Frumkvöðlar í fimmtán ár Hanna Hilmarsdóttir skrifar 6. júní 2019 07:00 Á þessu ári fagnar Alþjóðaskólinn á Íslandi 15 ára afmæli sínu. Á tímamótum sem þessum er vert að staldra við og fara yfir það sem hefur áunnist. Ekki síður er mikilvægt að fagna þessum áfanga og í mínum huga er það ekki Alþjóðaskólinn einn sem fagnar heldur megum við sem samfélag svo sannarlega fagna með. Í byrjun var lagt af stað með þá trú að til að Ísland geti laðað að sér hæft starfsfólk og sérfræðinga yrði að vera í boði alþjóðleg menntun fyrir börnin þeirra. Lítið var vitað um hæðirnar og hindranir sem yrðu á vegi slíkrar frumkvöðlastarfsemi en jafnframt allan þann meðbyr og velvild sem verkefninu hefur fylgt. Í byrjun voru nemendur fimm, starfsmenn tveir og skrifstofan var grænn pappakassi sem létt var að ferðast með. Skólinn rúmaðist í minivan skólastjórans og lagt var af stað með bjartsýnina að vopni.Nú, fimmtán árum síðar: Eru um 100 nemendur sem stunda nám við skólann. Nemendur okkar tilheyra ýmist hóp diplómatafjölskyldna sem hafa flutt til landsins vegna atvinnu eða eru að koma til baka eftir nokkurra ára fjarveru erlendis. Okkar samfélag er fjölbreytt, tví- og margtyngdar fjölskyldur sem og íslenskar fjölskyldur sem vilja gefa börnum sínum þá gjöf að geta stundað nám á tveimur tungumálum. Við höfum öðlast tvær alþjóðlegar vottanir sem gerir okkur samkeppnishæf við aðra viðurkennda alþjóðlega skóla víðsvegar um heiminn. Það auðveldar nemendum okkar að flytja á milli landa. Niðurstöður kannana gefa til kynna að liðsandinn er góður, nemendum líður vel og foreldrar eru ánægðir með menntun barna sinna. Samstarf heimilis og skóla er öflugt og jákvætt. Við höfum bætt við okkur unglingadeild og útskrifuðum fyrsta hópinn okkar vorið 2018. Við sinnum því öllu grunnskólastiginu sem er mikilvægt. Einnig er boðið upp á sérstaka deild fyrir 5 ára börn. Skilningur á þörf fyrir alþjóðlega menntun fer vaxandi sem hefur gert skólanum kleift að stíga mikilvæg skref í faglegri uppbyggingu hans. Samfélagið tekur þátt í alþjóðlegri samvinnu á öllum sviðum atvinnulífsins sem og sköpun, listum, mannlífi og stjórnsýslu. Alls staðar eru fjölskyldur hvaðanæva úr heiminum með börn sín. Til að Ísland geti tekið þátt í slíku starfi, á alþjóðavísu, er það alger forsenda að við sem þjóðfélag getum boðið upp á hágæða alþjóðlega menntun sem nýtist barninu hvert það sem svo heldur áfram námi sínu. Slík uppbygging og árangur gerist ekki í tómarúmi. Margir hafa stutt dyggilega við hugmyndafræðina og ávallt fjölgar í þeim hópi fólks sem trúir því að Ísland þurfi að bjóða upp á samkeppnishæft alþjóðlegt nám til að geta laðað til sín fjölbreytt starfsfólk og sérfræðinga víðsvegar að. Það er mikilvægt fyrir börn sem flytja landa á milli að geta stundað nám samkvæmt alþjóðlegri námsskrá á tungumáli sem aðrir skólar víðsvegar um heiminn geta lesið. Þannig tryggjum við frekar samfellu í námi barnanna. Þetta er í raun ein forsenda þess að alþjóðlegir foreldrar eigi þess kost að starfa á Íslandi til lengri eða skemmri tíma með börn sín. Við höfum jafnframt verið svo lánsöm að til okkar hefur laðast starfsfólk sem hefur brennandi áhuga á verkefninu og hefur metnað til að vaxa faglega í starfi. Skólinn er starfræktur í sveitarfélagi sem trúir því að foreldrar séu best til þess fallnir að velja þann skóla sem hæfir barni sínu best. Því hefur Garðabær hvatt til fjölbreytni í grunnskólastarfi og stutt við uppbyggingu eina alþjóðlega grunnskólans á landinu. Lengst af hefur skólinn verið til húsa í glæsilegum húsakynnum Sjálandsskóla. Hafa báðir skólarnir vaxið og dafnað og notið góðs af ýmiskonar samstarfi í gegnum árin. Ekki síður