Mun Borgarlínan setja sveitarfélög og höfuðborg skáhallt á hausinn? Elías B. Elíasson skrifar 4. febrúar 2022 15:01 Þessi spurning kom upp í samtali í vinahópnum og leitast ég hér við að svara henni út frá þeim kostnaði og afleiddum kostnaði sem af henni hlýst. Borgarlína er rándýrt fyrirbrigði eins og ég hef komið að áður í fyrri greinum mínum eða lágmark 60 milljarðar og þá er ekki tekið inn kostnaður við rekstur og afleiddur kostnaður vegna umferðartafa sem munu óhjákvæmlega aukast. Á sama tíma eigum við að borga kostnað sem af Covid hefur hlotist með spá um um aukna verðbólgu. Það hlýtur að vera öllum heilbrigðum mönnum ljóst að við stefnum í algjört óefni með óbreytt plön. Við þurfum nefnilega líka að reka grunnþjónustu, skóla, heilsugæslu, heima og félagsþjónustu og þjónustu við fatlaða svo eitthvað smátt eitt er nefnd og þar skortir fjármagn. Það er ekki lítið mál þegar sveitarfélögin, þar sem nær tveir þriðju þjóðarinnar búa, ákveða að leggja út í svo stóra fjárfestingu og ráða á sama tíma ekki við nema brot af henni. Mér stendur að sjálfsögðu ekki á sama og það væri óskandi að fleiri myndu sjá í hvaða óefni við erum að stefna. Þá er ekki nefndar nógu oft allar umferðartafirnar sem af þessu brölti leiðir og kosta okkur almenning ómældan tíma til ferðast frá A til B. Tíma sem ungar fjölskyldur með börn hafa ekki nóg af til að sinna grunnþörfum sínum og sinna nánustu. Það er á plani að þétta eigi höfuðborgarsvæðið svo mikið fyrir Borgarlínuna að umferðin hreinlega komist ekki fyrir. Það verða allar, bæði aðalgötur og íbúðagötur allt frá Laugarnesi suður um Kópavog sneisafullar af bílum sem sniglast áfram í einni kös. Einhvers staðar þarf að vera hægt að finna greiðfæra leið milli hverfa höfuðborgarsvæðisins, þar sem bílarnir keyra áfram með góðum jöfnum hraða. Það er ófært að svo þröngt sé um umferðina á aðalgötunum að hún leiti út í íbúðarhverfin þar sem börn eru við leik. Flest ungt fólk dreymir um að kaupa sér fyrst íbúð og svo bíl þegar það efnast, nema auðvitað einstæðir foreldrar sem flest velja að gera þetta í öfugri röð, nema það er lítil von að geta keypt sér íbúð í dag sem er annar fylgifiskur Borgarlínunnar. Það er dýrt að byggja og enn dýrara að kaupa þar sem hún á að liggja og aðeins fyrir þá efnameiri. Aðrir mega búa heima hjá foreldrum. Fólk sem á gæludýr þarf líka að eiga bíl því það er langur vegur að fara á næsta svæði þar sem hundar mega hlaupa frjálsir. Það er langur vegur í alla þjónustu hér í höfuðborginni. Marga dreymir um bústað þar sem bæði er hægt að geyma bílinn en stutt í verslun og þjónustu og gjarnan má vera smá grasblettur útiveru. Þeir flytja því í úthverfin með bíl og buru. Það er viðbúið. Við, venjulega fólkið sitjum uppi með reikninginn fyrir Borgarlínuna. Hvíldartíminn verður styttri og þreytan safnast upp. Svo eru það mislægu gatnamótin. Þau eru víst svo ljót að það verður að grafa þau ofan í jörð með steyptum veggjum upp úr og niður úr. Síðan verður að grafa djúpan skurð milli þeirra og steypa í hann stokk sem verður eins og kílómetris há íbúðarblokk á hliðinni með þykkum veggjum, moka svo yfir allt saman og hafa akbraut fyrir Borgarlínu efst. Þá skal setja lóðir við stokkinn og fjölga þar blokkum með löngu skuggavarpi sem byggðar eru yfir niðurgrafna bílakjallara. Þetta er mikil steypa. Væri ekki nær að byggja fremur blokkirnar þar sem ódýrara land er fyrir hendi og hagkvæmara að byggja svo einstæðu foreldrarnir hafi smá möguleika? Nóg er landrýmið á Íslandi og góður slatti eftir á höfuðborgarsvæðinu. Þessi ofur áhersla á rándýra Borgarlínu, meðan skólarnir mygla, dagheimilismál eru í ólestri víða og fólk sem á í vaxandi vandræðum með að komast leiðar sinnar um höfuðborgarsvæðið er farið að ganga ansi langt. Borgarlínan mun gjörbreyta ásýnd borgar til hins verra og setja borgarsjóðinn skáhallt á hausinn. Enginn peningur verður eftir til að koma til móts við þær þarfir sem borgarlínan mun skapa þegar öllu hefur verið eytt í byggingu hennar og steypta stokka. Blöðin segja líka að til séu miklu ódýrari leiðir til að bæta samgöngur á höfuðborgarsvæðinu. Má ekki hlusta á þær raddir? Það er ekki bara fjárhagsþátturinn heldur líka mannlegi þátturinn sem hefur orðið út undan vegna ofur þungrar áherslu á Borgarlínuna. Höfundur er verkfræðingur. