„Þetta var í raun og veru mjög ljótur vettvangur og greinilegt að þarna höfðu orðið mjög mikil átök,” segir Ómar Þorgils Pálmason, fyrrverandi lögreglumaður í tæknideild.
„Maðurinn var með mjög mikla áverka í andliti og það voru nokkrir hlutir sem bentu til þess að þarna hefði verið gerð tilraun til ráns sem hefði endað með þessum hætti. Við fundum veski sem var búið að tæta og síðan voru þarna ummerki eftir mikil átök.”
Fjallað var ítarlega um málið í þættinum Ummerki sem sýndur er á Stöð 2, þar sem rætt var við lögreglumenn sem komu á vettvang og rannsökuðu málið.

Átti sér einskis ills von
Morðið átti sér stað á köldum vetrarmorgni í Vesturbæ Reykjavíkur. Hinn látni, Bragi Óskarsson, var á leið heim úr vinnu en hann starfaði sem strætisvagnabílstjóri og hafði verið blaðamaður á Morgunblaðinu í mörg ár. Bragi átti sér einskis ills von, var vel liðinn og átti enga óvini. Málið olli lögreglunni talsverðum heilabrotum og um tíma lá enginn undir grun.
„Ef einhverjir búa yfir einhverjum upplýsingum um mannaferðir á Víðimel á tímabilinu hálf tvö til hálf sex, þá væri það mikill fengur að þeir gæfu sig fram við lögreglu,” sagði Hörður Jóhannesson, þáverandi aðstoðarlögreglustjóri, í fréttum Sjónvarpsins síðar um daginn.
Hörður segir að það sem hafi auðveldað rannsóknina hafi verið óskaddaður vettvangur.
„Við vorum heppnir í Víðimelnum að því leytinu til að það hafi ekki snjóað eftir að atvikið átti sér stað. Þetta var seint um nóttina eða snemma um morguninn og þegar tilkynningin kemur til okkar var ekkert búið að snjóa. Vettvangurinn var þess vegna alveg hreinn og tær. Þið getið ímyndað ykkur hvað hefði gerst ef það hefði snjóað í nokkrar mínútur eftir þetta og allt orðið hvítt. Þá hefðu engin ummerki verið að sjá,” segir Hörður.
Afgerandi skófar
„Það sem fannst á vettvangi var mjög afgerandi skófar sem var mjög sérstakt í útliti en síðan fannst líka hringur með rúnum þarna. Hvorugur þessara muna tengdust hinum látna og ljóst að þeir voru eftir árásarmanninn,” segir Ómar Þorgils.
Þessa nótt hafði einnig borist tilkynning um innbrot inn í hjólbarðaverkstæði í Vesturbænum. Lögreglumaður sem hafði mætt þangað á vettvang staldraði við þegar hann sá skófarið í snjónum á Víðimelnum því hann hafði séð sams konar skófar á verkstæðinu.

„Á þessum tíma sem þetta var þá vorum við tiltölulega nýbúin að taka í notkun stafrænar myndavélar sem breytti í raun og veru algjörlega ferli málsins, því sá rannsóknarlögreglumaður sem var með mér á vettvangi hafði fyrr um nóttina farið í innbrot inn á Ægisíðu,” segir Ómar.
„Við vorum að fara yfir myndir af þessum vettvangi og innbrotsvettvangnum og þá kom í ljós sama skófarið á báðum þessum vettvöngum.”
Ljóst þótti að sá sem braust inn hafi verið staðkunnur og strax farið í það að skoða starfsmannaskrár.
„Þá kom í ljós að starfsmanni á verkstæðinu hafði verið sagt upp einhverjum mánuðum eða vikum en þetta gerist,” segir Ómar.

„Við trúum ekki alltaf á tilviljanir. Þannig að þegar menn áttuðu sig á hvað var að gerast þá voru menn fljótir að hugsa og fljótir að tengja saman,” segir Hörður.
Kjötexi, sveðja og slaghamar
Margs konar vopn fundust við rannsókn málsins.
„Það var kjötexi sem við fundum. Meira að segja í snjónum þarna við hliðina á skófarinu fundust útlínur af kjötexi, og síðan var þarna sveðja sem fannst líka, löng sveðja með blóðugu handfangi, og slaghamar. Það benti allt til þess að öll þessi vopn hefði verið notuð,” segir Ómar en aðspurður segist hann ekki vita hvers vegna hinn grunaði var með öll þessi vopn á sér.
Hinn grunaði, Þór Sigurðsson, var handtekinn á heimili sínu, þar sem hann játaði verknaðinn.
„Ég held að það sé óhætt að segja að það var algjör tilviljun að þessir tveir menn rákust á hvorn annan á þessum tíma. Annar er að koma úr þessari átt á leið í innbrot og hinn á leiðinni úr vinnunni, á leið heim, þegar leiðir þeirra skerast,” segir Hörður.
Þór Sigurðsson var undir miklum áhrifum þegar hann réðist á manninn. Hann bar fyrir sig minnisleysi en játaði verknaðinn og var dæmdur í sextán ára fangelsi fyrir að hafa ráðið Braga Óskarssyni bana. Bragi var 51 árs þegar hann lést.
Í næsta þætti af Ummerkjum ræðir Þór atburðina á einlægan hátt, en hann segir að ekki líði sá dagur sem þeir koma ekki upp í huga hans. Hann hafi allar götur síðan unnið að því að verða betri maður, hefur menntað sig, eignast fjölskyldu og reynir að vera forvörn fyrir aðra.