ber að nefna umburðarlyndi og sveigjanleika sem starfsmenn beggja skóla hafa sýnt í sambýli sem þrengir orðið að. Þakklæti er mér ofarlega í huga á þessum tímamótum. Þakklæti til þeirra fjölmörgu sem hafa stutt við bakið á okkur, hvatt okkur áfram þegar á móti hefur blásið og samglaðst okkur þegar sigrar vinnast. Allir sem hafa beint eða óbeint tekið þátt í þessu uppbyggingarstarfi, hvort sem þeir koma frá erlendum ríkjum (starfsmenn sendiráða), hinu opinbera, stjórnsýslunni, einkageiranum hérlendis og erlendis, og starfsmennirnir í gegnum árin eiga þakkir skilið. Ekki síst ber að þakka foreldrasamfélaginu sem hefur stutt dyggilega við það góða starf sem hér er unnið. Við viljum halda áfram á sömu braut. Hugmyndin sem kviknaði fyrir fimmtán árum er orðin að vel reknum, samkeppnishæfum alþjóðlegum grunnskóla sem við getum öll verið stolt af. Næsta skref er að tryggja rammann utan um starfsemina og er sú vinna þegar hafin. Garðabær og Alþjóðaskólinn hafa undirritað viljayfirlýsingu þar sem Garðabær úthlutar skólanum lóð við Þórsmerkurlandið og mun Alþjóðaskólinn byggja sitt framtíðarhúsnæði þar. Undirbúningsvinna er í fullum gangi. Þetta eru spennandi tímar og við lítum björtum augum til framtíðar með jákvæðni og gleði að leiðarljósi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Mest lesið Viljum við að erlendir milljarðamæringar setji einhliða leikreglurnar í almannarýminu okkar? Elfa Ýr Gylfadóttir Skoðun Af hverju eru kennarar að fara í verkfall? Anton Már Gylfason Skoðun Val Vigdísar Skúli Ólafsson Skoðun Hefjum aðildarviðræður við Bandaríkin Einar Jóhannes Guðnason Skoðun Árið 1975 er að banka Rakel Linda Kristjánsdóttir Skoðun Eru tengsl milli Úkraínustríðsins og breyttrar stöðu Grænlands? Hilmar Þór Hilmarsson Skoðun Vísvita villandi fréttaflutningur Morgunblaðsins? Sigurjón Þórðarson Skoðun Kennarar segja: „Nóg komið!“ – Verkfall fyrir virðingu og verðskulduð réttindi Jónas Sen Skoðun Hafa fyrrum æskunnar eftirlætisbörn og nú ellinnar olnbogabörn fengið nóg? Gunnar Ármannsson Skoðun Friður á jörðu Þröstur Friðfinnsson Skoðun Skoðun Skoðun Vegna greinar Snorra Mássonar Guðmundur Andri Thorsson skrifar Skoðun Ertu á krossgötum? Þuríður Santos Stefánsdóttir skrifar Skoðun Vísvita villandi fréttaflutningur Morgunblaðsins? Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Hafa fyrrum æskunnar eftirlætisbörn og nú ellinnar olnbogabörn fengið nóg? Gunnar Ármannsson skrifar Skoðun Máttur kaffibollans Ásta Kristín Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Kennarar segja: „Nóg komið!“ – Verkfall fyrir virðingu og verðskulduð réttindi Jónas Sen skrifar Skoðun Hefjum aðildarviðræður við Bandaríkin Einar Jóhannes Guðnason skrifar Skoðun Eru tengsl milli Úkraínustríðsins og breyttrar stöðu Grænlands? Hilmar Þór Hilmarsson skrifar Skoðun Árið 1975 er að banka Rakel Linda Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Viljum við að erlendir milljarðamæringar setji einhliða leikreglurnar í almannarýminu okkar? Elfa Ýr Gylfadóttir skrifar Skoðun Val Vigdísar Skúli Ólafsson skrifar Skoðun Friður á jörðu Þröstur Friðfinnsson skrifar Skoðun Af hverju eru kennarar að fara í verkfall? Anton Már Gylfason skrifar Skoðun Opið bréf til Íslandspósts ohf. Gróa Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Gaza getur ekki beðið lengur Hjálmtýr Heiðdal,Magnús Magnússon skrifar Skoðun Ísland yrði betra með aðild að Evrópusambandinu Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun SVEIT – Kastið inn handklæðinu Aðalsteinn Árni Baldursson skrifar Skoðun Skjáfíkn - vísindi eða trú? Ásdís Bergþórsdóttir skrifar Skoðun Evrópusambandið eða nasismi Snorri Másson