfólki hennar, og gengu svo langt að skrifa um það greinar í blöðin og fara í viðtöl í fjölmiðlum. Þetta sæmir ekki þeirra hlutverki og truflar mig sem greiðandi félagsmann í Eflingu mjög mikið. Ég var furðu lostin þegar ég sá einn starfsmann lýsa því nýlega yfir í fjölmiðlaviðtali að hún “skuldaði mér ekki neitt” þar sem að ég kaus Sólveigu Önnu og B-listann. Miðað við það sem ég hef lesið um fyrirhugaðar breytingar á skrifstofu Eflingar þá líta þessar breytingar virkilega vel út. Þessar breytingar munu gera skrifstofuna að betri vinnustað, með betra skipulagi og skýrari vinnuskilyrðum. Ég skil til dæmis ekki hvernig það var ásættanlegt að greiða starfsfólki reglulega fasta yfirvinnu sem þau unnu ekki fyrir. Varðandi aðrar breytingar, þá er ég mjög ánægð og hrifin af þeirri hugmynd að hafa hámarkslaunabil milli hæstu og lægstu launa – þetta er mjög hugrökk ákvörðun sem mér finnst rétt og ég vona að aðrir vinnustaðir taki þetta upp, til dæmis minn. Að lokum vil ég segja að það hefur komið mér á óvart að sjá suma af leiðtogum íslensku verkalýðshreyfingarinnar koma með öfgakenndar neikvæðar yfirlýsingar um breytingar í félaginu okkar. Það er ekki hlutverk leiðtoga í öðrum stéttarfélögum eða samböndum að fordæma lýðræðislegar ákvarðanir forystu stéttarfélagsins míns. Ég krefst virðingar fyrir stéttarfélaginu mínu, fyrir okkar lýðræðislegu ákvörðunum og fyrir rétti forystu okkar til að grípa til aðgerða í þágu hagsmuna félagsfólks. Höfundur er láglaunakona af erlendum uppruna og félagi í Eflingu - stéttarfélagi We Have the Right to Make Changes to Our Union As a low wage worker in Iceland and member of Efling Union I would like to write some words about the disagreement that has been going on in the last week in the media about changes in our union. As has happened before, the reporting is very negative and prejudiced against the leadership of Sólveig Anna Jónsdóttur, our democratically elected chairperson. I am tired of seeing reasonable and necessary actions taken by Sólveig, in the interest of Efling members, being misrepresented and her authority undermined. How can anyone be surprised that Sólveig and her fellow board members are making big changes to the union? They promised this in the election campaign last February, and this is one of the reasons many members - such as myself - voted for them! To me, it has been very obvious for a long time that things were not okay in the Efling office. Sólveig received a violent threat from one staff member. Some of the staff were taking an open stance against Sólveig and her supporters, going so far as to write newspaper articles about it and giving interviews in the media. This is not appropriate for them, and very disturbing for me as a paying member of the union. I was also shocked to see one staff member recently declare in a media interview that she “owes me nothing” because I voted for Sólveig Anna and the B-list. From what I have read about the planned changes to the Efling office, it looks very good to me. The changes will make the office a better workplace, with better organization and clarity about the work conditions. For example, I do not understand how it was acceptable to pay the staff regular overtime hours which they did not actually work. As for the proposed changes, I am very impressed and happy with the idea to have a maximum proportion between highest and lowest wage – this is a very courageous decision which I think is right and I hope other workplaces will also adopt this, for example my own. Finally, I would like to say that I am surprised that some of the leaders of the Icelandic labor movement have been making extremely negative statements about changes in our union. It is not the role of leaders in other unions or confederations to condemn the democratic decisions of the leadership in my union. I demand respect for my union, for our democratic decision making, and for the right of our leadership to act in the interests of my fellow union members. The author is a low wage worker of foreign origin and member of Efling Union. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ólga innan Eflingar Kjaramál Stéttarfélög Mest lesið Pólitískt hugrekki og pólitískt hugleysi: ólík stefna tveggja systurflokka Birgir Finnsson Skoðun Sniðgangan á Rapyd slær öll met Björn B. Björnsson Skoðun Hvernig hljómar 100.000 kr. mánaðarlegur samgöngustyrkur? Valur Elli Valsson Skoðun Trumpistar eru víða Trausti Breiðfjörð Magnússon Skoðun Árið 2023 kemur aldrei aftur Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Ísland gjaldþrota vegna fatlaðs fólks? Alma Ýr Ingólfsdóttir Skoðun Gerræðisleg áform í anda Ráðstjórnarríkjanna Guðmundur Fertram Sigurjónsson Skoðun Veiðigjöld, gaslýsingar og valdníðsla Kristinn Karl Brynjarsson Skoðun Vegið að íslenska lífeyriskerfinu Björgvin Jón Bjarnason,Þóra Eggertsdóttir,Halldór Kristinsson,Guðmundur Svavarsson,Elsa Björk Pétursdóttir,Jón Ólafur Halldórsson,Arnar Hjaltalín Skoðun Stóðhryssur ekki moldvörpur Hallgerður Ljósynja Hauksdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Þjóðin stendur með sjúkraliðum Sandra B. Franks skrifar Skoðun Vegið að íslenska lífeyriskerfinu Björgvin Jón Bjarnason,Þóra Eggertsdóttir,Halldór Kristinsson,Guðmundur Svavarsson,Elsa Björk Pétursdóttir,Jón Ólafur Halldórsson,Arnar Hjaltalín skrifar Skoðun Ísland gjaldþrota vegna fatlaðs fólks? Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Veiðigjöld, gaslýsingar og valdníðsla Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Sniðgangan á Rapyd slær öll met Björn B. Björnsson skrifar Skoðun Pólitískt hugrekki og pólitískt hugleysi: ólík stefna tveggja systurflokka Birgir Finnsson skrifar Skoðun Árið 2023 kemur aldrei aftur Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Trumpistar eru víða Trausti Breiðfjörð Magnússon skrifar Skoðun Fasteignagjöld eru lág í Reykjavík Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Gerræðisleg áform í anda Ráðstjórnarríkjanna Guðmundur Fertram Sigurjónsson skrifar Skoðun Opið svar til formanns Samleik- Útsvarsgreiðendur borga leikskólann í Kópavogi! Rakel Ýr Isaksen skrifar Skoðun Nýbakaðir foreldrar og óbökuð loforð Ingveldur Anna Sigurðardóttir skrifar Skoðun Þegar bráðamóttakan drepur þig hraðar Hólmfríður Ásta Hjaltadóttir skrifar Skoðun Samkeppnin tryggir hag neytenda Hanna Katrín Friðriksson skrifar Skoðun Stóðhryssur ekki moldvörpur Hallgerður Ljósynja Hauksdóttir skrifar Skoðun Við getum gert betur Einar Bárðarson skrifar Skoðun Tími til að notast við réttar tölur Sigurjón Þórðarson,Eydís Ásbjörnsdóttir,Eiríkur Björn Björgvinsson skrifar Skoðun Hvernig hljómar 100.000 kr. mánaðarlegur samgöngustyrkur? Valur Elli Valsson skrifar Skoðun Ábyrg stefna í útlendingamálum Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Týndu hermennirnir okkar Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Gerist þetta aftur á morgun? Ísak Hilmarsson skrifar Skoðun Frá Írak til Gaza: Hvað höfum við lært af lygunum og stríðsbröltinu? Helen Ólafsdóttir skrifar Skoðun Staða þorpshálfvita er laus til umsóknar Jón Daníelsson skrifar Skoðun Að reikna veiðigjald af raunverulegum aflaverðmætum Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Fréttir af baggavélum og lömbum Heiða Ingimarsdóttir skrifar Skoðun Auglýsingaskrum Landsvirkjunar Stefán Georgsson skrifar Skoðun Öryggi og varnir Íslands Kristrún Frostadóttir,Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir,Inga Sæland skrifar Skoðun Takk Trump! Trausti Breiðfjörð Magnússon skrifar Skoðun Fíllinn á teikniborði Landsvirkjunar Soffía Sigurðardóttir skrifar Skoðun Tími til að staldra við Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Sjá meira
English version below. Sem láglaunakona á Íslandi og Eflingarfélagi langar mig að skrifa nokkur orð um deilur í fjölmiðlum síðustu vikuna um breytingar í verkalýðsfélaginu okkar. Eins og stundum áður þá er fréttaflutningur mjög neikvæður og fullur af fordómum gegn forystu Sólveigar Önnu Jónsdóttur, okkar lýðræðislega kjörna formanni. Ég er þreytt á því að horfa upp á skynsamlegar og nauðsynlegar ákvarðanir Sólveigar, sem þjóna hagsmunum Eflingarfélaga, útmálaðar á bjagaðan hátt og grafið undan hennar stöðu. Hvernig getur það komið nokkrum á óvart að Sólveig og félagar hennar í stjórn Eflingar séu að gera stórar breytingar á félaginu? Þau lofuðu þessu í kosningabaráttunni í febrúar og þetta er ástæðan fyrir því að margir félagar - þar á meðal ég – kusu þau! Í mínum huga hefur það lengi verið augljóst að hlutirnir voru ekki í lagi á skrifstofu Eflingar. Sólveig fékk ofbeldishótun frá starfsmanni. Sumir starfsmenn tóku opinskáa afstöðu gegn Sólveigu og stuðningsfólki hennar, og gengu svo langt að skrifa um það greinar í blöðin og fara í viðtöl í fjölmiðlum. Þetta sæmir ekki þeirra hlutverki og truflar mig sem greiðandi félagsmann í Eflingu mjög mikið. Ég var furðu lostin þegar ég sá einn starfsmann lýsa því nýlega yfir í fjölmiðlaviðtali að hún “skuldaði mér ekki neitt” þar sem að ég kaus Sólveigu Önnu og B-listann. Miðað við það sem ég hef lesið um fyrirhugaðar breytingar á skrifstofu Eflingar þá líta þessar breytingar virkilega vel út. Þessar breytingar munu gera skrifstofuna að betri vinnustað, með betra skipulagi og skýrari vinnuskilyrðum. Ég skil til