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Borgarlína Skoðun: Kosningar 2022 Reykjavík Mest lesið Þegar móðir mín kvaddi okkur fyrir einu ári síðan í dag Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Þegar ómennskan vitnar í lög Bubbi Morthens Skoðun Þessi stórskrítnu norm í óbarnvænu samfélagi Sólveig María Svavarsdóttir Skoðun Góðan daginn, ég ætla að fá … ENGLISH PLEASE! Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun Um vaxtahækkanir og verð á hveiti Haukur Skúlason Skoðun Álit Einhverfupaunksins um ABA meðferð og kennslu á Íslandi Sigrún Ósk Stefánsdóttir Skoðun Kenningar úr gildi svo að kirkjan þarf að komast á annað stig Matthildur Björnsdóttir Skoðun Þeir borga sem nota! Tómas Kristjánsson Skoðun Samkennd samfélags Guðrún Karls Helgudóttir Skoðun Umhyggja - hvað er það? Árný Ingvarsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Kenningar úr gildi svo að kirkjan þarf að komast á annað stig Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Dansaðu vindur Berglind Ósk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Þessi stórskrítnu norm í óbarnvænu samfélagi Sólveig María Svavarsdóttir skrifar Skoðun Um vaxtahækkanir og verð á hveiti Haukur Skúlason skrifar Skoðun Öryggi byggir á mönnun og launum Jórunn Frímannsdóttir skrifar Skoðun Álit Einhverfupaunksins um ABA meðferð og kennslu á Íslandi Sigrún Ósk Stefánsdóttir skrifar Skoðun Mammon hefur náð lífeyrissjóðum á sitt band Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Forgangsorkan verður ekki skert Tinna Traustadóttir skrifar Skoðun Umhyggja - hvað er það? Árný Ingvarsdóttir skrifar Skoðun „Við höfðum öll rangt fyrir okkur“ Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Akureyrarbær greiðir götu kvennaathvarfs á Akureyri eins og kostur er Ásthildur Sturludóttir skrifar Skoðun Þegar móðir mín kvaddi okkur fyrir einu ári síðan í dag Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar Skoðun Íþróttahreyfingin og gerviverktaka Ástþór Jón Ragnheiðarson skrifar Skoðun Tölum um tilfinningar Amanda Ásdís Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Óttinn við íslensku rafkrónuna Birna Guðný Björnsdóttir skrifar Skoðun Áskorun til Sjúkratrygginga Íslands – hugsum í lausnum Björn Bjarki Þorsteinsson skrifar Skoðun Afnemum launamisrétti Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Hvað hefur Ísland gert? Katla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Viðhorf almennings og neytenda til sjálfbærnimála fyrirtækja og stofnana skiptir miklu máli Soffía Sigurgeirsdóttir,Trausti Haraldsson skrifar Skoðun Ýmislegt um rafmagnsbíla og reiðhjól Valur Elli Valsson skrifar Skoðun Taugatýpísk forréttindi Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Hver er ég og hvert er ég að fara? Ellý Tómasdóttir skrifar Skoðun Þeir borga sem nota! Tómas Kristjánsson skrifar Skoðun Að hjálpa fólki að standa á eigin fótum Jón Þór Kristjánsson skrifar Skoðun Samkennd samfélags Guðrún Karls Helgudóttir skrifar Skoðun „Heimferða- og fylgdadeild“ Eiríkur Rögnvaldsson skrifar Skoðun Til varnar mennsku kúgarans Hans Alexander Margrétarson Hansen skrifar Skoðun Þegar ómennskan vitnar í lög Bubbi Morthens skrifar Skoðun Engum til sóma Sigmar Guðmundsson skrifar Skoðun Góðan daginn, ég ætla að fá … ENGLISH PLEASE! Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Sjá meira