skrifar Skoðun Friður eða svikalogn? Hilmari Þór Hilmarssyni, prófessor, svarað Andri Þorvarðarson skrifar Skoðun Hlýnun jarðar mun ekki valda heimsendi Sæunn Kjartansdóttir skrifar Skoðun Listin að styðja en ekki stýra Árni Sigurðsson skrifar Skoðun Með vægi í samræmi við það Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hugvíkkandi efni: Forvitni umfram dómhörku Bergsveinn Ólafsson skrifar Skoðun Velferðartækni er það lykillinn að sjálfbærara heilbrigðiskerfi? Helga Dagný Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Hindrum fleiri græn gímöld með einföldun regluverks Ásta Logadóttir,Trausti Björgvinsson skrifar Skoðun Vegna FB færslu Kristins Hrafnssonar: Misskilningur um endurgreiðslukerfi kvikmynda Ólafur William Hand skrifar Skoðun Hvernig tölum við um mat í kringum börnin okkar? Berglind Lilja Guðlaugsdóttir skrifar Skoðun Fangelsismál - Sparnaður og endurhæfing Ólafur Ágúst Hraundal skrifar Skoðun Syndaaflausnin er svo að við ætlum að læra af þessu „á ykkar kostnað“ Davíð Bergmann skrifar Sjá meira
Á þessu ári fagnar Alþjóðaskólinn á Íslandi 15 ára afmæli sínu. Á tímamótum sem þessum er vert að staldra við og fara yfir það sem hefur áunnist. Ekki síður er mikilvægt að fagna þessum áfanga og í mínum huga er það ekki Alþjóðaskólinn einn sem fagnar heldur megum við sem samfélag svo sannarlega fagna með. Í byrjun var lagt af stað með þá trú að til að Ísland geti laðað að sér hæft starfsfólk og sérfræðinga yrði að vera í boði alþjóðleg menntun fyrir börnin þeirra. Lítið var vitað um hæðirnar og hindranir sem yrðu á vegi slíkrar frumkvöðlastarfsemi en jafnframt allan þann meðbyr og velvild sem verkefninu hefur fylgt. Í byrjun voru nemendur fimm, starfsmenn tveir og skrifstofan var grænn pappakassi sem létt var að ferðast með. Skólinn rúmaðist í minivan skólastjórans og lagt var af stað með bjartsýnina að vopni.Nú, fimmtán árum síðar: Eru um 100 nemendur sem stunda nám við skólann. Nemendur okkar tilheyra ýmist hóp diplómatafjölskyldna sem hafa flutt til landsins vegna atvinnu eða eru að koma til baka eftir nokkurra ára fjarveru erlendis. Okkar samfélag er fjölbreytt, tví- og margtyngdar fjölskyldur sem og íslenskar fjölskyldur sem vilja gefa börnum sínum þá gjöf að geta stundað nám á tveimur tungumálum. Við höfum öðlast tvær alþjóðlegar vottanir sem gerir okkur samkeppnishæf við aðra viðurkennda alþjóðlega skóla víðsvegar um heiminn. Það auðveldar nemendum okkar að flytja á milli landa. Niðurstöður kannana gefa til kynna að liðsandinn er góður, nemendum líður vel og foreldrar eru ánægðir með menntun barna sinna. Samstarf heimilis og skóla er öflugt og jákvætt. Við höfum bætt við okkur unglingadeild og útskrifuðum fyrsta hópinn okkar vorið 2018. Við sinnum því öllu grunnskólastiginu sem er mikilvægt. Einnig er boðið upp á sérstaka deild fyrir 5 ára börn. Skilningur á þörf fyrir alþjóðlega menntun fer vaxandi sem hefur gert skólanum kleift að stíga mikilvæg skref í faglegri uppbyggingu hans. Samfélagið tekur þátt í alþjóðlegri samvinnu á öllum sviðum atvinnulífsins sem og sköpun, listum, mannlífi og stjórnsýslu. Alls staðar eru fjölskyldur hvaðanæva úr heiminum með börn sín. Til að Ísland geti tekið þátt í slíku starfi, á alþjóðavísu, er það alger forsenda að við sem þjóðfélag getum boðið upp á hágæða alþjóðlega menntun sem nýtist barninu hvert það sem svo heldur áfram námi sínu. Slík uppbygging og árangur gerist ekki í tómarúmi. Margir hafa stutt dyggilega við hugmyndafræðina og ávallt fjölgar í þeim hópi fólks sem trúir því að Ísland þurfi að bjóða upp á samkeppnishæft alþjóðlegt nám til að geta laðað til sín fjölbreytt starfsfólk og sérfræðinga