Börnin og Jesú Anna Þórey Arnardóttir skrifar 18. september 2020 09:30 Ég styð þessa trans-Jesú mynd en… Flott að hafa kvenkyns Jesú en… Frábært að gera allskonar myndir af Jesú en… Guðfræðin er góð en... … ekki fyrir börnin! Þetta á ekki heima í Sunnudagskólanum! Af hverju ekki? Börn eru eins ólík hvert öðru og við „fullorðna” fólkið. Börn eru af öllum kynjum, öllum húðlitum, öllum þjóðfélagsstéttum og með allskonar skoðanir. Börnin eru saklausari og með styttri lífsreynslu en við sem eldri erum en þau eru alls ekki vitlaus og alls ekki óskrifuð blöð. Í samfélaginu okkar eigum við intersex börn, trans börn, non binary börn auk þess að eiga stúlkubörn og sveinbörn. Börnin okkar mega borða popp inni í stofu og hvetja áfram Conchitu Wurst í Júróvísjón með allri fjölskyldunni, arka með mömmu og pabba niður Laugarveginn í gleðigöngunni og fagna fjölbreytileika samfélagsins við hvert fótmál. Það er bara í kirkjunni þegar kemur að ólíkum kristsmyndum og iðkun góðra guðfræði sem málefni fjölbreytileikans verða óviðeigandi og ekki við hæfi barna og unglinga. Börnin eru fordómalausasti hópurinn og því liggur það í augum uppi að kenna þeim strax það sem við viljum sjá einkenna samfélagið í framtíðinni. Kenna þeim fordómalausa ást. Fordómalaus ást og kærleikur er það sem Jesús hefur alltaf kennt. Hann gekk meðal fólksins og talaði við þau sem voru jaðarsett og útundan. Hann kenndi okkur að við ættum ekki að dæma aðra en við ættum að elska og skilja engan útundan. Jesús sagði okkur að allt sem við gerum öðru fólki gerum við honum. Ég held ekki að nokkur trúi því að hann hafi bara meint það um karlkyns fólk. Ef við gerum honum það sem við gerum ungri stúlku, transbarni eða intersex einstaklingi þá hlýtur hann að geta verið þau öll. Þar komum við svo að einum mikilvægasta þætti þessarar umræðu að mínu mati: Ekki bara þarf fólk að geta speglað sig í sinni kristsmynd heldur verðum við hin að geta séð Krist í öllu fólki. Myndir af Jesú sem manni af öðrum kynþáttum eða arfleiðum eru ekki að kveikja heitar umræður. Einungis þegar við förum út fyrir kyn hans erum við að fara yfir eitthvað ósýnilegt strik og velsæmismörk barna og unglinga. Af hverju? Er það fyrir neðan virðingu Krists að vera kona, trans einstaklingur, intersex eða non binary? Þau sem álíta svo hljóta að bera litla virðingu fyrir öðrum en karlmönnum sem segir meira um þeirra álit á rúmlega helmingi mannkyns en margt annað. Jesús talaði aldrei um að karlmenn væru betri og æðri en aðrir meðlimir samfélagsins. Margir hafa bent á að við höfum alltaf verið öll jöfn fyrir Kristi og það er rétt. Að hingað til hafi ekki þurft myndir af kvenkyns Kristi til að konur eða aðrir geti vitað að allir eru velkomnir hjá Jesú. Það er bara ekki rétt. Í samfélaginu í dag höfum við ekki ennþá fengið að venjast því að sjá myndir af Kristi öðruvísi en karlmanni. Í langan tíma voru karlmenn þeir einu sem tilheyrðu og gátu orðið prestar og á mörgum stöðum í heiminum er það þannig enn. Við höfum ekki enn náð 50 árum síðan fyrsti kvenpresturinn var vígður hér á landi. Í tvö þúsund ára sögu kristinnar kirkju er það á við nokkrar mínútur. Fæstar kristnar kirkjudeildir, hvort sem er á heimsvísu eða hér á landi, styðja við bakið á hinsegin samfélaginu eða feminískum viðhorfum. Hvernig á trans kona að vita að hún er velkomin í kirkjuna þegar hópur kristinna einstaklinga (hávær meirihluti á heimsvísu, hávær minnihluti (vona ég) á landsvísu) segir henni stöðugt að kynleiðrétting sé viðurstyggð? Hvernig á samkynhneigður unglingur að vita að hann sé velkominn þegar sami hópur hrópar að eitthvað sé að ásýnd hinsegin menningar? Hvernig á intersex barn að vita að það er velkomið þegar intersex líkami er fordæmdur og falinn? Hvernig eiga börn að vita að allir séu velkomnir þegar hinsegin veruleiki er falin í barnastarfinu? Myndin af Jesú með skegg og brjóst var mjög flott leið til að segja öllum börnum og unglingum að þau væru velkomin í barna og æskulýðsstarf kirkjunnar. Alveg þar til biskup lét undan gagnrýni fárra presta og fordómafullra leikmanna og baðst afsökunar á að hafa boðið fjölbreytileikann velkomin - og kirkjuþing tók einróma undir. Í sunnudagaskólanum kennum við að Jesús elskar okkur öll og við erum öll velkomin. Þetta á svo sannarlega heima þar. „Þið elskuðu, elskum hvert annað því að kærleikurinn er frá Guði kominn og hver sem elskar er barn Guðs og þekkir Guð.