dæmis ekki hvernig það var ásættanlegt að greiða starfsfólki reglulega fasta yfirvinnu sem þau unnu ekki fyrir. Varðandi aðrar breytingar, þá er ég mjög ánægð og hrifin af þeirri hugmynd að hafa hámarkslaunabil milli hæstu og lægstu launa – þetta er mjög hugrökk ákvörðun sem mér finnst rétt og ég vona að aðrir vinnustaðir taki þetta upp, til dæmis minn. Að lokum vil ég segja að það hefur komið mér á óvart að sjá suma af leiðtogum íslensku verkalýðshreyfingarinnar koma með öfgakenndar neikvæðar yfirlýsingar um breytingar í félaginu okkar. Það er ekki hlutverk leiðtoga í öðrum stéttarfélögum eða samböndum að fordæma lýðræðislegar ákvarðanir forystu stéttarfélagsins míns. Ég krefst virðingar fyrir stéttarfélaginu mínu, fyrir okkar lýðræðislegu ákvörðunum og fyrir rétti forystu okkar til að grípa til aðgerða í þágu hagsmuna félagsfólks. Höfundur er láglaunakona af erlendum uppruna og félagi í Eflingu - stéttarfélagi We Have the Right to Make Changes to Our Union As a low wage worker in Iceland and member of Efling Union I would like to write some words about the disagreement that has been going on in the last week in the media about changes in our union. As has happened before, the reporting is very negative and prejudiced against the leadership of Sólveig Anna Jónsdóttur, our democratically elected chairperson. I am tired of seeing reasonable and necessary actions taken by Sólveig, in the interest of Efling members, being misrepresented and her authority undermined. How can anyone be surprised that Sólveig and her fellow board members are making big changes to the union? They promised this in the election campaign last February, and this is one of the reasons many members - such as myself - voted for them! To me, it has been very obvious for a long time that things were not okay in the Efling office. Sólveig received a violent threat from one staff member. Some of the staff were taking an open stance against Sólveig and her supporters, going so far as to write newspaper articles about it and giving interviews in the media. This is not appropriate for them, and very disturbing for me as a paying member of the union. I was also shocked to see one staff member recently declare in a media interview that she “owes me nothing” because I voted for Sólveig Anna and the B-list. From what I have read about the planned changes to the Efling office, it looks very good to me. The changes will make the office a better workplace, with better organization and clarity about the work conditions. For example, I do not understand how it was acceptable to pay the staff regular overtime hours which they did not actually work. As for the proposed changes, I am very impressed and happy with the idea to have a maximum proportion between highest and lowest wage – this is a very courageous decision which I think is right and I hope other workplaces will also adopt this, for example my own. Finally, I would like to say that I am surprised that some of the leaders of the Icelandic labor movement have been making extremely negative statements about changes in our union. It is not the role of leaders in other unions or confederations to condemn the democratic decisions of the leadership in my union. I demand respect for my union, for our democratic decision making, and for the right of our leadership to act in the interests of my fellow union members. The author is a low wage worker of foreign origin and member of Efling Union.
Vegið að íslenska lífeyriskerfinu Björgvin Jón Bjarnason,Þóra Eggertsdóttir,Halldór Kristinsson,Guðmundur Svavarsson,Elsa Björk Pétursdóttir,Jón Ólafur Halldórsson,Arnar Hjaltalín Skoðun
Skoðun Vegið að íslenska lífeyriskerfinu Björgvin Jón Bjarnason,Þóra Eggertsdóttir,Halldór Kristinsson,Guðmundur Svavarsson,Elsa Björk Pétursdóttir,Jón Ólafur Halldórsson,Arnar Hjaltalín skrifar
Skoðun Pólitískt hugrekki og pólitískt hugleysi: ólík stefna tveggja systurflokka Birgir Finnsson skrifar
Skoðun Opið svar til formanns Samleik- Útsvarsgreiðendur borga leikskólann í Kópavogi! Rakel Ýr Isaksen skrifar
Skoðun Tími til að notast við réttar tölur Sigurjón Þórðarson,Eydís Ásbjörnsdóttir,Eiríkur Björn Björgvinsson skrifar
Skoðun Frá Írak til Gaza: Hvað höfum við lært af lygunum og stríðsbröltinu? Helen Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Öryggi og varnir Íslands Kristrún Frostadóttir,Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir,Inga Sæland skrifar
Vegið að íslenska lífeyriskerfinu Björgvin Jón Bjarnason,Þóra Eggertsdóttir,Halldór Kristinsson,Guðmundur Svavarsson,Elsa Björk Pétursdóttir,Jón Ólafur Halldórsson,Arnar Hjaltalín Skoðun