Þessi spurning kom upp í samtali í vinahópnum og leitast ég hér við að svara henni út frá þeim kostnaði og afleiddum kostnaði sem af henni hlýst. Borgarlína er rándýrt fyrirbrigði eins og ég hef komið að áður í fyrri greinum mínum eða lágmark 60 milljarðar og þá er ekki tekið inn kostnaður við rekstur og afleiddur kostnaður vegna umferðartafa sem munu óhjákvæmlega aukast. Á sama tíma eigum við að borga kostnað sem af Covid hefur hlotist með spá um um aukna verðbólgu. Það hlýtur að vera öllum heilbrigðum mönnum ljóst að við stefnum í algjört óefni með óbreytt plön. Við þurfum nefnilega líka að reka grunnþjónustu, skóla, heilsugæslu, heima og félagsþjónustu og þjónustu við fatlaða svo eitthvað smátt eitt er nefnd og þar skortir fjármagn. Það er ekki lítið mál þegar sveitarfélögin, þar sem nær tveir þriðju þjóðarinnar búa, ákveða að leggja út í svo stóra fjárfestingu og ráða á sama tíma ekki við nema brot af henni. Mér stendur að sjálfsögðu ekki á sama og það væri óskandi að fleiri myndu sjá í hvaða óefni við erum að stefna. Þá er ekki nefndar nógu oft allar umferðartafirnar sem af þessu brölti leiðir og kosta okkur almenning ómældan tíma til ferðast frá A til B. Tíma sem ungar fjölskyldur með börn hafa ekki nóg af til að sinna grunnþörfum sínum og sinna nánustu. Það er á plani að þétta eigi höfuðborgarsvæðið svo mikið fyrir Borgarlínuna að umferðin hreinlega komist ekki fyrir. Það verða allar, bæði aðalgötur og íbúðagötur allt frá Laugarnesi suður um Kópavog sneisafullar af bílum sem sniglast áfram í einni kös. Einhvers staðar þarf að vera hægt að finna greiðfæra leið milli hverfa höfuðborgarsvæðisins, þar sem bílarnir keyra áfram með góðum jöfnum hraða. Það er ófært að svo þröngt sé um umferðina á aðalgötunum að hún leiti út í íbúðarhverfin þar sem börn eru við leik. Flest ungt fólk dreymir um að kaupa sér fyrst íbúð og svo bíl þegar það efnast, nema auðvitað einstæðir foreldrar sem flest velja að gera þetta í öfugri röð, nema það er lítil von að geta keypt sér íbúð í dag sem er annar fylgifiskur Borgarlínunnar. Það er dýrt að byggja og enn dýrara að kaupa þar sem hún á að liggja og aðeins fyrir þá efnameiri. Aðrir mega búa heima hjá foreldrum. Fólk sem á gæludýr þarf líka að eiga bíl því það er langur vegur að fara á næsta svæði þar sem hundar mega hlaupa frjálsir. Það er langur vegur í alla þjónustu hér í höfuðborginni. Marga dreymir um bústað þar sem bæði er hægt að geyma bílinn en stutt í verslun og þjónustu og gjarnan má vera smá grasblettur útiveru. Þeir flytja því í úthverfin með bíl og buru. Það er viðbúið. Við, venjulega fólkið sitjum uppi með reikninginn fyrir Borgarlínuna. Hvíldartíminn verður styttri og þreytan safnast upp. Svo eru það mislægu gatnamótin. Þau eru víst svo ljót að það verður að grafa þau ofan í jörð með steyptum veggjum upp úr og niður úr. Síðan verður að grafa djúpan skurð milli þeirra og steypa í hann stokk sem verður eins og kílómetris há íbúðarblokk á hliðinni með þykkum veggjum, moka svo yfir allt saman og hafa akbraut fyrir Borgarlínu efst. Þá skal setja lóðir við stokkinn og fjölga þar blokkum með löngu skuggavarpi sem byggðar eru yfir niðurgrafna bílakjallara. Þetta er mikil steypa. Væri ekki nær að byggja fremur blokkirnar þar sem ódýrara land er fyrir hendi og hagkvæmara að byggja svo einstæðu foreldrarnir hafi smá möguleika? Nóg er landrýmið á Íslandi og góður slatti eftir á höfuðborgarsvæðinu. Þessi ofur áhersla á rándýra Borgarlínu, meðan skólarnir mygla, dagheimilismál eru í ólestri víða og fólk sem á í vaxandi vandræðum með að komast leiðar sinnar um höfuðborgarsvæðið er farið að ganga ansi langt. Borgarlínan mun gjörbreyta ásýnd borgar til hins verra og setja borgarsjóðinn skáhallt á hausinn. Enginn peningur verður eftir til að koma til móts við þær þarfir sem borgarlínan mun skapa þegar öllu hefur verið eytt í byggingu hennar og steypta stokka. Blöðin segja líka að til séu miklu ódýrari leiðir til að bæta samgöngur á höfuðborgarsvæðinu. Má ekki hlusta á þær raddir? Það er ekki bara fjárhagsþátturinn heldur líka mannlegi þátturinn sem hefur orðið út undan vegna ofur þungrar áherslu á Borgarlínuna. Höfundur er verkfræðingur.
Skoðun Álit Einhverfupaunksins um ABA meðferð og kennslu á Íslandi Sigrún Ósk Stefánsdóttir skrifar
Skoðun Akureyrarbær greiðir götu kvennaathvarfs á Akureyri eins og kostur er Ásthildur Sturludóttir skrifar
Skoðun Viðhorf almennings og neytenda til sjálfbærnimála fyrirtækja og stofnana skiptir miklu máli Soffía Sigurgeirsdóttir,Trausti Haraldsson skrifar