“ 1.Jóh 4:7 Anna Þórey Arnardóttir Höfundur hefur starfað meirihluta ævinnar í barna- og unglingastarfi kirkjunnar á vegum Þjóðkirkjunnar, KFUM og KFUK, í sumarbúðunum í Kaldárseli og í Vindáshlíð og á ýmsum kirkjutengdum viðburðum fyrir börn og unglinga. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Þjóðkirkjan Mest lesið Halldór 4.10.2025 Halldór Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk Skoðun Barnafjölskyldur í Reykjavík eiga betra skilið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir Skoðun Kæra Epli, skilur þú mig? Lilja Dögg Jónsdóttir Skoðun Þorgerður og erlendu dómstólarnir Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman Skoðun Lyftum umræðunni á örlítið hærra plan Jóna Hlíf Halldórsdóttir Skoðun Transumræðan og ruglið um fjölda kynja Einar Steingrímsson Skoðun 7 milljarða húsnæðisstuðningur afnuminn… en hvað kemur í staðinn? Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun 752 dánir vegna geðheilsuvanda – enginn vegna fjölþáttaógnar Grímur Atlason Skoðun Skoðun Skoðun Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk skrifar Skoðun Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Kæra Epli, skilur þú mig? Lilja Dögg Jónsdóttir skrifar Skoðun Þorgerður og erlendu dómstólarnir Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Barnafjölskyldur í Reykjavík eiga betra skilið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Lyftum umræðunni á örlítið hærra plan Jóna Hlíf Halldórsdóttir skrifar Skoðun Lykillinn að hamingju og heilbrigði Auður Kjartansdóttir skrifar Skoðun Staða bænda styrkt Hanna Katrín Friðriksson skrifar Skoðun Transumræðan og ruglið um fjölda kynja Einar Steingrímsson skrifar Skoðun Leikskólar eru ekki munaður Íris Eva Gísladóttir skrifar Skoðun Vísindarannsóknir og þróun – til umhugsunar í tiltekt Þorgerður J. Einarsdóttir skrifar Skoðun 752 dánir vegna geðheilsuvanda – enginn vegna fjölþáttaógnar Grímur Atlason skrifar Skoðun Foreldrar þurfa bara að vera duglegri Björg Magnúsdóttir skrifar Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson skrifar Skoðun Dýrkeypt eftirlitsleysi Lilja Björk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Svindl eða sjálfsvernd? Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Magga Stína! Helga Völundardóttir skrifar Skoðun Mannauðurinn á vinnustaðnum þarf góða innivist til að dafna Ásta Logadóttir skrifar Skoðun Þetta er námið sem lifir áfram Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Árborg - spennandi kostur fyrir öll Guðný Björk Pálmadóttir skrifar Skoðun Tökum á glæpahópum af meiri þunga Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Minntist ekkert á Evrópusambandið Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hugsum stórt í skipulags- og samgöngumálum Hilmar Ingimundarson skrifar Skoðun Eitt eilífðar smáblóm Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Betri mönnun er lykillinn Skúli Helgason,Sabine Leskopf skrifar Skoðun Borgarhönnunarstefna, sú fyrsta sinnar tegundar í Reykjavík Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Hversu oft á að fresta framtíðinni? Erna Magnúsdóttir,Stefán Þórarinn Sigurðsson skrifar Skoðun Getur Ísland staðið fremst í heilsutækni? Arna Harðardóttir skrifar Skoðun Slæm innivist skerðir afköst og hækkar kostnað Ingibjörg Magnúsdóttir skrifar Sjá meira
Ég styð þessa trans-Jesú mynd en… Flott að hafa kvenkyns Jesú en… Frábært að gera allskonar myndir af Jesú en… Guðfræðin er góð en... … ekki fyrir börnin! Þetta á ekki heima í Sunnudagskólanum! Af hverju ekki? Börn eru eins ólík hvert öðru og við „fullorðna” fólkið. Börn eru af öllum kynjum, öllum húðlitum, öllum þjóðfélagsstéttum og með allskonar skoðanir. Börnin eru saklausari og með styttri lífsreynslu en við sem eldri erum en þau eru alls ekki vitlaus og alls ekki óskrifuð blöð. Í samfélaginu okkar eigum við intersex börn, trans börn, non binary börn auk þess að eiga stúlkubörn og sveinbörn. Börnin okkar mega borða popp inni í stofu og hvetja áfram Conchitu Wurst í Júróvísjón með allri fjölskyldunni, arka með mömmu og pabba niður Laugarveginn í gleðigöngunni og fagna fjölbreytileika samfélagsins við hvert fótmál. Það er bara í kirkjunni þegar kemur að ólíkum kristsmyndum og iðkun góðra