víðsvegar að. Það er mikilvægt fyrir börn sem flytja landa á milli að geta stundað nám samkvæmt alþjóðlegri námsskrá á tungumáli sem aðrir skólar víðsvegar um heiminn geta lesið. Þannig tryggjum við frekar samfellu í námi barnanna. Þetta er í raun ein forsenda þess að alþjóðlegir foreldrar eigi þess kost að starfa á Íslandi til lengri eða skemmri tíma með börn sín. Við höfum jafnframt verið svo lánsöm að til okkar hefur laðast starfsfólk sem hefur brennandi áhuga á verkefninu og hefur metnað til að vaxa faglega í starfi. Skólinn er starfræktur í sveitarfélagi sem trúir því að foreldrar séu best til þess fallnir að velja þann skóla sem hæfir barni sínu best. Því hefur Garðabær hvatt til fjölbreytni í grunnskólastarfi og stutt við uppbyggingu eina alþjóðlega grunnskólans á landinu. Lengst af hefur skólinn verið til húsa í glæsilegum húsakynnum Sjálandsskóla. Hafa báðir skólarnir vaxið og dafnað og notið góðs af ýmiskonar samstarfi í gegnum árin. Ekki síður ber að nefna umburðarlyndi og sveigjanleika sem starfsmenn beggja skóla hafa sýnt í sambýli sem þrengir orðið að. Þakklæti er mér ofarlega í huga á þessum tímamótum. Þakklæti til þeirra fjölmörgu sem hafa stutt við bakið á okkur, hvatt okkur áfram þegar á móti hefur blásið og samglaðst okkur þegar sigrar vinnast. Allir sem hafa beint eða óbeint tekið þátt í þessu uppbyggingarstarfi, hvort sem þeir koma frá erlendum ríkjum (starfsmenn sendiráða), hinu opinbera, stjórnsýslunni, einkageiranum hérlendis og erlendis, og starfsmennirnir í gegnum árin eiga þakkir skilið. Ekki síst ber að þakka foreldrasamfélaginu sem hefur stutt dyggilega við það góða starf sem hér er unnið. Við viljum halda áfram á sömu braut. Hugmyndin sem kviknaði fyrir fimmtán árum er orðin að vel reknum, samkeppnishæfum alþjóðlegum grunnskóla sem við getum öll verið stolt af. Næsta skref er að tryggja rammann utan um starfsemina og er sú vinna þegar hafin. Garðabær og Alþjóðaskólinn hafa undirritað viljayfirlýsingu þar sem Garðabær úthlutar skólanum lóð við Þórsmerkurlandið og mun Alþjóðaskólinn byggja sitt framtíðarhúsnæði þar. Undirbúningsvinna er í fullum gangi. Þetta eru spennandi tímar og við lítum björtum augum til framtíðar með jákvæðni og gleði að leiðarljósi.
Viljum við að erlendir milljarðamæringar setji einhliða leikreglurnar í almannarýminu okkar? Elfa Ýr Gylfadóttir Skoðun
Hafa fyrrum æskunnar eftirlætisbörn og nú ellinnar olnbogabörn fengið nóg? Gunnar Ármannsson Skoðun
Skoðun Hafa fyrrum æskunnar eftirlætisbörn og nú ellinnar olnbogabörn fengið nóg? Gunnar Ármannsson skrifar
Skoðun Kennarar segja: „Nóg komið!“ – Verkfall fyrir virðingu og verðskulduð réttindi Jónas Sen skrifar
Skoðun Eru tengsl milli Úkraínustríðsins og breyttrar stöðu Grænlands? Hilmar Þór Hilmarsson skrifar
Skoðun Viljum við að erlendir milljarðamæringar setji einhliða leikreglurnar í almannarýminu okkar? Elfa Ýr Gylfadóttir skrifar
Skoðun Friður eða svikalogn? Hilmari Þór Hilmarssyni, prófessor, svarað Andri Þorvarðarson skrifar
Skoðun Velferðartækni er það lykillinn að sjálfbærara heilbrigðiskerfi? Helga Dagný Sigurjónsdóttir skrifar
Skoðun Hindrum fleiri græn gímöld með einföldun regluverks Ásta Logadóttir,Trausti Björgvinsson skrifar
Skoðun Vegna FB færslu Kristins Hrafnssonar: Misskilningur um endurgreiðslukerfi kvikmynda Ólafur William Hand skrifar
Skoðun Syndaaflausnin er svo að við ætlum að læra af þessu „á ykkar kostnað“ Davíð Bergmann skrifar
Viljum við að erlendir milljarðamæringar setji einhliða leikreglurnar í almannarýminu okkar? Elfa Ýr Gylfadóttir Skoðun
Hafa fyrrum æskunnar eftirlætisbörn og nú ellinnar olnbogabörn fengið nóg? Gunnar Ármannsson Skoðun