guðfræði sem málefni fjölbreytileikans verða óviðeigandi og ekki við hæfi barna og unglinga. Börnin eru fordómalausasti hópurinn og því liggur það í augum uppi að kenna þeim strax það sem við viljum sjá einkenna samfélagið í framtíðinni. Kenna þeim fordómalausa ást. Fordómalaus ást og kærleikur er það sem Jesús hefur alltaf kennt. Hann gekk meðal fólksins og talaði við þau sem voru jaðarsett og útundan. Hann kenndi okkur að við ættum ekki að dæma aðra en við ættum að elska og skilja engan útundan. Jesús sagði okkur að allt sem við gerum öðru fólki gerum við honum. Ég held ekki að nokkur trúi því að hann hafi bara meint það um karlkyns fólk. Ef við gerum honum það sem við gerum ungri stúlku, transbarni eða intersex einstaklingi þá hlýtur hann að geta verið þau öll. Þar komum við svo að einum mikilvægasta þætti þessarar umræðu að mínu mati: Ekki bara þarf fólk að geta speglað sig í sinni kristsmynd heldur verðum við hin að geta séð Krist í öllu fólki. Myndir af Jesú sem manni af öðrum kynþáttum eða arfleiðum eru ekki að kveikja heitar umræður. Einungis þegar við förum út fyrir kyn hans erum við að fara yfir eitthvað ósýnilegt strik og velsæmismörk barna og unglinga. Af hverju? Er það fyrir neðan virðingu Krists að vera kona, trans einstaklingur, intersex eða non binary? Þau sem álíta svo hljóta að bera litla virðingu fyrir öðrum en karlmönnum sem segir meira um þeirra álit á rúmlega helmingi mannkyns en margt annað. Jesús talaði aldrei um að karlmenn væru betri og æðri en aðrir meðlimir samfélagsins. Margir hafa bent á að við höfum alltaf verið öll jöfn fyrir Kristi og það er rétt. Að hingað til hafi ekki þurft myndir af kvenkyns Kristi til að konur eða aðrir geti vitað að allir eru velkomnir hjá Jesú. Það er bara ekki rétt. Í samfélaginu í dag höfum við ekki ennþá fengið að venjast því að sjá myndir af Kristi öðruvísi en karlmanni. Í langan tíma voru karlmenn þeir einu sem tilheyrðu og gátu orðið prestar og á mörgum stöðum í heiminum er það þannig enn. Við höfum ekki enn náð 50 árum síðan fyrsti kvenpresturinn var vígður hér á landi. Í tvö þúsund ára sögu kristinnar kirkju er það á við nokkrar mínútur. Fæstar kristnar kirkjudeildir, hvort sem er á heimsvísu eða hér á landi, styðja við bakið á hinsegin samfélaginu eða feminískum viðhorfum. Hvernig á trans kona að vita að hún er velkomin í kirkjuna þegar hópur kristinna einstaklinga (hávær meirihluti á heimsvísu, hávær minnihluti (vona ég) á landsvísu) segir henni stöðugt að kynleiðrétting sé viðurstyggð? Hvernig á samkynhneigður unglingur að vita að hann sé velkominn þegar sami hópur hrópar að eitthvað sé að ásýnd hinsegin menningar? Hvernig á intersex barn að vita að það er velkomið þegar intersex líkami er fordæmdur og falinn? Hvernig eiga börn að vita að allir séu velkomnir þegar hinsegin veruleiki er falin í barnastarfinu? Myndin af Jesú með skegg og brjóst var mjög flott leið til að segja öllum börnum og unglingum að þau væru velkomin í barna og æskulýðsstarf kirkjunnar. Alveg þar til biskup lét undan gagnrýni fárra presta og fordómafullra leikmanna og baðst afsökunar á að hafa boðið fjölbreytileikann velkomin - og kirkjuþing tók einróma undir. Í sunnudagaskólanum kennum við að Jesús elskar okkur öll og við erum öll velkomin. Þetta á svo sannarlega heima þar. „Þið elskuðu, elskum hvert annað því að kærleikurinn er frá Guði kominn og hver sem elskar er barn Guðs og þekkir Guð.“ 1.Jóh 4:7 Anna Þórey Arnardóttir Höfundur hefur starfað meirihluta ævinnar í barna- og unglingastarfi kirkjunnar á vegum Þjóðkirkjunnar, KFUM og KFUK, í sumarbúðunum í Kaldárseli og í Vindáshlíð og á ýmsum kirkjutengdum viðburðum fyrir börn og unglinga.
Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk Skoðun
Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman Skoðun
Skoðun Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk skrifar
Skoðun Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman skrifar
Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson skrifar
Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar
Skoðun Borgarhönnunarstefna, sú fyrsta sinnar tegundar í Reykjavík Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar
Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk Skoðun
Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman Skoðun